เซ็นคิจิตั้งแแต่เกิดมาก็ไม่รู้จักพ่อ โตมาโดยเห็นแต่เพียงแม่ที่ทำทั้งงานบ้านและงานประจำเพื่อเลี้ยงดูเขา ถ้าถามถึงพ่อก็บอกได้ว่าเป็นผู้ชายธรรมดา เพราะความธรรมดาของพ่อๆถึงได้รักความพิเศษของแม่ และเพราะความธรรมดานั้นเองเช่นกันพ่อถึงได้หนีจากความพิเศษของแม่ ถ้าถามเซ็นคิจิหลังจากที่เซ็นคิจิได้รู้จักเมดากะเซ็นคิจิคงบอกได้ว่าทนได้กับความไม่พอใจของพ่อของเขา เพราะงั้นพ่อยังปล่อยแม่ไว้ตัวคนเดียว เซ็นคิจิเลยได้แต่อวยพรให้พ่อโชคดี แต่ทุกครั้งที่คิดถึงความธรรมดาของพ่อมันก็สะท้อนให้เห็นถึงความธรรมดาของตัวเองเช่นกัน เซ็นคิจิจึงสาบานมาโดยตลอด
ว่าเขาจะไม่มีวันตำหนิในความธรรมดาของตัวเองต่อใครสักคนที่พิเศษ จะไม่หนีจากคนที่พิเศษหรือเห็นว่าเขาธรรมดา
เมื่อเซ็นคิจิไปเผชิญหน้าอิอิฮิโกะแล้วโจโทก็ถามนามานิเอะว่าคิดว่าเซ็นคิจิจะชนะมั้ย นามานิเอะบอกไม่รู้ พอเห็นโจโททำหน้าค้อนใส่นามานิเอะก็พูดจริงจังเลยว่าไม่รู้จริงๆ คาเคกาเอะบอกถึงนามานิเอะจะช่วยพวกเธอแต่โดยส่วนตัวเธอคิดว่านามานิเอะน่าจะเป็นคนสู้มากกว่า นามานิเอะบอกเธอมีประสบการณ์การใช้วิชาก็จริงอยู่แต่ถามกลับว่ารู้มั้ยว่าผู้ที่จะใช้วิชาของเธอรึเปล่า บอกก็เหมือนคาเคกาเอะหรือฟุคุโร่ที่ไม่เหมาะจะใช้วิชานี้ เธอก็ไม่อาจจินตนาการได้ว่าความซื่อของเซ็นคิจิจะใช้ได้อย่างดี ซึ่งก็ถูกอย่างที่คาเคกาเอะว่า แต่ในทางตรงกันข้ามสำหรับอิอิฮิโกะ เซ็นคิจิคือผู้ที่เหมาะสมที่สุด
อิอิฮิโกะเริ่มโจมตีเซ็นคิจิ เซ็นคิจิก็พยายามหลบ
โจโทเห็นก็ทึ่งที่ดเซ็นคิจิหลบการโจมตีของอิอิฮิโกะได้จริงๆ สู้กับอิอิฮิโกะที่ได้ร่างใหม่ได้ นามานิเอะบอกก็ตามนั้นเพราะร่างกายของเซ็นคิจิฟื้นกลับมา ส่วนร่างของอิอิฮิโกะก็คือร่างของชิรานุอิ เพราะงั้นเซ็นคิจิจึงอ่านการเคลื่อนไหวออกได้จากการเคลื่อนไหวและความรู้สึก เป็นการ"รู้"เพียงคนเดียวเหมือนที่เมดากะรู้ถึงเซ็นคิจิเช่นกัน ก็แค่ครึ้งหนึ่งของวิชาที่จะสนับสนุนผู้ใช้ได้ คาเคกาเอะก็ถามอีกที่ทำไมเซ็นคิจิถึงไม่ใช้โหมดเทพปรับเปลี่ยนเหมือนตอนที่สู้กับนามานิเอะ นามานิเอะบอกเพราะอีกฝ่ายเป็นร่างชิรานุอิจึงไม่มีทางที่จะใช้โหมดเทพที่ถูกสร้างจากความสามารถ "นักกินแท้จริง" ของชิรานุอิได้ คาเคกาเอะเลยคิดว่าก็ไม่ดีเท่าไรเพราะเท่ากับเซ็นคิจิก็ได้แต่หลบเหมือนที่เธอสู้กับอิอิฮิโกะเมื่อครู่แล้วก็ค่อยๆได้แผลเรื่อยๆ แต่โจโทบอกไม่เป็นแบบนั้นและให้ดูใหม่ บอกอิอิฮิโกะเริ่มอารมณ์เสียแล้ว
เซ็นคิจิที่สู้หลบการโจมตีของอิอิฮิโกะไปเรื่อยๆนั้น อิอิฮิโกะก็คิดว่าเข้าใจได้ว่าถ้าเป็นเมดากะหรือคาเคกาเอะเมื่อครู่ เขานั้นเก่งกว่าอย่างเทียบไม่ได้จนพวกนั้นเหมือนเป็นคนธรรมดา เพราะงั้นทำไม คนที่อยู่ตรงนี้ที่ไม่น่าสังเกตทั้งหน้าตาและชื่อ ชายธรรมดาๆที่ไม่มีอะไรดูดีเลย ทำไมถึงต่อสู้ในศึกที่ยากเย็นแบบนี้ เป็นเพียงคนเรียบๆ ไม่สิ ชายผู้โดดเดี่ยวแท้จริง
ถึงแบบนั้นกลับรู้สึกเห็นดวงตามากมายที่มองมา
อิอิฮิโกะคิดว่าเพราะอันชินอินงั้นเหรอ ทั้งๆที่ถูกจัดการจนสิ้นชีพไปแล้วแท้ๆ จังหวะนั้นเซ็นคิจิก็เริ่มสวนคืนจนอิอิฮิโกะตกใจหลบ โจโทเห็นอิอิฮิโกะหลบลูกเตะของเซ็นคิจิ อิอิฮิโกะที่ไม่เคยหลบแม้แต่ท่าของเมดากะ นามานิเอะบอกอิอิฮิโกะคงตระหนักได้ว่าการโจมตีนั้นมีผลกับเขา การโจมตีที่ได้ผลแต่ถ้าไม่โดนก็เท่านั้น
อิอิฮิโกะเป็นพวกฮีโร่จนตัวตาย แม้การสู้กับวิชาจะเกินขอบเขตอิอิฮิโกะก็ยังปรับเข้าไปมุมอับสายตาได้ นามานิเอะคิดอยู่ว่าใช้ไม่ได้เลยเหรอไงวิชาที่เธอมอบให้เซ็นคิจิอุดช่องว่างไม่ได้เลยเหรอ เธอเองก็ใช้คำพูดทำให้ร่างของเซ็นคิจิตอบรับ ทำให้ผลของวิชาเหลือเพียงใบหน้าของผู้ที่พ่ายแพ้ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า อิอิฮิโกะที่หลบการโจมตีของเซ็นคิจิจนได้จังหวะสวนคืน ถ้าเป็นแบบนี้เซ็นคิจิก็ไม่อาจหลีกเลียงความพ่ายแพ้ ทั้งคู่ต่างตัดสินได้ว่าเป็นการโจมตีที่จะจบอีกฝ่ายได้ ในเวลาพริบตาเซ็นคิจิรู้ได้ว่าตัวเองกำลังจะโดนเล่นงาน ถึงอย่างนั้น...
