คิดอย่างไรกับการบริหารจัดการพื้นที่ของจุฬา ในปัจจุบัน

ผ่านแถว สามย่าน เห็นการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างเยอะ ตึกสูงใหญ่ทันสมัย เกิดขึ้นมากมาย
ร้านจีฉ่อย ที่นิสิตนักศึกษา ต่างใช้บริการและรู้จักดี บัดนี้ ณ จุดนั้น ก็ไม่เหลือให้เห็น ถึงเค้าโครงเดิมเลย

ร้านอาหาร ดูทันสมัยขึ้น มีร้านอร่อยๆ สีสันน่าดึงดูดใจ มาเช่าพื้นที่ให้บริการมากมาย แต่ก็มีราคาแพงเป็นเงาตามตัว
ราคาต่อชาม ... ไม่ต่ำกว่า 50 บ.  จ่ายเงินค่าอาหาร ไม่ต่ำกว่า 100 บ./คน/ครั้ง/มื้อ

สมัยก่อน เรียนสมัยมัธยม ผมกินข้าว โดยใช้คูปอง อาหารกลางวัน ได้จากการขอทุนของโรงเรียน
แต่เดี๋ยวนี้ อุปกรณ์การเรียนการสอน ค่อนข้างแพงขึ้น
ภาระค่าใช้จ่ายต่างๆ ก็มากขึ้น ไม่ว่าเป็น ค่าเดินทาง, ค่าโดยสาร, ค่าทำกิจกรรม, ค่าศึกษาหาความรู้นอกสถาบันการศึกษา ฯลฯ

อดเป็นห่วง นักศึกษา ที่มีโอกาสเข้าเรียน สถาบันการศึกษา ที่เรียกว่า เป็นชั้นแนวหน้าของประเทศได้
บางคนทางบ้านอาจจะมีกำลังการสนับสนุนด้านการศึกษา ไม่สูงมากนัก
กว่าจะจบ คงเหนื่อย คงมีโอกาสท้อบ้าง กับสิ่งแวดล้อม กับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
เป็นกำลังใจให้ครับ

ส่วนตัวเห็นว่า ภูมิทัศน์แบบเดิมๆ อาคาร ตึก ตลาด บ้านพักอาศัย รายรอบ แบบเดิมๆ มีความศักดิ์สิทธิ์ มีความขลังในตัวมันเอง
เพราะบรรยากาศโดยรอบ สะท้อนบอกเล่าเรื่องราวในอดีตได้อย่างดีและน่าภาคภูมิใจ โดยไม่ต้องอธิบายให้ยุ่งยาก

ก็ไม่เข้าใจว่า เหตุใด ผู้บริหารถึง ตัดสินใจ ปรับภูมิทัศน์ โดยรอบ จนแทบจำไม่ได้
และมีหน่วยงานอิสระใดบ้าง ที่จะมาถ่วงดุลอำนาจการตัดสินใจของคณะผู้บริหารสถาบันการศึกษา
ที่ได้ชื่อว่า เป็น สถาบันการศึกษาในระดับอุดมศึกษาแห่งแรกของประเทศไทย

อดเป็นห่วงไม่ได้...