หลังจากที่ผมได้ลองคบหากับน้องคนหนึ่งในช่วงเวลาหนึ่ง
ผมถูกน้องคนนั้นปฏิเสธขอให้เราเป็นพี่น้องกันจริงๆเพราะไม่ได้รู้สึกรักแบบแฟนเลยแม้แต่น้อย
หลังจากถูกปฏิเสธครั้งแรก ผมได้พยายามอีก จนมีครั้งที่2 และครั้งที่3
จนน้องเค้าบอกว่าขอให้หยุดจริงๆ เพราะถ้าไม่หยุดจะไม่มีครั้งที่4แน่นอน เพราะผมจะไม่ได้เจอเธออีกเลย
ผมคิดว่าความพยายามของผมตลอด 8 เดือนที่ผ่านมามันไม่ได้เธอร็สึกรักผมเลยจริงๆหรอ
ผมได้โทรศัพท์ไปหาเพื่อนผู้หญิงคนนึงซึ่งเคยสนิทกันในช่วงระยะเวลานึง
ผมเล่าให้เพื่อนผมฟังทุกอย่างว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมบ้าง ผมเล่าให้เธอฟังอยู่นานว่าเกิดอะไรขึ้นตลอด 8 เดือนนี้บ้าง
เธอก็ได้แต่หัวเราะผมพลางปลอบใจผม ผมยอมรับว่าตอนที่ผมได้มีโอกาสสนิทกับเพื่อนคนนี้
ผมทำตัวไม่ค่อยดีนัก รวมถึงน้องคนนี้ด้วย
และเพื่อนผมได้ออกปากว่ายวานผมว่า พรุ่งนี้เธอจะไปธุระสำคัญ อยากให้ผมไปรับเธอหน่อย
ผมก็ยินดีเพราะกำลังว่างๆพอดี
ผมไปเจอเธอที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง เธอให้ผมยืนใกล้ๆแถวๆนั้นก่อน
เพราะเธอมีเรื่องต้องการจะคุยกับคนคนนึงซึ่งก็คือแฟนเธอเอง
ผมรู้แค่ว่าหลังจากที่ผมกับเธอหยุดคุยกันไป เธอก็ไปมีแฟนใหม่
เป็นคนที่ดีมาก เหมาะสมกันมาก คบกันมา 3 ปีแล้ว และ แฟนเพื่อนก็มีธุรกิจเป็นของตัวเองทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดี
เมื่อแฟนเธอมาถึง ก็ดูคุยกันสนิทสนม แต่สีหน้าเพื่อนผมดูไม่สู้ดีนัก และเพื่อนผมก็เริ่มพูดในสิ่งที่เธออยากพูด
เพื่อนผม : เรารักเธอนะ รักเธอมานานแล้วในแบบที่เธอเป็น และเธอดีมากในแบบที่เธอเป็น
แฟนเพื่อน : (ยิ้ม) เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมอยู่ๆมาพูดแบบนี้ละ
เพื่อนผม : เพียงแต่ว่า... ตอนนี้สำหรับเรามันไม่ใช่แล้ว มันไม่โอเค ตอนนี้เราไม่ได้รักเธอแล้ว เราอยากจะขอกลับไปอยู่คนเดียว เพราะเราเปลี่ยนไปแล้ว เธออย่าเปลี่ยนอะไรในตัวเธอเลยนะ มันดีอยู่แล้ว ดีมากๆด้วย
แฟนเพื่อน : (น้ำตาเอ่อ) ทำไมละ เกิดอะไรขึ้น อธิบายได้มั้ย
เพื่อนผม : เธอกำลังไปได้สวย งานกำลังไปได้ดี ทุกอย่างดีหมด ชีวิตที่เราสองคนที่กำลังดำเนินไป ซักวันต้องแยกจากกัน
เรายอมรับว่าเราได้เห็นอะไรมากขึ้น รู้อะไรมากขึ้น คิดอะไรมากขึ้น และ อยากมีชีวิตแบบไหน เราเสียใจที่เราทิ้งเธอ เสียใจจริงๆ แต่ไม่มีประโยชน์ถ้าเราต้องเสียใจกันไปมากกว่านี้ และอย่าเปลี่ยนตัวเองเพื่อตามเรามา เราขอร้องนะ
แฟนเพื่อนได้แต่มองหน้าเพื่อนผมและน้ำตานองหน้า แต่เพื่อนผมกลับไม่มีน้ำตาแม้แต่นิดเดียว
เพื่อนผมโอบกอดแฟนทีนึงแล้วพูดว่า "โชคดีนะ" และเดินออกมา
ผมได้แต่เดินตามมาห่างๆจนลับสายตาแฟนของเพื่อนไป ผมจึงไปถามเพื่อนว่ากลับบ้านเลยมั้ย เพื่อนก็พยักหน้าว่าก็ดีนะ
