โดยปกติแล้ว เวลาเราจะเลือกไปดูหนังสักเรื่องหนึ่งนั้น เรามักจะไม่อยากรับรู้เนื้อเรื่องของหนังเรื่องนั้น มากไปกว่า "เรื่องย่อ" หรือ "Trailer"
นั่นเป็นเพราะว่า หนังบางประเภท เราจะดูได้สนุกก็ต่อเมื่อเรารู้สึกว่าได้เข้าไปอยู่ร่วมกับตัวละครในหนัง เพื่อผ่านเหตการณ์ต่างๆไปพร้อมๆกับตัวละคร
..
เราคิดว่า มันเป็นเรื่องจริงนะคะ ลุ้นไปพร้อมกับหนัง ร่วมเหตการณ์ไปกับตัวละคร ตื่นเต้น สนุก เศร้า โกรธ ไปพร้อมๆกัน
เราก็ไม่ค่อยชอบอ่านสปอยล์ ถ้าคิดว่าหนังเรื่องนี้ เราจะต้องไปดูให้ได้
บังเอิญว่า สำหรับ Les Miserable เราเคยดูแบบผ่านๆ ในเวอร์ชั่น ปี1998 มาก่อน
แต่ด้วยเนื้อเรื่องในเวอร์ชั่น 1998 นี้ ไม่ได้มีเรื่องราวครบถ้วน สมบูรณ์มากนัก เราเลยอ่านบทความ เรื่องย่อ สปอยล์ต่างๆไปเยอะ ทั้งยังหาเพลงหลายๆเพลงมาฟังด้วย
เราได้เพลงของ Les miserable นี้มาฟัง ในเวอร์ชั่นของ คอนเสิร์ต 10ปี เป็นคลิปวิดีโอ ยาว 2ชั่วโมงกว่า
เพลงบางเพลง อย่าง I dreamed a dream , Do you hear the people sing? นั้น ค่อนข้างคุณหู และมีคนพูดถึงเยอะอยู่แล้ว
แต่ เพลงอีกหลายเพลง ที่เราไม่รู้จัก ไม่คุ้นหู .. เพลงหลายเพลง ใช้ทำนองเดียวกัน แต่ "เนื้อร้อง" และอารมณ์ของเพลง เปลี่ยนไป ตามช่วงเหตการณ์ของหนัง
ถ้าเราไม่ "หลอก" ตัวเอง .. เราต้องยอมรับกันว่า หนังฝรั่ง ภาคsoundtrack นั้น เราดูแล้วเข้าใจได้ลึกซึ้ง ก็เพราะ "บทบรรยายไทย"
และ .... ถ้าหนังที่เราอยากดูนั้น เป็นหนัง Musical ซึ่งใช้ "เพลง" ในการดำเนินเนื้อเรื่อง
และ .... เพลงบางเพลง เป็นเพลงจังหวะเร็ว หรือมีการประสานเสียงร้องพร้อมกัน โดยใช้เนื้อร้องต่างกัน
และ .... เพลง ที่ทำการแปลออกมาเป็นบทบรรยายไทยแล้ว ก็ยังมีความเป็น"กวี" เพื่อให้เหมาะสมกับความเป็น Musical
ลองนึกภาพเรา นั่งดูหนัง ตาแบ่งส่วนไปดูภาพส่วนนึง และอ่านบทบรรยายไทยอีกส่วนนึง นอกจากนี้ ยังต้องแปลภาษากวีจากบทบรรยายเป็นภาษาทั่วไป
ถ้าหนังมีความยาวเท่าคลิปตัวอย่างเวอร์ชั่นต่างๆ เราคงสนุกไปกับมันได้ .. แต่กับหนังความยาว 2ชม.กว่า
.. ถ้าคุณดูแต่ภาพ คุณก็จะไม่เข้าใจว่าเค้าโต้ตอบอะไรกันบ้าง (อาจจะยกเว้นบางช่วงที่ภาษาในเพลงฟังไม่ยาก)
.. ถ้าคุณ เอาแต่อ่านบทบรรยาย คุณก็จะไม่ได้รับรู้อารมณ์ของตัวละคร และบรรยากาศของภาพยนตร์
Musical คือการดำเนินเรื่องด้วยบทเพลง
สำหรับเราแล้ว
เราเลือกที่จะ รับรู้ข้อมูลของหนังทั้งหมดก่อน โดยเฉพาะเหตการณ์สำคัญๆในภาพยนตร์
