เกือบจะถ่ายไม่ทันแล้วคะ ลงเครื่องมาก็คนสุดท้ายเลย แถมเจอFlight attendantผู้ชายหันมาบอกว่า"อย่าลืมอะไรเด้อ"...ทั้งไฟล์พี่แกดูแลเราเป็นอย่างดีมาก พูดไทยได้ก็ไม่บอก ทำเอาฮาเลย แล้วก็ต้องวิ่งตามคนอื่นให้ทัน เพราะเดินทางคนเดียวไปไหนต่อก็ไม่รู้ แต่ก็ยังอุตส่าห์แวะกดรูปจนได้ แหะๆ อยากจะเล่าว่าไฟล์นี้เจอหลุมอากาศตอนจะลงชนิดที่ว่า พอเครื่องแตะพื้น ฝรั่งข้างๆร้องไห้กอดแฟนเลยทีเดียว อย่าถามเอมี่นะคะ เอมี่เองก็มือเย็น ของในท้องแทบกลับออกมาทางเดิม...เอ่าน่าเชื่อมือกันหน่อย...ว่าแล้วก็พุทโธ...พุทโธ... ที่แหละคะสาเหตุให้ต้องหันมาถ่ายเครื่องบินลำนี้ไว้
เส้นทางสบายๆที่ต้องปั่นจักรยานไปส่งหลานชายทุกวันคะ บางวันก็ฟรอสตก ก็ต้องปั่นจักรยานไป บางวันฝนตก+หนาวมากก็ต้องไป ทรมานเหลือแสน...ทั้งป้าทั้งหลาน
จักรยานที่แสดงในพิพิธภัณฑ์ของเมืองPooleคะ เข้าชมฟรี จริงๆมีมากกว่านี้หลายๆอย่าง แต่เห็นจักรยานทีไรก็คิดถึง"คนนั้น"ทุกที ที่นี่มีสิ่งของประจำเมืองให้ดูชมหลายอย่าง กีฬาของคนเมืองนี้ที่ได้รางวัลก็เอามาจัดแสดง หรือเมืองนี้มีความเป็นมายังงัย ก็เอามาแสดงคะ มีสามชั้นเดินบนพื้นไม้ต่ำๆต้องคอยก้มไม่ให้โดนคานไม้ ได้บรรยากาศทีเดียวคะ
อะไรกันๆๆ ย้ายไปไหนอ๊ะ อยากเป็นลูกค้าอยู่นะคะ...ฮือๆๆ
เปิดท้ายขายของที่เมืองPooleคะ บางเจ้าขายสองตัวปอนด์เดียวก็มีคะ ถ้าสวยๆหน่อยก็สอง-สามปอนด์ บางทีก็เจอแต่ขยะไม่น่าหยิบจับเลย ถ้าไปเร็วก็จะได้เสื้อผ้าดีๆสามตัวหนึ่งปอนด์ ก็สนุกๆในวันที่หนาวจัดๆ ได้แต่มองไม่หยิบเพราะ...ถ้าเอามืออกมาจากกระเป๋ามันเย็นเจี๊ยบเลย เอิ๊กๆๆ เค้าเรียกกันว่าคาร์บูทเซ็ลหนะคะ บ้านเราคงเป็นเปิดท้ายขายของ ถือว่าสนุกนะคะ เจ้าของจะมาขายเอง เสื้อผ้าของเด็กโต บางทีเด็กเจ้าของชุดเค้าก็มานั่งช่วยขาย น่ารักน่าชังมาก
เพราะคนนี้แหละคะที่ต้องบินมาดูแลโดยเฉพาะ ทั้งซนทั้งฉลาด ก็เหนื่อยมาก แต่เพราะนายแสบคนนี้แหละคะสอนป้ามันให้เปิดเครื่องล้างจานยังงัย เครื่องซักผ้ายังงัย พาไปรร.ผิดทางก็เตือน เหมือนเป็นเพื่อนกันจริงๆ ไม่เหงาเลย (ต้องวิ่งไล่จับกันตลอด) ว่าแต่มาดพี่แก...โดนใจบ้างมั้ยคะ
