แบบว่า วันนี้หัวหน้าไม่อยู่ ง่วง อู้งาน มีเรื่องอยากเล่า ทนๆอ่านไปหน่อยนะ
สมัยเรียนมหาลัยเคยคุยโทรศัพท์กับผู้หญิงคนนึง โดยที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เธอโทรมาจีบแกล้งป่วนเพื่อนผมให้เลิกกับแฟนเพราะแฟนเก่าผู้หญิงคนนั้นใช้มา (เพื่อนผมมันไปแย่งแฟนเค้ามา) เพื่อนก็เลยให้เบอร์ผมมา บอกช่วยกรุหน่อย โทรไปจีบแมร่งเลย เสียงเธอเล็กๆ น่ารักมาก ตอนนั้นบอกตรงๆ โคตรหลงเสียงเธอเลย คุยกันสนุกมาก โทรไปคุยแทบทุกวันเลย
พอวันนึงนัดเจอ ไอ้เราก็เตรียมใจไว้แล้วว่าส่วนใหญ่เสียงน่ารัก ตัวจริงมักไม่น่ารักหรอก ... นัดกันที่อนุเสาวรีย์ ไอ้เราก็ไปแบบเซอๆเลย ชีวิตปกติ ไม่มีแต่งเวอร์อะไรเลย ... พอเจอตัวจริงเท่านั้นแหละ โอ้โห!!! แมร่งน่ารักกว่าเสียงอีก ขาว สวย หมวย หุ่นเป๊ะ ใส่ชุด นศ กระโปรงพีชสั้นๆ เสื้อรัดๆ โอย...ใจละลาย เรียกได้ว่าสวยระดับพริ้ตตี้ MC อ่ะ เพราะช่วงหลังเธอทำงานพวกนี้ด้วย (คิดในใจ แล้วเค้าหลงมาคุยกะกรูได้ไงวะเนี่ย งานนี้แห้วชัวร์ ไม่ต้องสืบ หน้าปลวกๆ แถมจน อย่างกรุเค้าคงไม่แลแน่ๆ)
จากนั้นเธอก็ชวนนั่งรถไปดูหนังด้วยกันที่เดอะมอลล์บางกะปิ ซักพัก เธอบอกง่วง อยากหลับ ขอซบหน่อยนะ แล้วเธอก็ซบมากที่ซอกคอผมเลย ซบแบบจริงจังมาก ซุกจนจะไซร้อยู่แล้วแม่ม คือถ้าเธอเงยหน้าขึ้นมาก็ได้หอมแก้มผมเลยล่ะ (ตอนนั้นยังจิ้นอยู่ด้วย แม้แต่แก้มยังซิง ไม่เคยโดนหญิงใดหอมมาก่อนเลยล่ะ 555) แล้วรถก็โคตรติด นั่งนานมาก ชั่วโมงนั้นเกร็งสุดๆ เงยหน้าไปมองเห็นผู้ชายบนรถที่ยืน หันมามองหลายคนอยู่ คาดว่าเค้าคงคิดในใจกันอ่ะมั้ง ว่าหน้ายังงี้ทำไมแฟนน่ารักจังวะ (ใครเห็นก็คงคิดว่าเป็นแฟนกันอ่ะ ซบไซร้จริงจังมาก) บอกไม่ถูกเลยว่าอยากให้ถึงเร็วๆหรือยังไม่อยากให้ถึง ในใจก็คิด อยากจะก้มลงไปหอมซักฟอด แต่ก็ไม่กล้า
และแล้ว ในที่สุดก็มาถึงเดอะมอลล์จนได้ แต่ไม่ได้ไปดูหนัง ไปเดินตะวันนาแทน ตอนเดินก็บอก ขอจับแขนหน่อยนะ ชอบเดินจับแขนเวลาช้อปปิ้ง แล้วก็เดินควงแขนเราเดินตลอดเวลาเลย โอยยยยยยยยย ถึงจะแลดูสิ้นหวังเมื่อพานพบหน้า แต่เล่นมาทำให้มีความหวังแบบนี้ กรุคิดไปไกลแล้วนะเว้ยเฮ้ย เธอก็เลือกดูของไป เสื้อสวยมะ กระเป๋าสวยเนอะ ใจเราอยากจะโชว์ป๋า ควักตังซื้อให้จริงๆ แต่ถ้าซื้อให้ ได้กลับไปแบมือขอตังพ่ออีกแน่เดือนนี้ เลยตัดสินใจไม่ควักดีกว่า