เซ็นคิจิกลับไม่หลบ โจโทถึงกับตกใจที่เซ็นคิจิหลบไม่ทันจนคิดว่าจะจบแค่นี้เหรอ แต่คาเคกาเอะบอกไม่ใช่แบบนั้นดูเหมือนเซ็นคิจิตั้งใจเอง
แน่นอนว่าการโจมตีของอิอิฮิโกะไม่มีอะไรใดๆในโลกจะรักษาได้(แขนเซ็นคิจิถึงกับขาด) เมื่อรู้แบบนั้นไม่ว่าใครก็จะพยายามหลบการโจมตีของอิอิฮิโกะ ถึงจะหลบไม่ได้ก็ยังพยายาม อย่างน้อยก็ไม่มีใครกล้าจะเข้าไปรับการโจมตีที่รักษาไม่ได้ แต่ถึงจะรู้เซ็นคิจิก็ยังทำเพื่อทำให้อิอิฮิโกะเปิดช่องว่าง เซ็นคิจิใช้จังหวะนี้โจมตีพร้อมกับใช้วิชา
แต่ก่อนที่ลูกเตะจะถึงตะอิอิฮิโกะก็คืนร่างให้ชิรานุอิจนเซ็นคิจิชะงัก
และอิอิฮิโกะก็กลับร่างชิรานุอิเหมือนเดิมจับขาเซ็นคิจิพูดเลยว่าเซ็นคิจิเตะเพื่อนสนิทไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ นามานิเอะรู้เลยว่าเสียท่าแล้วที่อิอิฮิโกะใช้วิธีนี้ คิดว่าแบบนี้เซ็นคิจิเสร็จแน่ อิอิฮิโกะก็ชมที่เซ็นคิจิไม่หลบการโจมตีของเขาก็เลยจะจัดให้อีกที
แต่จู่ๆการโจมตีของอิอิฮิโกะก็หยุดชะงักจนทุกคนแม้แต่อิอิฮิโกะยังงง อิอิฮิโกะไม่เข้าใจว่าทำไมนอกจากนั้นร่างกายยังขยับไม่ได้ด้วย เซ็นคิจิบอกชั่วพริบตาหนึ่งอิอิฮิโกะคืนร่างให้ชิรานุอิใช่มั้ยล่ะ
บอกเลยว่าโง่สิ้นดี คนที่จ้องเล็งโอกาสนั้นก็คือชิรานุอินั้นแหละ อิอิฮิโกะไม่เชื่อว่าชิรานุอิเป็นคนหยุดการเคลื่อนไหวของเขา และถามเซ็นคิจิว่ารู้อยู่แล้วงั้นเหรอ เซ็นคิจิบอกเขาไม่รู้ขนาดนั้น ถามเลยว่ารู้มั้ยเขาสนิทกับชิรานุอิขนาดไหนจนถึงตอนนี้ บอกเลยว่า"พวกเรารู้"นั้นคือแก่นแท้จริงของคำพูดของวิชา
และตอนนั้นมือของอิอิฮิโกะก็หันกลับมาที่ตัวเอง อิอิฮิโกะพยายามจะหยุดพูดกับชิรานุอิเลยว่าคิดจะทำอะไร เซ็นคิจิพูดบอกด้วยความสามารถของอิอิฮิโกะเองที่เมื่อทำลายอะไรไปแล้วจะรักษาไม่ได้ใช่มั้ย แล้วงั้นถ้าเกิดทำร้ายตัวเองเข้าล่ะจะเป็นยังไง อิอิฮิโกะก็พยายามต้าน
บอกชิรานุอิอย่าดูถูกเขา บอกเลยว่ารู้มั้ยว่าเขามีค่าแค่ไหน เป็นสิ่งที่หาได้ยาก ไม่เคยมี ตัวตนหนึ่งเดียวที่ต้องรักษาไว้ บอกถ้าเป็นชิรานุอิก็ต้องเข้าใจได้สิ บอกเลยถ้าทำแบบนี้มันไม่จบได้ด้วยดีแน่ ตอนนั้นเมดากะก็พูดกับเซ็นคิจิว่าเงียบอยู่ทำไม บอกเป็นความรับผิดชอบของผู้ชนะ ชื่อของเซ็นคิจิที่จะมอบในวาระสุดท้าย เพราะงั้นเป็นโอกาสของเซ็นคิจิแล้ว เซ็นคิจิรู้อยู่แล้วนิว่าต้องพูดอะไร บอกให้พูดเท่ๆไปเลย ทางอิอิฮิโกะก็เริ่มต้านไว้ไม่อยู่ได้แต่พูดว่าเขาคือหนึ่งเดียวในประวัติศาสตร์ ตำนานฮีโร่ที่มีชีวิตอยู่มาถึงห้าพันปี
เซ็นคิจิก็พูดเลยว่าเขาคือ ฮิโตโยชิ เซ็นคิจิ นักเรียนม.ปลายที่ไม่อาจอยู่อย่างโดดเดี่ยวได้แม้สักวินาที และเย็นชาราวกับปีศาจด้วย ทันทีนั้นการโจมตีของอิอิฮิโกะก็โจมตีใส่ตัวเองจนแตกสลาย การต่อสู้ที่เซ็นคิจิเป็นผู้ชนะ แต่ที่ศพของฟุคุโร่.....
