นี่คือประโยคจากแฟนเก่าผม
หลังจากที่ผมส่งข้อความ
ไปหาเธอ
เพื่อขอเธอกลับไปคบกันใหม่อีกครั้ง
แต่ทว่า กลับได้รับคำตอบที่แปลกประหลาดใจ
และไร้ซึ่งความปราณีใดๆทั้งสิ้น
ผมส่งข้อความไปหาเธอว่า
"...เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย พี่คิดถึงเธอมาก บลา บลา..)"
เธอตอบกลับมาว่า
"...จบก็คือจบยังไงพอได้แล้วไม่ต้องโทรมาอีก ทำขนาดนี้คิดว่าฉันจะคืนดีเหรอฝันไปเถอะ.."
ทำขนาดนี้?
ผมยังงงใครทำขนาดนี้ เธอต่างหากที่ทำกับผมขนาดนี้
สาเหตุที่ผมกับเธอเลิกกันคือ
ผมตกงาน เธอไม่อยากแบกภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมดคนเดียว
เธอก็เลยหนีไป
ตอนผมรู้จักเธอครั้งแรก
เธอเป็นแค่พนักงาน7-11เงินเดือน7-8พันบาทต่อเดือน
ผมได้รู้จักเธอเพราะ งานของผมต้องเข้าไปตรวจ7-11
เธอเป็นฝ่ายมาจีบผมก่อนโดยการขอเบอร์(เธออ่อยผมก่อน)
หลังจากนั้นผมกับเธอก็รู้จักกันมากขึ้นผ่านทางโทรศัพท์
ผ่านทางที่ผมได้เข้าไปตรวจงานที่สาขานั้นสัปดาห์ล่ะ1ครั้ง
จนผ่านมาระยะหนึ่ง กลายเป็นแฟนกัน
ตอนนั้น เธออาศัยพักอยู่กับญาติของเธอ
แต่พอเธอกับผมมีอะไรได้เสียกันแล้ว
เธอก็ขอให้ผมเอาเธอไปอยู่ด้วย เพราะเธอไม่อยากอยู่กับญาติ
อยากไปอยู่กับผมแทน
ผมก็ลังเล คิดมาก มันจะดีเหรอ หลายๆเรื่องที่ผมไม่อยากให้เธอไปอยู่ด้วย
เพราะผมไม่เคยใช้ชีวิตคู่หรืออยู่กับใครสองคนไม่ได้
ปกติก็จะชอบเช่าห้องอยู่คนเดียว ไม่อยากมีเพื่อนร่วมห้องเพราะไม่ค่อยสะดวกเวลาทำอะไรหลายๆอย่างอีกอย่างคือชินด้วย
แต่เธอก็คะยั้นคะยอจนผมใจอ่อน จนเธอได้ไปอยู่ด้วยกับผม
หลังจากนั้นเธอก็ลาออกจาก7-11เพราะงานมันเหนื่อยต้องเข้ากะก็เลยลาออกมาหางานใหม่
พอดีผมมีช่องทางเยอะแยะที่จะหางานให้เธอได้
ก็พาเธอตะเวนไปหางานที่ต่างๆ
และพาไปเรียนรามด้วยแต่เธอเรียนไม่จบหรอกเพราะขี้เกียจอ่านหนังสือ
ผมก็พาเธอไปหางานดีๆทำ
งานที่มันได้เงินเดือนเยอะๆกับวุฒิม.6ที่เธอมี
จนเธอได้งานขายเครื่องสำอางในห้างยี่ห้อดังยี่ห้อนึง
รายได้ตอนแรก เธอก็ทำงานเริ่มต้นเงินเดือน7-8พันเหมือนเดิม
แต่บวกค่าคอมด้วยปีแรกได้รวมกันเดือนล่ะหมื่นต้นๆ ปีที่สองหมื่นกลางๆ
จนในปีนี้รายได้รวมกันตกเดือนล่ะหมื่นเจ็ดหมื่นแปดต่อเดือน
ผมก็สังเกตุเธออยู่นะตอนแรกว่า
ถ้าผู้หญิงคนนี้มีเงินเดือนเยอะเท่าไหร่ นิสัยก็จะกลายเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นเรื่อยๆ
ผมก็คิดไว้ไม่มีผิด เธอกลายเป็นคนอวดรวย ชอบข่มเพื่อนร่วมงาน
ว่าทำงานดีกว่า มีเงินเดือนเยอะกว่า หรือแม้บางครั้งกับผมเอง
เธอก็จะชอบทำตัวเป็นเจ้าแม่เสมอๆ ก็จะทะเลาะกันมาเรื่อย ทะเลาะกันบ่อยมากขึ้นเพราะเรื่องนี้อยู่เสมอ
เราสองคนก็คบกันมาเรื่อยจนผ่านมา3ปี
จนมาเกิดเหตุการณ์ข้างบนนี่แหล่ะครับ
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
เธอถึงพูดกับผมได้ใจร้ายขนาดนี้
ซ้ำยังทิ้งผมไปอีก
ปล่อยให้ผมหาวิธีเองในการหาเงินมาจ่ายค่าโน้นนี่นั้นทั้งที่ผมตกงาน
ผมเสียใจมากที่เป็นคนใจอ่อน
เก็บงูพิษมาเลี้ยง
สุดท้ายโดนงูแว้งกัดจนได้
เจ็บปวดมากมายเลยครับ
กับความรู้สึกตอนนี้
ทำขนาดนี้คิดว่าจะคืนดีอย่างนั้นเหรอ?ฝันไปเถอะ...
