เพิ่งเริ่มหัดนั่งสมาธิได้ 3-4 วัน...มีคำถามสงสัยค่ะ

เพิ่งเริ่มหัดนั่งสมาธิค่ะ โดยเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสเข้าไปร่วมนั่งสมาธิในวัด แต่เนื่องจากเราไปตอนใกล้เลิกแล้ว ทำให้สิ่งที่เข้าใจและได้รับกลับมา อาจจะไม่ถูกทั้งหมด

การนั่งสมาธิของเรา คือ เริ่มนั่งหลับตาในท่าที่ถูกต้อง โดยให้ใจคิดถึงแต่ความสุข นั่งยิ้มเล้กน้อย ส่งความสุขมอบให้คนที่รู้จัก เช่น ขอให้พ่อแม่มีความสุข ขอให้กระรอกที่ผ่านมากินผลไม้ที่บ้านเรามีความสุข คือเราจะนึกถึงสรรพสิ่งทั่วไปแล้วขอให้สิ่งเหล่านั้นมีความสุข ซึ่งการนั่งสมาธิวิธีนี้ก็เป็นสิ่งที่เรามีความสุขด้วยเช่นกัน  เราสามารถนั่งได้นานและไม่เมื่อยเลยค่ะ  รู้สึกอยากนั่งให้พรให้ความสุขคนทั่วไปแบบนี้ เหมือนเราสามารถนั่งยิ้มเพล้อไปได้ตลอดว่าทุกคนรอบข้างมีความสุข

แต่จากการอ่านเพิ่มเติม (จากที่อื่นๆ) กลายเป็นว่าการนั่งสมาธิคือการทำใจให้นิ่ง ไม่คิดขอสิ่งใดๆ เพราะจะเป็นการสร้างกิเลส ให้นั่งถึงดวงจิตดวงแก้ว และลมหายใจ  ในขณะที่สิ่งที่เราปฏิบัติมา 3-4 วันนั้นมันผิดวิธี มันเหมือนการส่งกะแสจิตออกไป

เราเลยเริ่มสับสนว่าจริงๆ แล้ว ในระหว่างนั่งสมาธิ คือไม่ควรคิดถึงสิ่งใด นอกจากจังหวะของลมหายใจอย่างเดียวใช่มั๊ยคะ

ขอบคุณค่ะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
คุณเจ้าของกระทู้  ฝึกแบบนั้นถูกต้องแล้ว อย่าสงสัยลังเล...การฝึกแบบนั้น เรียกตามตำราว่า  เมตตาภาวนา (หรือ เมตตาอัปปมัญญา ถ้าแผ่ให้สัตว์ทั่ววัฏฏะสงสาร) คือ แผ่ความสุขให้คนอื่นๆ แบบที่ทำนั่นแหละ  ซึ่งเป็นการฝึกกรรมฐานที่สำคัญที่สุดวิธีหนึ่งที่ควรฝึกไว้ประจำใจ  ฝึกให้ชำนาญยิ่งๆขึ้นไปอีก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่