สวัสดีครับ เพื่อน ๆ ที่รักทุกท่าน
ขีเกียจอยู่นาน มีอีกหลายเรื่องที่จะมาแปะ แต่ก็ข้ามไป อิอิ
แวะไปดมหิมะที่ ฮอกไกโดมา หลายคนเขาบอกว่า ไปเล่นหิมะ ไปเล่นสกี
แต่ผมขอไปดม อยากรู้จังว่า กลิ่นเป็นไง อิอิ
กระแสหลักในห้องบลู เขาเน้นต้องไปเที่ยวเอง แต่ส่วนตัว สารภาพว่าชอบไปทัวร์ ให้เขาจัดการให้หมด
วางแผนชีวิตดี ๆ เลือกทัวร์ดี ๆ ภาวนาดี ๆ อย่าเจอทัวร์โกง ลูกทัวร์เห่ย หัวหน้าทัวร์เลว ไกด์อุบาทว์
ได้ตามนี้แล้ว สาธุ ไปเที่ยวกัน
ก่อนอื่น ต้องขอบคุณ คิงส์พาวเวอร์เขาทุกครั้ง ที่จัดห้องรับรองให้ใช้บริการ แวะกินขนม น้ำท่า ชากาแฟ
จนได้เวลา ก็มาขึ้นเครื่องบิน ขอบ่นหน่อยว่า อาหารจากครัวการบินไทย ไม่อร่อยมาก เที่ยวบินกลางคืน มีของว่างหน่อยนึง
แล้วก็อาหารเช้า แฉะ ๆ เหมือนเดิม ข้าวต้มเห็นว่า น่ากลัวมาก เลยไม่ถ่ายมา
บินมาประมาณ เจ็ดชั่วโมง ตัดตอนว่ามาถึงแล้ว เริ่มเห็นแผ่นดินฮอกไกโด
ยังไม่ได้กลิ่นหิมะ แต่ได้เห็นแล้ว สนามบินชิโตเซะ ขาวโพลนไปหมด
เที่ยวบินเช้าที่เข้าที่นี่ มีแค่สองเที่ยวบิน สักพัก ก็เรียบร้อย แต่ ตม. รอบนี้ช้าหน่อย
น้องที่มาด้วยคนนึง โชคไม่เข้าข้าง กระเป๋าเดินทางไม่ยอมเดินทางมาพร้อมตัว กว่าจะได้จริง อีกสองวันผ่านไป
เลยต้องภาวนาเพิ่มเวลาขึ้นเครื่องบิน ว่า ขอให้กระเป๋ามาพร้อมกับเราด้วยเทอญ ออกจากสนามบินกัน
ถนนรนแคม เขายามนี้ ขาวจริง ๆ ต้นไม้ที่อยู่ ก็แทบจะหาใบไม่เจอแล้ว
คำอธิษฐานที่ขอไว้ เริ่มสัมฤทธิ์ผล ทัวร์ที่เลือกมา ดี จนถึง ดีมาก รู้ว่า ต้องไม่อิ่มมื้อเช้าแน่
จะไปกินอะไรในร้านรวง ก็คงหนักไป จัดของกินเก๋ ๆ มาให้ เบอร์เกอร์จากหมู่บ้านไอนุ
โลโก้เป็นเขากวางด้วย เพราะเนื้อเบอร์เกอร์ของเราเป็นเนื้อกวาง ไม่ต้องทำหน้าตกใจ เรื่องปกติ สัตว์กินเนื้อพื้นบ้านของที่นี่
คุณจุ๋ม ไกด์เรา เขาบอกว่า โทรมาให้หัวหน้าเผ่าไอนุ ทำเบอร์เกอร์นี่ มาเป็นอาหารเช้าเสริมสำหรับพวกเรา เนื้อขนมปังเท่สุด ๆ เพราะผสมหมึกปลาหมึก เลยดำสนิทติดทนนาน ที่สั่งนี่ เพื่อเป็นการสร้างรายได้ให้กับเผ่าชาวไอนุด้วย ฟังแล้วยิ่งรู้สึกดี แต่ชิมก่อนดีกว่า เย็นหน่อยก็กินได้ ต้องปรับตัวเป็นคนเมืองหนาว อืมมมม อร่อยดี จริง ๆ
อิ่มแล้ว เริ่มมีแรง มองสองข้างทาง แต่กระจกมัวเต็มที เพราะอากาศเย็นจัด
กวาดหิมะจากถนนไปไว้ข้างทาง เลยสูงเกือบเป็นกำแพง
มาถึงจะทำอะไรดี ก็ต้องเที่ยวเลยสินะ แวะไปโรงงานช๊อคโกแล็ตกันดีกว่า เราไม่ไปโรงงาน Royce มาโรงงาน ชิโร่ย คิโอบิตะกันแทน
