เรื่องมันจากความทรงจำสมัยเด็กๆ ....
สมัยที่คุณแม่ผมยังรับราชการเป็นพยาบาลประจำโรงบาลรัฐบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่งนั้น
เมื่อผมเด็กๆ เราเดินเข้าในร้านที่ทำธุรกิจนี้ แต่ก่อนยังเป็นแค่ อาคารพาณิชย์สองห้อง
คุณก็แม่เดินเลือกหาเดินชม สอบถามอย่างสนใจ แล้วบอกผมว่าแม่ฝันว่าอยากเปิดกิจการแบบนี้
คุณแม่ผมพูดถึงกิจการนี้เสมอๆ ว่า กิจการใหญ่โตขึ้นตามลำดับ จากสองห้อง เป็นสี่ห้อง ปัจจุบันเป็นสิบคูหา และ มีหลายสาขา ...
ผมรับรู้ถึงความใฝ่ฝันของคุณแม่ ที่อยากทำกิจการนี้ ในตลอดหลายปี ...
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมรู้สึก ฮึกเหิม อิ่มเอิบ มากที่สุดอีกหนึ่งวัน
เพราะ วันนี้ ...
ผมกำลังเดินไล่ตามฝันของคุณแม่ …[^_^]…
กิจการร้านในฝันที่ว่าคือ ...
“ร้านขายเครื่องเขียน”
และในบัดนี้ ... ความฝันนี้เริ่มก่อร่างสร้างเป็นตัวแล้ว
เมื่อหลังจากที่เราพบได้พบกับทำเลที่ดีน่าสนใจ ควรค่าการลงทุนทำกิจการนี้...
จากการที่ผม
“คาดเดา” จากทำเลที่ตั้งที่เราได้มา และ
“คาดเดา” จากลักษณะกิจการนี้
และ
“คาดเดา” ปัจจัยสนับสนุนหลายๆอย่างๆ ผมหมายมั่นปั้นมือว่า กิจการน่าจะอยู่ได้
หวังแค่อยู่ได้ก็กระไรอยู่ คิดได้ดังนั้นแล้ว ...
ก็คว้าปืนยืนเล็งไปที่ดวงจันทร์ เพราะถ้ามันไปไม่ถึงอย่างน้อยๆมันก็น่าจะโดนเมฆ
ถ้ามัวแต่ไปเล็งยอดมะพร้าวดีไม่ดีอาจจะโดนแค่ขอบหน้าต่าง ...
เล็งไปเลยที่เป้าหมายยอดขาย 100 ล้านต่อปีไปเลย ....
ต้องถือว่าท้าทาย แต่อย่าไปกลัว รับรองไม่นานเกินรอ ... 5555+
และในเมื่อ ... ผมเริ่มทำสิ่งใหม่ๆ ผมก็อยากที่จะนำข้อมูลความรู้เหล่านี้มาแชร์ให้ทุกท่าน
เรื่องราวจะถูกหรือผิด ผมไม่แน่ใจ จะเหมาะสมหรือไม่ต้องพิจารณาตามอย่างถี่ถ้วน
... ถ้าในสิ่งที่ผมทำมีสิ่งใดขาดตกบกพร่อง รบกวนชี้แนะผมทันทีเลยนะครับ
เพราะ ผมเองก็ไม่เคยจับธุรกิจนี้มาก่อน ทุกอย่างเริ่มใหม่หมด ....
ใหม่ขนาดไหน ... จดทะเบียนเปิดบริษัทใหม่ ประมาณการงบลงทุน และจัดหา
จัดวางเลย์เอาท์ของร้าน ทำชั้นวางสินค้าใหม่ทั้งหมด คาดการณ์ยอดขาย เดารายได้ ฯลฯ
เรียกได้ว่า 51 วันนับจากนี้ ผมคงสนุกสนานครื้นเครงและคร่งเครียดมากมายเลยทีเดียว
เพราะ 51 วันนี้นับจากผมจะ
“วางรากฐานและเขียนแผนที่นำทางที่จะไปสู่ดวงจันทร์”
ขอปิดท้ายด้วยภาพภายในร้านที่ผมคงต้องจัดการอีกเยอะ ....
