ใครก็ได้ช่วยตอบเราที เราเป็นเลสรึป่าว??

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเราสมัครสมาชิกมาเพื่อการณ์นี้โดยเฉพาะ

คำถามอาจจะเหมือนผู้หญิงสับสนในตัวเองทั่วๆไป แต่เราไม่รู้จะทำไงจริงๆ บอกใครก็ไม่ได้ เรายอมรับว่าเครียดเลยต้องหาที่ระบาย

เราเข้าใจว่าเลสเบี้ยนคือหญิงรักหญิงที่เป็นผู้หญิงจริงๆไม่ใช่ทอมไม่ใช่ดี้ เราเองก็เป็นผู้หญิงจริงๆที่ตอนนี้มีแฟนเป็นผู้ชาย แล้วเราก็รักกันดี
แต่จู่ๆมันก็เปลี่ยนไป เมื่ออาทิตย์ก่อน.....

ต้องขอท้าวความไปสมัยเราเรียนอยู่มัธยมปลาย(ตอนนี้เราเรียนมหาลัยปี4) ด้วยความที่บ้านเราอยู่นอกตัวเมือง(บ้านนอก) พ่อกับแม่เลยส่งเรามาอยู่หอในตัวเมืองซึ่งค่อนข้างจะติดกับโรงเรียนเพื่อจะได้ไปโรงเรียนสะดวก เราเองก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร แล้วด้วยนิสัยส่วนตัวค่อนข้างจะไปทางห้าว แก่นแก้วตามแบบฉบับเด็กบ้านนอกอยู่แล้ว เลยคิดว่าพอจะดูแลตัวเองได้ พอเข้ามาเรียนมอสี่ในเมืองปุ๊บ ชีวิตเราก็เหมือนเด็กมัธยมทั่วไป คือมีความรักกุ๊กกิ๊กกับเพื่อนนักเรียนชายไปตามประสา มีแฟน แต่ก็ไม่ได้ใจแตกอะไร ซึ่งเราค่อนข้างเป็นคนหวงเนื้อหวงตัว ยอมรับว่าในตอนนั้นแฟนผู้ชายที่คบอยู่ได้มากสุดแค่หอมแก้ม-*-


มาเข้าเรื่องกันเลย เรามีเพื่อนผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่สนิทกันมาก เมามอยส์กันได้ตลอดเช้ายันบ่าย แล้วมันก็เป็นเรื่องธรรมดาใช่ป่าว ที่จะมีหนึ่งคนที่สนิทมากกว่านิดหนึ่ง เราของเรียกเพื่อนคนนั้นว่าพลอยก็แล้วกัน(ชื่อสมมุติ)

พลอยกับเรานับว่าสนิทกันถึงขั้นเรียกเรียกกูมลึงกันได้สนิทใจ เพราะด้วยนิสัยที่ดูจะคล้ายๆกันอยู่ส่วนหนึ่งคือเราเป็นประเภทห้าวๆลุยๆ พลอยก็เป็นประเภทถึงไหนถึงกัน แต่นิสัยออกจะหวานติดง้องแง้งกว่าเรานิดหน่อย  

พลอยรู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับเรา แล้วเราก็รู้เรื่องที่อย่างของพลอยเช่นกัน พลอยเป็นผู้หญิงที่นับว่า น่าตาดีคนหนึ่ง(หน้าตาคล้ายๆจั๊กจั่น) แล้วก็เป็นผู้หญิงที่แปลกมากคนหนึ่งเช่นกัน5555 ไม่รู้สิเราไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยๆที่ไหนชอบดูดาก้อนบอล แล้วบอกว่าเบจิต้าคือสามีกูหรอกนะ555 พลอยมีผู้ชายมาจีบเยอะมาก ซึ่งในตอนนั้นพลอยก็มีแฟนนะ(เป็นผู้ชาย) ซึ่งนับว่าในตอนนั้นเราทั้งคู่ต่างมีแฟน เลยไม่ได้เอะใจอะไรมากมาย


จนมาวันหนึ่งจำได้ว่าตอนนั้นเราอยู่มอหกเทอมสองกันแล้ว ซึ่งมันเป็นธรรมดาที่มหกรรมรายงานโครงงานจะถาโถมเข้ามาอย่างกับคลื่นสึนามิ ตอนนั้นเรากับพลอยจับคู่กันทำโครงงานเรื่องหนึ่ง ซึ่งมันเป็นธรรมดาของเด็กขี้เกียจที่จะมาปั่นงานเอาตอนใกล้ส่ง5555 พลอยขออณุญาติพ่อแม่มานอนหอเราเพื่อมาทำโครงงานที่ดองไว้-*- ซึ่งตอนแรกก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ ก็ทำกันไปตามหน้าที่ตัวเองถนัดซึ่งตอนนั้นเราหาข้อมูลกันไว้แล้วเหลือแค่เรียบเรียง จนถึงกลางดึกเราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว ง่วงมาก จึงเดินขึ้นไปนอนพักสายตาบนเตียง

