สวัสดีครับผมเอ่ยก่อนว่าชีวิตผมมันเศร้ามาก
ครั้งหนึ่ งผมเคยเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่งตามสไตล์คนเชื้อสายจีน ถูกชมมาเด็ก ว่าไอนี่มันหล่อ ไปไหนใครก็มองด้วยความเอ็นดู ด้วยความที่
หน้าตาผมน่ารักผมเป็นคนไม่ค่อยพูดเงียบๆไม่สู้คน สมัยเรียนมัธยมผมโดนแกล้งอยู่บ่อยๆเพราะเป็นเด็กเงียบๆ จนต่อมาผมได้เข้าเรียนโรงเรียนเทคโนแห่งหนึ่งด้วยความที่เก็บกดมาจากโรงเรียกเก่าผมจึงต้องการเปลี่ยนตัวเอง นิสัยผมต่างจาก ร.ร เก่าอย่างสิ้น มีสาวๆลุมล้อม ทำตัวเถื่อนๆ ใครโดนนิดโดนหน่อยไม่ได้จนมีเรื่องกันมาหลายครั้ง จนคนในห้องเกรงๆผมอยู่บ้าง แต่แล้วชีวิตก็มาเปลี่ยนเมื่อขึ้นปีสอง ผมก็ได้ไปตัดผมรองทรเพื่อให้เด็กปีหนึ่งมันกรี๊ด แต่เริ่มเรียนได้ไม่กี่วัน ผมก็ไปมีเรื่องช่างอีเลคคนหนึ่ง จึงท้าไปต่อยหลังห้องนำ้ แต่ด้วยความที่ผมพึ่ง FAB FAB มาเมื่อตอนเช้า ทำให้ผมไม่มีแรงและโดนต่อยยับ จนมาถึงหมัดสุดท้ายได้กระแทกเข้าที่จมูกข้างซ้ายอย่างจัง เลือดกำเดาพุ่งทะยานออกมา ผมลงไปนอนกองกับพื้นด้วยความเจ็บปวด และวันต่อมาผมได้มา ร.ร ท่ามกลางความแปลกใจของเพื่อนๆ มองหน้าผมและบอกว่า หน้าตาทำไมแปลกๆไป ผมจึงวิ่งไปห้องนำ้้เพื่อไปดูกระจกปรากฎว่า พระเจ้าา จมูกข้างซ้ายผมเบี้ยวไป ทำให้หน้าตาผมเสียสมดุลทางหวงจุ้ยอย่างมาก แต่ผมไม่คิดไรมากด้วยความไม่รู้เรื่องเลยคิดว่ามันจะดัดกลับมาได้เองตามธรรมชาติ แต่เมื่อหลายวันผ่านไป หน้าผมก็เริ่มบวมขึ้นๆเหมือนลูกโป่ง ไม่ทราบสาเหตุ คนในห้องมองด้วยความแปลกใจว่าไมหน้าเป็นอย่างงี้ แต่เมื่อผมได้ย้ายห้องไปเรียนกับห้องอื่นที่ไม่รู้จักผม ปรากฎ ผมโดนนินทายับ เห็นผมเหมือนตัวตลก ความน่าเกรงขามที่ผมสร้างไว้หายไปหมด ผมแทบจะโดนล้อทั้ง ร.ร จะเดินไปไหนต้องก้มหน้ามองลงพื้นจนผมทนไม่ไหวกับความกดดันนี้ ผมจึงลาออกจาก ร.ร มาทำงาน แต่ผมก็หนีชะตากรรมไม่พ้น เมื่อคนข้างนอก ต่างก็ทำตัวรังเกียจผมเมื่อเห็นหน้าผม ผมไม่กล้าออกไปข้างนอกเลย แม้แต่ในเซเว่นก็โดนล้อว่า ดูหน้ามันดิ มันช่างเจ็บปวด สำหรับคนอย่างผมที่ถูกชมมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ผมได้แต่ทำใจและยอมรับชะตากรรม
