ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง? พระพุทธเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าปัญจวัคคีย์อยู่ที่ไหน?

ผมย้อนกลับมานั่งอ่านเรื่องโพธิกถาในพระไตรปิฏก ใหม่อีกครั้งหนึ่ง
พบอะไรน่าสนใจบางอย่างในนั้น
ขออนุญาติแชร์สำหรับผู้มีศรัทธาให้ยังศรัทธายิ่งๆขึ้นไป
ผู้มีศรัทธาน้อยให้มีความสนใจในธรรมของพระผู้พระภาคเจ้า ครับ

สรุปเรื่องราวคร่าวๆ
หลังจากเจ้าชายสิทธัตถะล้มเลิกการบำเพ็ญทุกรกิริยาที่ทำมาตลอด6ปี แล้วหันมาเสวยอาหารหยาบ
ปัญจวัคคีย์ทั้งห้าก็หนีไป โดยไม่ได้บอกพระพุทธเจ้าว่าไปที่ไหน
ในคืนวันเพ็ญเดิอน6 ตอนย่ำรุ่ง เจ้าชายสิทธัตถะได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระพุทธเจ้า
พระองค์ใช้เวลาเสวยวิมุตติสุข 49 วัน ที่บริเวณอุรุเวลาเสนานิคม หรือพุทธคยา
จากนั้นพระองค์จึงตัดสินใจแสดงธรรมแก่ปัญจวัคคีย์ แต่ไม่รู้ว่าปัญจวัคคีย์อยู่ที่ไหนจึงใช้ทิพยจักษุได้รู้ว่า
ปัญจวัคคีย์ทั้งห้าไปอยู่ที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวันหรือสารนารถ
พระองค์เดินทางไปถึงสารนารถวันเพ็ญเดือนแปดเมื่อไปถึงก็แสดงธรรมครั้งแรกคือ ธัมมจักรกัปปวัฒนสูต
พระอัญญาโกณฑัญญะได้ดวงตาเห็นธรรมขอบวชเป็นพระภิกษุองค์แรกในพุทธศาสนา

สิ่งที่น่าสนใจ

สำหรับผู้ที่คิดว่าปาฏิหาริย์ไม่มีจริง พระพุทธเจ้าแค่นั่งนึกคิดเอาจนได้ตรัสรู้ธรรรมเฉยๆ
อยากชี้ประเด็นน่าสนใจดังนี้ครับ

1พระองค์รู้ได้อย่างไรว่าปัญจวัคคีย์อยู่ที่ไหน?
ในช่วงพุทธกาลปัญจวัคคีย์ไม่น่าจะโด่งดังขนาดที่ทุกคนรู้จักและถ้าหนีไปก็ไม่ควรบอกพระพุทธเจ้าว่าหนีไปไหน
หากปาฏิหาริย์ทิพยจักษุของพระพุทธเจ้าไม่มีจริง พระองค์รู้ได้อย่างไร


2พระองค์ไปป่าอิสิปตนมฤคทายวันถูกต้องตั้งแต่แรกได้อย่างไร?
นับจากวันที่พระองค์ตรัสรู้ (15 ค่ำเดือน6)->เสวยวิมุตติสุข 49 วัน->ตัดสินใจแสดงธรรม
->วันที่พระองค์เดินทางไปถึงป่าอิสิปตนมฤคทายวัน(15ค่ำเดือน8)
ใช้เวลาเดินทางทั้งหมด 60-49 วัน=11 วัน ระยะทางอย่างน้อย  250 km


เท่ากับว่าพระองค์เดินวันละประมาณยี่สิบกิโล ใช้เวลาเดินไปเรื่อยๆ 4 km/hr อย่างน้อย 5- 7ชม ต่อวัน
โดยห้ามเดินผิดทางแม้แต่นิดเดียว









-------------------
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕
มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์
๕. โพธิราชกุมารสูตรเรื่องโพธิราชกุมาร

กลับเสวยพระกระยาหารหยาบ
             [๕๐๕] ดูกรราชกุมาร.... อาตมภาพจึงบริโภคอาหารหยาบ คือข้าวสุก ขนมสด.
ก็สมัยนั้น ปัญจวัคคีย์ภิกษุ บำรุงอาตมภาพอยู่ด้วยหวังว่า พระสมณโคดมจักบรรลุธรรมใด
ก็จักบอกธรรมนั้นแก่เราทั้งหลาย. นับแต่อาตมภาพบริโภคอาหารหยาบคือข้าวสุก ขนมสด.
ปัญจวัคคีย์ภิกษุก็พากันเบื่อหน่ายจากอาตมภาพหลีกไปด้วยความเข้าใจว่า พระสมณโคดมเป็นผู้
มักมาก คลายความเพียรเวียนมาเพื่อความเป็นผู้มักมากไปเสียแล้ว
-----------

ในคืนวันเพ็ญเดิอน6 ตอนย่ำรุ่ง เจ้าชายสิทธัตถะได้ตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระพุทธเจ้า
พระองค์ใช้เวลาเสวยวิมุตติสุข 49 วัน
-----------------
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔  พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔  มหาวรรค ภาค ๑

โพธิกถา ปฏิจจสมุปบาทมนสิการ
----------------------

จากนั้นพระองค์จึงตัดสินใจแสดงธรรมแก่ปัญจวัคคีย์ แต่ไม่รู้ว่าปัญจวัคคีย์อยู่ที่ไหน
--------------
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๓  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕
มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์๕. โพธิราชกุมารสูตรเรื่องโพธิราชกุมาร

...อาตมภาพได้มีความดำริว่า เราพึงแสดงธรรมแก่ใครก่อนหนอ ใครจักรู้ทั่วถึงธรรมนี้
ได้ฉับพลัน. แล้วอาตมภาพได้มีความคิดเห็นว่า ภิกษุปัญจวัคคีย์มีอุปการะแก่เรามาก บำรุงเรา
ผู้มีตนส่งไปแล้ว เพื่อความเพียร ถ้ากระไร เราพึงแสดงธรรมแก่ภิกษุปัญจวัคคีย์ก่อนเถิด. แล้ว
อาตมภาพได้มีความดำริว่า เดี๋ยวนี้ภิกษุปัญจวัคคีย์อยู่ที่ไหนหนอ.ก็ได้เห็นภิกษุปัญจวัคคีย์อยู่ที่
ป่าอิสิปตนมิคทายวัน ใกล้เมืองพาราณสี ด้วยทิพจักษุอันบริสุทธิ์ ล่วงจักษุของมนุษย์.  ....
--------------