พบกันตอนต่อไปครับทุกท่าน
…[^_^]…
สเตชั่นนารี่ ตอนที่ 1/8 : ฝันของแม่กำลังเป็นจริงและผมกำลังเริ่มต้นก้าวสู่ธุรกิจเครื่องเขียนร้อยล้าน
สมัยที่คุณแม่ผมยังรับราชการเป็นพยาบาลประจำโรงบาลรัฐบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่งนั้น
เมื่อผมเด็กๆ เราเดินเข้าในร้านที่ทำธุรกิจนี้ แต่ก่อนยังเป็นแค่ อาคารพาณิชย์สองห้อง
คุณก็แม่เดินเลือกหาเดินชม สอบถามอย่างสนใจ แล้วบอกผมว่าแม่ฝันว่าอยากเปิดกิจการแบบนี้
คุณแม่ผมพูดถึงกิจการนี้เสมอๆ ว่า กิจการใหญ่โตขึ้นตามลำดับ จากสองห้อง เป็นสี่ห้อง ปัจจุบันเป็นสิบคูหา และ มีหลายสาขา ...
ผมรับรู้ถึงความใฝ่ฝันของคุณแม่ ที่อยากทำกิจการนี้ ในตลอดหลายปี ...
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมรู้สึก ฮึกเหิม อิ่มเอิบ มากที่สุดอีกหนึ่งวัน
เพราะ วันนี้ ... ผมกำลังเดินไล่ตามฝันของคุณแม่ …[^_^]…
กิจการร้านในฝันที่ว่าคือ ... “ร้านขายเครื่องเขียน”
และในบัดนี้ ... ความฝันนี้เริ่มก่อร่างสร้างเป็นตัวแล้ว
เมื่อหลังจากที่เราพบได้พบกับทำเลที่ดีน่าสนใจ ควรค่าการลงทุนทำกิจการนี้...
จากการที่ผม “คาดเดา” จากทำเลที่ตั้งที่เราได้มา และ “คาดเดา” จากลักษณะกิจการนี้
และ “คาดเดา” ปัจจัยสนับสนุนหลายๆอย่างๆ ผมหมายมั่นปั้นมือว่า กิจการน่าจะอยู่ได้
หวังแค่อยู่ได้ก็กระไรอยู่ คิดได้ดังนั้นแล้ว ...
ก็คว้าปืนยืนเล็งไปที่ดวงจันทร์ เพราะถ้ามันไปไม่ถึงอย่างน้อยๆมันก็น่าจะโดนเมฆ
ถ้ามัวแต่ไปเล็งยอดมะพร้าวดีไม่ดีอาจจะโดนแค่ขอบหน้าต่าง ...
เล็งไปเลยที่เป้าหมายยอดขาย 100 ล้านต่อปีไปเลย ....
ต้องถือว่าท้าทาย แต่อย่าไปกลัว รับรองไม่นานเกินรอ ... 5555+
และในเมื่อ ... ผมเริ่มทำสิ่งใหม่ๆ ผมก็อยากที่จะนำข้อมูลความรู้เหล่านี้มาแชร์ให้ทุกท่าน
เรื่องราวจะถูกหรือผิด ผมไม่แน่ใจ จะเหมาะสมหรือไม่ต้องพิจารณาตามอย่างถี่ถ้วน
... ถ้าในสิ่งที่ผมทำมีสิ่งใดขาดตกบกพร่อง รบกวนชี้แนะผมทันทีเลยนะครับ
เพราะ ผมเองก็ไม่เคยจับธุรกิจนี้มาก่อน ทุกอย่างเริ่มใหม่หมด ....
ใหม่ขนาดไหน ... จดทะเบียนเปิดบริษัทใหม่ ประมาณการงบลงทุน และจัดหา
จัดวางเลย์เอาท์ของร้าน ทำชั้นวางสินค้าใหม่ทั้งหมด คาดการณ์ยอดขาย เดารายได้ ฯลฯ
เรียกได้ว่า 51 วันนับจากนี้ ผมคงสนุกสนานครื้นเครงและคร่งเครียดมากมายเลยทีเดียว
เพราะ 51 วันนี้นับจากผมจะ “วางรากฐานและเขียนแผนที่นำทางที่จะไปสู่ดวงจันทร์”
ขอปิดท้ายด้วยภาพภายในร้านที่ผมคงต้องจัดการอีกเยอะ ....
พบกันตอนต่อไปครับทุกท่าน
…[^_^]…