จบตอน
[Spoil] Medaka Box - 183
ว่าเขาจะไม่มีวันตำหนิในความธรรมดาของตัวเองต่อใครสักคนที่พิเศษ จะไม่หนีจากคนที่พิเศษหรือเห็นว่าเขาธรรมดา
เมื่อเซ็นคิจิไปเผชิญหน้าอิอิฮิโกะแล้วโจโทก็ถามนามานิเอะว่าคิดว่าเซ็นคิจิจะชนะมั้ย นามานิเอะบอกไม่รู้ พอเห็นโจโททำหน้าค้อนใส่นามานิเอะก็พูดจริงจังเลยว่าไม่รู้จริงๆ คาเคกาเอะบอกถึงนามานิเอะจะช่วยพวกเธอแต่โดยส่วนตัวเธอคิดว่านามานิเอะน่าจะเป็นคนสู้มากกว่า นามานิเอะบอกเธอมีประสบการณ์การใช้วิชาก็จริงอยู่แต่ถามกลับว่ารู้มั้ยว่าผู้ที่จะใช้วิชาของเธอรึเปล่า บอกก็เหมือนคาเคกาเอะหรือฟุคุโร่ที่ไม่เหมาะจะใช้วิชานี้ เธอก็ไม่อาจจินตนาการได้ว่าความซื่อของเซ็นคิจิจะใช้ได้อย่างดี ซึ่งก็ถูกอย่างที่คาเคกาเอะว่า แต่ในทางตรงกันข้ามสำหรับอิอิฮิโกะ เซ็นคิจิคือผู้ที่เหมาะสมที่สุด
อิอิฮิโกะเริ่มโจมตีเซ็นคิจิ เซ็นคิจิก็พยายามหลบ
โจโทเห็นก็ทึ่งที่ดเซ็นคิจิหลบการโจมตีของอิอิฮิโกะได้จริงๆ สู้กับอิอิฮิโกะที่ได้ร่างใหม่ได้ นามานิเอะบอกก็ตามนั้นเพราะร่างกายของเซ็นคิจิฟื้นกลับมา ส่วนร่างของอิอิฮิโกะก็คือร่างของชิรานุอิ เพราะงั้นเซ็นคิจิจึงอ่านการเคลื่อนไหวออกได้จากการเคลื่อนไหวและความรู้สึก เป็นการ"รู้"เพียงคนเดียวเหมือนที่เมดากะรู้ถึงเซ็นคิจิเช่นกัน ก็แค่ครึ้งหนึ่งของวิชาที่จะสนับสนุนผู้ใช้ได้ คาเคกาเอะก็ถามอีกที่ทำไมเซ็นคิจิถึงไม่ใช้โหมดเทพปรับเปลี่ยนเหมือนตอนที่สู้กับนามานิเอะ นามานิเอะบอกเพราะอีกฝ่ายเป็นร่างชิรานุอิจึงไม่มีทางที่จะใช้โหมดเทพที่ถูกสร้างจากความสามารถ "นักกินแท้จริง" ของชิรานุอิได้ คาเคกาเอะเลยคิดว่าก็ไม่ดีเท่าไรเพราะเท่ากับเซ็นคิจิก็ได้แต่หลบเหมือนที่เธอสู้กับอิอิฮิโกะเมื่อครู่แล้วก็ค่อยๆได้แผลเรื่อยๆ แต่โจโทบอกไม่เป็นแบบนั้นและให้ดูใหม่ บอกอิอิฮิโกะเริ่มอารมณ์เสียแล้ว