พลอยก็ตามขึ้นมานอนข้างๆ จากนั้นไม่รู้อะไรดลใจเรา เกิดถามเรื่องความรักกุ๊กกิ๊กระหว่างพลอยกับแฟนไป ซึ่งเราคิดว่าพลอยก็คงตอบนั่นแหละเพราะถือว่าเราคุยกันได้ทุกเรื่องไม่เว้นเรื่องอย่างว่า แล้วก็เป็นอย่างที่เราคิด พลอยตอบด้วยใบหน้าเขินๆว่า เคยมีอะไรกับแฟนคนปัจจุบันครั้งเดียว ซึ่งถือว่านั่นเป็นครั้งแรก ตอนนั้นเราเพียงแค่รู้สึกตกใจกับคำตอบเท่านั้น ไม่ได้คิดอะไร แล้วพลอยก็ถามเรากลับว่าเคยมั้ย เราก็ตอบว่าไม่เคยหรอก เรายังไม่พร้อม

จากนั้นเราก็คุยอะไรสัพเพเหระกันไป จนมีคำถามหนึ่งหลุดออกจากปากเรา ไม่รู้เราถามพลอยไปได้ไงนะ ว่า จูบ มันรู้สึกยังไง ก็อย่างที่เราบอกไปข้างบน ว่าแฟนตอนมัธยมได้มากสุดแค่หอมแก้ม ซึ่งแน่นอนว่าเรายังไม่เสียจูบให้ใคร พลอยแค่เงียบไป แล้วก็ตอบว่าไม่รู้สิ แต่รู้สึกมีความสุขนะ เราก็แค่ยิ้ม แล้วเราทั้งคู่ก็เงียบ

ด้วยเตียงที่นับว่าเป็นเตียงเดี่ยวสำหรับนอนคนเดียว การที่จะมานอนสองคนผิวกายมันย่อมเบียดกันอยู่แล้ว ทว่าจู่ๆความคิดบัดสีก็แล่นเข้าหัวสมองเราจนใจเราเต้นแรง แรงมากจนเราหายใจเร็วขึ้น ไม่รู้สิมันอาจจะเป็นธรรมชาติของเด็กวัยรุ่นที่อยากรู้อยากลอง เราผงกหัวขึ้น แล้วยื่นหน้าไปใกล้พลอย แล้วบอกเค้าว่า

"กูอยากจูบ"

แล้วเราก็จูบพลอยเอาดื้อๆเลย พอเราถอนจูบออก เราคิดว่าพลอยอาจจะโกรธเราที่ทำอะไรไม่เข้าท่า เพราะด้วยที่เราเป็นผู้หญิงทั้งคู่ มีแฟนเป็นผู้ชายทั้งคู่ และเป็นเพื่อสนิทกัน แต่ป่าวเลย พลอยกลับถามเรากลับว่า

"รู้สึกยังไง"

คือถ้าจะเอาความรู้สึกเราจริงๆตอนนั้น เรารู้สึกดีนะ ไม่ได้รังเกียจอะไร แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่พลิกกลับมานอนที่เดิม แล้วทบทวนตัวเองว่าเมื่อกี้เราทำอะไรลงไป เรามีแฟนที่จะจูบเมื่อไหร่ก็จูบได้ แต่เรากลับจูบเพื่อนตัวเอง เพียงเพื่ออยากลองว่ามันจะรู้สึกยังไง ในตอนนั้นเราคิดแค่นี้จริงๆนะ

แต่สักนาทีผ่านไปพลอยกลับผงกหัวขึ้นมา จนเราตกใจสะดุ้งเลย

"กูแค่อยากรู้"

เราไม่รู้ว่าพลอยอยากรู้อะไรตามที่เค้าบอกนะ แต่พอหมดประโยค พลอยจูบเรา แต่ไม่ได้จูบเหมือนเราจูบเค้านะ เรารู้สึกว่ามันนานมาก และลึกซึ้งเกินกว่าที่มันเรียกว่าแค่ลอง เรารู้สึกว่าตัวเองไม่มีแรงขัดขืนหรือต่อต้านเค้า หรืออาจจะเรียกว่าเราไม่คิดจะต่อต้านเค้าแต่เเรกแล้วล่ะ เราคงเจาะลึกอะไรต่อจากนั้นไม่ได้ บอกได้แค่ว่า คืนนั้นเรามีอะไรกันเกินกว่าแค่จูบ


