กันที่ไว้ประมาณ 8 ไร่เศษๆ ตั้งใจจะทำเป็นสวนป่าขนาดย่อม
สมัยยังเด็กๆ ที่ตรงนี้เคยเป็นสวนรกร้าง มีต้นยางนาขนาด 2-3 คนโอบขึ้นไป จำนวนเกือบ 20 ต้น ชาวบ้านน้อยคนที่กล้าเข้าไป สมัยโน้น อ่ะน่ะ
ต่อมา ได้ขอบุพการีได้ตัดต้นไม้เล็กๆออก ขุดร่องและปลูกกล้วยน้ำหว้าขาวบนคันร่อง ซึ่งก็ให้ผลผลิตดีมาก พ่อค้าเข้าไปรับถึงที่
ปัญหาระยะแรกก็คือ ต้องเผชิญกับลูกกล้ายางที่มันงอกแข่งกับกล้วย ถอนทิ้งไม่หวาดไม่ไหว
บังเอิญว่า มีภาระกิจต้องเข้าไปเรียนหนังสือและทำงานอยู่ในเมืองหลวงซะเกือบ 20 ปี ทำให้นานๆครั้ง จะได้มีโอกาสเข้าสวนสักครั้งหนึ่ง
ผ่านไปไม่กี่ปี สวนกล้วยน้ำหว้าขาว ก็กลายเป็นป่ายางนาจนเกือบเต็มพื้นที่ แต่ตอนนี้ ถอนไม่ไหวแล้ว เพราะลำต้นขนาดข้อเท้าแล้ว
แต่เมื่อมานั่งพิจารณา ต้นยางมันก็สวยและมีประโยชน์ ดีแฮะ แถมยิ่งจะหายากขึ้นเรื่อยๆ
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ก็เลยดูแลรักษา อนุรักษ์ไว้อย่างดี ให้น้ำให้ปุ๋ย หาไม้ป่าอื่นเข้าไปปลูกแซม ตอนนี้ ได้มาหลายสิบชนิดแล้ว
จนแม่บ้าน (น่าจะ) แอบค้อนนิดๆ เพราะนอนอยู่ป่า มากกว่ามานอนบ้าน (สังเกตุว่า กลับบ้านทีต้องหากับข้าวกินเอง)
ปัญหาขณะนี้อย่างที่ว่าก็คือ พอสภาพมันเป็นป่าค่อนข้างรก เนื่องจากการทับถมของใบไม้และกิ่งไม้แห้งที่ร่วงลงมา พื้นป่าค่อนข้างชื้นเพราะอยู่ติดคลองชลประทาน มีน้ำผ่านตลอดทั้งปี
ก็เลยเป็นที่อาศัยของสัตว์พื้นบ้านจำพวกงูหลาม งูเหลือม ตัวเงินตัวทอง อื่น นก กาอีกสารพัดชนิด
เคยขับรถไปกว้านซื้ออึ่งอ่างและเขียดแถวๆกบินทร์บุรีในช่วงต้นฤดูฝน เพื่อมาปล่อยในป่า ครั้งละ 3-4 กระสอบปุ๋ย ก็หลายครั้งอยู่
เราเลี้ยงมันด้วยทั้งอาหารสด อาหารกระสอบ ปีๆ หมดไปหลาย
แต่เศร้าใจ ตอนที่พวกมันมักออกไปหากินนอกสวน หลายครั้งไปเจองูหลามขนาดลำตัวเท่าหัวเข่า ถูกไฟฟ้าที่ชาวบ้านดักช๊อตหนู ถูกช๊อตตายคาคันนา จนต้องลากซากมันมาฝังในสวน
หลายครั้ง มันออกไปหากินกลางนา และถูกใบมีดของรถเกี่ยวข้าวตัดลำตัว ขณะที่รถกำลังเกี่ยวข้าว เพราะมันหนีไม่ทัน
หลายครั้ง ตัวเงินตัวทอง มันแอบไปกินไก่ กินเป็ด กินปลาของชาวบ้าน และถูกยาเบื่อวิ่งมาตายในสวน เน่าเหม็นอยู่หลายวันเชียวแหละ
หลายครั้ง อีกามันแอบไปโฉบลูกไก่ของชาวบ้าน มาป้อนให้ลูกมันที่อาศัยอยู่ในโพรงต้นยางเรา เจ้าของไก่ถึงขนาดตามมาดักยิงอีกาถึงในที่ของเรา
มันเหมือนว่าเรา ได้สร้างปัญหาให้กับชาวบ้าน
อีกใจ อยากจะทำตาข่ายล้อมรอบ เพื่อกันไม่ให้ ไอตัวด้านในมันออกเพ่นพ่านข้างนอดได้
แต่อีกใจ ก็อยากเปิดให้ไอพวกตัวด้านนอกที่มันไร้ที่อยู่ หาที่หลบภัย เข้ามาอยู่ด้านในได้บ้าง
อือ....ว่าซะยาวเลย
ไม่รู้จะ Tag ห้องไหนดี
เจอปัญหาแบบนี้ ไม่รู้จะแก้ไขยังไง ??