คนขับรถเมืองนี้เก่งคะ จอดบนเนิน ขึ้นเนิน ออกตัวกันไม่มีถอย ได้ยินว่าต้องเอาไปตรวจสภาพอย่างจริงจัง(MOP) เพื่อต่อทะเบียนปีนึงก็แสนจะแพง มันทำให้เราไม่เห็นควันดำเลยสักนิด ถ้าใครดูดีๆก็จะเห็นว่าเค้าจอดได้เป๊ะมาก และไฟแดงที่ต้องให้คนข้ามยังไม่เขียว ก็รอต่อไป(ไม่นานคะ) จะไม่ออกตัวก่อน และถ้าไฟเขียวแต่คนยังข้ามไม่พ้นเค้าจะรอคะ ถ้าชนคน หรือฝ่าไฟแดง...ปรับแพง หักแต้ม ถอนใบขับขี่ ต้องสอบใหม่และยากกว่าเดิม เผลอๆต้องนั่งรถเมล์แทน โหดพอมั้ยคะ...เมืองเค้าถึงได้น่าอยู่งัยคะ
ข้อดีของมือถือที่มีกล้องก็คงเพราะไปไหนต่อไหนก็ถ่ายอะไรได้ทันที (แต่อาจจะไม่ทันใด กว่าจะเรียกโปรแกรมก็ช้าไปเสียแล้วก็มีบ่อยๆ) ตรงนี้น่าจะเป็นสิ่งที่น่ามองของเมืองบอร์นมัธ ตอนกลางวันแดดดีๆก็จะปล่อยขึ้นฟ้าชมวิวเมืองและเปิดเพลงสนุุกๆ (ไม่ไปไหนนะคะ มันถูกมัดไว้) ตอนกลางคืนก็จะเปิดไฟแบบนี้ ดูดีๆนะคะ มีกระทาชายหนุ่มสองคนนั่งตรงนั้น เอมี่เลยเอามือถือถ่าย แล้วก็ตั้งหน้ารอรถต่อไป แต่มีคนยกกล้องใหญ่ขึ้นถ่ายตามเอมี่คะ แล้วเด็กบนต้นไม้เค้าก็ตะโกนบอกคนที่ถ่ายตามว่า" 10 pound for this view!"ทำเอาฮากันทั้งป้ายรถเมล์ เมืองนี้นักเรียนมาเรียนกันเยอะคะ ซัมเมอร์ที่นี่จะสวยมาก ชาวไทยในบอร์นมัธว่าจริงมั้ยคะ.... =^^=
สีขาวเป็นของลูกอัลม่อนคะ สี่ชมพูจะเป็นเชอร์รี่ กำลังบานเต็มเมืองเลย เดินไปซื้อของเลยถ่ายเก็บไว้ เดียวมีอีกมุมมองนึงคะ รูปถัดไป
แสงไม่ดี ขอแค่เก็บดอกไม้เข้าเฟรมได้ก็พอใจแล้วคะ มีโบสถ์แบบนี้ทั่วไปคะ นั่งรถวันแรกๆ ถ่ายตลอด เบลอก็เก็บ หลังๆเห็นจนชิน ไม่ถ่ายละ เหมือนวัดบ้านเราเลย อิๆๆ ข้างโบสถ์มีหลุมฝังศพ...ทำเอาใจแป้ว ไม่รวยจริงศพไม่ได้ฝังนะคะ ที่ดินเค้าแพง แต่บางที่ไม่มีหลุมฝังศพนะคะ เห็นเอาไปทำเป็นห้างเทสโก้ก็มี เห็นแล้วยิ้มเลย...