แต่จริงๆแล้ว เราอ่านสปอยล์ละเอียดมาก อย่างไรซะ ความเข้าใจของคนอ่านกับภาพมันก็ต้องมีจุดต่างกันบ้าง
เพลงที่ใช้แต่ละเพลง มีเนื้อร้องอย่างไร ความหมายคร่าวๆคืออะไร
และเมื่อเราเข้าไปชมภาพยนตร์ เมื่อเพลงใดใดดังขึ้น เราก็จะพอรู้แล้วว่า ตัวละครกำลังสื่อสารเรื่องใดอยู่
เบนไปสนใจบทบรรยายเป็นบางช่วง เพื่อความละเมียดของภาษา แต่.. ถึงแม้อ่านบทบรรยายไม่ทัน เราก็ยังเข้าใจการดำเนินเรื่องของหนังอยู่
ส่วนจุดสนใจหลักของการชมนั้น เราให้ไปที่การแสดงอารมณ์ของตัวละคร เค้ารู้สึกอย่างไร สิ้นหวัง ผิดหวัง ท้อแท้ หรือ มีความสุข
ทำให้เราสามารถมีอารมณ์ร่วมไปกับหนังได้
ใครที่คิดจะไปชม อยากให้ลองพิจารณา วิธีรับชม แบบนี้ดูบ้างนะคะ
(เราไม่อยากเห็นใครตามเรื่องในหนังไม่ทัน ต้องหันไปถามว่า เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องแบบนี้ แบบนั้น .. เราไม่ได้รำคาญนะคะ แต่เรารู้ว่า คนที่มีคำถามแบบนี้ แล้วกลับมาตามเนื้อเรื่องไม่ทัน มันทำให้หมดอารมณ์ที่จะดูต่อน่ะค่ะ)
ส่วนใครที่ดูแล้วไม่ประทับใจ แต่หลงรักตัวละคร ยังปลื้มนักแสดง อยากให้ลองศึกษาหนังให้ละเอียด แล้วกลับไปชมอีกสักครั้ง คุณอาจจะเข้าถึงตัวละครได้มากขึ้นค่ะ
Les Miserable : อยากจะแนะนำคนที่คิดจะไปชมภาพยนตร์เรื่องนี้ เตรียมตัวให้พร้อมก่อนไปชม
นั่นเป็นเพราะว่า หนังบางประเภท เราจะดูได้สนุกก็ต่อเมื่อเรารู้สึกว่าได้เข้าไปอยู่ร่วมกับตัวละครในหนัง เพื่อผ่านเหตการณ์ต่างๆไปพร้อมๆกับตัวละคร
..
เราคิดว่า มันเป็นเรื่องจริงนะคะ ลุ้นไปพร้อมกับหนัง ร่วมเหตการณ์ไปกับตัวละคร ตื่นเต้น สนุก เศร้า โกรธ ไปพร้อมๆกัน
เราก็ไม่ค่อยชอบอ่านสปอยล์ ถ้าคิดว่าหนังเรื่องนี้ เราจะต้องไปดูให้ได้
บังเอิญว่า สำหรับ Les Miserable เราเคยดูแบบผ่านๆ ในเวอร์ชั่น ปี1998 มาก่อน
แต่ด้วยเนื้อเรื่องในเวอร์ชั่น 1998 นี้ ไม่ได้มีเรื่องราวครบถ้วน สมบูรณ์มากนัก เราเลยอ่านบทความ เรื่องย่อ สปอยล์ต่างๆไปเยอะ ทั้งยังหาเพลงหลายๆเพลงมาฟังด้วย
เราได้เพลงของ Les miserable นี้มาฟัง ในเวอร์ชั่นของ คอนเสิร์ต 10ปี เป็นคลิปวิดีโอ ยาว 2ชั่วโมงกว่า
เพลงบางเพลง อย่าง I dreamed a dream , Do you hear the people sing? นั้น ค่อนข้างคุณหู และมีคนพูดถึงเยอะอยู่แล้ว
แต่ เพลงอีกหลายเพลง ที่เราไม่รู้จัก ไม่คุ้นหู .. เพลงหลายเพลง ใช้ทำนองเดียวกัน แต่ "เนื้อร้อง" และอารมณ์ของเพลง เปลี่ยนไป ตามช่วงเหตการณ์ของหนัง
