คือผมและภรรยาเพิ่งจะมีลูกคนแรก เกิดมาได้ประมาณ 3 เดือนแล้ว และยังต้องนำมาเลี้ยงที่บ้านคุณพ่อเพราะทำงานที่บ้าน แต่เราอยู่บ้านแยกออกมาห่างกันแค่นิดเดียว
ตั้งแต่มีลูก ทั้งคุณปู่(คุณพ่อผม) คุณป้า(พี่สาวผม)ทั้งหลายเห่อหลานมาก มากซะจนรู้สึกว่ามากเกินไป รวมถึงคำพร่ำบ่นจากคุณพ่อแทบจะทุกๆเรื่อง และทุกๆวัน เรียกว่าเห็นอุ้มลูกมาปุ๊บจะต้องหาจุดบ่นให้ได้ จนผมรู้สึกเบื่อ และท้อมากๆ
อย่างกรณีคุณพ่อผม พอเห็นผมเปลี่ยนท่าอุ้ม แล้วเสื้อเปิดตรงท้องก็รีบพูดเลยว่าทำไมชอบให้เสื้อเปิดพุง เดี๋ยวเด็กปวดท้อง แต่พอตัวเองอุ้มแล้วเสื้อเปิดท้อง พอผมทักก็บอกว่าไม่เป็นไรจะได้เย็นๆ !?
แล้วพอดีกับว่าลูกของผมเป็นผื่นแพ้ผิวหนัง คุณหมอให้ครีมมาทา พอมาอธิบายให้เค้าฟัง ก็ไม่เชื่อ บอกว่าที่นอนสกปรก แต่ตัวเองกลับไม่เคยล้างมือก่อนจะมาอุ้มหลานเลย อ้างว่าเด็กจะได้มีภูมิบ้าง !?
ตอนแรกเกิดชอบติว่าอย่าอุ้มมาก เดี๋ยวเด็กติดอุ้ม แต่เจ้าตัวกลับเห็นหลานแล้วจะต้องอุ้มตลอด กลายเป็นว่าตอนนี้ลูกเห็นคุณพ่อผมไม่ได้ เป็นต้องร้องขออุ้ม !?
นี่แค่ตัวอย่างนิดหน่อย ยังมีเรื่องยิบๆย่อยๆ อีกเยอะ
ส่วนพี่สาวของผมก็ไม่แพ้กัน แต่จะเป็นหลงหลาน อยากเจอ อยากอุ้ม.....ตอนภรรยาผมให้นมก็จะมาคอยดูตลอด พอให้นมเสร็จ แม่ลูกเค้ายังไม่ทันได้คุยทักทายกันก็แย่งอุ้มเอาไปเลย จนภรรยาผมน้อยใจมาก เพราะเอามาที่บ้านคุณพ่อก็เจอแย่งอุ้มแย่งเล่นตลอด แค่อยากมีเวลาอยู่กับลูกบ้าง
แถมวันอาทิตย์ผมจะอยู่ที่บ้านตัวเอง พี่สาวผมก็จะชอบไลน์มาถามตลอดเวลาว่า ลูกตื่นมั๊ย อุ้มมาให้เล่นหน่อย แต่ผมก็ไม่ได้พาไป อยากอยู่กันตามประสาพ่อแม่ลูกบ้าง แต่ถึงกระนั้น พี่สาวของผมคงทนคิดถึงหลานไม่ไหวจนต้องเดินมาถึงบ้านผมเพื่อเจอหลานในเวลา.......19.00น. แล้วก็นั่งแช่กันเป็นชั่วโมง
ผมอยากจะถามเหล่าคุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกันนี้มั๊ยครับ แล้วมีวิธีรับมือ แก้ไขกันอย่างไรบ้างครับ
คือผมเข้าใจนะ ว่าใครๆก็หวังดี แต่เจอแบบนี้บ่อยๆมันก็ไม่ไหวจริงๆนะ นี่ขนาดว่าเป็นคนในบ้านของผมเองนะเนี่ย แล้วเหล่าคุณแม่ที่ต้องเจอปัญหาจากคนในครอบครัวสามีจะขนาดไหน ทุกวันนี้ผมก็ได้แต่ระบายให้คุณแม่ผมฟังเรื่อยๆ คุณแม่ก็บอกว่าให้ทำหูทวนลมไป แต่ก็นะ...ผมเชื่อว่าหลายๆคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ คงยากที่จะทำหูทวนลมได้ทุกครั้ง
คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ เจอปัญหาจากคนรอบข้างกันบ้างไหม
ตั้งแต่มีลูก ทั้งคุณปู่(คุณพ่อผม) คุณป้า(พี่สาวผม)ทั้งหลายเห่อหลานมาก มากซะจนรู้สึกว่ามากเกินไป รวมถึงคำพร่ำบ่นจากคุณพ่อแทบจะทุกๆเรื่อง และทุกๆวัน เรียกว่าเห็นอุ้มลูกมาปุ๊บจะต้องหาจุดบ่นให้ได้ จนผมรู้สึกเบื่อ และท้อมากๆ
อย่างกรณีคุณพ่อผม พอเห็นผมเปลี่ยนท่าอุ้ม แล้วเสื้อเปิดตรงท้องก็รีบพูดเลยว่าทำไมชอบให้เสื้อเปิดพุง เดี๋ยวเด็กปวดท้อง แต่พอตัวเองอุ้มแล้วเสื้อเปิดท้อง พอผมทักก็บอกว่าไม่เป็นไรจะได้เย็นๆ !?
