ใจหายนะครับ เมื่อใกล้วันเลือกตั้งผู้ว่าฯกทม.
ใจหายเพราะรู้ว่ามันต้องมีผลต่อพรรคประชาธิปัตย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม่รู้จะมีใครเชื่อรึปล่าวว่าผมกลัวว่าพรรคนี้จะถึงกาลล่มสลายไป??
และผมคิดว่าหลายท่านที่ตั้งกระทู้และแสดงความคิดเห็นที่เป็นปรปักษ์กับพรรคนี้มานาน
ก็อาจจะรู้สึกแบบเดียวกับผมก็ได้
เพราะสังเกตุจากที่ด่า ที่ต่อต้านกันไปนั้น มักจะมีพิ้นฐาณมาจากการกระทำของพรรคประชาธิปัตย์เองทั้งนั้น
มิได้มีการปรุงแต่งใส่ร้ายด้วยความเกลียดชังอย่างจริงจัง
อาการ"เกลียด"ที่เห็นนั้น น่าจะมาจากความผิดหวังในการกระทำของพรรคเป็นหลัก
ยอมรับล่ะครับว่ามีใส่อารมณ์ ในการเสียดสีถากถางไปบ้าง มีนึกประชดไปขนาดว่ายุบๆไปซะทีก็ดี
แต่เชื่อมั๊ยล่ะครับว่า ทุกครั้งยังเปิดใจช่องเล็กๆเผื่อไว้ ว่าประชาธิปัตย์อาจจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างที่เราคาดหวังซะที
ไม่รู้มีใครฝันลมๆแล้งๆอย่างผมรึปล่าวว่า
อยากเห็นพรรคประชาธิปัตย์ ต่อสู้อยู่ในหลักการที่ถูกต้อง
เน้นการแข่งขันด้านความสามารถในด้านการบริหาร
เลิกทำตัวไร้สาระ ไร้ความรับผิดชอบ และที่สำคัญคือให้ความสำคัญกับประชาชนมากกว่านี้
ถึงผมจะสนับสนุนรัฐบาลนี้ แต่ก็เชื่อว่าระบบประชาธิปไตบที่สมบูรณ์นั้นควรมีพรรคการเมืองใหญ่ๆสองพรรคคอยตรวจสอบซึ่งกันและกัน
ไม่เคยคาดหวังขนาดว่า
พรรคประชาธิปัตย์จะต้องมาชะเลียร์รัฐบาลไม่ค้านไม่ขัดอะไร
เพราะยิ่งทำทุเรศขนาดนั้น ก็คงน่ารังเกียจมากไปกว่านี้อีก
แค่ขอให้ทำตัวให้เป็นทางเลือกที่น่าสนใจ สร้างศรัทธามาจากความสามารถของตัวเอง
มันยากนักหรือที่จะเป็นพรรคการเมืองที่อยู่ในกรอบแห่งความถูกต้องน่ะ?
กับคนที่ดูเหมือนเกลียดชังพรรคประชาธิปัตย์อย่างผม
ที่ติเตียน ด่าว่าเมื่อเห็นว่าประชาธิปัตย์ทำอะไรไม่ถูกต้อง
หากเมื่อเทียบกับคนที่ประกาศตัวว่ารักประชาธิปัตย์อย่างมากมาย
ยอมทำทุกอย่าง(อย่างไร้สติ)เพื่อพรรคที่ตนรักนั้นแล้ว
ผลที่เห็นกันอยู่ทุกวันนี้ พอจะมองออกกันมั๊ยครับว่า
หากประชาธิปัตย์จะต้องล่มสลายกันไปจริงๆน่ะ
มันเป็นเพราะน้ำมือของคนที่รักอย่างสุดซึ้ง
หรือคนที่จงเกลียดจงชังอย่างผมเองกันแน่?
ใครหนอ รักประชาธิปัตย์มากกว่ากัน?
ใจหายเพราะรู้ว่ามันต้องมีผลต่อพรรคประชาธิปัตย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม่รู้จะมีใครเชื่อรึปล่าวว่าผมกลัวว่าพรรคนี้จะถึงกาลล่มสลายไป??
และผมคิดว่าหลายท่านที่ตั้งกระทู้และแสดงความคิดเห็นที่เป็นปรปักษ์กับพรรคนี้มานาน
ก็อาจจะรู้สึกแบบเดียวกับผมก็ได้
เพราะสังเกตุจากที่ด่า ที่ต่อต้านกันไปนั้น มักจะมีพิ้นฐาณมาจากการกระทำของพรรคประชาธิปัตย์เองทั้งนั้น
มิได้มีการปรุงแต่งใส่ร้ายด้วยความเกลียดชังอย่างจริงจัง
อาการ"เกลียด"ที่เห็นนั้น น่าจะมาจากความผิดหวังในการกระทำของพรรคเป็นหลัก
ยอมรับล่ะครับว่ามีใส่อารมณ์ ในการเสียดสีถากถางไปบ้าง มีนึกประชดไปขนาดว่ายุบๆไปซะทีก็ดี
แต่เชื่อมั๊ยล่ะครับว่า ทุกครั้งยังเปิดใจช่องเล็กๆเผื่อไว้ ว่าประชาธิปัตย์อาจจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างที่เราคาดหวังซะที
ไม่รู้มีใครฝันลมๆแล้งๆอย่างผมรึปล่าวว่า
อยากเห็นพรรคประชาธิปัตย์ ต่อสู้อยู่ในหลักการที่ถูกต้อง
เน้นการแข่งขันด้านความสามารถในด้านการบริหาร
เลิกทำตัวไร้สาระ ไร้ความรับผิดชอบ และที่สำคัญคือให้ความสำคัญกับประชาชนมากกว่านี้
ถึงผมจะสนับสนุนรัฐบาลนี้ แต่ก็เชื่อว่าระบบประชาธิปไตบที่สมบูรณ์นั้นควรมีพรรคการเมืองใหญ่ๆสองพรรคคอยตรวจสอบซึ่งกันและกัน
ไม่เคยคาดหวังขนาดว่า
พรรคประชาธิปัตย์จะต้องมาชะเลียร์รัฐบาลไม่ค้านไม่ขัดอะไร
เพราะยิ่งทำทุเรศขนาดนั้น ก็คงน่ารังเกียจมากไปกว่านี้อีก
แค่ขอให้ทำตัวให้เป็นทางเลือกที่น่าสนใจ สร้างศรัทธามาจากความสามารถของตัวเอง
มันยากนักหรือที่จะเป็นพรรคการเมืองที่อยู่ในกรอบแห่งความถูกต้องน่ะ?
กับคนที่ดูเหมือนเกลียดชังพรรคประชาธิปัตย์อย่างผม
ที่ติเตียน ด่าว่าเมื่อเห็นว่าประชาธิปัตย์ทำอะไรไม่ถูกต้อง
หากเมื่อเทียบกับคนที่ประกาศตัวว่ารักประชาธิปัตย์อย่างมากมาย
ยอมทำทุกอย่าง(อย่างไร้สติ)เพื่อพรรคที่ตนรักนั้นแล้ว
ผลที่เห็นกันอยู่ทุกวันนี้ พอจะมองออกกันมั๊ยครับว่า
หากประชาธิปัตย์จะต้องล่มสลายกันไปจริงๆน่ะ
มันเป็นเพราะน้ำมือของคนที่รักอย่างสุดซึ้ง
หรือคนที่จงเกลียดจงชังอย่างผมเองกันแน่?