ถ้าเราไม่ "หลอก" ตัวเอง .. เราต้องยอมรับกันว่า หนังฝรั่ง ภาคsoundtrack นั้น เราดูแล้วเข้าใจได้ลึกซึ้ง ก็เพราะ "บทบรรยายไทย"
และ .... ถ้าหนังที่เราอยากดูนั้น เป็นหนัง Musical ซึ่งใช้ "เพลง" ในการดำเนินเนื้อเรื่อง
และ .... เพลงบางเพลง เป็นเพลงจังหวะเร็ว หรือมีการประสานเสียงร้องพร้อมกัน โดยใช้เนื้อร้องต่างกัน
และ .... เพลง ที่ทำการแปลออกมาเป็นบทบรรยายไทยแล้ว ก็ยังมีความเป็น"กวี" เพื่อให้เหมาะสมกับความเป็น Musical
ลองนึกภาพเรา นั่งดูหนัง ตาแบ่งส่วนไปดูภาพส่วนนึง และอ่านบทบรรยายไทยอีกส่วนนึง นอกจากนี้ ยังต้องแปลภาษากวีจากบทบรรยายเป็นภาษาทั่วไป
ถ้าหนังมีความยาวเท่าคลิปตัวอย่างเวอร์ชั่นต่างๆ เราคงสนุกไปกับมันได้ .. แต่กับหนังความยาว 2ชม.กว่า
.. ถ้าคุณดูแต่ภาพ คุณก็จะไม่เข้าใจว่าเค้าโต้ตอบอะไรกันบ้าง (อาจจะยกเว้นบางช่วงที่ภาษาในเพลงฟังไม่ยาก)
.. ถ้าคุณ เอาแต่อ่านบทบรรยาย คุณก็จะไม่ได้รับรู้อารมณ์ของตัวละคร และบรรยากาศของภาพยนตร์
Musical คือการดำเนินเรื่องด้วยบทเพลง
สำหรับเราแล้ว
เราเลือกที่จะ รับรู้ข้อมูลของหนังทั้งหมดก่อน โดยเฉพาะเหตการณ์สำคัญๆในภาพยนตร์
แต่จริงๆแล้ว เราอ่านสปอยล์ละเอียดมาก อย่างไรซะ ความเข้าใจของคนอ่านกับภาพมันก็ต้องมีจุดต่างกันบ้าง
เพลงที่ใช้แต่ละเพลง มีเนื้อร้องอย่างไร ความหมายคร่าวๆคืออะไร
และเมื่อเราเข้าไปชมภาพยนตร์ เมื่อเพลงใดใดดังขึ้น เราก็จะพอรู้แล้วว่า ตัวละครกำลังสื่อสารเรื่องใดอยู่
เบนไปสนใจบทบรรยายเป็นบางช่วง เพื่อความละเมียดของภาษา แต่.. ถึงแม้อ่านบทบรรยายไม่ทัน เราก็ยังเข้าใจการดำเนินเรื่องของหนังอยู่
ส่วนจุดสนใจหลักของการชมนั้น เราให้ไปที่การแสดงอารมณ์ของตัวละคร เค้ารู้สึกอย่างไร สิ้นหวัง ผิดหวัง ท้อแท้ หรือ มีความสุข
ทำให้เราสามารถมีอารมณ์ร่วมไปกับหนังได้
ใครที่คิดจะไปชม อยากให้ลองพิจารณา วิธีรับชม แบบนี้ดูบ้างนะคะ
(เราไม่อยากเห็นใครตามเรื่องในหนังไม่ทัน ต้องหันไปถามว่า เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องแบบนี้ แบบนั้น .. เราไม่ได้รำคาญนะคะ แต่เรารู้ว่า คนที่มีคำถามแบบนี้ แล้วกลับมาตามเนื้อเรื่องไม่ทัน มันทำให้หมดอารมณ์ที่จะดูต่อน่ะค่ะ)
ส่วนใครที่ดูแล้วไม่ประทับใจ แต่หลงรักตัวละคร ยังปลื้มนักแสดง อยากให้ลองศึกษาหนังให้ละเอียด แล้วกลับไปชมอีกสักครั้ง คุณอาจจะเข้าถึงตัวละครได้มากขึ้นค่ะ