ใส่ใจลูกบ้าง อย่ามัวแต่เล่นโทรศัพท์

ลูกชายอยู่ชั้น ป.2 โรงเรียนวัดแห่งหนึ่งใน กทม.ค่ะ

คุณครูประจำชั้น ไม่เปิดโอกาสให้ผู้ปกครองเข้าพบเท่าไหร่
เมื่อ 2 วันที่แล้วได้รับจดหมายจากครูประจำชั้นว่า ลูกไม่ค่อยสนใจเรื่องตนเอง
พูดเก่ง พูดมากไป ดิฉันอ่านแล้วก็เซ็นรับทราบ
เพราะบางครั้งที่เจอคุณครู ก็มักจะได้ยินแบบนี้มาบ้าง
แต่รอบนี้เขียนมาในสมุดการบ้านเลย คุณครูคงเหลืออดจริง ๆ

เมื่อวาน ลูกบอกว่า ครู ป.3 ยืนคุยกับครูประจำชั้น
ครูป.3 พูดว่า ให้แม่เธอสนใจลูกบ้าง อย่ามัวแต่เล่นโทรศัพท์

1.ถ้าดิฉันจะเขียนอธิบายกลับไปในสมุดการบ้าน ว่าที่คุณครูเห็นนั้น  ดิฉันกำลังใช้โทรศัพท์เพื่อคิดเลขอยู่
และใช้เพียง 2 ครั้ง ระหว่างนั่งรอลูกเลิกเรียน ดิฉันเข้าใจว่าลูกต้องใส่ใจเป็นพิเศษ เพราะเค้าค่อนข้างดื้อ
ดิฉันใช้โทรศัพท์รุ่นเก่า ไม่สามารถเข้าเว็บอะไรได้ ดิฉันไม่ติดโทรศัพท์อย่างที่คุณครูตัดสิน

2.ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป เพราะถ้าต่อความยาว ลูกอาจจะอยู่ใน ร.ร.ยาก
เพราถ้าลูกเลื่อนชั้นไป อาจต้องเจอครูคนนี้ ถึงไม่เจอคุณครูทั้ง ร.ร.ก็ถึงกันอยู่ดี

ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ? ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ยอมรับว่าตอนนี้ กรุ่นๆ ในใจมากค่ะ
เย็นนี้ต้องเจอครูทั้ง 2 ท่านนี้แน่ ๆ

ปกติจะเห็นครู ป.3 ท่านนี้เรียกเด็กคนอื่นไปดุด่าเป็นประจำ ก็คิดในใจว่าทำไม
ต้องตำหนิเด็กแบบเสียงดัง ที่กลางสนามด้วย
ไม่คิดว่าจะมาตำหนิผู้ปกครองด้วย