(เรื่องเล่า)อยากแชร์ความน่ารักของมิ๊กับหมี น่ารักอ้ะ

กระทู้สนทนา

พอดีวันนี้ได้มีโอกาสคุยกับน้องแฟนคลับสาวที่ไปตามหมีด้วยกันตลอดเกือบทุกงาน น้องเล่าให้ฟังว่าวันงานเยาวราชตอนที่มิ๊เดินเข้าไปด้านหน้าเวที ระหว่างที่เดินผ่านพวกเราทีมป้ายไฟ น้องคนนี้ก็ยกมือไหว้สวัสดีมิ๊ก็จับมือน้องพร้อมกับทักขึ้นว่าใช่คนที่ไปโรงเรียนวันนั้นหรือเปล่า ตอนแรกน้องเค้าก็งงว่ามิ๊หมายถึงอะไร มิ๊ก็เลยพูดอีกรอบว่าใช่คนในภาพที่หลังรถบัสหรือเป่ล่าน้องเค้าก็เลยตอบว่าใช่ค่ะมิ๊แล้วก็จนลืมถามมิ๊ว่ารู้ได้ยังไง เพราะรูปนี้เป็นรูปที่พวกเราถ่ายเสร็จแล้วทวิตไปให้ฮั่นดูคนเดียวประมาณว่าไปหาที่ตึกแล้วน้องรีบเลยได้เจอแค่แป๊บเดียว รักมากเลยตามมาติ่งหลังรถโรงเรียนต่อ (ที่จริงมีธุระต้องเข้าไป)555 คงไม่ได้มโนไปเองนะเนี่ย

เท้าความอีกรอบ วันนั้นเป็นวันที่หมีอัดรายการอีเม้าท์แต่ไม่อนุญาตให้แฟนคลับเข้า อารมณ์อยากเจอและคิดถึงจึงไปหา ไปแบบเดาอารมณ์ศิลปิน ถึงตึกประมาณสิบโมง พี่ยามแกรู้เลยตอนเดินไปว่ามาหาใคร พูดว่ายังไม่เข้าครับ(ไม่ได้จะอวยนะ พี่ยามเอ่ยปากว่าตั้งแต่อยู่มาเห็นมีแฟนคลับฮั่นนี่แหละที่มารอทุกวัน)สักแป๊บมีแท็กซี่สีส้มขับเข้ามาจอด ทุกคนก็เมียงๆมองๆเอ๊ะ ใช่เปล่าว้า กระทั่งมองเห็นผู้โดยสารหน้าหล่อแต่งตัวเต็มยศมาเลย จ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยลงมาจากรถทุกคนก็เดินไปส่งหมีที่ลิฟต์เป็นจังหวะที่หมีหันมาสบตาพอดีเลยบอกไปว่าวันนี้หล่อนะ เจ้าตัวยิ้มเขินๆพร้อมกับตอบว่าครับ(คำเดียวตลอด)
ทุกคนคุยเล็กๆน้อยๆเพราะไม่อยากรบกวนน้องบวกด้วยลิฟต์มาถึงพอดี นึกขึ้นได้รีบส่งน้ำส้มคั้นสดในมือและแซนด์วิชส่งไปให้(น้ำส้มที่จริงมีสองขวด แต่ระหว่างรอศิลปินทนหิวไม่ไหวเลยจัดการขอเอามาเปิดกินมันแก้หิวซะเลย ไม่รู้หมีมันเห็นหรือเปล่าเพราะตอนมายังกินไม่หมดด้วย) เฮ้ออ น่าสงสารจริงเรา อิอิ