สงสารพ่อ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากวันนั้นก็ได้นัดเจอกันอีกที ไปดูหนังกันที่เดอะมอลล์เหมือนเดิม (เธออยู่กับพี่สาว คอนโดแถวนั้น) ตอนดูหนังก็เหมือนเดิม ซบอีกแล้ว แมร่มเอ้ยยยยยย จะเอาไงกะตรูวะเนี่ย คิดลึกแล้วนะคิดลึก พอดูหนังเสร็จจะกลับบ้าน เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มันดึกแล้ว เธอเลยให้ผมไปส่งที่คอนโดหน่อย พี่สาวไม่อยู่ห้องด้วย แวะขึ้นไปนั่งเล่นก่อนก็ได้!!! โอ แม่เจ้า!!! ตอนนั้นในหัวมึนตึ้บไปหมด อะไรยังไงดีวะเนี่ย ยังจิ้นอยู่ด้วย ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนเลย แถมตอนขึ้นคอนโดก็ต้องมีแอบๆไม่ให้คนอื่นเห็นว่ามาด้วยกัน บอกกลัวพี่สาวรู้ เอ๊ะยังไง
พอเข้าห้องไปนั่งแหมบนเตียง บอกตรงๆ ชั่วโมงนั้นอารมณ์หื่นเข้าครอบงำแล้วฮะ มีอย่างที่ไหนชวนผู้ชายขึ้นห้องตอนดึกๆ ได้ปลดจิ้นแน่งานนี้ หึหึ แต่.... จะเริ่มยังไงวะเนี่ย ไม่เคยอ่า เธอก็ไม่มีทีท่าอะไรเลย นั่งดูทีวี หัวเราะเอิ้กอ้าก ปอกส้มกิน ไม่เหมือนตอนนั่งรถเมล์เลย นั่งอยู่เป็นชั่วโมง จนอีกซักพักพี่สาวเธอจะกลับมาแล้ว เลยต้องกลับละทีนี้ สรุปว่าวันนั้น อด ครับพี่น้อง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั่งรถเมล์กลับบ้านแบบงงๆ
วันรุ่งขึ้นเลยต้องเคลียแล้วล่ะ ใจกล้าโทรไปบอกเลย เราชอบเธอ ขอจีบ คบเป็นแฟนกันได้มั้ย ก็ได้คำตอบสุดคลาสสิคกลับมาว่า "เราเป็นเพื่อนกันเถอะ" เอ่อ...แล้วที่ผ่านมา เธอทำกับชั้นอย่างนั้นทำม้ายยยยยย ชั้นคิดน้าาาาาาา ได้แต่คิดอย่างนั้น แต่ไม่กล้าถามออกไป ก็เลยได้เป็นแค่เพื่อนกันหลังจากนั้นเป็นต้นมา ก็ไม่ได้เสียใจอะไรนะ เพราะเตรียมใจไว้แต่แรกแล้วว่าต้องแห้วแน่ๆ จากนั้นก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย ต่างคนต่างมีแฟน ก็ได้แต่โทรไปคุยบ้างอะไรบ้างเวลาเหงาๆ คิดถึง จนวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอทำแบบนั้นทำไม หรือเธอไม่ได้คิดอะไรเลย
ที่เห็นรูปในเฟสบุ้คล่าสุดเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เธอไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆ เลือดกำเดาแทบพุ่ง โพสรูปใส่ชุดว่ายน้ำริมหาด เอ็กโคตร โอย อยากจะย้อนเวลากลับไปวันนั้น กลับไปปล้ำซะให้รู้แล้วรู้รอด จนทุกวันนี้ ภาพนั้นก็ยังติดตา โอยยยยยย