รูปไม่ได้สวยอะไร แอบแต่งเนียนก็มี แต่ก็อยากเอามาแบ่งปันกันชม การใช้มือถือถ่ายรูปเพราะมันอัพเดทเข้าเฟสบุคได้ทันทีหนะคะ แถมจดจำเหตุการณ์ได้ดี มีบ้างคะที่แบตหมด เพราะอากาศที่นี่บางวันติดลบ ใช้สามนาทีหมด จริงๆมันเป็นที่Bodyของเครื่องด้วยมั้งคะ เย็นจัดเลยส่งผล แล้วโปรแกรมที่คำนวณปริมาณพลังงานก็คงมีส่วนด้วย ทำเอาเกือบแย่ เพราะครั้งนึงเคยใช้เป็นแผนที่ไปบ้านคุณอาท่านนึง ในPoole แต่แบตหมดกลางทางหน้าตาเฉย ไม่ได้เอาแบตกระสือไปด้วย ยิ่งหนาวไปกันใหญ่ ดีที่10%ตัดสินใจโทรหาเจ้าของบ้าน ซึ่งอยู่ปากทางเข้าพอดี... และที่โชคดีอีกเรื่องคือเน็ทเมืองนี้เร็วพอที่XPERIAตัวนี้ประมวลผลแผนที่บนกูเกิ้ลได้ทนก่อนแบตจะสิ้นชีพ ข้าพเจ้าขอชาบูต่อ3Gเมืองผู้ดีแห่งนี้ด้วยค้าบบบบบบ ขอแบ่งความเร็วไม่จำกัดปริมาณข้อมูลใส่ถุงกลับเจียงใหม่ได้มั้ยอ๊ะ......
การผจญภัยกันรูปภาพในมือถือของเอมี่แล้ว หวังว่าจะได้รับความบันเทิงมิใช่น้อย แล้วจะกลับมากวนใจกันอีก....ขอบคุณที่เข้ามาแวะชมนะคะ =^^=
เล่าเรื่องเมืองผู้ดีด้วยกล้องมือถือ Sony XPERIA P
เกือบจะถ่ายไม่ทันแล้วคะ ลงเครื่องมาก็คนสุดท้ายเลย แถมเจอFlight attendantผู้ชายหันมาบอกว่า"อย่าลืมอะไรเด้อ"...ทั้งไฟล์พี่แกดูแลเราเป็นอย่างดีมาก พูดไทยได้ก็ไม่บอก ทำเอาฮาเลย แล้วก็ต้องวิ่งตามคนอื่นให้ทัน เพราะเดินทางคนเดียวไปไหนต่อก็ไม่รู้ แต่ก็ยังอุตส่าห์แวะกดรูปจนได้ แหะๆ อยากจะเล่าว่าไฟล์นี้เจอหลุมอากาศตอนจะลงชนิดที่ว่า พอเครื่องแตะพื้น ฝรั่งข้างๆร้องไห้กอดแฟนเลยทีเดียว อย่าถามเอมี่นะคะ เอมี่เองก็มือเย็น ของในท้องแทบกลับออกมาทางเดิม...เอ่าน่าเชื่อมือกันหน่อย...ว่าแล้วก็พุทโธ...พุทโธ... ที่แหละคะสาเหตุให้ต้องหันมาถ่ายเครื่องบินลำนี้ไว้
เส้นทางสบายๆที่ต้องปั่นจักรยานไปส่งหลานชายทุกวันคะ บางวันก็ฟรอสตก ก็ต้องปั่นจักรยานไป บางวันฝนตก+หนาวมากก็ต้องไป ทรมานเหลือแสน...ทั้งป้าทั้งหลาน
