สำหรับเราได้ดูทั้งหนัง และ ได้อ่านหนังสือจนจบแล้ว
เชื่อเรื่อง 1 มากกว่า ทั้งในหนัง และ ฉบับหนังสือ

คิดว่าจากจิตใต้สำนึกของคนเวลาเล่าเรื่องจริง เราจะร้องไห้เสียน้ำตาได้ง่าย กว่าเรื่องที่แต่งขึ้น
สังเกตจากตอนที่พายเล่าเรื่องที่มีริชาร์ด พายร้องไห้เมื่อพูดตอนที่มันเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
ส่วนเรื่องสองเล่าแบบหน้าตาเฉย เหมือนจะรำคาญประกันสองคนมากกว่า
(ในหนังสือตอนที่พายคุยกับนักเขียน พายเอาอัลบั้มรูปตอนที่ริชาร์ดอยู่ในสวนสัตว์มาให้นักเขียนดู
บอกว่าตอนถ่ายรูปรวมเหล่าสัตว์นั้น ริชาร์ด

มันไม่มองกล้องด้วย)
ในหนังสือเรื่อง 2 โหดไปนะ
พายเล่าว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พ่อครัวเห็นแผลที่ขากะลาสี (ในหนังคือชาวพุทธ) บอกแม่ของพายว่าต้องตัดขาเขา เพื่อช่วยชีวิต
ไม่งั้นขาเน่าแล้วทำให้เขาตาย แต่แท้จริงแล้วพ่อครัวอยากได้เหยื่อมาตกปลาต่างหาก
หลังจากนั้นพ่อครัวก็ทะเลาะกับแม่ของพาย แม่สั่งให้พายโดดลงเเพชูชีพ พายโดดลงมาหันกลับไปเห็นว่าแม่ไม่ได้ตามลงมา
แต่กำลังสู้กับพ่อครัว แต่ก็พลาดโดนพ่อครัวฆ่าตาย แล้วโยนศีรษะของแม่มาให้พายที่แพชูชีพ (ฉากนี้สยองจริงๆๆๆ)
หลังจากนั้นพายโกรธมากเลยขึ้นไปฆ่าพ่อครัวตาย
ในหนังสือเรื่องแรกก็ใช่ว่าจะไม่โหด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พายเล่าว่าต้องแย่งอาหารกับริชาร์ดอยู่หลายครั้ง ต้องคอยจับปลาอยู่บ่อยๆ
พายเล่าว่าวันหนึ่งตอนขาดแคลนน้ำ กับอาหาร
เมื่อเห็นริชาร์ดกำลังปลดทุกข์ แอบไปดูเห็นก้อนๆหลุดจากก้นเสือดัง ตุ๊บ!! ลงบนเรือ
พายหากระป๋องแอบไปรอง ช่วงที่ริชาร์ดหันหลังให้ จนไอ้ก้อนๆนั้นตกใส่กระป๋อง
พายลองเอามากินดู บอกว่ามีรสเปรี้ยว และคิดว่าไม่น่าจะกินได้ (ความคิดของพาย คิดว่าอะไรๆก็น่าจะเป็นของกินได้)
บันทึกของพายเล่าว่าเสื้อผ้าของพายชุดนั้นที่ใส่มาตั้งแต่เรืออับปางนั้น ขาดลุ่ยจนตอนหลังใส่ชุดวันเกิดเหมือนริชาร์ด
วันหนึ่งพายเห็นท่าทางริชาร์ดดูแปลกๆ เอามือไปโบกใกล้ๆ หน้าริชาร์ด แต่มันก็นิ่ง ความจริงคือ มันตาบอด
พายรู้สึกขวัญเสีย ว่าเพื่อนร่วมเดินทางตัวนี้ไม่น่าจะประสบวิบากกรรมเช่นนี้เลย แต่อีกประมาณ 2-3 วันพายก็รู้สึกแสบตา เหมือนกัน
เอาน้ำมาล้างตาก็ไม่ดีขึ้น จนรู้ตัวว่าตาบอดเหมือนริชาร์ด จนคิดว่าคงไม่รอด
แถมตัวพายเองคิดว่าเพ้อจนคุยกับเสือริชาร์ดรู้เรื่อง ที่แท้เจอคนเรือแตกผ่านมาเหมือนกันและเขาก็ตาบอดด้วย ชายคนนั้นกล่าว
ชายคนนั้นเอารองเท้าบู้ตมาแลกของกินกับพาย เพราะชายคนนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับพาย
บอกว่าของกินหมด เหลือรองเท้าบู๊ตอย่างเดียว พายก็บอกไม่มีของกินแล้ว ขนาดเคยกินบุหรี่ ก็เคย
ชายคนนั้นถามอีกอยากกินรองเท้าบู๊ตมั้ยรสดีนะ (รู้ได้ไงวะ) แต่ตอนหลังก็โกหกบอกว่าฉันกินหมดแล้ว 
แต่ความจริงกลายเป็นว่าหลอกพาย เพื่อจะฆ่าพาย กินหัวใจ ตับ ไต พาย
ชายคนนั้นขึ้นเรือชูชีพพายและไล่ต้อนพายไปท้ายเรือเพื่อจะชำแหละ กินของข้างในของพาย อื๋ยยยยย
แต่ชายคนนั้นไม่รู้ว่าอีกฝั่งของเรือมีเสือริชาร์ดอยู่ เผลอย่างเท้าเข้าไปในแดนมัน มันจึงตะปบและฟัดจนจมเขี้ยว
ไม่นานหลังจากนั้น พาย กับ ริชาร์ด อาการตาบอดก็ดีขึ้น (คาดว่าน่าจะเป็นอาการเริ่มต้นเท่านั้น จึงสามารถหายได้เอง)
พอถึงเกาะเมียร์แคต เรื่องก็ใกล้เคียงกับในหนัง แต่เราไม่เข้าใจ ตอน พายเล่าว่าตอนกลางคืนที่เมียร์แคตขึ้นต้นไม้
แล้วพายลองลงมาตรงพิ้นดูบอกว่ารู้สึกเจ็บเท้าจึงรีบปีนกลับขึ้นไป ต้องผ่าท้องเมียเเคต 2 ตัว แล้วเอาเท้าไปแช่ด้วย
ทำอย่างนั้นจะไม่ยิ่งติดเชื้อใหญ่หรอ งง
เรื่อง Life of Pi คุณเชื่อเรื่องไหนมากกว่ากัน ? (เปิดเผยเนื้อหาบางส่วนในหนังสือ)
เชื่อเรื่อง 1 มากกว่า ทั้งในหนัง และ ฉบับหนังสือ
คิดว่าจากจิตใต้สำนึกของคนเวลาเล่าเรื่องจริง เราจะร้องไห้เสียน้ำตาได้ง่าย กว่าเรื่องที่แต่งขึ้น
สังเกตจากตอนที่พายเล่าเรื่องที่มีริชาร์ด พายร้องไห้เมื่อพูดตอนที่มันเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
ส่วนเรื่องสองเล่าแบบหน้าตาเฉย เหมือนจะรำคาญประกันสองคนมากกว่า
(ในหนังสือตอนที่พายคุยกับนักเขียน พายเอาอัลบั้มรูปตอนที่ริชาร์ดอยู่ในสวนสัตว์มาให้นักเขียนดู
บอกว่าตอนถ่ายรูปรวมเหล่าสัตว์นั้น ริชาร์ด
ในหนังสือเรื่อง 2 โหดไปนะ
พายเล่าว่า [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ในหนังสือเรื่องแรกก็ใช่ว่าจะไม่โหด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้