เซ็นคิจิที่สู้หลบการโจมตีของอิอิฮิโกะไปเรื่อยๆนั้น อิอิฮิโกะก็คิดว่าเข้าใจได้ว่าถ้าเป็นเมดากะหรือคาเคกาเอะเมื่อครู่ เขานั้นเก่งกว่าอย่างเทียบไม่ได้จนพวกนั้นเหมือนเป็นคนธรรมดา เพราะงั้นทำไม คนที่อยู่ตรงนี้ที่ไม่น่าสังเกตทั้งหน้าตาและชื่อ ชายธรรมดาๆที่ไม่มีอะไรดูดีเลย ทำไมถึงต่อสู้ในศึกที่ยากเย็นแบบนี้ เป็นเพียงคนเรียบๆ ไม่สิ ชายผู้โดดเดี่ยวแท้จริง
ถึงแบบนั้นกลับรู้สึกเห็นดวงตามากมายที่มองมา
อิอิฮิโกะคิดว่าเพราะอันชินอินงั้นเหรอ ทั้งๆที่ถูกจัดการจนสิ้นชีพไปแล้วแท้ๆ จังหวะนั้นเซ็นคิจิก็เริ่มสวนคืนจนอิอิฮิโกะตกใจหลบ โจโทเห็นอิอิฮิโกะหลบลูกเตะของเซ็นคิจิ อิอิฮิโกะที่ไม่เคยหลบแม้แต่ท่าของเมดากะ นามานิเอะบอกอิอิฮิโกะคงตระหนักได้ว่าการโจมตีนั้นมีผลกับเขา การโจมตีที่ได้ผลแต่ถ้าไม่โดนก็เท่านั้น
อิอิฮิโกะเป็นพวกฮีโร่จนตัวตาย แม้การสู้กับวิชาจะเกินขอบเขตอิอิฮิโกะก็ยังปรับเข้าไปมุมอับสายตาได้ นามานิเอะคิดอยู่ว่าใช้ไม่ได้เลยเหรอไงวิชาที่เธอมอบให้เซ็นคิจิอุดช่องว่างไม่ได้เลยเหรอ เธอเองก็ใช้คำพูดทำให้ร่างของเซ็นคิจิตอบรับ ทำให้ผลของวิชาเหลือเพียงใบหน้าของผู้ที่พ่ายแพ้ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า อิอิฮิโกะที่หลบการโจมตีของเซ็นคิจิจนได้จังหวะสวนคืน ถ้าเป็นแบบนี้เซ็นคิจิก็ไม่อาจหลีกเลียงความพ่ายแพ้ ทั้งคู่ต่างตัดสินได้ว่าเป็นการโจมตีที่จะจบอีกฝ่ายได้ ในเวลาพริบตาเซ็นคิจิรู้ได้ว่าตัวเองกำลังจะโดนเล่นงาน ถึงอย่างนั้น...
เซ็นคิจิกลับไม่หลบ โจโทถึงกับตกใจที่เซ็นคิจิหลบไม่ทันจนคิดว่าจะจบแค่นี้เหรอ แต่คาเคกาเอะบอกไม่ใช่แบบนั้นดูเหมือนเซ็นคิจิตั้งใจเอง
แน่นอนว่าการโจมตีของอิอิฮิโกะไม่มีอะไรใดๆในโลกจะรักษาได้(แขนเซ็นคิจิถึงกับขาด) เมื่อรู้แบบนั้นไม่ว่าใครก็จะพยายามหลบการโจมตีของอิอิฮิโกะ ถึงจะหลบไม่ได้ก็ยังพยายาม อย่างน้อยก็ไม่มีใครกล้าจะเข้าไปรับการโจมตีที่รักษาไม่ได้ แต่ถึงจะรู้เซ็นคิจิก็ยังทำเพื่อทำให้อิอิฮิโกะเปิดช่องว่าง เซ็นคิจิใช้จังหวะนี้โจมตีพร้อมกับใช้วิชา
แต่ก่อนที่ลูกเตะจะถึงตะอิอิฮิโกะก็คืนร่างให้ชิรานุอิจนเซ็นคิจิชะงัก
