ช่วงที่ผมไปเยือนเชียงใหม่เป็นครั้งแรกในชีวิต กับน้องสาวของยายผม เมื่อปี พ.ศ.๒๕๐๘ เป็นครั้งแรกที่ผมขึ้นรถไฟไปถึงปลายทางสายเหนือ และมีโอกาสข้ามสะพานนวรัฐ ซึ่งขณะนั้นเป็นสะพานโครงเหล็กอีกด้วย
ในภายหลัง จากหน้าหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ลงข่าวเกี่ยวกับการก่อสร้างสะพานนวรัฐแทนสะพานเดิม เนื่องจากโครงสร้างสะพานเดิมชำรุด และผมได้มีโอกาสเห็นสะพานนวรัฐกำลังก่อสร้าง พร้อมกับมีโอกาสได้ข้ามสะพานเม็งรายอนุสรณ์ และสะพานเบี่ยง ซึ่งเป็นสะพานนวรัฐจำลองในปัจจุบันนี้ แต่ขณะนั้น เป็นสะพานวันเวย์ทำด้วยไม้ เนื่องจากปริมาณการสัญจรของยวดยานระหว่างตัวเมืองเชียงใหม่ กับสถานีรถไฟซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม มีมากขึ้นทุกขณะ และหลังจากสะพานใหม่แล้วเสร็จ รู้สึกถึงความกว้างขวางของตัวสะพาน แต่บรรยากาศเก่าแก่ของสะพานนวรัฐไม่อาจหวนกลับมาอีก
เห็นจากภาพ โดยฝีมือของลุงบุญเสริม ศาตราภัย แล้ว รู้สึกเหมือนช่วงเวลาเพิ่งผ่านไปเมื่อเร็วๆ นี้เองครับ
สะพานนวรัฐ เป็นสะพานไม้ข้ามแม่น้ำปิงสะพานที่ ๒ โดยสะพานแรก คือ สะพานไม้ที่ข้ามระหว่างตลาดต้นลำไยกับวัดเกตการาม หรือ "สะพานจันทร์สม" (ขัวจันทร์สม) เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๐
เมื่อนายปิแอร์ โอร์ต นักกฎหมายชาวเบลเยียมเดินทางมาเมืองเชียงใหม่ และบันทึกเกี่ยวกับสะพานข้ามแม่น้ำปิงว่า
"…เชียงใหม่ไม่ใช่เมืองเก่าแก่มากนัก (เมื่อเทียบกับเมืองในยุโรป) แบ่งออกเป็น ๒ เขต แต่ละเขตมีกำแพงสูงราว ๓-๔ เมตร และมีป้อมสูงที่แต่ละมุมกำแพง ตัวเมืองตั้งอยู่บนฝั่งขวาของแม่น้ำ ส่วนบนฝั่งซ้ายก็มีอาคารสำคัญๆ ตั้งอยู่ มีสะพานไม่สวยงามทอดเชื่อมระหว่างสองฝั่งแม่น้ำ สะพานนี้มีเสา ๑๔ ต้น ระหว่างที่ข้าพเจ้าพำนักอยู่ในเชียงใหม่ สะพานนี้โยกคลอนเนื่องจากถูกท่อนไม้ซุงที่มากับกระแสน้ำดัน"
สะพานนวรัฐ สะพานแรกทำด้วยไม้สัก สร้างโดย นายชี้ก หรือ หมอชี้ก ราวปี พ.ศ.๒๔๓๓ ใช้การต่อมาหลายสิบปีจนพังลง โดยชื่อ "นวรัฐ" ตั้งเพื่อเป็นเกียรติแก่เจ้าแก้วนวรัฐ เจ้าหลวงเชียงใหม่องค์สุดท้าย
สมัยที่พระยาอนุบาลพายัพกิจได้รับแต่งตั้งไปรับตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดแม่ฮ่องสอน ระหว่างทาง ต้องมาพักเตรียมตัวเดินทางในเมืองเชียงใหม่ได้บันทึกเกี่ยวกับสะพานนวรัฐ สะพานแห่งที่สองไว้ว่า
"สะพานนวรัฐที่สร้างด้วยไม้นี้ ต่อมาได้เกิดเพลิงไหม้สะพาน ทางราชการจึงสร้างสะพานเหล็กลำลองพอให้รถวิ่งข้าไปมาได้ เมื่อรถไฟมาถึงเชียงใหม่ในปี พ.ศ.๒๔๖๔ จึงมีการรื้อสะพานไม้เดิมแล้วสร้างสะพานเหล็กขึ้นแทน"
สะพานเหล็ก ถูกสร้างขึ้นทดแทนสะพานไม้สัก และเริ่มใช้งานในปี พ.ศ.๒๔๖๖ จนกระทั่งในปี พ.ศ.๒๕๑๐ จึงรื้อสะพานเหล็กแล้วก่อสร้างเป็นสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กขึ้นแทน โดยมีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ ๒๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๐ พร้อมกันกับสะพานเม็งรายอนุสรณ์
สะพานเม็งรายอนุสรณ์ได้สร้างเสร็จก่อนหน้านั้นแล้ว แต่ทำพิธีเปิดอย่างเป็นทางการพร้อมกับสะพานนวรัฐ และตอนนี้ผมรู้สึกว่า ตัวสะพานนวรัตน์เริ่มจะคับแคบอีกแล้วสิครับ
ขอขอบคุณข้อมูลประกอบกระทู้จากเว็บไซต์ Wikipedia Thai มา ณ ที่นี้
