เรื่องเล่า ... เมื่อรถเฉี่ยวชนกันใน “ฮ่องกง”

หลายวันก่อน ผมได้มีโอกาสเดินทางไปต่างแดนไปกับคณะทัวร์ในเส้นทาง มาเก๊า-ฮ่องกง
ซึ่งในการเดินทางในครั้งนี้มี “เหตุการณ์” รวมถึงประเด็น “การจัดการ” ที่น่าสนใจมาเล่าสู่กันฟัง
เหตุการณ์ที่ว่าคือ อุบัติเหตุทางรถยนต์ !!!

จุดเกิดเหตุ ณ บนเทือกเขา วิคตอเรีย ของเกาะฮ่องกง
ซึ่งเป็นทางแคบวิ่งลัดเลาะตามไหล่เขาและวิ่งแบบสวนเลน
ผมนั่งอยู่ด้านขาว ช่วงท้ายๆของรถ รถลัดเลาะไปตามเส้นทางเรื่อยๆ
รถของคณะเราเบี่ยงซ้ายแล้วเริ่มวิ่งเข้ากินเลนขวามากๆตามภาษารถใหญ่ตีวงเลี้ยวทางแคบ
ในหลายๆโค้งก็อดเสียวไม่ได้ แต่ในใจก็คิดในแง่ดีว่าคนขับคงชำนาญจึงขับแบบ “ฮ่องกงสไตล์”

แต่แล้ว .. ณ โค้งขวาโค้งหนึ่ง ในขณะที่กำลังตีวงแบบ “ฮ่องกงสไตล์”
ภาพรถบัสสีเหลืองคันโตวิ่งสวนขึ้นมา ภาพขยายใหญ่ขึ้นจนน่ากลัว เอ๊ะ มันใกล้มาก
ใจร่วงลงไปอยู่ตรงตาตุ่ม รถจะชนผมแล้ว  อ๊ากๆๆๆ ! ! !
เสียงกรีดร้องจากพี่ๆผู้หญิงที่นั่งด้านหลังผมดั่งสนั่น  ....
ณ เวลานั้น รถบัสคันดังกล่าวหักออกไปอย่างรวดเร็ว .... ตึง !!! เสียงดังมาจากนอกรถ
ผมเห็นผู้คนในรถบัสคู่กรณีที่วิ่งสวนมาหลายคนพลัดตกจากที่นั่ง และ มีสีหน้าตื่นตระหนก ...

รถบัสทั้งสองไม่ได้ชนกันโดยตรง แต่การที่รถบัสสีเหลืองหักออกไปทำให้เขาชนเข้ากับฟุตบาทอย่างจัง
บรรยากาศของความตื่นตระหนกเข้ามาปกคลุมคณะเรา ...
ความประมาท? รู้เท่าไม่ถึงการณ์? อุบัติเหตุ? ???  

คนขับรถทั้งสองฝ่าย ลงจากรถและเริ่มถกเถียงกัน ! ! ! และถ่ายรูป ! ! !

เกิดจากอะไรไม่ทราบแน่ แต่ที่แน่ๆ ในสถานการณ์นี้นี่คือ “วิกฤต” แน่นอน

วิกฤตของบริษัท ... บริษัทพาลูกค้า VIP ซึ่งยอดซื้อสินค้าสูงกลุ่มนี้มาเที่ยว อาเฮีย อาซ้อ ทั้งหลายจะพอใจหรือไม่
วิกฤตของผู้ประกอบการทัวร์ ... บริษัทจ่ายราคาแพงเพื่อให้ลูกค้าพึงพอใจ ทัวร์เหมาทุกอย่างต้องดีและราคาแพง แต่ ...
วิกฤตของคนขับรถ ... เพราะคุณซวยแน่ๆ




“ทุกท่านมีใครได้รับบาดเจ็บมั้ยค่ะ?” เสียงคุณไกด์ดังขึ้นผ่านลำโพง
ไกด์ท่านนี้อายุมากแล้วราวอายุราวห้าสิบกว่าๆ ผมขอสมมติว่าชื่อ คุณไกด์ A
หลังจากสิ้นเสียงทางลำโพงไม่นาน แกเดินดูสอบถามลูกทัวร์ในบัสทุกคนทันที
ไม่มีใครได้รับบาทเจ็บแต่ประการใด
“ทุกท่านมีใครได้รับบาดเจ็บเนอะ งั้นเดี๋ยว A ขออนุญาตลงไปดูสถานการณ์ข้างล่างสักครู่นะคะ”

