เรารักเเฟนเก่าเรามากๆ เเต่เราก็ไม่คิดกลับไปคบอีก แบบนี้ ถือว่าปกติไหม

เราเพิ่งเลิกกับเเฟนที่คบกันมาได้ ประมาณสองเดือนค่ะ ในใจคิดว่าทำใจได้เเล้ว  เเต่ใจก็ไม่เคยลืมได้สักวัน
เเค่บรรเทาไปเท่านั้น เรารู้ว่าต้องใช้เวลาค่ะ
เลิกกันด้วยเรื่องที่ค่อนข้างร้ายเเรง เเละคนรอบข้างเราไม่ให้กลับไปคบเค้าอย่างเด็ดขาดค่ะ ประมาณว่า เราบ้าคลั่งจากการรักๆ เลิกๆ เเล้วเสียการเสียงานเลยทีเดียว เเฟนเราคนนี้ก็เลยไม่เป็นที่ปลื้มของคนรอบข้างเราเอามากๆ

ตอนนี้ เค้ากลับมาขอคุยค่ะ บอกว่าเป็นเเค่เพื่อนก็ได้ เเต่พอคุยมาได้สักอาทิตย์ เค้าก็เริ่มขอกลับมาคบเป็นเเฟน เเล้วบอกจะสร้างอนาคตกับเรา โดย ระยะเวลาเล็กๆนี้ เค้าดูไม่เป็นคนเดิมเลย ไม่งี่เง่า ไม่ง๊องเเง๊ง ไม่เรื่องมาก ไม่เยอะ ทำให้เรา เออ รึว่า จะเป็นช่วงที่กลับมาง้อเรานะ

เราก็บอกเค้าไปคะว่า เป็นเพื่อนกันดีที่สุด ไม่อยากกลับไปเจ็บอีก เป็นเพื่อนช่วยเหลือกันดีกว่า จะได้ไม่ต้องรอ เค้าก็เหมือนจะพยายามเข้าใจ เเต่ก็เรียกเรา "ที่รัก" ที่รัก ตลอด

เราเป็นคนอ่อนเเอค่ะ เราบอกตรงๆ ว่าเรายังรักเค้ามากเหลือเกิน อยากจะคุยมาก เเต่เราไม่อยากกลับไปคบเค้าอีกเเล้ว ไม่อยากไปทนร้องไห้ ไปเจ็บปวด ไปมีสภาพเหมือนคนกำลังจะตาย ไร้ชีวิตชีวา ใช้ชีวิตเเบบเสียศูนย์

เเต่เราอ่อนแอเกินกว่าจะบอกเค้าไปว่า เราไม่ต้องการให้เค้าโทรมาเเบบนี้อีกเเล้ว ไม่มีความหวังนะอนาคตของเรา เส้นทางของเรา ยังไงก็เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด เราพูดไม่ออก เราเศร้า เรากลัวเค้าเสียใจ เราเเคร์เค้ามากๆ เราจะทำยังไงดีคะ

เเล้วเค้าก็ชวนไปบ้านด้วย ไปกราบพ่อกับเเม่เค้าด้วยกัน (ซึ่งเราก็รู้จักครอบครัวเค้าดีในระดับนึง) เเต่ว่าต้องไปค้างอยู่บ้านเค้า เรากลัวอะไรอะไรมันจะเกิดขึ้นอ่ะค่ะ เเต่เราก็อยากกลับไปไหว้พวกท่านนะคะ เพราะรักเเละเคารพท่านเหมือนเช่นเคย

เรากลัวใจตัวเองค่ะ บอกตรงๆ เเต่เราหนักเเน่นพอจะมองความจริงออกว่า คบกับผู้ชายคนนี้ ยังไงก็ไม่รุ่ง ไม่มีอนาคต เเต่เราก็เเคร์ รักเค้ามากเหลือเกิน

สับสนอยากรู้ว่าเพื่อนๆคิดยังไงค่ะ