เราเคยตั้งกระทู้ไปอันนึงเมื่อประมาณปีที่แล้ว เกี่ยวกับว่าเราควรทำยังไงดีเมื่อเรากำลังสนิทสนม(การกระทำเวลาอยู่ด้วยกันคือแฟนกันดีๆนี่เองแต่ไม่มีคำพูดอะไรออกมาระหว่างเราสองคนว่าเราเป็นอะไรกัน)กับ ผช ต่างชาติ คนนึง แต่เค้าไม่รู้ว่าเราเคยเป็นเด็ก ผช มาก่อน
จากที่เรารู้สึกอึดอัดและอยากจะบอกเค้าถึงความจริงว่าอดีตของเราที่เคยเป็นเด็ก ผช มาก่อน จนเมื่อเร็วนี้เราก็รวบรวมความกล้าเพราะเค้ากำลังจะกลับมาอยู่ด้วยกับเรา เรารู้สึกอึดอัดแล้วเราก็อยากให้เค้ารู้ความจริงทั้งหมดจากตัวเรามากที่สุด จนเราก็พิมพ์บอกเค้าผ่านตัวหนังสือแล้วส่งอีเมล์เกี่ยวกับอดีตของเราไปบอกเค้า เรารอคำตอบจากเค้าสิ่งเดียวที่ระหว่างรอคือได้แค่ทำใจว่ามันจะไม่เหลืออะไร
จนในที่สุดผ่านไปประมาณอาทิตย์กว่าๆเราก็ได้คำตอบมาทางอีเมล์ เค้าไม่ได้รู้สึกโกรธ หรือรู้สึกแย่กับความจริงที่เราบอกแต่สิ่งที่เค้ารู้สึกคือเค้าก็ไม่รู้ว่าเค้าจะต้องทำยังไง และไม่คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเค้าจะเป็นไปจริงจังได้ แล้วมันก็คงถึงเวลาที่จะให้ชีวิตของต่างคนต่างดำเนินไปในทางของแต่ละคน และเค้าก็เชื่อว่าสิ่งที่เราบอกว่าเราเป็น ผญ ที่เกิดมาในร่างของเด็ก ผช นั้นเป็นจริง
เราเองก็รู้ว่าเค้าเจ็บมากไม่แพ้กับเราเหมือนกันเพราะก่อนหน้านี้เค้าเพิ่งจะคุยกับเราถึงเรื่องอนาคตของเราสองคน แต่เรานิ่งแล้วก็ไม่ได้ตอบอะไรเพราะรู้ว่าเรายังมีอะไรที่เค้าควรจะได้รู้แต่ตอนนั้นเราไม่กล้าที่จะบอกทุกครั้งที่คุยกันเค้าจะบอกเสมอว่าเค้ารอที่จะได้เจอกับเรา
ถึงตอนนี้ในที่สุดเราก็ต้องยอมรับกับมันยอมรับกับความจริงทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่มองอีกแง่เรากำลังอยู่ในโปรแกรมไดเอทที่ได้ผลดีที่สุด...
ปล.อยากแปะกระทู้เก่าให้ด้วยแต่ตอนนี้มันอยู่ในคลังกระทู้เก่า แล้วก็ทำไม่เป็นค่ะ..
เมื่อเรากล้าบอกเพื่อนชายคนสนิทว่าอดีตเราเคยเป็นเด็กชายมาก่อน..
จากที่เรารู้สึกอึดอัดและอยากจะบอกเค้าถึงความจริงว่าอดีตของเราที่เคยเป็นเด็ก ผช มาก่อน จนเมื่อเร็วนี้เราก็รวบรวมความกล้าเพราะเค้ากำลังจะกลับมาอยู่ด้วยกับเรา เรารู้สึกอึดอัดแล้วเราก็อยากให้เค้ารู้ความจริงทั้งหมดจากตัวเรามากที่สุด จนเราก็พิมพ์บอกเค้าผ่านตัวหนังสือแล้วส่งอีเมล์เกี่ยวกับอดีตของเราไปบอกเค้า เรารอคำตอบจากเค้าสิ่งเดียวที่ระหว่างรอคือได้แค่ทำใจว่ามันจะไม่เหลืออะไร
จนในที่สุดผ่านไปประมาณอาทิตย์กว่าๆเราก็ได้คำตอบมาทางอีเมล์ เค้าไม่ได้รู้สึกโกรธ หรือรู้สึกแย่กับความจริงที่เราบอกแต่สิ่งที่เค้ารู้สึกคือเค้าก็ไม่รู้ว่าเค้าจะต้องทำยังไง และไม่คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเค้าจะเป็นไปจริงจังได้ แล้วมันก็คงถึงเวลาที่จะให้ชีวิตของต่างคนต่างดำเนินไปในทางของแต่ละคน และเค้าก็เชื่อว่าสิ่งที่เราบอกว่าเราเป็น ผญ ที่เกิดมาในร่างของเด็ก ผช นั้นเป็นจริง
เราเองก็รู้ว่าเค้าเจ็บมากไม่แพ้กับเราเหมือนกันเพราะก่อนหน้านี้เค้าเพิ่งจะคุยกับเราถึงเรื่องอนาคตของเราสองคน แต่เรานิ่งแล้วก็ไม่ได้ตอบอะไรเพราะรู้ว่าเรายังมีอะไรที่เค้าควรจะได้รู้แต่ตอนนั้นเราไม่กล้าที่จะบอกทุกครั้งที่คุยกันเค้าจะบอกเสมอว่าเค้ารอที่จะได้เจอกับเรา
ถึงตอนนี้ในที่สุดเราก็ต้องยอมรับกับมันยอมรับกับความจริงทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่มองอีกแง่เรากำลังอยู่ในโปรแกรมไดเอทที่ได้ผลดีที่สุด...
ปล.อยากแปะกระทู้เก่าให้ด้วยแต่ตอนนี้มันอยู่ในคลังกระทู้เก่า แล้วก็ทำไม่เป็นค่ะ..