แบบจขกท. ไปร้านขนมแล้วทีนี้เป็นประตูกระจกเดี่ยวๆหนาๆ เห็นเด็ก2-3ขวบแม่อุ้มอยู่ข้างๆประตู เหมือนเค้าจะให้เราเข้า
จขกท.เข้าคนสุดท้ายก็ปล่อยประตูเต็มที่เพราะเห็นเค้ายืนข้างๆ ไม่ได้คิดอะไร
บัดนั้นเด็กก็ร้องไห้จ้าเลย คิดว่าหัวไม่แตกค่ะไม่เห็นเลือด แต่รู้สึกผิดจัง แม่เค้าก็ออกมามองสายตาไม่ค่อยพอใจ
แล้วคนที่อุ้มก็เดินออกมา จกท.ไปขอโทษเค้าบอกว่า ไม่เห็นจริงๆ เห็นอยู่ข้างๆไม่นึกว่าจะออก เลยปล่อยไปเต็มที่
เค้าก็บอกว่า เด็กมันซน ชอบเอาตัวโน้มไปข้างหน้า
จขกท.คิดว่า เด็กคงเอาตัวโน้มไปข้างหน้าตอนประตูจะปิดพอดี
รู้สึกผิดคะ่ กลัวเด็กหัวแตกไม่ก็ช้ำใน แบบมันจินตนาการไปหมดเลย T_T ร้านนั้นนานๆก็ไปทีด้วย
ไปถึงวางยาลูกเค้าเฉยเลยอ่า ฮืออ

ขออนุญาตระบายหน่อยค่ะ รู้สึกผิดมาก สงสารเด็ก