ระหว่างทางกลับ ผมถามเธอในสิ่งที่เกิดขึ้น
ผม : ทำไมถึงเลิกกับแฟนละ กำลังไปกันได้ดีไม่ใช่หรอ
เพื่อนผม : อืมใช่ กำลังจะไปด้วยกันได้ดี แต่มันติดอยู่อย่างนึง เราเคยประทับใจเขามาก ที่เขาเป็นคนขยันขันแข็ง
มีความพยายามที่จะยืนให้ได้ด้วยตัวเอง และอยากจะรับผิดชอบทุกๆอย่าง
ตั้งแต่ที่เขาทำธุรกิจมา เราห่างกันมากขึ้น เราทั้งคู่ยินดีและเต็มใจห่างกันมากขึ้น
ยิ่งเราห่างกับเขามาก เรายิ่งเห็นว่าเขามีความสุขในสิ่งที่เขาทำมากเท่านั้น
เมื่อก่อนเราเคยประทับใจเขาที่เขามีความพยายาม แต่ตอนนี้เราเปลี่ยนไปจริงๆ
เราไม่ได้ต้องการความประทับใจ แต่เราต้องการความเอาใจใส่ที่มากกว่านี้ และตอนนี้เราไม่ได้รักเขาแล้ว
ผม : แล้วทำไมไม่บอกเขาละ ว่าเขาขาดความเอาใจใส่
เพื่อผม : มันไม่มีประโยชน์หรอกที่จะบอก เพราะนั่นคือตัวเขาจริงๆ และเป็นในแบบที่เขาเป็นจริงๆ
ตัวเราเองนี่แหละที่เปลี่ยนไป ต้องการในสิ่งที่เขาไม่มีทางให้ได้ เราไม่อยากไปเปลี่ยนแปลงเขา
ไม่อยากให้เขาเปลี่ยนความสุขของตัวเอง และเราทั้งคู่จะไม่มีความสุข และซักวันก็ต้องเลิกกัน
ผม : คิดไปเองหรือเปล่า กลับรถให้ได้นะ
เพื่อผม : รู้มั้ยว่าทำไมเราถึงชวนเธอมา
ผม : ทำไมละ
เพื่อนผม : เห็นว่าเพิ่งโดนสาวทิ้ง กำลังว่างๆ และเราเองก็อยากให้เธอรู้ว่า ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเองเสมอ
เธอคือคนที่ถูกบอกให้ไป เราคือคนที่เลือกจะไป
อย่าเพิ่งทำใจแค่ถูกทิ้ง ตอนที่เป็นแฟนกันแล้วก็อาจจะถูกทิ้ง และต่อให้ไปกันรอดและไม่มีมือที่ 3
ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ถูกทิ้งแต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือเมื่อเราได้ตัดสินใจไปแล้วก็คือตัดสินใจไปแล้ว
รักก็คือรัก ไม่รักคือไม่รัก ที่ผ่านมามันคืออดีต และอดีตก็คืออดีต
ผมก็นั่งถอนหายใจ แล้วก็คิดในใจว่า เห้อออ จิงของ
ผมสังเกตสีหน้าท่าทางเพื่อนผม ไม่มีน้ำตาซักหยด แค่นั่งตัวสั่นมือสั่น นั่นคงเป็นเหตุผลที่เธอกลับบ้านเองไม่ได้
เท่าที่ผมรู้จักเธอ เพื่อนผมคงคิดดีแล้ว ตัดสินใจดีแล้ว และก่อนหน้านี้คงร้องไห้มาพอแล้ว
และที่สำคัญ เธอพูดว่า ไม่ได้รักแล้ว ไม่ว่าแท้จริงจะเป็นอย่างไร ความหมายของมันก็คือ ไม่ได้รักแล้ว
ผมนั่งคิดในใจ เรื่องผมกลายเป็นเรื่องเล็กโดยทันที
ผมก็แค่ถูกเค้าปฏิเสธดีๆ
ส่วนของเพื่อนผม รักกันมาดีๆ อยู่กันมาดีๆ ดูแลกันมาดีๆ และ ปฏิเสธด้วยกันดีๆ
ยอมรับเลยว่าเจอเหตุการณ์นี้ผมทำใจได้เลย
และวันนี้ผมก็เข้าใจสัจธรรมของโลกอีก 2 ข้อ
ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเองเสมอ และ ต่อให้วันนี้โลกจะเป็นยังไง พรุ่งนี้โลกก็ต้องหมุนต่อไปอยู่ดี
และสุดท้ายขอปิดด้วยภาพนี้นะครับ
ขอบคุณครับ
