[CR] [รีวิว]ลัคนาอาฆาต โดย ศตรัศมิ์

"ศตรัศมิ์" นามปากกานี้ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยค่ะ ติดตามผลงานอยู่นาน ผูกเรื่องได้น่าติดตามตลอดทั้งเรื่อง ขนาดหญิงอ่านมาแล้วรอบนึงเมื่อปี 54 มาอ่านคอีกครั้งก็ยังลุ้นเหมือนเดิม

หญิงชอบเรื่องนี้ที่คนเขียนสอดแทรกเรื่องราวไสยเวท ต่างๆ ให้เราได้เรียน พร้อมทั้งสอดแทรกคุณธรรม ธรรมะต่างๆ คติสอนใจต่างๆ ได้ด้วย ด้วยเนื้อเรื่องนั้นพระเอก นางเอกมีปมเรื่องเป็นเด็กกำพร้าทั้งคู่ แต่ทั้งคู่ก็มีปมชีวิตเบื้องหลังแตกต่างกันไป...และปมเรื่องสองลัคนาที่คนเขียนผูกไว้น่าติดตามมากๆ...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วรุฒ และ วัศยา สองพี่น้องฝาแฝดทำเดินชีวิตเหมือนเด็กกำพร้าทั่วไปตามปกติ ตลอดยี่สิบกว่าปีที่ผ่าน กระทั่งเริ่มมีความผิดปกติในชีวิต เมื่อ วัศยา ผู้มีสัมผัสพิเศษสัมผัสได้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอไม่ได้อยู่คนเดียวตามลำพัง เธอมักเห็นเงาดำที่จ้องทำลายชีวิตเธออยู่เสมอ และเมื่อได้รู้จาก พิภพ พ่อบุญธรรมของปานฝัน ว่าแท้จริงแล้วพวกเขาทั้งสองยังมีคู่แฝดอีกคนหนึ่งนั่นคือ วิศัลยา แฝดแท้ของวัศยา ที่ล่วงลับไปนานเท่าอายุของพวกเธอ แต่วิศัลยากลับมาทวงบางสิ่ง บางสิ่งที่หายไป...

พิภพ ผู้ถือศีลและหมั่นบำเพ็ญเพียรสมาธิมาตลอดเวลาเกือบสิบปี ทำให้เขาล่วงรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับวัศยา และรู้ว่า ปานฝัน บุตรบุญธรรมที่เขารับอุปการะนั้นคือ แฝดทางดวงชะตาของวัศยา ทั้งคู่เกิดวันเดือนปีเดียวกัน และมีเวลาตกฟากเดียว ทำให้ชะตาชีวิตของทั้งคู่ดำเนินอยู่บนเส้นเดียวกัน และการที่ทั้งคู่เป็นแฝดทางดวงชะตากันทำให้วิศัลยาสามารถใช้ร่างของปานฝันเพื่อทำร้ายคนที่เธอแค้นได้ และคนนั้นคือ สุชาติ บิดาบุญธรรมของวรุฒและวัศยา แต่แท้จริงแล้วเขาคือบิดาของฝาแฝดพี่น้อง วิศัลยาอาศัยร่างของปานฝันขับรถชนสุชาติจนทำให้เป็นอัมพาตต้องเข้ากับการรักษาอยู่โรงพยาบาล แต่นั่นก็ไม่สามารถหยุดความอาฆาตของเธอลงได้...

ในวันที่วัศยามาพบพิภพที่บ้านรติบดีทำให้เธอได้พบกับคุณหญิงอังคณาประมุขของบ้าน เธอไม่สามารถควบคุมตนเองได้ และรู้สึกได้ถึงแรงโกรธเกลียดของวิศัลยาที่มีต่อคุณหญิงอังคณาและเพิ่มพงศ์เพื่อนรุ่นน้องคนสนิทของสุชาติ และนั่นเป็นปริศนาที่ทำให้วัศยาและวรุฒต้องมาอยู่บ้านรติบดี เมื่อ กัญญา มารดาบุญธรรมของฝาแฝดได้รับรู้ความจริงว่าทั้งคู่คือลูกแท้ๆ ของสุชาติที่เกิดกับจินต์ จึงไล่ทั้งคู่ออกจากบ้าน เพิ่มพงศ์ เพลย์บอยเจ้าเล่ห์ จึงรับทั้งคู่มาอุปการะไว้ โดยให้อยู่กับปานฝัน