[CR] จดหมายคลายเหงา 8 ไปดมหิมะที่ฮอกไกโด ตอนที่ 1
ขีเกียจอยู่นาน มีอีกหลายเรื่องที่จะมาแปะ แต่ก็ข้ามไป อิอิ
แวะไปดมหิมะที่ ฮอกไกโดมา หลายคนเขาบอกว่า ไปเล่นหิมะ ไปเล่นสกี
แต่ผมขอไปดม อยากรู้จังว่า กลิ่นเป็นไง อิอิ
กระแสหลักในห้องบลู เขาเน้นต้องไปเที่ยวเอง แต่ส่วนตัว สารภาพว่าชอบไปทัวร์ ให้เขาจัดการให้หมด
วางแผนชีวิตดี ๆ เลือกทัวร์ดี ๆ ภาวนาดี ๆ อย่าเจอทัวร์โกง ลูกทัวร์เห่ย หัวหน้าทัวร์เลว ไกด์อุบาทว์
ได้ตามนี้แล้ว สาธุ ไปเที่ยวกัน
ก่อนอื่น ต้องขอบคุณ คิงส์พาวเวอร์เขาทุกครั้ง ที่จัดห้องรับรองให้ใช้บริการ แวะกินขนม น้ำท่า ชากาแฟ
จนได้เวลา ก็มาขึ้นเครื่องบิน ขอบ่นหน่อยว่า อาหารจากครัวการบินไทย ไม่อร่อยมาก เที่ยวบินกลางคืน มีของว่างหน่อยนึง
แล้วก็อาหารเช้า แฉะ ๆ เหมือนเดิม ข้าวต้มเห็นว่า น่ากลัวมาก เลยไม่ถ่ายมา
บินมาประมาณ เจ็ดชั่วโมง ตัดตอนว่ามาถึงแล้ว เริ่มเห็นแผ่นดินฮอกไกโด
ยังไม่ได้กลิ่นหิมะ แต่ได้เห็นแล้ว สนามบินชิโตเซะ ขาวโพลนไปหมด
เที่ยวบินเช้าที่เข้าที่นี่ มีแค่สองเที่ยวบิน สักพัก ก็เรียบร้อย แต่ ตม. รอบนี้ช้าหน่อย
น้องที่มาด้วยคนนึง โชคไม่เข้าข้าง กระเป๋าเดินทางไม่ยอมเดินทางมาพร้อมตัว กว่าจะได้จริง อีกสองวันผ่านไป
เลยต้องภาวนาเพิ่มเวลาขึ้นเครื่องบิน ว่า ขอให้กระเป๋ามาพร้อมกับเราด้วยเทอญ ออกจากสนามบินกัน
ถนนรนแคม เขายามนี้ ขาวจริง ๆ ต้นไม้ที่อยู่ ก็แทบจะหาใบไม่เจอแล้ว
คำอธิษฐานที่ขอไว้ เริ่มสัมฤทธิ์ผล ทัวร์ที่เลือกมา ดี จนถึง ดีมาก รู้ว่า ต้องไม่อิ่มมื้อเช้าแน่
จะไปกินอะไรในร้านรวง ก็คงหนักไป จัดของกินเก๋ ๆ มาให้ เบอร์เกอร์จากหมู่บ้านไอนุ
โลโก้เป็นเขากวางด้วย เพราะเนื้อเบอร์เกอร์ของเราเป็นเนื้อกวาง ไม่ต้องทำหน้าตกใจ เรื่องปกติ สัตว์กินเนื้อพื้นบ้านของที่นี่
คุณจุ๋ม ไกด์เรา เขาบอกว่า โทรมาให้หัวหน้าเผ่าไอนุ ทำเบอร์เกอร์นี่ มาเป็นอาหารเช้าเสริมสำหรับพวกเรา เนื้อขนมปังเท่สุด ๆ เพราะผสมหมึกปลาหมึก เลยดำสนิทติดทนนาน ที่สั่งนี่ เพื่อเป็นการสร้างรายได้ให้กับเผ่าชาวไอนุด้วย ฟังแล้วยิ่งรู้สึกดี แต่ชิมก่อนดีกว่า เย็นหน่อยก็กินได้ ต้องปรับตัวเป็นคนเมืองหนาว อืมมมม อร่อยดี จริง ๆ
อิ่มแล้ว เริ่มมีแรง มองสองข้างทาง แต่กระจกมัวเต็มที เพราะอากาศเย็นจัด
กวาดหิมะจากถนนไปไว้ข้างทาง เลยสูงเกือบเป็นกำแพง
มาถึงจะทำอะไรดี ก็ต้องเที่ยวเลยสินะ แวะไปโรงงานช๊อคโกแล็ตกันดีกว่า เราไม่ไปโรงงาน Royce มาโรงงาน ชิโร่ย คิโอบิตะกันแทน