คุณไกด์ลงไปดูที่เกิดเหตุคุยกับคนขับของเราอย่างออกรส (ท่าทางน่าจะเป็นการตำนิ)
หลังจากนั้นก็กดโทรศัพท์ไปหาใครบางคน ... แล้วเดินกลับขึ้นรถ

“ขับรถประมาท ... A ขอเปลี่ยนคนขับไปแล้วเปลี่ยนคันไปเลย พรุ่งนี้คงเป็นคนอื่นมาแทน” คุณไกด์กล่าวเสียงเรียบ
“รบกวนทุกท่าน รอสักครู่เนอะ” คุณไกด์กล่าวเสียงยิ้มแย้มดังเดิม
“ระหว่างนี้ เรามาฟังเรื่องเล่าและตำนานของเกาะฮ่องกงกันดีกว่า ...”
เรื่องราวการเล่าเรื่องดำเนินไปอย่างสนุก สอดแทรกสาระและเต็มเปี่ยมไปด้วยความน่าสนใจ
มิหนำซ้ำยังยิงคำถาม ท้ายเรื่องเพื่อชิงรางวัลที่แกเตรียมมาอีก
ทุกคนแทบลืมเรื่องรถชนไปเลยเพราะมัวแต่นั่งฟังคุณไกด์เล่าเรื่องและตอบคำถามชิงรางวัล
และขันอาสาไปเที่ยวสถานที่พิเศษนอกจากหมายกำหนดการที่วางไว้

ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุในเวลาไม่ถึง 15 นาที (ทั้งๆที่อยู่บนเขา)
ทุกอย่างเคลียร์จบตกลงกันเสร็จในเวลาไม่ถึง 40 นาที ...

ด้วยการทำงานอันรวดเร็วของตำรวจฮ่องกง และ การจัดการวิกฤตอย่างมืออาชีพของคุณไกด์ท่านนี้
จึงทำให้ลูกทัวร์ในรถล้วนผ่อนคลาย และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ในยามที่เกิดภาวะวิกฤต เราอาจควบคุมคาดเดาปัจจัย “ภายนอก” ได้ยาก
เช่น เราเดาการทำงานของตำรวจฮ่องกงไม่ได้ (แต่จังหวะนั้น เค้าเร็วมาก!!!)
แต่เราสามารถควบคุมปัจจัย “ภายใน” ได้ อย่างเช่นในกรณีนี้ คุณไกด์เป็นผู้จัดการ

คุณไกด์ “ตั้งสติ” ของตนเองได้อย่างรวดเร็ว
คุณไกด์ “จัดการต้นเหตุ” ได้อย่างเด็ดขาดและทันท่วงที  
คุณไกด์ “ควบคุม” สถานการณ์โดยรวมให้ผ่อนคลายได้อย่างมืออาชีพ
คุณไกด์ “เสนอทางเลือก” พิเศษเพิ่มเติมเพื่อเพิ่มความพึงพอให้ลูกค้าในยามวิกฤต

การจัดการเรื่องราวต่างๆของคุณไกด์ สามารถทำให้ลูกทัวร์โดยรวมพอใจ
จึงส่งผลให้เจ้าของบริษัท ผู้ซึ่งจ่ายเงินพาลูกค้ามาเที่ยวพออนุโลมให้เรื่องผ่านไป
ถึงแม้เรื่องราวจะจบลงด้วยดีอย่างไรก็ตาม แต่ที่แน่ๆ คนขับรถคนนั้นต้องโดนแน่ๆ ! !


ในท้ายที่สุดถึงแม้ผมจะเสียว(มาก)ไปบ้างก็ตาม
แต่ก็โชคดีที่ได้เห็นการจัดการวิกฤตอย่างมืออาชีพเช่นนี้ ....


ขอให้บทความชิ้นนี้จงได้สร้างประโยชน์ให้แก่ท่านผู้อ่านทุกท่าน

ขอให้ความร่ำรวยและความสุขสวัสดิ์จงมาสถิตแด่ท่าน


…[^_^]…