เมื่อวาน ลูกสาวเราสามขวบกว่า งอแงแค่เรื่องแม่เปิดซีดีไม่ใช่เรื่องที่เค้าอยากดู จะเอาเรื่องอะไรก็ไม่บอก เราก็เข้าไปกอดบอกว่าดูเรื่องนี้ก่อนนะลูก เธอไม่ฟังค่ะ งอแง กระทืบเท้าเสียงดัง เราก็ปล่อยลูกร้อง แล้วเราก็บอกลูกว่า เงียบเมื่อไรมาหาแม่ แล้วเราก็ทำทุกอย่างตามปกติ แต่ลูกยังไม่หยุดร้อง

จนแม่สามีเราเข้ามา ถามลูกเราว่าเป็นอะไร ลูกเราบอกว่า หาแม่ แม่สามีพูดใส่ลูกเราทันทีว่า จะไปเรียกหาเค้าทำไม เค้าไม่สนใจหรอก

เราบอกเค้าว่า ไม่ใช่เราไม่สนใจนะแต่... ไม่ทันจะอธิบายว่าเราจะสอนให้ลูกรู้ว่าการงอแงแบบนี้แม่จะไม่สนใจ ถ้ารู้ตัวว่าผิดค่อยมาหาแม่

แต่น่าเสียดาย แม่สามีกลับพูดด้วยอารมณ์ว่า เธอเงียบไปเลย ไม่มีใครเลี้ยงลูกแบบเธอหรอก ทำเป็นงอนลูก แทนที่จะถามมันว่าจะเอาอะไรก็ให้มันไป  ทำแบบนี้มาหลายทีแล้ว แม่อะไรไม่สนใจลูก

โอ้ ทำไมหนา ต้องมาเจอแบบนี้

เราทั้งเสียใจและโมโหมาก ไม่ฟังเหตุผล ไม่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วมาว่า

สามีอยู่ด้วย ก็บอกแม่เค้าว่าเราไม่ได้งอน แต่จะใช้วิธีสอนให้รู้ว่าทำแบบนี้ไม่มีใครสนใจ แต่เค้าไม่ฟังค่ะ

สุดท้ายลูกหายงอแงได้ แต่ผู้ใหญ่สิ รอยบาดหมางมันลึกในใจเรา และอาจจะในใจแม่สามีด้วย

ขอระบายนะคะ