ภาพเก่าเล่าเรื่อง (๑๙)
ช่วงที่ผมไปเยือนเชียงใหม่เป็นครั้งแรกในชีวิต กับน้องสาวของยายผม เมื่อปี พ.ศ.๒๕๐๘ เป็นครั้งแรกที่ผมขึ้นรถไฟไปถึงปลายทางสายเหนือ และมีโอกาสข้ามสะพานนวรัฐ ซึ่งขณะนั้นเป็นสะพานโครงเหล็กอีกด้วย
ในภายหลัง จากหน้าหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ลงข่าวเกี่ยวกับการก่อสร้างสะพานนวรัฐแทนสะพานเดิม เนื่องจากโครงสร้างสะพานเดิมชำรุด และผมได้มีโอกาสเห็นสะพานนวรัฐกำลังก่อสร้าง พร้อมกับมีโอกาสได้ข้ามสะพานเม็งรายอนุสรณ์ และสะพานเบี่ยง ซึ่งเป็นสะพานนวรัฐจำลองในปัจจุบันนี้ แต่ขณะนั้น เป็นสะพานวันเวย์ทำด้วยไม้ เนื่องจากปริมาณการสัญจรของยวดยานระหว่างตัวเมืองเชียงใหม่ กับสถานีรถไฟซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม มีมากขึ้นทุกขณะ และหลังจากสะพานใหม่แล้วเสร็จ รู้สึกถึงความกว้างขวางของตัวสะพาน แต่บรรยากาศเก่าแก่ของสะพานนวรัฐไม่อาจหวนกลับมาอีก
เห็นจากภาพ โดยฝีมือของลุงบุญเสริม ศาตราภัย แล้ว รู้สึกเหมือนช่วงเวลาเพิ่งผ่านไปเมื่อเร็วๆ นี้เองครับ
สะพานนวรัฐ เป็นสะพานไม้ข้ามแม่น้ำปิงสะพานที่ ๒ โดยสะพานแรก คือ สะพานไม้ที่ข้ามระหว่างตลาดต้นลำไยกับวัดเกตการาม หรือ "สะพานจันทร์สม" (ขัวจันทร์สม) เมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๐
เมื่อนายปิแอร์ โอร์ต นักกฎหมายชาวเบลเยียมเดินทางมาเมืองเชียงใหม่ และบันทึกเกี่ยวกับสะพานข้ามแม่น้ำปิงว่า
"…เชียงใหม่ไม่ใช่เมืองเก่าแก่มากนัก (เมื่อเทียบกับเมืองในยุโรป) แบ่งออกเป็น ๒ เขต แต่ละเขตมีกำแพงสูงราว ๓-๔ เมตร และมีป้อมสูงที่แต่ละมุมกำแพง ตัวเมืองตั้งอยู่บนฝั่งขวาของแม่น้ำ ส่วนบนฝั่งซ้ายก็มีอาคารสำคัญๆ ตั้งอยู่ มีสะพานไม่สวยงามทอดเชื่อมระหว่างสองฝั่งแม่น้ำ สะพานนี้มีเสา ๑๔ ต้น ระหว่างที่ข้าพเจ้าพำนักอยู่ในเชียงใหม่ สะพานนี้โยกคลอนเนื่องจากถูกท่อนไม้ซุงที่มากับกระแสน้ำดัน"
สะพานนวรัฐ สะพานแรกทำด้วยไม้สัก สร้างโดย นายชี้ก หรือ หมอชี้ก ราวปี พ.ศ.๒๔๓๓ ใช้การต่อมาหลายสิบปีจนพังลง โดยชื่อ "นวรัฐ" ตั้งเพื่อเป็นเกียรติแก่เจ้าแก้วนวรัฐ เจ้าหลวงเชียงใหม่องค์สุดท้าย
สมัยที่พระยาอนุบาลพายัพกิจได้รับแต่งตั้งไปรับตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดแม่ฮ่องสอน ระหว่างทาง ต้องมาพักเตรียมตัวเดินทางในเมืองเชียงใหม่ได้บันทึกเกี่ยวกับสะพานนวรัฐ สะพานแห่งที่สองไว้ว่า
"สะพานนวรัฐที่สร้างด้วยไม้นี้ ต่อมาได้เกิดเพลิงไหม้สะพาน ทางราชการจึงสร้างสะพานเหล็กลำลองพอให้รถวิ่งข้าไปมาได้ เมื่อรถไฟมาถึงเชียงใหม่ในปี พ.ศ.๒๔๖๔ จึงมีการรื้อสะพานไม้เดิมแล้วสร้างสะพานเหล็กขึ้นแทน"
สะพานเหล็ก ถูกสร้างขึ้นทดแทนสะพานไม้สัก และเริ่มใช้งานในปี พ.ศ.๒๔๖๖ จนกระทั่งในปี พ.ศ.๒๕๑๐ จึงรื้อสะพานเหล็กแล้วก่อสร้างเป็นสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กขึ้นแทน โดยมีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ ๒๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๐ พร้อมกันกับสะพานเม็งรายอนุสรณ์
สะพานเม็งรายอนุสรณ์ได้สร้างเสร็จก่อนหน้านั้นแล้ว แต่ทำพิธีเปิดอย่างเป็นทางการพร้อมกับสะพานนวรัฐ และตอนนี้ผมรู้สึกว่า ตัวสะพานนวรัตน์เริ่มจะคับแคบอีกแล้วสิครับ
ขอขอบคุณข้อมูลประกอบกระทู้จากเว็บไซต์ Wikipedia Thai มา ณ ที่นี้