ขอแชร์ประสบการณ์ความรักในอีกมุมหนึ่ง ที่ผมได้เจอ
ผมถูกน้องคนนั้นปฏิเสธขอให้เราเป็นพี่น้องกันจริงๆเพราะไม่ได้รู้สึกรักแบบแฟนเลยแม้แต่น้อย
หลังจากถูกปฏิเสธครั้งแรก ผมได้พยายามอีก จนมีครั้งที่2 และครั้งที่3
จนน้องเค้าบอกว่าขอให้หยุดจริงๆ เพราะถ้าไม่หยุดจะไม่มีครั้งที่4แน่นอน เพราะผมจะไม่ได้เจอเธออีกเลย
ผมคิดว่าความพยายามของผมตลอด 8 เดือนที่ผ่านมามันไม่ได้เธอร็สึกรักผมเลยจริงๆหรอ
ผมได้โทรศัพท์ไปหาเพื่อนผู้หญิงคนนึงซึ่งเคยสนิทกันในช่วงระยะเวลานึง
ผมเล่าให้เพื่อนผมฟังทุกอย่างว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมบ้าง ผมเล่าให้เธอฟังอยู่นานว่าเกิดอะไรขึ้นตลอด 8 เดือนนี้บ้าง
เธอก็ได้แต่หัวเราะผมพลางปลอบใจผม ผมยอมรับว่าตอนที่ผมได้มีโอกาสสนิทกับเพื่อนคนนี้
ผมทำตัวไม่ค่อยดีนัก รวมถึงน้องคนนี้ด้วย
และเพื่อนผมได้ออกปากว่ายวานผมว่า พรุ่งนี้เธอจะไปธุระสำคัญ อยากให้ผมไปรับเธอหน่อย
ผมก็ยินดีเพราะกำลังว่างๆพอดี
ผมไปเจอเธอที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง เธอให้ผมยืนใกล้ๆแถวๆนั้นก่อน
เพราะเธอมีเรื่องต้องการจะคุยกับคนคนนึงซึ่งก็คือแฟนเธอเอง
ผมรู้แค่ว่าหลังจากที่ผมกับเธอหยุดคุยกันไป เธอก็ไปมีแฟนใหม่
เป็นคนที่ดีมาก เหมาะสมกันมาก คบกันมา 3 ปีแล้ว และ แฟนเพื่อนก็มีธุรกิจเป็นของตัวเองทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดี
เมื่อแฟนเธอมาถึง ก็ดูคุยกันสนิทสนม แต่สีหน้าเพื่อนผมดูไม่สู้ดีนัก และเพื่อนผมก็เริ่มพูดในสิ่งที่เธออยากพูด
เพื่อนผม : เรารักเธอนะ รักเธอมานานแล้วในแบบที่เธอเป็น และเธอดีมากในแบบที่เธอเป็น
แฟนเพื่อน : (ยิ้ม) เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมอยู่ๆมาพูดแบบนี้ละ
เพื่อนผม : เพียงแต่ว่า... ตอนนี้สำหรับเรามันไม่ใช่แล้ว มันไม่โอเค ตอนนี้เราไม่ได้รักเธอแล้ว เราอยากจะขอกลับไปอยู่คนเดียว เพราะเราเปลี่ยนไปแล้ว เธออย่าเปลี่ยนอะไรในตัวเธอเลยนะ มันดีอยู่แล้ว ดีมากๆด้วย
แฟนเพื่อน : (น้ำตาเอ่อ) ทำไมละ เกิดอะไรขึ้น อธิบายได้มั้ย
เพื่อนผม : เธอกำลังไปได้สวย งานกำลังไปได้ดี ทุกอย่างดีหมด ชีวิตที่เราสองคนที่กำลังดำเนินไป ซักวันต้องแยกจากกัน
เรายอมรับว่าเราได้เห็นอะไรมากขึ้น รู้อะไรมากขึ้น คิดอะไรมากขึ้น และ อยากมีชีวิตแบบไหน เราเสียใจที่เราทิ้งเธอ เสียใจจริงๆ แต่ไม่มีประโยชน์ถ้าเราต้องเสียใจกันไปมากกว่านี้ และอย่าเปลี่ยนตัวเองเพื่อตามเรามา เราขอร้องนะ
แฟนเพื่อนได้แต่มองหน้าเพื่อนผมและน้ำตานองหน้า แต่เพื่อนผมกลับไม่มีน้ำตาแม้แต่นิดเดียว
เพื่อนผมโอบกอดแฟนทีนึงแล้วพูดว่า "โชคดีนะ" และเดินออกมา
ผมได้แต่เดินตามมาห่างๆจนลับสายตาแฟนของเพื่อนไป ผมจึงไปถามเพื่อนว่ากลับบ้านเลยมั้ย เพื่อนก็พยักหน้าว่าก็ดีนะ
