http://pantip.com/topic/30150808
http://pantip.com/topic/30149724
สำหรับเครื่องหมาย "ฯ" ที่ใช้เป็นเครื่องหมายวรรคตอนโบราณ ดูที่ อังคั่น
อักษรไทย
ฯ
รูปพยัญชนะ
ก ข ฃ ค ฅ ฆ ง จ
ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ
ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ
น บ ป ผ ฝ พ ฟ ภ
ม ย ร ล ว ศ ษ ส
ห ฬ อ ฮ
รูปสระ
ะ –ั า –ํ –ิ ' "
–ุ –ู เ โ ใ ไ –็
อ ว ย ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
–่ –้ –๊ –๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
–์ –๎ –ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
ฯ ฯลฯ ๆ
๏ ๚ ๛ ┼
ไปยาลน้อย หรือ เปยยาลน้อย (ฯ) เป็นเครื่องหมายวรรคตอนอย่างหนึ่งในการเขียนภาษาไทย
ใช้ย่อคำเพื่อให้เขียนสั้นลง โดยเขียนแต่ส่วนหน้า ละส่วนหลังเอาไว้ แล้วใส่ไปยาลน้อยไว้แทน ยังไม่ปรากฏที่มาที่ชัดเจน
คำว่า ไปยาล มาจากคำว่า เปยฺยาล ในภาษาบาลี แปลว่า ย่อ
การใช้
เครื่องหมายไปยาลน้อย นิยมใช้ใน 2 ลักษณะด้วยกัน คือ
ใช้กับคำพิเศษบางคำที่นิยมใช้ย่อโดยทั่วไป เช่น
ข้าฯ คำเต็มคือ ข้าพเจ้า
ฯพณฯ (อ่านว่า พะนะท่าน) ย่อมาจากคำ พณหัว พณหัวเจ้า หรือ พณหัวเจ้าท่าน ใช้กับข้าราชการผู้ใหญ่ชั้นรัฐมนตรี เอกอัครราชทูต เป็นต้น[1] เคยมีหนังสือเวียนของกรมเลขาธิการคณะรัฐมนตรีให้เลิกใช้ เว้นแต่ในกรณีพิเศษอันเกี่ยวกับต่างประเทศเท่านั้น แต่คนยังนิยมใช้กันอยู่[2]
ใช้ย่อคำที่ยาวให้สั้นลง
กรุงเทพฯ คำเต็มคือ "กรุงเทพมหานคร"
โปรดเกล้าฯ คำเต็มคือ "โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม"
วัดพระเชตุพนฯ คำเต็มคือ "วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ราชวรมหาวิหาร"
ใช้บอกวันขึ้นแรมในปฏิทินจันทรคติไทย เช่น
๖ ๓ฯ ๓ อ่านว่า วันศุกร์ ขึ้น 3 ค่ำ เดือน 3
๒ ๑๑ ฯ ๗ อ่านว่า วันจันทร์ แรม 11 ค่ำ เดือน 7
นอกจากนี้อาจใช้ในกรณีอื่น ๆ เพื่อย่อคำให้สั้น แต่เมื่ออ่านหรือเขียนคำอ่าน ต้องอ่านคำเต็ม ห้ามเขียนหรืออ่านคำหน้าแล้วต่อด้วยฯ เช่นกรุง-เทพ-ละ กรุงเทพละเด็ดขาด
หมายเหตุ: ไปยาลน้อยไม่ใช่อักษร แต่มักจะจัดรวมไว้ในหมวดหมู่อักษรไทย เพื่อความสะดวกในการดูภาพรวมของอักษรและเครื่องหมายที่ใช้ในการเขียนหนังสือไทย
ดังนั้น เพื่อให้ชาวไทย ที่ไม่ได้แตกฉานทางภาษาไทย หรือ คนที่ไม่ชอบอ่านหังสือ หรือ คนไทยที่ไม่เคยอ่านหนังสือเกิน 3 บรรทัด ทราบว่า
คำว่า "คุณตัวฯ" นั้น ถ้าอ่านเป็นภาษาไทย อ่านว่า "คุณตัวไปยาลน้อย"