จักรยานที่แสดงในพิพิธภัณฑ์ของเมืองPooleคะ เข้าชมฟรี จริงๆมีมากกว่านี้หลายๆอย่าง แต่เห็นจักรยานทีไรก็คิดถึง"คนนั้น"ทุกที ที่นี่มีสิ่งของประจำเมืองให้ดูชมหลายอย่าง กีฬาของคนเมืองนี้ที่ได้รางวัลก็เอามาจัดแสดง หรือเมืองนี้มีความเป็นมายังงัย ก็เอามาแสดงคะ มีสามชั้นเดินบนพื้นไม้ต่ำๆต้องคอยก้มไม่ให้โดนคานไม้ ได้บรรยากาศทีเดียวคะ
อะไรกันๆๆ ย้ายไปไหนอ๊ะ อยากเป็นลูกค้าอยู่นะคะ...ฮือๆๆ
เปิดท้ายขายของที่เมืองPooleคะ บางเจ้าขายสองตัวปอนด์เดียวก็มีคะ ถ้าสวยๆหน่อยก็สอง-สามปอนด์ บางทีก็เจอแต่ขยะไม่น่าหยิบจับเลย ถ้าไปเร็วก็จะได้เสื้อผ้าดีๆสามตัวหนึ่งปอนด์ ก็สนุกๆในวันที่หนาวจัดๆ ได้แต่มองไม่หยิบเพราะ...ถ้าเอามืออกมาจากกระเป๋ามันเย็นเจี๊ยบเลย เอิ๊กๆๆ เค้าเรียกกันว่าคาร์บูทเซ็ลหนะคะ บ้านเราคงเป็นเปิดท้ายขายของ ถือว่าสนุกนะคะ เจ้าของจะมาขายเอง เสื้อผ้าของเด็กโต บางทีเด็กเจ้าของชุดเค้าก็มานั่งช่วยขาย น่ารักน่าชังมาก
เพราะคนนี้แหละคะที่ต้องบินมาดูแลโดยเฉพาะ ทั้งซนทั้งฉลาด ก็เหนื่อยมาก แต่เพราะนายแสบคนนี้แหละคะสอนป้ามันให้เปิดเครื่องล้างจานยังงัย เครื่องซักผ้ายังงัย พาไปรร.ผิดทางก็เตือน เหมือนเป็นเพื่อนกันจริงๆ ไม่เหงาเลย (ต้องวิ่งไล่จับกันตลอด) ว่าแต่มาดพี่แก...โดนใจบ้างมั้ยคะ
คนขับรถเมืองนี้เก่งคะ จอดบนเนิน ขึ้นเนิน ออกตัวกันไม่มีถอย ได้ยินว่าต้องเอาไปตรวจสภาพอย่างจริงจัง(MOP) เพื่อต่อทะเบียนปีนึงก็แสนจะแพง มันทำให้เราไม่เห็นควันดำเลยสักนิด ถ้าใครดูดีๆก็จะเห็นว่าเค้าจอดได้เป๊ะมาก และไฟแดงที่ต้องให้คนข้ามยังไม่เขียว ก็รอต่อไป(ไม่นานคะ) จะไม่ออกตัวก่อน และถ้าไฟเขียวแต่คนยังข้ามไม่พ้นเค้าจะรอคะ ถ้าชนคน หรือฝ่าไฟแดง...ปรับแพง หักแต้ม ถอนใบขับขี่ ต้องสอบใหม่และยากกว่าเดิม เผลอๆต้องนั่งรถเมล์แทน โหดพอมั้ยคะ...เมืองเค้าถึงได้น่าอยู่งัยคะ
