แอบชอบใครคนนึงอยู่

เราเริ่มเล่นพันทิปเพราะอยากรู้ว่าพันทิปใหม่ใช้ยังไง เราอยากมีช่องทางร้องทุกข์เวลามือถือใหม่เราเสีย เอาเข้าศูนย์แล้วไม่คืบหน้า พอสมัครสมาชิกได้เราก็อ่านไปเรื่อย ลองเข้าห้องการเมืองเจอแต่โฆษณาชวนเชื่อ เข้าห้องศาสนาเจอก็แต่โฆษณางมงาย จนมาเข้าห้องสยาม ถึงเจอรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ เราก็เลยสิงอยู่ห้องนี้มาตลอด อ่านบ้างตอบบ้างไปเรื่อย

แล้วเราก็พบกับเธอ
เธอพูดน้อย-แต่โดน
อกหัก-แต่ยังยิ้มได้-ไม่เวิ่นเว้อ
อายุน้อย-แต่ความคิดไม่เด็ก
รูปเธอ-ไม่ใช้แอ็ป-แต่เรากลับรู้สึกว่าเธอน่ารักตามธรรมชาติ
เราแอบชอบเธอตั้งแต่เห็นชื่อ log in ของเธอ แม้จะไม่เคยคุยกับเธอก็ตาม
ไม่รู้ว่าทำไมใจเราถึงหวั่นไหวได้ถึงปานนั้น

แล้ววันนึงเราก็ตัดสินใจหลังไมค์ไปหาเธอ เธอรู้ไหมว่า ทุกครั้งที่เราส่งไป แม้จะยังไม่มีอะไรตอบมา เราก็ยิ้มกับตัวเองแก้มแทบปริ ทุกครั้งที่เห็นว่ามีหลังไมค์มา ใจเราก็เต้นตูมตาม พอเรากดไปดูหลังไมค์แล้ว พันทิปมันช้าาาาา เราก็รู้สึกเหมือนเวลามันผ่านไปเป็นปีๆๆๆๆเลยเชียว

ช่วงนั้น เป็นช่วงที่ใจเราไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดถึงเธอแทบทุกขณะจิต ทำงานสายตามองหน้าจอ แต่ใจคิดถึงแต่หน้าเธอ เราไม่ได้รู้สึกอย่างนี้มานานมากแล้ว ช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่เรามีความสุขมาก กินข้าวอร่อย หลับฝันดี อมยิ้มทั้งวัน

ถ้าเธอบังเอิญได้มาอ่านจดหมายฉบับนี้ และรู้ว่าเราหมายถึงเธอ เราอยากให้เธอรู้นะ ว่าหลังไมค์หรือข้อความอื่นๆที่เธอเคยได้รับ หรือจะได้รับในภายภาคหน้า ถ้าหวานน้อยกว่านี้ ยังไม่ถือว่าเป็นการบอกรักนะ การบอกรักจริงๆจังๆ อย่างน้อยต้องได้แบบจดหมายฉบับนี้เท่านั้น

---- End of part I ----