หลังจากที่ผมส่งข้อความ
ไปหาเธอ
เพื่อขอเธอกลับไปคบกันใหม่อีกครั้ง
แต่ทว่า กลับได้รับคำตอบที่แปลกประหลาดใจ
และไร้ซึ่งความปราณีใดๆทั้งสิ้น
ผมส่งข้อความไปหาเธอว่า
"...เรากลับมาคบกันเหมือนเดิมได้มั้ย พี่คิดถึงเธอมาก บลา บลา..)"
เธอตอบกลับมาว่า
"...จบก็คือจบยังไงพอได้แล้วไม่ต้องโทรมาอีก ทำขนาดนี้คิดว่าฉันจะคืนดีเหรอฝันไปเถอะ.."
ทำขนาดนี้?
ผมยังงงใครทำขนาดนี้ เธอต่างหากที่ทำกับผมขนาดนี้
สาเหตุที่ผมกับเธอเลิกกันคือ
ผมตกงาน เธอไม่อยากแบกภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมดคนเดียว
เธอก็เลยหนีไป
ตอนผมรู้จักเธอครั้งแรก
เธอเป็นแค่พนักงาน7-11เงินเดือน7-8พันบาทต่อเดือน
ผมได้รู้จักเธอเพราะ งานของผมต้องเข้าไปตรวจ7-11
เธอเป็นฝ่ายมาจีบผมก่อนโดยการขอเบอร์(เธออ่อยผมก่อน)
หลังจากนั้นผมกับเธอก็รู้จักกันมากขึ้นผ่านทางโทรศัพท์
ผ่านทางที่ผมได้เข้าไปตรวจงานที่สาขานั้นสัปดาห์ล่ะ1ครั้ง
จนผ่านมาระยะหนึ่ง กลายเป็นแฟนกัน
ตอนนั้น เธออาศัยพักอยู่กับญาติของเธอ
แต่พอเธอกับผมมีอะไรได้เสียกันแล้ว
เธอก็ขอให้ผมเอาเธอไปอยู่ด้วย เพราะเธอไม่อยากอยู่กับญาติ
อยากไปอยู่กับผมแทน
ผมก็ลังเล คิดมาก มันจะดีเหรอ หลายๆเรื่องที่ผมไม่อยากให้เธอไปอยู่ด้วย
เพราะผมไม่เคยใช้ชีวิตคู่หรืออยู่กับใครสองคนไม่ได้
ปกติก็จะชอบเช่าห้องอยู่คนเดียว ไม่อยากมีเพื่อนร่วมห้องเพราะไม่ค่อยสะดวกเวลาทำอะไรหลายๆอย่างอีกอย่างคือชินด้วย
แต่เธอก็คะยั้นคะยอจนผมใจอ่อน จนเธอได้ไปอยู่ด้วยกับผม
หลังจากนั้นเธอก็ลาออกจาก7-11เพราะงานมันเหนื่อยต้องเข้ากะก็เลยลาออกมาหางานใหม่
พอดีผมมีช่องทางเยอะแยะที่จะหางานให้เธอได้
ก็พาเธอตะเวนไปหางานที่ต่างๆ
และพาไปเรียนรามด้วยแต่เธอเรียนไม่จบหรอกเพราะขี้เกียจอ่านหนังสือ
ผมก็พาเธอไปหางานดีๆทำ
งานที่มันได้เงินเดือนเยอะๆกับวุฒิม.6ที่เธอมี
จนเธอได้งานขายเครื่องสำอางในห้างยี่ห้อดังยี่ห้อนึง
รายได้ตอนแรก เธอก็ทำงานเริ่มต้นเงินเดือน7-8พันเหมือนเดิม
แต่บวกค่าคอมด้วยปีแรกได้รวมกันเดือนล่ะหมื่นต้นๆ ปีที่สองหมื่นกลางๆ
จนในปีนี้รายได้รวมกันตกเดือนล่ะหมื่นเจ็ดหมื่นแปดต่อเดือน
ผมก็สังเกตุเธออยู่นะตอนแรกว่า
ถ้าผู้หญิงคนนี้มีเงินเดือนเยอะเท่าไหร่ นิสัยก็จะกลายเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่นเรื่อยๆ
ผมก็คิดไว้ไม่มีผิด เธอกลายเป็นคนอวดรวย ชอบข่มเพื่อนร่วมงาน
ว่าทำงานดีกว่า มีเงินเดือนเยอะกว่า หรือแม้บางครั้งกับผมเอง
เธอก็จะชอบทำตัวเป็นเจ้าแม่เสมอๆ ก็จะทะเลาะกันมาเรื่อย ทะเลาะกันบ่อยมากขึ้นเพราะเรื่องนี้อยู่เสมอ
เราสองคนก็คบกันมาเรื่อยจนผ่านมา3ปี
จนมาเกิดเหตุการณ์ข้างบนนี่แหล่ะครับ
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม
เธอถึงพูดกับผมได้ใจร้ายขนาดนี้
ซ้ำยังทิ้งผมไปอีก
ปล่อยให้ผมหาวิธีเองในการหาเงินมาจ่ายค่าโน้นนี่นั้นทั้งที่ผมตกงาน
ผมเสียใจมากที่เป็นคนใจอ่อน
เก็บงูพิษมาเลี้ยง
สุดท้ายโดนงูแว้งกัดจนได้
เจ็บปวดมากมายเลยครับ
กับความรู้สึกตอนนี้