ชีวิตคุณเคยเปลี่ยนแบบสุดขั้วมั้ย
ครั้งหนึ่ งผมเคยเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่งตามสไตล์คนเชื้อสายจีน ถูกชมมาเด็ก ว่าไอนี่มันหล่อ ไปไหนใครก็มองด้วยความเอ็นดู ด้วยความที่
หน้าตาผมน่ารักผมเป็นคนไม่ค่อยพูดเงียบๆไม่สู้คน สมัยเรียนมัธยมผมโดนแกล้งอยู่บ่อยๆเพราะเป็นเด็กเงียบๆ จนต่อมาผมได้เข้าเรียนโรงเรียนเทคโนแห่งหนึ่งด้วยความที่เก็บกดมาจากโรงเรียกเก่าผมจึงต้องการเปลี่ยนตัวเอง นิสัยผมต่างจาก ร.ร เก่าอย่างสิ้น มีสาวๆลุมล้อม ทำตัวเถื่อนๆ ใครโดนนิดโดนหน่อยไม่ได้จนมีเรื่องกันมาหลายครั้ง จนคนในห้องเกรงๆผมอยู่บ้าง แต่แล้วชีวิตก็มาเปลี่ยนเมื่อขึ้นปีสอง ผมก็ได้ไปตัดผมรองทรเพื่อให้เด็กปีหนึ่งมันกรี๊ด แต่เริ่มเรียนได้ไม่กี่วัน ผมก็ไปมีเรื่องช่างอีเลคคนหนึ่ง จึงท้าไปต่อยหลังห้องนำ้ แต่ด้วยความที่ผมพึ่ง FAB FAB มาเมื่อตอนเช้า ทำให้ผมไม่มีแรงและโดนต่อยยับ จนมาถึงหมัดสุดท้ายได้กระแทกเข้าที่จมูกข้างซ้ายอย่างจัง เลือดกำเดาพุ่งทะยานออกมา ผมลงไปนอนกองกับพื้นด้วยความเจ็บปวด และวันต่อมาผมได้มา ร.ร ท่ามกลางความแปลกใจของเพื่อนๆ มองหน้าผมและบอกว่า หน้าตาทำไมแปลกๆไป ผมจึงวิ่งไปห้องนำ้้เพื่อไปดูกระจกปรากฎว่า พระเจ้าา จมูกข้างซ้ายผมเบี้ยวไป ทำให้หน้าตาผมเสียสมดุลทางหวงจุ้ยอย่างมาก แต่ผมไม่คิดไรมากด้วยความไม่รู้เรื่องเลยคิดว่ามันจะดัดกลับมาได้เองตามธรรมชาติ แต่เมื่อหลายวันผ่านไป หน้าผมก็เริ่มบวมขึ้นๆเหมือนลูกโป่ง ไม่ทราบสาเหตุ คนในห้องมองด้วยความแปลกใจว่าไมหน้าเป็นอย่างงี้ แต่เมื่อผมได้ย้ายห้องไปเรียนกับห้องอื่นที่ไม่รู้จักผม ปรากฎ ผมโดนนินทายับ เห็นผมเหมือนตัวตลก ความน่าเกรงขามที่ผมสร้างไว้หายไปหมด ผมแทบจะโดนล้อทั้ง ร.ร จะเดินไปไหนต้องก้มหน้ามองลงพื้นจนผมทนไม่ไหวกับความกดดันนี้ ผมจึงลาออกจาก ร.ร มาทำงาน แต่ผมก็หนีชะตากรรมไม่พ้น เมื่อคนข้างนอก ต่างก็ทำตัวรังเกียจผมเมื่อเห็นหน้าผม ผมไม่กล้าออกไปข้างนอกเลย แม้แต่ในเซเว่นก็โดนล้อว่า ดูหน้ามันดิ มันช่างเจ็บปวด สำหรับคนอย่างผมที่ถูกชมมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ผมได้แต่ทำใจและยอมรับชะตากรรม