ข้อดีของมือถือที่มีกล้องก็คงเพราะไปไหนต่อไหนก็ถ่ายอะไรได้ทันที (แต่อาจจะไม่ทันใด กว่าจะเรียกโปรแกรมก็ช้าไปเสียแล้วก็มีบ่อยๆ) ตรงนี้น่าจะเป็นสิ่งที่น่ามองของเมืองบอร์นมัธ ตอนกลางวันแดดดีๆก็จะปล่อยขึ้นฟ้าชมวิวเมืองและเปิดเพลงสนุุกๆ (ไม่ไปไหนนะคะ มันถูกมัดไว้) ตอนกลางคืนก็จะเปิดไฟแบบนี้ ดูดีๆนะคะ มีกระทาชายหนุ่มสองคนนั่งตรงนั้น เอมี่เลยเอามือถือถ่าย แล้วก็ตั้งหน้ารอรถต่อไป แต่มีคนยกกล้องใหญ่ขึ้นถ่ายตามเอมี่คะ แล้วเด็กบนต้นไม้เค้าก็ตะโกนบอกคนที่ถ่ายตามว่า" 10 pound for this view!"ทำเอาฮากันทั้งป้ายรถเมล์ เมืองนี้นักเรียนมาเรียนกันเยอะคะ ซัมเมอร์ที่นี่จะสวยมาก ชาวไทยในบอร์นมัธว่าจริงมั้ยคะ.... =^^=
สีขาวเป็นของลูกอัลม่อนคะ สี่ชมพูจะเป็นเชอร์รี่ กำลังบานเต็มเมืองเลย เดินไปซื้อของเลยถ่ายเก็บไว้ เดียวมีอีกมุมมองนึงคะ รูปถัดไป
แสงไม่ดี ขอแค่เก็บดอกไม้เข้าเฟรมได้ก็พอใจแล้วคะ มีโบสถ์แบบนี้ทั่วไปคะ นั่งรถวันแรกๆ ถ่ายตลอด เบลอก็เก็บ หลังๆเห็นจนชิน ไม่ถ่ายละ เหมือนวัดบ้านเราเลย อิๆๆ ข้างโบสถ์มีหลุมฝังศพ...ทำเอาใจแป้ว ไม่รวยจริงศพไม่ได้ฝังนะคะ ที่ดินเค้าแพง แต่บางที่ไม่มีหลุมฝังศพนะคะ เห็นเอาไปทำเป็นห้างเทสโก้ก็มี เห็นแล้วยิ้มเลย...
รูปไม่ได้สวยอะไร แอบแต่งเนียนก็มี แต่ก็อยากเอามาแบ่งปันกันชม การใช้มือถือถ่ายรูปเพราะมันอัพเดทเข้าเฟสบุคได้ทันทีหนะคะ แถมจดจำเหตุการณ์ได้ดี มีบ้างคะที่แบตหมด เพราะอากาศที่นี่บางวันติดลบ ใช้สามนาทีหมด จริงๆมันเป็นที่Bodyของเครื่องด้วยมั้งคะ เย็นจัดเลยส่งผล แล้วโปรแกรมที่คำนวณปริมาณพลังงานก็คงมีส่วนด้วย ทำเอาเกือบแย่ เพราะครั้งนึงเคยใช้เป็นแผนที่ไปบ้านคุณอาท่านนึง ในPoole แต่แบตหมดกลางทางหน้าตาเฉย ไม่ได้เอาแบตกระสือไปด้วย ยิ่งหนาวไปกันใหญ่ ดีที่10%ตัดสินใจโทรหาเจ้าของบ้าน ซึ่งอยู่ปากทางเข้าพอดี... และที่โชคดีอีกเรื่องคือเน็ทเมืองนี้เร็วพอที่XPERIAตัวนี้ประมวลผลแผนที่บนกูเกิ้ลได้ทนก่อนแบตจะสิ้นชีพ ข้าพเจ้าขอชาบูต่อ3Gเมืองผู้ดีแห่งนี้ด้วยค้าบบบบบบ ขอแบ่งความเร็วไม่จำกัดปริมาณข้อมูลใส่ถุงกลับเจียงใหม่ได้มั้ยอ๊ะ......
การผจญภัยกันรูปภาพในมือถือของเอมี่แล้ว หวังว่าจะได้รับความบันเทิงมิใช่น้อย แล้วจะกลับมากวนใจกันอีก....ขอบคุณที่เข้ามาแวะชมนะคะ =^^=