หล่อนมันเลว...ท้องแล้วไม่บอกพ่อบอกแม่

เราอ่านจบแล้ว เรารู้สึกสงสารแม่คุณมากเลยค่ะ น้ำตาจะไหล
แม่ค่ะแม่ เรียกแม่ว่า "นาง" ฟังดูเหยีดหยามและเย้ยหยันแม่มากเลยนะคะ
เพราะแม่คุณไม่มีเงินทองมากองให้ ไม่มีรถหรูให้คุณขับ ไม่มีบ้านหลังใหญ่ให้อยู่
แม่ไม่ยอมเข้ามาหาคุณ ไม่ยอมรับทุกเรื่องที่คุณทำ ทั้งที่คุณทำผิดเองทุกอย่าง ไช่ไหมคะ
แม่เลยเป็นได้แค่ "นาง" และ "เธอ" ในสายตาคุณ

คนที่เราตำหนิคนเดียว ของทั้งหมดนี้ คือ "ตัวคุณ(และสามีคุณ)" ค่ะ
เด็กที่ไม่รู้จักโต ขนาดแม่ส่งเรียนปริญญาโท ยังไม่รู้เลยว่าแม่รักแค่ไหน แม่หวังดีแค่ไหน
คนปกติเขารบกวนพ่อแม่แค่ปริญญาตรีนะคะ ที่เหลือควรทำงาน และส่งตัวเองเรียนค่ะ
นี่ส่งให้เรียนขนาดนี้ คุณยังไม่สำนึก แถมทำเรื่องเสียหาย ท้องก่อนแต่ง งามหน้ามากค่ะ
ถ้าดิฉันเป็นแม่ของคุณ ดิฉันคงหัวใจสลายค่ะ อยากให้ลูกเป็นคนดี เป็นที่ยอมรับของสังคมค่ะ
แต่ลูกมาทำแบบนี้ เรียนสูง แต่ไม่ยังยั้งชั่งใจ สมควรค่ะ ที่แม่จะอาย และไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

แล้วคุณยังตอบแทนด้วยการเอาสามีมาวางไว้สูงกว่า ดูดีกว่าไปหมด  อะไรๆก็เข้าใจไปหมด
ทั้งที่เขา และคุณ นี่แหละที่ช่วยกันย่ำยีความรู้สึกที่ดีๆของผู้หญิงแก่ๆที่เป็น"แม่"ให้สูญสลาย

แน่นอน เหตุการณ์มันผ่านมาจนกระทั่งเดี๋ยวนี้แล้ว คุณมองเห็นคามหวังดีของแม่ไหม
แม่ยอมรับในความผิดพลาดของคุณ(ทั้งที่คุณคิดว่าแม่ผิดตลอด) ยอมจะเลี้ยงลูกให้
เพื่อให้คุณไปเรียนต่อให้จบ แค่พาเขยฝรั่งที่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจคนหนึ่ง ไปกราบขอขมาด้วยใจจริง
คุณเสียศักดิ์ศรีมากเลยหรือคะ ...แล้วศักดิ์ศรีของแม่คุณล่ะ ..อุ้มท้องมา 9 เดือน
ส่งเรียนจนปริญญาโท ให้ทุกอย่าง แค่แต่คำว่า "ขอขมา" ยังไม่มีจากปากคุณเลย
คิดทุกอย่างในมุมของตัวเองหมด อยากให้แม่เป็นแบบนั้นแบบนี้ แล้วแบบลูกที่ดีคุณเคยเป็นให้ไหม

และที่สำคัญ แม่ไม่ได้อยากได้คำขอขมาจากคุณหรอกค่ะ เราจะบอกให้
แต่ที่ท่านบอกมาทุกอย่างนั้น ก็เพราะท่านแค่อยากเปิดทางให้คุณและครอบครัวก้าวเดินต่อไป
คุณจะได้เดินเข้าออกบ้านและหมู่บ้านที่คุณเคยอยู่มาได้เช่นเดิม.. ไม่ต้องอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ
และคอยฝันว่า..วันไหนร่ำรวยขึ้นมาแล้วจะค่อยกลับไปเย้ย ...
แต่ท่านกำลังเปิดทางเข้าบ้านให้คุณเดินอยู่ค่ะ!!

เราอยากให้คุณตั้งสติให้ดีๆ คุยกับแฟนคุณให้เขาเข้าใจ ว่าคุณและเขาทำความผิดอะไรเอาไว้
และให้ออกมาแก้ไข ดีกว่ามาแถไปแถมา แล้วปมปัญหามันก็พอกพูนใหญ่โตขึ้น ตามตัวลูกของคุณ

การที่เราทำผิด เราก็ควรยอมรับผิด ยืดอกรับทุกอย่าง อย่างหาญกล้า พาสามีไปขอขมาแม่
พาลูกไปให้แม่ดู และคุยให้แม่ฟังว่า คุณจะใช้ชีวิตอย่างไร อาจไม่ใช่ทางที่แม่เขียนให้
เราว่าแม่คุณเขาคงพร้อมจะเข้าใจ มีคอยช่วยเหลือคุณ... เพียงแค่คุณลดทิฐิลงตัวเดียว แค่นั้นเอง

ส่วนค่านิยมฝรั่งรวย เราว่าคุณนั่นแหละ ที่ไม่ยอมแก้ไขให้แม่ฟังแต่แรก ตั้งแต่เริ่มมีแฟนฝรั่ง...
คุณควรโน้มน้าวจิตใจท่าน ว่าความรวยมันไม่สุขใจเท่าความดีหรอก ขอให้มองที่คนและการกระทำของเขา
(แม่เราก็เป็น..คนโบราณ อยากให้ลูกเป็นเจ้าคนนายคน เราก็บอกแม่ว่า ขอให้อย่ามาหวังเลยว่าเราจะเป็น
เพราะเราไม่ชอบแบบนั้น ไม่ใช่เราไม่เก่งพอ แต่เราชอบทำงานเล็กๆของเรา ไม่ชอบเป็นเจ้านาย ไม่ชอบปกครองคน
ไม่ชอบความวุ่นวาย เราทำแบบทุกวันนี้เรามีความสุขและสุขมากมาย ก็ชี้ให้แม่เห็นตลอด จนเดี๋ยวนี้แม่เรามีความสุข
แม้เราไม่ได้เป็นเจ้านายคน แต่แม่สุขเพราะเห็นชีวิตเรามีความสุข แบบที่เราเลือกค่ะ)

เราขอโทษนะคะ ที่เขียนอะไรแรงๆ คุณอ่านแล้วอาจไม่สบายใจ แต่เราเป็น "ยาแรง'"  ค่ะ
สั่งยาที่สั่งไปแล้วไม่รอดก็น็อคไปเลย เราโหดแบบนี้ตามนิสัยเราเองค่ะ ถ้าคุณไม่สบายใจที่จะมี
ความคิดเห็นเราอยู่ในกระทู้ ก็หลังไมค์มาบอกให้เราลบได้นะคะ เราเคารพสิทธิของคุณค่ะ