ช่วงบ่ายวันนี้ไปช่วยญาติขนเฟอร์นิเจอร์เก่าไปเปลี่ยนหนัง ขนเสร็จก็ล้างมือล้างเท้าไปนอนตากพัดลมที่โซฟา ตอนนอนมือเท้าอยู่บนโซฟาหมด เด็กอายุเจ็ดแปดขวบลูกๆ ของญาติที่มาช่วยกันขนเฟอร์ อยู่เล่นแถวนั้น กำลังเล่นเป็นหมอกัน เห็นผมนอนอยู่ก็เอาที่ฟังเสียงหัวใจปลอมมาทาบตามตัวเล่น บอกอาการหนักต้องช่วยชีวิตแล้วพากันถลกเสื้อจากพุง เอามีดพลาสติกกรีดๆ ตามพุงผมเล่น  ด้วยอารมณ์อยากเล่นกับเด็กเลยพูด คุณหมอช่วยด้วย สองสามคำ เด็กสองคนเล่นอยู่นาน ช่วงนั้นเหนื่อยจึงง่วงเคลิมๆ

ระหว่างเกือบจะหลับไป รู้สึกว่าเสื้อโดนถลกสูงขึ้น แล้วมีอะไรมาวางบนตัว เด็กสองคนก็พูดพร้อมกัน หนึ่ง สอง สาม พอลืมตาดูเห็นว่าเป็นอะไรอยู่บนอก ผมร้องห้ามพร้อมกับคำว่า เคลียร์ เสียงเหมือนประทัดแตกก็ดังขึ้น กลิ่นเหม็นไหม้โชยเข้าจมูก ความเจ็บจี๊ดจากอกลามมาที่แขนแวบหนึ่ง ช่วงนั้นคล้ายเห็นภาพหลอน เป็นเสียงคนตะโกน คนเดินบนถนน คนใส่เสื้อสีแดง  เห็นท่านอดีตนายกใส่สูทยิ้มให้ แล้วก็ยืนมือมาผลักจนรู้สึกคล้ายตกจากที่สูง แล้วภาพก็แวบหายไปความเจ็บกลับมาอีกครั้ง เสียงเด็กสองคนหัวเราะชอบใจอยู่ข้างๆ ผมพบว่าตัวเองลุกขึ้นนั่งตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ หน้าออกเป็นรอยแดง ขนหงิกงอ พอเหลือบตาดูก็เห็นที่ตียุงไฟฟ้าสองอันหล่นอยู่ข้างตัว

ที่สงสัยคือไม้ตียุงไฟฟ้าช็อตคนได้ด้วยหรือ   คือเคยเอาไปไล่ตียุงนะที่เป็นตะแกรงเหล็กก็เคยโดนขาโดนอะไรไม่เห็นจะช็อต มันเกี่ยวกับเปิดสองอันพร้อมกันเลยช็อตหรือเปล่า ตัวผมก็อยู่บนโซฟาไม่ได้แตะพื้นที่เป็นกระเบื้อง