และอิอิฮิโกะก็กลับร่างชิรานุอิเหมือนเดิมจับขาเซ็นคิจิพูดเลยว่าเซ็นคิจิเตะเพื่อนสนิทไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ นามานิเอะรู้เลยว่าเสียท่าแล้วที่อิอิฮิโกะใช้วิธีนี้ คิดว่าแบบนี้เซ็นคิจิเสร็จแน่ อิอิฮิโกะก็ชมที่เซ็นคิจิไม่หลบการโจมตีของเขาก็เลยจะจัดให้อีกที
แต่จู่ๆการโจมตีของอิอิฮิโกะก็หยุดชะงักจนทุกคนแม้แต่อิอิฮิโกะยังงง อิอิฮิโกะไม่เข้าใจว่าทำไมนอกจากนั้นร่างกายยังขยับไม่ได้ด้วย เซ็นคิจิบอกชั่วพริบตาหนึ่งอิอิฮิโกะคืนร่างให้ชิรานุอิใช่มั้ยล่ะ
บอกเลยว่าโง่สิ้นดี คนที่จ้องเล็งโอกาสนั้นก็คือชิรานุอินั้นแหละ อิอิฮิโกะไม่เชื่อว่าชิรานุอิเป็นคนหยุดการเคลื่อนไหวของเขา และถามเซ็นคิจิว่ารู้อยู่แล้วงั้นเหรอ เซ็นคิจิบอกเขาไม่รู้ขนาดนั้น ถามเลยว่ารู้มั้ยเขาสนิทกับชิรานุอิขนาดไหนจนถึงตอนนี้ บอกเลยว่า"พวกเรารู้"นั้นคือแก่นแท้จริงของคำพูดของวิชา
และตอนนั้นมือของอิอิฮิโกะก็หันกลับมาที่ตัวเอง อิอิฮิโกะพยายามจะหยุดพูดกับชิรานุอิเลยว่าคิดจะทำอะไร เซ็นคิจิพูดบอกด้วยความสามารถของอิอิฮิโกะเองที่เมื่อทำลายอะไรไปแล้วจะรักษาไม่ได้ใช่มั้ย แล้วงั้นถ้าเกิดทำร้ายตัวเองเข้าล่ะจะเป็นยังไง อิอิฮิโกะก็พยายามต้าน
บอกชิรานุอิอย่าดูถูกเขา บอกเลยว่ารู้มั้ยว่าเขามีค่าแค่ไหน เป็นสิ่งที่หาได้ยาก ไม่เคยมี ตัวตนหนึ่งเดียวที่ต้องรักษาไว้ บอกถ้าเป็นชิรานุอิก็ต้องเข้าใจได้สิ บอกเลยถ้าทำแบบนี้มันไม่จบได้ด้วยดีแน่ ตอนนั้นเมดากะก็พูดกับเซ็นคิจิว่าเงียบอยู่ทำไม บอกเป็นความรับผิดชอบของผู้ชนะ ชื่อของเซ็นคิจิที่จะมอบในวาระสุดท้าย เพราะงั้นเป็นโอกาสของเซ็นคิจิแล้ว เซ็นคิจิรู้อยู่แล้วนิว่าต้องพูดอะไร บอกให้พูดเท่ๆไปเลย ทางอิอิฮิโกะก็เริ่มต้านไว้ไม่อยู่ได้แต่พูดว่าเขาคือหนึ่งเดียวในประวัติศาสตร์ ตำนานฮีโร่ที่มีชีวิตอยู่มาถึงห้าพันปี
เซ็นคิจิก็พูดเลยว่าเขาคือ ฮิโตโยชิ เซ็นคิจิ นักเรียนม.ปลายที่ไม่อาจอยู่อย่างโดดเดี่ยวได้แม้สักวินาที และเย็นชาราวกับปีศาจด้วย ทันทีนั้นการโจมตีของอิอิฮิโกะก็โจมตีใส่ตัวเองจนแตกสลาย การต่อสู้ที่เซ็นคิจิเป็นผู้ชนะ แต่ที่ศพของฟุคุโร่.....
จบตอน