ประสบการณ์ครั้งนึง นัดเจอสาวที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน
สมัยเรียนมหาลัยเคยคุยโทรศัพท์กับผู้หญิงคนนึง โดยที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เธอโทรมาจีบแกล้งป่วนเพื่อนผมให้เลิกกับแฟนเพราะแฟนเก่าผู้หญิงคนนั้นใช้มา (เพื่อนผมมันไปแย่งแฟนเค้ามา) เพื่อนก็เลยให้เบอร์ผมมา บอกช่วยกรุหน่อย โทรไปจีบแมร่งเลย เสียงเธอเล็กๆ น่ารักมาก ตอนนั้นบอกตรงๆ โคตรหลงเสียงเธอเลย คุยกันสนุกมาก โทรไปคุยแทบทุกวันเลย
พอวันนึงนัดเจอ ไอ้เราก็เตรียมใจไว้แล้วว่าส่วนใหญ่เสียงน่ารัก ตัวจริงมักไม่น่ารักหรอก ... นัดกันที่อนุเสาวรีย์ ไอ้เราก็ไปแบบเซอๆเลย ชีวิตปกติ ไม่มีแต่งเวอร์อะไรเลย ... พอเจอตัวจริงเท่านั้นแหละ โอ้โห!!! แมร่งน่ารักกว่าเสียงอีก ขาว สวย หมวย หุ่นเป๊ะ ใส่ชุด นศ กระโปรงพีชสั้นๆ เสื้อรัดๆ โอย...ใจละลาย เรียกได้ว่าสวยระดับพริ้ตตี้ MC อ่ะ เพราะช่วงหลังเธอทำงานพวกนี้ด้วย (คิดในใจ แล้วเค้าหลงมาคุยกะกรูได้ไงวะเนี่ย งานนี้แห้วชัวร์ ไม่ต้องสืบ หน้าปลวกๆ แถมจน อย่างกรุเค้าคงไม่แลแน่ๆ)
จากนั้นเธอก็ชวนนั่งรถไปดูหนังด้วยกันที่เดอะมอลล์บางกะปิ ซักพัก เธอบอกง่วง อยากหลับ ขอซบหน่อยนะ แล้วเธอก็ซบมากที่ซอกคอผมเลย ซบแบบจริงจังมาก ซุกจนจะไซร้อยู่แล้วแม่ม คือถ้าเธอเงยหน้าขึ้นมาก็ได้หอมแก้มผมเลยล่ะ (ตอนนั้นยังจิ้นอยู่ด้วย แม้แต่แก้มยังซิง ไม่เคยโดนหญิงใดหอมมาก่อนเลยล่ะ 555) แล้วรถก็โคตรติด นั่งนานมาก ชั่วโมงนั้นเกร็งสุดๆ เงยหน้าไปมองเห็นผู้ชายบนรถที่ยืน หันมามองหลายคนอยู่ คาดว่าเค้าคงคิดในใจกันอ่ะมั้ง ว่าหน้ายังงี้ทำไมแฟนน่ารักจังวะ (ใครเห็นก็คงคิดว่าเป็นแฟนกันอ่ะ ซบไซร้จริงจังมาก) บอกไม่ถูกเลยว่าอยากให้ถึงเร็วๆหรือยังไม่อยากให้ถึง ในใจก็คิด อยากจะก้มลงไปหอมซักฟอด แต่ก็ไม่กล้า
และแล้ว ในที่สุดก็มาถึงเดอะมอลล์จนได้ แต่ไม่ได้ไปดูหนัง ไปเดินตะวันนาแทน ตอนเดินก็บอก ขอจับแขนหน่อยนะ ชอบเดินจับแขนเวลาช้อปปิ้ง แล้วก็เดินควงแขนเราเดินตลอดเวลาเลย โอยยยยยยยยย ถึงจะแลดูสิ้นหวังเมื่อพานพบหน้า แต่เล่นมาทำให้มีความหวังแบบนี้ กรุคิดไปไกลแล้วนะเว้ยเฮ้ย เธอก็เลือกดูของไป เสื้อสวยมะ กระเป๋าสวยเนอะ ใจเราอยากจะโชว์ป๋า ควักตังซื้อให้จริงๆ แต่ถ้าซื้อให้ ได้กลับไปแบมือขอตังพ่ออีกแน่เดือนนี้ เลยตัดสินใจไม่ควักดีกว่า