เชื่อว่าหลายๆคนคงถูกใจกับหนังเรื่องนี้ไปด้วยหลากหลายเหตุผล แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมได้ชมหนังเรื่องนี้แล้วรู้สึกถึงคือนี่มันสังคมโลกในปัจจุบันชัดๆ!!!

เฮ้ยหนังมันพูดถึงซอมบี้มันเกี่ยวไรกับโลกปัจจุบันวะ? ลองอ่านดู เตือนอีกครั้งว่าใครยังไม่ดูขอให้STOPแค่บรรทัดนี้ แต่ถ้าอยากอ่านก็ไม่ว่ากัน

ในเนื้อเรื่องพวกซอมบี้ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะว่าพวกเค้าพูดไม่ค่อยได้ ทุกๆตัวเดินชนกัน บางตัวเจอหน้ากันแต่กลับไม่รู้จักกันเลย พวกเค้าอาศัยอยู่ด้วยกันแบบนั้นมาโดยตลอด

วันหนึ่งเจ้าพระเอกดันไปมีความรักจนทำให้เค้าได้กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง จากการรักษาด้วยความรัก

อีกฉากที่สำคัญคือฉากที่เหล่าซอมบี้คอร์ป เห็นพระเอกกับนางเอกจับมือกัน พวกเค้าได้รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง จนพวกเค้าเริ่มรู้สึกตัว

เปรียบเทียบกับในปัจจุบันก็เช่นกัน คนที่เราเจอกันบ่อยๆไม่ว่าจะที่สถานีรถไฟ ป้ายรถเมล์ หรือแม้กระทั่งคนข้างบ้านที่อาศัยอยู่ใกล้กันแท้ๆ แต่กลับไม่รู้จักไม่เคยคุยกัน จึงไม่ต่างอะไรกับพวกซอมบี้ในหนัง แต่ที่เราไม่คุยกันไม่ใช่เพราะเราพูดไม่ได้ แต่เรามีเทคโนโลยีที่สามารถติดต่อกันไกลๆข้ามประเทศ ข้ามโลกได้ เราจึงละเลยกับคนรอบตัว

หลายคนคงเห็นภาพเด็กวัยรุ่นมากันเป็นกลุ่มขึ้นรถไฟฟ้าแต่ไม่คุยกัน ต่างคนต่างเล่นโทรศัพท์ พ่อลูกนั่งรถเมล์กลับบ้านพ่อฟังเพลง ลูกนั่งเล่นเกมส์ ภาพเหล่านี้สะท้อนอะไร?

สิ่งที่จะเยียวยาได้ก็เหมือนในหนังนั่นแหละ เริ่มต้นจากการจับมือ(แต่ต้องคนรู้จักและสนิทกันนะ555) ภาพที่เราเห็นสมัยก่อนพ่อแม่ลูกเดินจูงมือกัน แต่สมัยนี้จูงโทรศัพท์ จูงเกมส์ เมื่อต่างคนต่างสนใจแต่เทคโนโลยี ความสัมพันธ์ก็เริ่มถดถอย ความเฉยชาก็จะเข้ามาแทนที่

ซอมบี้รักษาได้ พวกเราก็รักษาได้ ลองหันไปคุยกับคนข้างๆ เดินจับมือกับคนที่คุณรัก หรือใครกำลังโสดก็ขอให้โอมจงเงย บางทีคุณอาจเจอคนถูกใจอยู่ข้างกายก็ได้นะ><

เว้นเสียว่าคุณจะเป็นพวกโบนี่ย์ที่เกินเยียวยาซะแล้วo.0

http://www.facebook.com/talkthemovie
https://twitter.com/Talkthemovie