มีใครเป็นเหมือนเราบ้างมั้ย เราชอบอ่านเรื่องราวความรักของคนอื่น โดยเฉพาะในกระทู้พันธ์ทิพย์
เช่นเรื่องของคุณแนวนิ้ว คุณแบงค์คุณต้น ตอนอ่านไปมีความสุขมาก ยิ้มแป้น เอาหน้ากดหมอนร้องอ้ากกกกก!!!
เรารุ้สึกชื่นชมในความรักเหล่านั้น และแอบหวังว่าอาจจะมีสักวันที่เป็นของเรา ห้าห้า
มันเป็นความรู้สึกแบบเขินอะไรเช่นนี้ ประหนึ่งได้โลดแล่นเป็นตัวละครเสียเอง และภาวนาว่าให้พวกเขามีความสุขสมหวังอย่างนี้เรื่อยไป...
แต่ side effect คือ พออ่านเสร็จแต่ละทีนี่ว้าเหว่มาก กลับมามองตัวเองแล้ว ทำไมเราไม่มีใคร 55555
มันเป็นเหงาๆเนอะ มีใครเป็นเหมือนเรามั้ย...
ผลจากการอ่านเรื่องราวความรักของคนอื่น...คือเหงาตัวเท่าบ้าน
เช่นเรื่องของคุณแนวนิ้ว คุณแบงค์คุณต้น ตอนอ่านไปมีความสุขมาก ยิ้มแป้น เอาหน้ากดหมอนร้องอ้ากกกกก!!!
เรารุ้สึกชื่นชมในความรักเหล่านั้น และแอบหวังว่าอาจจะมีสักวันที่เป็นของเรา ห้าห้า
มันเป็นความรู้สึกแบบเขินอะไรเช่นนี้ ประหนึ่งได้โลดแล่นเป็นตัวละครเสียเอง และภาวนาว่าให้พวกเขามีความสุขสมหวังอย่างนี้เรื่อยไป...
แต่ side effect คือ พออ่านเสร็จแต่ละทีนี่ว้าเหว่มาก กลับมามองตัวเองแล้ว ทำไมเราไม่มีใคร 55555
มันเป็นเหงาๆเนอะ มีใครเป็นเหมือนเรามั้ย...