เมื่อพิภพมาด่วนจากไปและได้ทิ้งจดหมายสองฉบับไว้ให้ปานฝันและวัศยา เพื่อเตือนภัยต่างๆ ที่กำลังตามมา และให้ทั้งคู่ประคองสติและตั้งมั่นความรู้สึกของตนไว้ให้ดี เพื่อให้รอดพ้นจากการถูกวิศัลยาเข้าครอบงำ และทิ้งเงื่อนงำเป็นบทกลอนปริศนาไว้ให้วัศยา พร้อมทั้งบอกว่า ปัณณทัต  เด็กกำพร้าที่คุณหญิงอังคณารับอุปการะ จะมาเป็นผู้ช่วยในการคลายปริศนาทั้งหมด แต่เขาจะพร้อมความไม่เชื่อในเรื่องของวิญญาณ

และเมื่อปัณณทัตกลับมาจากต่างประเทศเขาก็ต้องพบเจอกับเรื่องเหลือเชื่อที่ปานฝันน้องสาวของเขาเล่าให้ฟัง ปัณณทัตคิดว่าวัศยาปั้นน้ำเป็นตัว และการที่วัศยามาตีสนิทปานฝันก็เพื่อจะจับเพิ่มพงศ์ตามคำบอกเล่าของคุณหญิงอังคณาที่ให้จับตาดูวัศยาเอาไว้ เมื่อปานฝันมาขอตามวัศยาไปเชียงคานเขาจึงไม่อนุญาตให้ไป แต่แล้วเรื่องราวที่ได้รับถึงเหตุของการตามหา หมอกำธร หมอทำคลอดวัศยาจึงทำให้เขาตัดสินใจให้ปานฝันไปและขอติดตามไปด้วยเพื่อที่จะตามสืบเรื่องของตนเช่นกัน...

หนุ่มสาวทั้ง 4 คนจึงตามสืบหาความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อยี่สิบปีก่อน ทำไมวิศัลยาจึงยังวนเวียนอยู่ใกล้ๆ วัศยาไม่ยอมไปเกิดใหม่ เหตุใดวัศยาจึงรู้สึกโกรธเกลียดคนจากบ้านรติบดี พวกเขาทั้ง 4 จะต้องช่วยกันหาทีมาของบ่วงต่างๆ ที่เกิดขึ้น ก่อนที่วิญญาณอาฆาตที่ถูกจองจำไว้ด้วยบ่วงแห่งไสยเวทจะสำแดงฤทธิ์ทำร้ายผู้คนอีกครั้ง

ผู้เขียนใช้วิธีการดำเนินเรื่องในช่วงแรกเป็นแบบคู่ขนานที่บอกเล่าทั้งอดีตและปัจจุบัน และค่อยๆ ผูกปมต่างๆไว้ เพื่อให้คนในปัจจุบันตามแก้ และหยุดที่จะบอกเล่าอดีต จนกว่าปมต่างๆ จะคลีคลาย ถือได้ว่าการดำเนินมีชั้นเชิงความน่าติดตามสูงเลยค่ะ มีทั้งหารหลอก การหักมุมจบที่จบแบบคลีคลายปัญญาทั้งปวง ไม่ใช่ว่าหักมุมทันที แต่มีเหตุแห่งการจบที่ถูกผูกไว้ตั้งแต่ต้นเรื่อง ว่าทำไมวิญญาณอาฆาตถึงเพิ่งจะมาสำแดงฤทธิ์

สามารถติดตามรีวิวนิยายเรื่องอื่นได้ที่ http://www.banniyairuk.com/