แล้วพอดีกับว่าลูกของผมเป็นผื่นแพ้ผิวหนัง คุณหมอให้ครีมมาทา พอมาอธิบายให้เค้าฟัง ก็ไม่เชื่อ บอกว่าที่นอนสกปรก แต่ตัวเองกลับไม่เคยล้างมือก่อนจะมาอุ้มหลานเลย อ้างว่าเด็กจะได้มีภูมิบ้าง !?
ตอนแรกเกิดชอบติว่าอย่าอุ้มมาก เดี๋ยวเด็กติดอุ้ม แต่เจ้าตัวกลับเห็นหลานแล้วจะต้องอุ้มตลอด กลายเป็นว่าตอนนี้ลูกเห็นคุณพ่อผมไม่ได้ เป็นต้องร้องขออุ้ม !?
นี่แค่ตัวอย่างนิดหน่อย ยังมีเรื่องยิบๆย่อยๆ อีกเยอะ
ส่วนพี่สาวของผมก็ไม่แพ้กัน แต่จะเป็นหลงหลาน อยากเจอ อยากอุ้ม.....ตอนภรรยาผมให้นมก็จะมาคอยดูตลอด พอให้นมเสร็จ แม่ลูกเค้ายังไม่ทันได้คุยทักทายกันก็แย่งอุ้มเอาไปเลย จนภรรยาผมน้อยใจมาก เพราะเอามาที่บ้านคุณพ่อก็เจอแย่งอุ้มแย่งเล่นตลอด แค่อยากมีเวลาอยู่กับลูกบ้าง
แถมวันอาทิตย์ผมจะอยู่ที่บ้านตัวเอง พี่สาวผมก็จะชอบไลน์มาถามตลอดเวลาว่า ลูกตื่นมั๊ย อุ้มมาให้เล่นหน่อย แต่ผมก็ไม่ได้พาไป อยากอยู่กันตามประสาพ่อแม่ลูกบ้าง แต่ถึงกระนั้น พี่สาวของผมคงทนคิดถึงหลานไม่ไหวจนต้องเดินมาถึงบ้านผมเพื่อเจอหลานในเวลา.......19.00น. แล้วก็นั่งแช่กันเป็นชั่วโมง
ผมอยากจะถามเหล่าคุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกันนี้มั๊ยครับ แล้วมีวิธีรับมือ แก้ไขกันอย่างไรบ้างครับ
คือผมเข้าใจนะ ว่าใครๆก็หวังดี แต่เจอแบบนี้บ่อยๆมันก็ไม่ไหวจริงๆนะ นี่ขนาดว่าเป็นคนในบ้านของผมเองนะเนี่ย แล้วเหล่าคุณแม่ที่ต้องเจอปัญหาจากคนในครอบครัวสามีจะขนาดไหน ทุกวันนี้ผมก็ได้แต่ระบายให้คุณแม่ผมฟังเรื่อยๆ คุณแม่ก็บอกว่าให้ทำหูทวนลมไป แต่ก็นะ...ผมเชื่อว่าหลายๆคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ คงยากที่จะทำหูทวนลมได้ทุกครั้ง