คนเป็นพ่อแม่คิดว่า ลูกเป็นสมบัติของพ่อแม่ตลอดไปไหมคะ

คิดว่า  การที่พ่อแม่เป็นผู้ให้ชีวิตแก่ลูก  เลือดเนื้อ ข้าวปลาอาหาร ที่อยู่อาศัย การศึกษาทุกๆอย่างที่ให้มา
ทำให้พ่อแม่รู้สึกว่า เป็นเจ้าของตัวลูก จิตใจของลูกบ้างหรือเปล่า

ระหว่างให้ลูกไปใช้ชีวิตของตัวเอง  จะเจ็บจะทุกข์บ้าง  คุณจะวางเฉยไหม  
หรือถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้อยู่กับคุณไปจนกว่าจะตายจากไปข้างหนึ่ง  เพราะคุณดูแลลูกได้ (มีงานให้ทำ มีเงินให้ใช้ มีบ้านให้อยู่)

คนที่เป็นพ่อแม่ส่วนใหญ่คิดยังไงคะ


เรามีปัญหาค่ะ  ถึงได้อยากถาม  เพราะเรารู้สึกว่า  เราแบกรับความรู้สึกของตัวเองมากไป
คิดว่าตัวเองจะต้องเป็นสมบัติของพ่อแม่ไปตลอดชีวิต
ทั้งที่เราก็อยากมีชีวิตของเราเอง  จะลำบากบ้าง ทุกข์บ้าง  มันก็ควรเป็นเรื่องของเราที่จะจัดการเอง
ไม่ใช่มีทุกสิ่งแต่เหมือนอยู่ในกรง  


ขอบคุณค่ะ