หลังจากที่เราตื่นมาในตอนเช้าเราทั้งคู่ได้ตกลงกันว่ามันเป็นแค่เพียงความผิดพลาด เราเพียงแค่อยากลอง อยากรู้อยากเห็นไปเรื่อย

ซึ่งต่อมาเรากลับรู้สึกว่าทั้งเราและพลอยต่างทำตัวเข้าหากันไม่เหมือนเดิม เรารู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่สนิทใจกับพลอยเหมือนแต่ก่อน เราละอายทุกครั้งที่พบหน้าแฟนหรือคุยโทรศัพท์กัน เรากับพลอยเริ่มตีตัวออกห่างกันและกันเพียงเพราะคิดว่าเรื่องคืนนั้นมันคือความผิดพลาดของเราสองคน

จนเราทั้งคู่จบมัธยมปลายแล้วต่างแยกย้ายกันไปเข้ามหาวัทยาลัยที่ต้องการ

ระยะเวลาล่วงเลยมาเกือบสี่ปีที่เราไม่แม้จะติดต่อกันเลย ไม่พบหน้า ไม่ได้พูดคุยกันเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ แต่เรายอมรับนะว่าเราไม่เคยลืมพลอยเลย ทุกครั้งที่เราจูบกับแฟนผู้ชายคนปัจจุบัน มันมักจะมีเสี้ยวหนึ่งของความรู้สึกที่ยังฝังใจอยู่กับสัมผัสจูบของพลอย หรือแม้แต่เรื่องอย่างว่ากับแฟน หลายครั้งหลายทีเรากลับนึกถึงสัมผัสของพลอยมากกว่า เราพยายามบอกตัวเองตลอดว่าคืนนั้นมันเป็นแค่ความอยากรู้อยากลอง แต่ทำไมเรายังไม่ลืม

จนเมื่ออาทิตย์ก่อน มีงานเลี้ยงรุ่น ตามประสาเพื่อนเก่าที่บาร์แห่งหนึ่ง ตอนแรกเรากะจะไม่ไปแล้วเพราะติดโปรเจ็ค(เราเรียนสถาปัตย์โปรเจ็คนกเค้าแมว55) แต่ก็ยังแอบแว๊บไป ซึ่งเราคิดว่าเราพลาดไม่ได้เพราะเราไปทุกปี5555+

แต่พอเราไปถึงเรากลับอึ้ง เมื่อเจอพลอย ทั้งที่ทุกครั้งที่มีงานเลี้ยงรุ่น พลอยไม่ได้มา แต่ปีนี้กลับมา....พลอยมากับแฟน (ส่วนเราหนีแฟนมา555 แฟนเราทำงานเกี่ยวกับนายหน้าที่ดินเลยออกต่างจังหวัดบ่อย พอเขาโทรมาว่าอยู่ไหนก็บอกไปว่าทำโปรเจ็คอยู่ ทั้งที่จริง...5555)

เรายอมรับว่าเราทำตัวไม่ถูกนะ ไม่รู้จะเอ่ยทักอะไรก่อน ทั้งที่เมื่อก่อนเราเคยสนิทกันยิ่งกว่าอะไรดี  พลอยเพียงแค่ยิ้มให้เรา ดูเหมือนเค้าจะทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน แต่ก็นะพอเหล้าเข้าปากอะไรๆก็เปลี่ยน5555 เราเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์เราเริ่มกลับมา เราคุยกันไม่หยุดเหมือนเดิม แต่มันก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่นะ เรารู้สึกว่าเราอยากนั่งข้างๆพลอยแทนแฟนของเค้า ไม่รู้สิ มันเป็นเพียงแค่ความรู้สึกชั่ววูบนะ เราว่างั้น

พอถึงเวลาต้องแยกย้ายกันกลับ เราก็มึนๆนะแต่ไม่ถึงกับเมาจนไม่รู้เรื่อง เราเดินไปที่รถที่จอดไว้ แล้วก็มีเสียงเรียกให้เราหยุด พลอยเรียกเราแล้วเดินเข้ามาบอกว่า

"ไปส่งกูหน่อย"

ดูเหมือนเค้าจะเมาๆเหมือนกัน เราก็ถามกลับไปว่าไม่กลับกับแฟนล่ะ พลอยก็บอกว่า แฟนเค้าจะไปเที่ยวกับเพื่อนต่อ แต่พลอยไม่อยากไปเพราะเมาแล้ว เราก็เลย เออๆออๆไปส่งพลอยที่บ้าน(เรารู้จักบ้านพลอยดีเพราะเมื่อก่อนเราเคยมาเที่ยวบ่อยเหมือนกัน)