หลังจากนั้นก็นั่งตั้งหลักสักพักก่อนจะเดินทางไปsibaกันต่อ ตอนแรกว่าจะไปคนเดียวเพราะตั้งใจจะไปเอาบัตรให้พี่โบว์(Tempura)กับพี่อ๋อ(หมี่เกี๊ยว)ในวันงานราตรีสันติราษฏร์ที่ตอนหลังไม่มีคิวฮั่น เศร้าใจและรู้สึกผิดมาก แต่คุยกับพี่โบว์เรียบร้อยแล้วค่ะ เดินทางไปถึงโรงเรียน ก้าวแรกที่พวกเราก้าวเข้าไปเด็กๆในโรงเรียนหันมามองเป็นตาเดียว เด่นมาก ปกติไปคนเดียวบ่อยก็ไม่เด่นขนาดนี้ สงสัยเพราะเสื้อคลับแน่ๆ ตอนแรกพี่ๆและน้องๆในกลุ่มบอกว่าจะไม่เข้าไปขอรอข้างนอก อายไรงี้ แต่ก็โดนเก๊าบังคับให้เข้าไปจนได้ รีบตรงดิ่งไปหาอ.บัวเพราะกลัวว่าจะไปงานที่พารากอนช้า อ.ถามว่าไปไหนต่อก็ตอบไปตามตรงไม่อยากโกหกจนต้องโดนแซวว่าตามติดจริงๆ รักมากเลยนะแก(เขินเบาๆ)

เล่ามายาวเหยียดชอตที่ว่าก็ตรงนี้แหละค่ะ พาทุกคนเดินมาที่รถโรงเรียน คันแบบนี้มีอยู่สองคัน โอ๊ย อีกคันหน้าฮั่นเป็นรอยนิดๆ ใครช่างทำเลยย้ายมาอีกคัน ทุกคนอิดออดไม่กล้าถ่าย อาย เด็กๆมองไม่ห่าง บ้างก็งงอิพวกนี้ทำอะไรกัน แต่นาทีนี้บอกเลยว่าไม่แคร์แล้วฮ่ะ ติ่งให้มันสุดๆไปเลย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ถ่ายเดี่ยว ถ่ายคู่ก็ว่ากันไป อารมณ์อยากถ่ายด้วยกันหมดจิ๊บเลยจัดการกวักมือเรียกพี่คนขับรถของโรงเรียนมาถ่ายให้ซะเลย(ถ้าใครเคยเรียนที่นี่จะรู้ว่าพี่คนขับรถจะสนิทกับนักเรียนพอๆกับอ.เลย นักเรียนให้ความเคารพ) จิ๊บก็คนนึงที่ยกมือไหว้พี่เค้าทุกครั้งที่ไป ไม่ได้อวยตัวเองน้า แต่พี่เค้านิสัยดีจริงๆ ถ่ายรูปแรก โอ๊ะ ไม่เห็นป้ายไฟ เอาใหม่ๆ ไปงัดเอาป้ายไฟเล็กที่อยู่ในถุงใบใหญ่ออกมาถ่ายอีกรอบ เรียบร้อย 555+ ติ่งแบบสุดโต่งอ่า ก่อนกลับเลยหันมาถามพี่เค้าด้วยความข้องใจว่า พี่จำได้ไหมว่าตอนฮั่นเรียนน้องมันขับรถมอไซค์มาป่ะ หนูจำได้รางๆ เค้าก็บอกอ๋อ แว๊นมอไซค์มากับไ-ชินนั่นแหละ เมื่อก่อนก็ขับรถพาไปประกวดอยู่บ่อยๆ เราก็อ๋อ ไว้ถ้ามีเวลาก็อยากจะสัมภาษณ์แกมากกว่านี้ แต่รีบเลยต้องลากลับก่อน ไว้วันหลังค่อยว่ากัน หุหุ จบการติ่งรถบัสโรงเรียนแต่เพียงเท่านี้ค่ะ

ปล.ต้องขอโทษด้วยค่ะถ้ากระทู้นี้อาจจะดูไร้สาระและเวิ่นเว้อมากไปหน่อย แต่อยากแบ่งปันความน่ารักของมิ๊และหมีน้อยจอมแบ๊ว จอมเกรียนของพวกเราชาว HFC นางมาทีก็ตั้งกระทู้ติดกันเชียว ขอบคุณที่รับฟังค่า