ระหว่างทางกลับ ผมถามเธอในสิ่งที่เกิดขึ้น
ผม : ทำไมถึงเลิกกับแฟนละ กำลังไปกันได้ดีไม่ใช่หรอ
เพื่อนผม : อืมใช่ กำลังจะไปด้วยกันได้ดี แต่มันติดอยู่อย่างนึง เราเคยประทับใจเขามาก ที่เขาเป็นคนขยันขันแข็ง
มีความพยายามที่จะยืนให้ได้ด้วยตัวเอง และอยากจะรับผิดชอบทุกๆอย่าง
ตั้งแต่ที่เขาทำธุรกิจมา เราห่างกันมากขึ้น เราทั้งคู่ยินดีและเต็มใจห่างกันมากขึ้น
ยิ่งเราห่างกับเขามาก เรายิ่งเห็นว่าเขามีความสุขในสิ่งที่เขาทำมากเท่านั้น
เมื่อก่อนเราเคยประทับใจเขาที่เขามีความพยายาม แต่ตอนนี้เราเปลี่ยนไปจริงๆ
เราไม่ได้ต้องการความประทับใจ แต่เราต้องการความเอาใจใส่ที่มากกว่านี้ และตอนนี้เราไม่ได้รักเขาแล้ว
ผม : แล้วทำไมไม่บอกเขาละ ว่าเขาขาดความเอาใจใส่
เพื่อผม : มันไม่มีประโยชน์หรอกที่จะบอก เพราะนั่นคือตัวเขาจริงๆ และเป็นในแบบที่เขาเป็นจริงๆ
ตัวเราเองนี่แหละที่เปลี่ยนไป ต้องการในสิ่งที่เขาไม่มีทางให้ได้ เราไม่อยากไปเปลี่ยนแปลงเขา
ไม่อยากให้เขาเปลี่ยนความสุขของตัวเอง และเราทั้งคู่จะไม่มีความสุข และซักวันก็ต้องเลิกกัน
ผม : คิดไปเองหรือเปล่า กลับรถให้ได้นะ
เพื่อผม : รู้มั้ยว่าทำไมเราถึงชวนเธอมา
ผม : ทำไมละ
เพื่อนผม : เห็นว่าเพิ่งโดนสาวทิ้ง กำลังว่างๆ และเราเองก็อยากให้เธอรู้ว่า ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเองเสมอ
เธอคือคนที่ถูกบอกให้ไป เราคือคนที่เลือกจะไป
อย่าเพิ่งทำใจแค่ถูกทิ้ง ตอนที่เป็นแฟนกันแล้วก็อาจจะถูกทิ้ง และต่อให้ไปกันรอดและไม่มีมือที่ 3
ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ถูกทิ้งแต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือเมื่อเราได้ตัดสินใจไปแล้วก็คือตัดสินใจไปแล้ว
รักก็คือรัก ไม่รักคือไม่รัก ที่ผ่านมามันคืออดีต และอดีตก็คืออดีต
ผมก็นั่งถอนหายใจ แล้วก็คิดในใจว่า เห้อออ จิงของ
ผมสังเกตสีหน้าท่าทางเพื่อนผม ไม่มีน้ำตาซักหยด แค่นั่งตัวสั่นมือสั่น นั่นคงเป็นเหตุผลที่เธอกลับบ้านเองไม่ได้
เท่าที่ผมรู้จักเธอ เพื่อนผมคงคิดดีแล้ว ตัดสินใจดีแล้ว และก่อนหน้านี้คงร้องไห้มาพอแล้ว
และที่สำคัญ เธอพูดว่า ไม่ได้รักแล้ว ไม่ว่าแท้จริงจะเป็นอย่างไร ความหมายของมันก็คือ ไม่ได้รักแล้ว
ผมนั่งคิดในใจ เรื่องผมกลายเป็นเรื่องเล็กโดยทันที
ผมก็แค่ถูกเค้าปฏิเสธดีๆ
ส่วนของเพื่อนผม รักกันมาดีๆ อยู่กันมาดีๆ ดูแลกันมาดีๆ และ ปฏิเสธด้วยกันดีๆ
ยอมรับเลยว่าเจอเหตุการณ์นี้ผมทำใจได้เลย
และวันนี้ผมก็เข้าใจสัจธรรมของโลกอีก 2 ข้อ
ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเองเสมอ และ ต่อให้วันนี้โลกจะเป็นยังไง พรุ่งนี้โลกก็ต้องหมุนต่อไปอยู่ดี
และสุดท้ายขอปิดด้วยภาพนี้นะครับ
ขอบคุณครับ