ตามที่เกริ่นนำตามหัวข้อเลยครับ เราจะทำกันอย่างไรดี???
“อาคารพิพิธภัณฑ์รถราง ในบัลติมอร์ กับ อาคารโรงซ่อมรถไฟ ในมักกะสัน เราจะอนุรักษ์แบบเค้าได้มั้ย”
เปรียบเทียบ การอนุรักษ์ของเก่า ที่ประเมินค่าไม่ได้ โรงซ่อมรถไฟ รถราง ระหว่างเมืองบัลติมอร์ และการรถไฟ ที่มักกะสันของไทย (หมายเหตุ :: ภาพสีรถรางด้านซ้ายมือ ผู้เผยแพร่ตกแต่งเพิ่มเติมเพื่อประกอบการเปรียบเทียบครับ)
โรงซ่อมรถราง ในบัลติมอร์ กลายเป็นพิพิธภัณฑ์แล้ว สร้างมูลค่าเพิ่ม เป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยว เพราะเป็นสิ่งที่หาซื้อไม่ได้แล้ว ความคลาสสิค รากเหง้าของเมือง ประวัติศาสตร์ของเมืองก็ยังคงอยู่สืบต่อกันมาครับ...
ส่วนโรงซ่อมในมักกะสัน มีแนวโน้มที่ไม่ดีนักครับ เพราะแนวโน้มอาจถูกนำไปสร้างศูนย์การค้ากันซะหมดเลย ก็คืออาจจะโดนทุบทิ้ง คนอย่างเรา หรือคนรุ่นหลัง ก็อาจจะไม่เห็นของจริง ที่มีประวัติศาสตร์กันต่อไป...สรุปก็คือ มีแต่ข่าวไม่ดีเกี่ยวกับการอนุรักษ์พื้นที่ที่ควรอนุรักษ์ครับ....
รถรางเก่า เมืองนอก เค้าอนุรักษ์กันอย่างดี เก็บรักษาเป็นพิพิธภัณฑ์ ให้คนมาเที่ยวมาศึกษากันครับ ลองดูบรรยากาศกันครับ ว่าน่าสนใจมากน้อยเพียงใด??? แต่บ้านเราเรื่องพิพิธภัณฑ์รถรางแล้ว คนละเรื่องกับเค้าเลยครับ ภาครัฐของเรา แทบไม่มี action plan อะไรเลย ทั้งๆที่ใช้เงินไม่มากมาย แถมถ้าทำดีๆ ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้บานตะไท เหมือนกับที่ทั่วโลกเค้าทำกันครับ
อาคารคลาสสิคแบบนี้ โชคไม่ดี ที่ถุกสร้างขึ้นในเมืองไทยครับ เพราะถ้าไปอยู่ประเทศที่เค้าเข้าใจเรื่องการอนุรักษ์ น่าจะเก็บรักษากันไปนานๆ แต่ปัจจุบัน “รากเหง้า” ของเรา เหมือนจะถูกถอนไปทีละอย่างสองอย่าง สัญลักษณ์ของประเทศไทย อาจจะมีแต่ “ศูนย์การค้า” หรือ .”ตึกระฟ้า” อย่างเดียวก็เป็นไปได้ครับ
เมืองนอก อนุรักษ์อาคารพิพิธภัณฑ์รถราง อย่างดี แต่ อาคารโรงซ่อมรถไฟ ในมักกะสัน จะมีใครอนุรักษ์
“อาคารพิพิธภัณฑ์รถราง ในบัลติมอร์ กับ อาคารโรงซ่อมรถไฟ ในมักกะสัน เราจะอนุรักษ์แบบเค้าได้มั้ย”
เปรียบเทียบ การอนุรักษ์ของเก่า ที่ประเมินค่าไม่ได้ โรงซ่อมรถไฟ รถราง ระหว่างเมืองบัลติมอร์ และการรถไฟ ที่มักกะสันของไทย (หมายเหตุ :: ภาพสีรถรางด้านซ้ายมือ ผู้เผยแพร่ตกแต่งเพิ่มเติมเพื่อประกอบการเปรียบเทียบครับ)
โรงซ่อมรถราง ในบัลติมอร์ กลายเป็นพิพิธภัณฑ์แล้ว สร้างมูลค่าเพิ่ม เป็นจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยว เพราะเป็นสิ่งที่หาซื้อไม่ได้แล้ว ความคลาสสิค รากเหง้าของเมือง ประวัติศาสตร์ของเมืองก็ยังคงอยู่สืบต่อกันมาครับ...
ส่วนโรงซ่อมในมักกะสัน มีแนวโน้มที่ไม่ดีนักครับ เพราะแนวโน้มอาจถูกนำไปสร้างศูนย์การค้ากันซะหมดเลย ก็คืออาจจะโดนทุบทิ้ง คนอย่างเรา หรือคนรุ่นหลัง ก็อาจจะไม่เห็นของจริง ที่มีประวัติศาสตร์กันต่อไป...สรุปก็คือ มีแต่ข่าวไม่ดีเกี่ยวกับการอนุรักษ์พื้นที่ที่ควรอนุรักษ์ครับ....
รถรางเก่า เมืองนอก เค้าอนุรักษ์กันอย่างดี เก็บรักษาเป็นพิพิธภัณฑ์ ให้คนมาเที่ยวมาศึกษากันครับ ลองดูบรรยากาศกันครับ ว่าน่าสนใจมากน้อยเพียงใด??? แต่บ้านเราเรื่องพิพิธภัณฑ์รถรางแล้ว คนละเรื่องกับเค้าเลยครับ ภาครัฐของเรา แทบไม่มี action plan อะไรเลย ทั้งๆที่ใช้เงินไม่มากมาย แถมถ้าทำดีๆ ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้บานตะไท เหมือนกับที่ทั่วโลกเค้าทำกันครับ
อาคารคลาสสิคแบบนี้ โชคไม่ดี ที่ถุกสร้างขึ้นในเมืองไทยครับ เพราะถ้าไปอยู่ประเทศที่เค้าเข้าใจเรื่องการอนุรักษ์ น่าจะเก็บรักษากันไปนานๆ แต่ปัจจุบัน “รากเหง้า” ของเรา เหมือนจะถูกถอนไปทีละอย่างสองอย่าง สัญลักษณ์ของประเทศไทย อาจจะมีแต่ “ศูนย์การค้า” หรือ .”ตึกระฟ้า” อย่างเดียวก็เป็นไปได้ครับ