ตลอดเวลาที่อยู่ในรถ บรรยากาศเริ่มอึดอัดขึ้นมาอีกเมื่อเราอยู่กันสองต่อสอง เราไม่ได้พูดอะไรกันตลอดทาง จนมาถึงบ้านพลอย เราหยุดรถแต่พลอยไม่มีทีท่าว่าจะลง เราเลยหันไปบอกพลอยว่าถึงแล้วเผื่อเมาไม่รู้เรื่อง แต่พลอยกลับนิ่ง

"คิดถึงกูมั้ย"

นั่นเป็นคำแรกที่พลอยเอ่ยถามเรา เรานิ่งนะ เพราะไม่รู้จะตอบว่าไง ตอนนั้นเราคิดไม่ทันหรอก ทุกอย่างมันเบลอไปหมด

"กูคิดถึงมลึง"

จากนั้นอยู่ๆพลอยก็ร้องไห้โฮออกมาเลย เราก็ไม่รู้จะทำไง เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าเป็นอะไรอยู่ๆก็ร้องไห้ บอกตามตรงว่าตอนนั้นเราทำตัวไม่ถูก เก้ๆกังๆ จะปลอบก็ไม่กล้ากอดเค้า ได้แต่ถามว่าเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม ใครทำอะไร พอเค้าตอบว่า มลึงไง เท่านั้นแหละ ความรู้สึกเจ็บปี๊ดพุ่งเข้าก้านสมองเลย แค่นั้นน้ำตาเราก็ไหลตามไปอีกคน ตกลงก็ร้องไห้โฮกันทั้งคู่นั่นแหละ ไม่รู้ร้องเพราะอะไรนะ แต่รู้ว่าแค่เห็นพลอยร้องเราก็ร้องด้วย

แล้วสุดท้ายทั้งเราและพลอยกลับจบน้ำตาลงบนเตียงกันเป็นครั้งที่สอง เรามีอะไรกันอีกครั้ง หลังจากผ่านมาเกือบสี่ปี เราไม่รู้ว่าทำไมเรายังต้องการเซ็กแบบนั้นอีก ทั้งที่เราทั้งคู่ต่างบอกกันและกันว่ามันเป็นแค่เพียงการอยากรู้อยากลองเท่านั้น แต่สุดท้ายเราทั้งคู่กลับย้อนมาทำมันอีก เราตื่นมาพร้อมกับความเจ็บปวดเมื่อพบว่าตัวเองนอนกอดเพื่อนสนิทอยู่ทั้งที่เสื้อผ้าไม่เหลือสักชิ้น เราบอกตัวเองว่าเราเมา ทั้งที่ไม่ใช่!!! เราไม่ได้เมาเรารู้ตัวเองดีทุกอย่าง แต่เราก็ยังทำ ตัวพลอยเองก็บอกเราว่ารู้ทุกอย่างไม่ได้เมาขนาดนั้น พวกเราต่างตื่นมาพร้อมความสับสนและเจ็บปวดกับความจริงที่เกิดขึ้น ว่าทั้งพลอยและเราต่างทรยศแฟนตัวเองเป็นครั้งที่สอง

มันเหมือนละครน้ำเน่านะ ที่พอตื่นมานางเอกร้องไห้ แต่ติดที่ว่าเราต่างร้องไห้ทั้งคู่ต่างหาก เราเพียงแค่บอกพลอยว่าเรา ขอโทษ พลอยถามกลับเราว่าขอโทษทำไม เราตอบไม่ได้นะว่าเราขอโทษทำไม มันแค่ไม่รู้จะอธิบายยังไง ไม่รู้จะพูดยังไง มันรู้สึกเจ็บไปหมดในยามที่เรามองหน้ากันทั้งน้ำตา พลอยกอดเราแล้วพูดว่า

"กูอยากจูบมลึงมากกว่าแฟนกูซะอีก"

เท่านั้นล่ะเขื่อนแตกไม่หยุดเลย เรารู้ว่ามันหมายถึงอะไร แต่ถ้าเราตอบรับ นั่นหมายถึงผู้ชายอีกสองคนต้องเจ็บเพราะเราทั้งคู่ อีกอย่างเราไม่แน่ใจความรู้สึกตัวเองด้วย ว่าแค่สับสน เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ เราเมา หรือเรารักกันจริงๆ

ตอนนี้เราเครียดมาก เราไม่รู้จะทำยังไงดี ทุกวันนี้พลอยทักไลน์มา ว่าเป็นไงบ้าง เราตอบได้เพียงว่า สบายมาก ทั้งที่มันไม่สบายเลย ไม่สบายใจเอามากๆ เรารู้ว่าพลอยก็ไม่สบายใจเหมือนกัน แต่เราทั้งคู่อยู่ในสถานะที่เลือกไม่ได้

ช่วยตอบเราทีว่าเราควรจะทำยังไง?? เราไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ ทุกวันนี้เราก็ยังร้องไห้