สมัยยังเด็กๆ ที่ตรงนี้เคยเป็นสวนรกร้าง มีต้นยางนาขนาด 2-3 คนโอบขึ้นไป จำนวนเกือบ 20 ต้น ชาวบ้านน้อยคนที่กล้าเข้าไป สมัยโน้น อ่ะน่ะ
ต่อมา ได้ขอบุพการีได้ตัดต้นไม้เล็กๆออก ขุดร่องและปลูกกล้วยน้ำหว้าขาวบนคันร่อง ซึ่งก็ให้ผลผลิตดีมาก พ่อค้าเข้าไปรับถึงที่
ปัญหาระยะแรกก็คือ ต้องเผชิญกับลูกกล้ายางที่มันงอกแข่งกับกล้วย ถอนทิ้งไม่หวาดไม่ไหว
บังเอิญว่า มีภาระกิจต้องเข้าไปเรียนหนังสือและทำงานอยู่ในเมืองหลวงซะเกือบ 20 ปี ทำให้นานๆครั้ง จะได้มีโอกาสเข้าสวนสักครั้งหนึ่ง
ผ่านไปไม่กี่ปี สวนกล้วยน้ำหว้าขาว ก็กลายเป็นป่ายางนาจนเกือบเต็มพื้นที่ แต่ตอนนี้ ถอนไม่ไหวแล้ว เพราะลำต้นขนาดข้อเท้าแล้ว
แต่เมื่อมานั่งพิจารณา ต้นยางมันก็สวยและมีประโยชน์ ดีแฮะ แถมยิ่งจะหายากขึ้นเรื่อยๆ
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ก็เลยดูแลรักษา อนุรักษ์ไว้อย่างดี ให้น้ำให้ปุ๋ย หาไม้ป่าอื่นเข้าไปปลูกแซม ตอนนี้ ได้มาหลายสิบชนิดแล้ว
จนแม่บ้าน (น่าจะ) แอบค้อนนิดๆ เพราะนอนอยู่ป่า มากกว่ามานอนบ้าน (สังเกตุว่า กลับบ้านทีต้องหากับข้าวกินเอง)
ปัญหาขณะนี้อย่างที่ว่าก็คือ พอสภาพมันเป็นป่าค่อนข้างรก เนื่องจากการทับถมของใบไม้และกิ่งไม้แห้งที่ร่วงลงมา พื้นป่าค่อนข้างชื้นเพราะอยู่ติดคลองชลประทาน มีน้ำผ่านตลอดทั้งปี
ก็เลยเป็นที่อาศัยของสัตว์พื้นบ้านจำพวกงูหลาม งูเหลือม ตัวเงินตัวทอง อื่น นก กาอีกสารพัดชนิด
เคยขับรถไปกว้านซื้ออึ่งอ่างและเขียดแถวๆกบินทร์บุรีในช่วงต้นฤดูฝน เพื่อมาปล่อยในป่า ครั้งละ 3-4 กระสอบปุ๋ย ก็หลายครั้งอยู่
เราเลี้ยงมันด้วยทั้งอาหารสด อาหารกระสอบ ปีๆ หมดไปหลาย
แต่เศร้าใจ ตอนที่พวกมันมักออกไปหากินนอกสวน หลายครั้งไปเจองูหลามขนาดลำตัวเท่าหัวเข่า ถูกไฟฟ้าที่ชาวบ้านดักช๊อตหนู ถูกช๊อตตายคาคันนา จนต้องลากซากมันมาฝังในสวน
หลายครั้ง มันออกไปหากินกลางนา และถูกใบมีดของรถเกี่ยวข้าวตัดลำตัว ขณะที่รถกำลังเกี่ยวข้าว เพราะมันหนีไม่ทัน
หลายครั้ง ตัวเงินตัวทอง มันแอบไปกินไก่ กินเป็ด กินปลาของชาวบ้าน และถูกยาเบื่อวิ่งมาตายในสวน เน่าเหม็นอยู่หลายวันเชียวแหละ
หลายครั้ง อีกามันแอบไปโฉบลูกไก่ของชาวบ้าน มาป้อนให้ลูกมันที่อาศัยอยู่ในโพรงต้นยางเรา เจ้าของไก่ถึงขนาดตามมาดักยิงอีกาถึงในที่ของเรา
มันเหมือนว่าเรา ได้สร้างปัญหาให้กับชาวบ้าน
อีกใจ อยากจะทำตาข่ายล้อมรอบ เพื่อกันไม่ให้ ไอตัวด้านในมันออกเพ่นพ่านข้างนอดได้
แต่อีกใจ ก็อยากเปิดให้ไอพวกตัวด้านนอกที่มันไร้ที่อยู่ หาที่หลบภัย เข้ามาอยู่ด้านในได้บ้าง
อือ....ว่าซะยาวเลย
ไม่รู้จะ Tag ห้องไหนดี