สงสารพ่อ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากวันนั้นก็ได้นัดเจอกันอีกที ไปดูหนังกันที่เดอะมอลล์เหมือนเดิม (เธออยู่กับพี่สาว คอนโดแถวนั้น) ตอนดูหนังก็เหมือนเดิม ซบอีกแล้ว แมร่มเอ้ยยยยยย จะเอาไงกะตรูวะเนี่ย คิดลึกแล้วนะคิดลึก พอดูหนังเสร็จจะกลับบ้าน เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มันดึกแล้ว เธอเลยให้ผมไปส่งที่คอนโดหน่อย พี่สาวไม่อยู่ห้องด้วย แวะขึ้นไปนั่งเล่นก่อนก็ได้!!! โอ แม่เจ้า!!! ตอนนั้นในหัวมึนตึ้บไปหมด อะไรยังไงดีวะเนี่ย ยังจิ้นอยู่ด้วย ไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนเลย แถมตอนขึ้นคอนโดก็ต้องมีแอบๆไม่ให้คนอื่นเห็นว่ามาด้วยกัน บอกกลัวพี่สาวรู้ เอ๊ะยังไง
พอเข้าห้องไปนั่งแหมบนเตียง บอกตรงๆ ชั่วโมงนั้นอารมณ์หื่นเข้าครอบงำแล้วฮะ มีอย่างที่ไหนชวนผู้ชายขึ้นห้องตอนดึกๆ ได้ปลดจิ้นแน่งานนี้ หึหึ แต่.... จะเริ่มยังไงวะเนี่ย ไม่เคยอ่า เธอก็ไม่มีทีท่าอะไรเลย นั่งดูทีวี หัวเราะเอิ้กอ้าก ปอกส้มกิน ไม่เหมือนตอนนั่งรถเมล์เลย นั่งอยู่เป็นชั่วโมง จนอีกซักพักพี่สาวเธอจะกลับมาแล้ว เลยต้องกลับละทีนี้ สรุปว่าวันนั้น อด ครับพี่น้อง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั่งรถเมล์กลับบ้านแบบงงๆ
วันรุ่งขึ้นเลยต้องเคลียแล้วล่ะ ใจกล้าโทรไปบอกเลย เราชอบเธอ ขอจีบ คบเป็นแฟนกันได้มั้ย ก็ได้คำตอบสุดคลาสสิคกลับมาว่า "เราเป็นเพื่อนกันเถอะ" เอ่อ...แล้วที่ผ่านมา เธอทำกับชั้นอย่างนั้นทำม้ายยยยยย ชั้นคิดน้าาาาาาา ได้แต่คิดอย่างนั้น แต่ไม่กล้าถามออกไป ก็เลยได้เป็นแค่เพื่อนกันหลังจากนั้นเป็นต้นมา ก็ไม่ได้เสียใจอะไรนะ เพราะเตรียมใจไว้แต่แรกแล้วว่าต้องแห้วแน่ๆ จากนั้นก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย ต่างคนต่างมีแฟน ก็ได้แต่โทรไปคุยบ้างอะไรบ้างเวลาเหงาๆ คิดถึง จนวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอทำแบบนั้นทำไม หรือเธอไม่ได้คิดอะไรเลย
ที่เห็นรูปในเฟสบุ้คล่าสุดเมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เธอไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆ เลือดกำเดาแทบพุ่ง โพสรูปใส่ชุดว่ายน้ำริมหาด เอ็กโคตร โอย อยากจะย้อนเวลากลับไปวันนั้น กลับไปปล้ำซะให้รู้แล้วรู้รอด จนทุกวันนี้ ภาพนั้นก็ยังติดตา โอยยยยยย