กระทู้นี้ คงมีคนบางคนหายโง่ไปชั่วขณะ แต่ ผ่านไปอีกสักแป๊ป จะโง่กันเหมือนเดิมหรือเปล่า ผมไม่สามารถทราบได้ครับ
ภาษาไทยวันละคำ วันนี้ เสนอคำว่า "คุณตัวฯ"
http://pantip.com/topic/30149724
สำหรับเครื่องหมาย "ฯ" ที่ใช้เป็นเครื่องหมายวรรคตอนโบราณ ดูที่ อังคั่น
อักษรไทย
ฯ
รูปพยัญชนะ
ก ข ฃ ค ฅ ฆ ง จ
ฉ ช ซ ฌ ญ ฎ ฏ ฐ
ฑ ฒ ณ ด ต ถ ท ธ
น บ ป ผ ฝ พ ฟ ภ
ม ย ร ล ว ศ ษ ส
ห ฬ อ ฮ
รูปสระ
ะ –ั า –ํ –ิ ' "
–ุ –ู เ โ ใ ไ –็
อ ว ย ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ
รูปวรรณยุกต์
–่ –้ –๊ –๋
เครื่องหมายอื่น ๆ
–์ –๎ –ฺ
เครื่องหมายวรรคตอน
ฯ ฯลฯ ๆ
๏ ๚ ๛ ┼
ไปยาลน้อย หรือ เปยยาลน้อย (ฯ) เป็นเครื่องหมายวรรคตอนอย่างหนึ่งในการเขียนภาษาไทย ใช้ย่อคำเพื่อให้เขียนสั้นลง โดยเขียนแต่ส่วนหน้า ละส่วนหลังเอาไว้ แล้วใส่ไปยาลน้อยไว้แทน ยังไม่ปรากฏที่มาที่ชัดเจน
คำว่า ไปยาล มาจากคำว่า เปยฺยาล ในภาษาบาลี แปลว่า ย่อ
การใช้
เครื่องหมายไปยาลน้อย นิยมใช้ใน 2 ลักษณะด้วยกัน คือ
ใช้กับคำพิเศษบางคำที่นิยมใช้ย่อโดยทั่วไป เช่น
ข้าฯ คำเต็มคือ ข้าพเจ้า
ฯพณฯ (อ่านว่า พะนะท่าน) ย่อมาจากคำ พณหัว พณหัวเจ้า หรือ พณหัวเจ้าท่าน ใช้กับข้าราชการผู้ใหญ่ชั้นรัฐมนตรี เอกอัครราชทูต เป็นต้น[1] เคยมีหนังสือเวียนของกรมเลขาธิการคณะรัฐมนตรีให้เลิกใช้ เว้นแต่ในกรณีพิเศษอันเกี่ยวกับต่างประเทศเท่านั้น แต่คนยังนิยมใช้กันอยู่[2]
ใช้ย่อคำที่ยาวให้สั้นลง
กรุงเทพฯ คำเต็มคือ "กรุงเทพมหานคร"
โปรดเกล้าฯ คำเต็มคือ "โปรดเกล้าโปรดกระหม่อม"
วัดพระเชตุพนฯ คำเต็มคือ "วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม ราชวรมหาวิหาร"
ใช้บอกวันขึ้นแรมในปฏิทินจันทรคติไทย เช่น
๖ ๓ฯ ๓ อ่านว่า วันศุกร์ ขึ้น 3 ค่ำ เดือน 3
๒ ๑๑ ฯ ๗ อ่านว่า วันจันทร์ แรม 11 ค่ำ เดือน 7
นอกจากนี้อาจใช้ในกรณีอื่น ๆ เพื่อย่อคำให้สั้น แต่เมื่ออ่านหรือเขียนคำอ่าน ต้องอ่านคำเต็ม ห้ามเขียนหรืออ่านคำหน้าแล้วต่อด้วยฯ เช่นกรุง-เทพ-ละ กรุงเทพละเด็ดขาด
หมายเหตุ: ไปยาลน้อยไม่ใช่อักษร แต่มักจะจัดรวมไว้ในหมวดหมู่อักษรไทย เพื่อความสะดวกในการดูภาพรวมของอักษรและเครื่องหมายที่ใช้ในการเขียนหนังสือไทย
ดังนั้น เพื่อให้ชาวไทย ที่ไม่ได้แตกฉานทางภาษาไทย หรือ คนที่ไม่ชอบอ่านหังสือ หรือ คนไทยที่ไม่เคยอ่านหนังสือเกิน 3 บรรทัด ทราบว่า
คำว่า "คุณตัวฯ" นั้น ถ้าอ่านเป็นภาษาไทย อ่านว่า "คุณตัวไปยาลน้อย"
กระทู้นี้ คงมีคนบางคนหายโง่ไปชั่วขณะ แต่ ผ่านไปอีกสักแป๊ป จะโง่กันเหมือนเดิมหรือเปล่า ผมไม่สามารถทราบได้ครับ