เมื่อคืนเกือบตายครับเลยเอาเมาเล่าเพื่อเตือนให้เพื่อนๆระวัง
บ้านผมอยู่จ. ขอนแก่น ครับปรกติจะปั่นจักรยานเข้ามหาวิทยาลัยขอนแก่นเพื่อนไปตีแบดกับน้องๆนักกีฬาระยะทางไปกลับ 16Km
เรื่องเมื่อคืนราวๆทุ่มกว่าผมก็ปั่นไปตามปรกติโดยเข้า มข ทางฝั่งกังสดาร ซืึ้งเป็นถนนสี่เลนมีไฟสว่างพอสมควร ตามปรกติผมจะปันชิดซ้าย
ตลอด เปิดไฟหน้าหลังใส่หมวก พอปั่นๆผ่านช่วงหนึ่งมีรถจอดข้างทางเยอะๆ อยู่ๆรถคันนึงที่ดับเครื่องแล้วเปิดประตูฝั่งคนขับออกมาสุดบาน
แบบไม่มีแง้มออกมาดูก่อน ผมเผลออุทาน

ยย ออกมาอย่างดังแล้วหักหลบ ดีทีหลบพ้นเพราะถ้าชนมีโอกาศจะโดนรถกระบะที่ขับตามเหยีบสูงมาก
พอเลยรถมาใจแป้วตกไปที่ตาตุ่มเลยผมชลอหันไปดูเห็นเจ้าของรถที่ก้มหน้าก้มตากดไอโฟน หันมามองผมทำหน้าประมาณอะไรของตระโกนทำไม
แบบไม่รู้สึกผิด ผมโมโหมาก แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร
ขนาดผมปั่นค่อนข้างระวังแล้วมีไฟใส่หมวกปั่นไม่เร็ว ยังเกือบซวย
เกือบตายเพราะไอโฟนซะแล้ว -_-
เกือบตายเพราะไอโฟน
บ้านผมอยู่จ. ขอนแก่น ครับปรกติจะปั่นจักรยานเข้ามหาวิทยาลัยขอนแก่นเพื่อนไปตีแบดกับน้องๆนักกีฬาระยะทางไปกลับ 16Km
เรื่องเมื่อคืนราวๆทุ่มกว่าผมก็ปั่นไปตามปรกติโดยเข้า มข ทางฝั่งกังสดาร ซืึ้งเป็นถนนสี่เลนมีไฟสว่างพอสมควร ตามปรกติผมจะปันชิดซ้าย
ตลอด เปิดไฟหน้าหลังใส่หมวก พอปั่นๆผ่านช่วงหนึ่งมีรถจอดข้างทางเยอะๆ อยู่ๆรถคันนึงที่ดับเครื่องแล้วเปิดประตูฝั่งคนขับออกมาสุดบาน
แบบไม่มีแง้มออกมาดูก่อน ผมเผลออุทาน
พอเลยรถมาใจแป้วตกไปที่ตาตุ่มเลยผมชลอหันไปดูเห็นเจ้าของรถที่ก้มหน้าก้มตากดไอโฟน หันมามองผมทำหน้าประมาณอะไรของตระโกนทำไม
แบบไม่รู้สึกผิด ผมโมโหมาก แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร
ขนาดผมปั่นค่อนข้างระวังแล้วมีไฟใส่หมวกปั่นไม่เร็ว ยังเกือบซวย
เกือบตายเพราะไอโฟนซะแล้ว -_-