รู้สึกเห็นแก่ตัวกับลูกจังค่ะ

ตอนนี้เราท้องได้ประมาณ 14w แล้วค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงไม่รู้สึกผูกพันกับลูกเราเลยคะ เห็นแม่ๆมาโพสท์ว่าตรวจแล้วขึ้น 2 ขีดก็น้ำตาไหล ลูกดิ้น (ลูกเรายังไม่ดิ้น) ก็น้ำตาไหล แบบซาบซึ้งดีใจมากกกที่ท้อง แต่เรา.. ตอนเราตรวจเจอเราแอบอึ้งค่ะ แบบไม่อยากเชื่อว่าเราจะท้อง แอบเซ็งนิดนึงเพราะรู้สึกยังไม่พร้อม ทั้งที่เราก็แต่งงานมาได้เกือบปีแล้ว หน้าที่การงาน เงินเดือน สามี อะไรดีทุกอย่าง เรียกได้ว่าจะเพอร์เฟคเลยถ้ามีลูก

บางทีเราก็รู้สึกเราเป็นแม่ที่ไม่ดี ทำไมเราถึงไม่มีอารมณ์ร่วมแบบคนอื่นๆอย่างที่ควรจะเป็นเลยคะ? เราก็มาโพสท์ในชานเรือนบางนะคะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่เราติดห่วงสวยห่วงตัวเองมากกว่า แบบกลัวอ้วน กลัวท้องลาย กลัวสิว อะไรแบบนั้น เรารู้สึกเห็นแก่ตัวมากเลยค่ะ เรื่องอาหารการกินเราก็ไม่ค่อยดูแล กินบ้าง ไม่กินบ้าง งานยุ่งมากๆๆ ก็ไม่กิน น้ำอัดลมก็กิน ผักก็ไม่ค่อยกิน อาหารบำรุงอะไรนอกเหนื่อจากที่หมอสั่งเราก็ไม่ทานเลยค่ะ

ที่เราเปนแบบนี้อาจจะเพราะว่าเราไม่เคยคลุกคลีกับเด็กเล็กมั้ยคะ เราไม่เคยมีเด็กเล็กๆมาใกล้ชิด ทำให้เราไม่ได้รักเด็ก ออกจะรำคาญด้วยซ้ำ เรารู้สึกแย่มากๆที่รู้สึกว่าเรายังทำได้ไม่ดีพอ เราสงสารลูกเราจังค่ะ ที่ต้องมาเจอแม่แบบเรา