หลายคนคงไม่ชอบใช่ไหมครับ เวลามีคนนึกถึงประเทศเราจะนึกถึง "แหล่งค้าประเวณีชั้นนำของโลกที่แสนจะถูก"
ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกันครับ เราปฏิเสธไม่ได้แต่เราเปลี่ยนมุมมองของชาวต่างชาติได้ครับ บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ !!
ว่าแล้วก็มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้ผมไปเรียนระหว่างที่นั่งเรียนก็ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกครับ
ก็เรามาเรียนภาษาเค้าเนอะ ในห้องจะมีเพื่อนๆชาวต่างชาติมากมาย แต่ไม่มีคนสันชาติเยอรมันหรือเป็นคนเยอรมันเลย
นอกซะจากอาจารย์ผู้สอนที่เป็น Native เจ้าของภาาเท่านั้น เพื่อนๆของผมมาจากประเทศต่างๆดังนี้ครับ
- บลาซิล
- แม็กซิโก
- มาเซโดเนีย
- สโลวาเกีย
- ตุรกี
- ศรีลังกา
- เวียดนาม
- จีน
- บัลกาเรีย
- รัสเซีย
- อินโดนีเซีย
- สวิสเซอร์แลนด์
- ไทยแลนด์ ฮ่าๆๆๆๆ ผมเอง
ตอนพักเบรคพวกเราจะรวมกลุ่มกันเม้าท์ตลอดๆๆๆๆทุกวันครับ ส่วนมากเอเชียจะรวมกลุ่มอยู่ด้วยกันเอง ไม่รุ้เพราะอะไรแต่มันเป็นอย่างงี้เอง
แต่เราก็จะเปิดวงกว้างๆครับ ทำให้เพื่อนๆชาติอื่นเข้ามาคุยกับพวกเราสนุกสนาน หัวข้อที่อยู่ๆถูกถามขึ้นมาก็คือว่า
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - ชิณ หลังจากจบการเป็นออแพร์แล้วจะกลับบ้านไหม
ชิณ - กลับแน่นอนจะไปเยียมที่บ้านและคงกลับมาเรียนต่อที่นี่เพราะอยากเข้ามหาลัยต่อ
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - สุดยอดเลย ชั้นรู้ว่าภาษามันยากมากเพราะชั้นเองเรียนภาษา "ฝรั่งเศส" มา 5 แล้ว ก็ยังรู้สึกมันยากอยู่ดี
ชิณ - ฮ๊ะ 5 ปี แล้วอย่างงี้เราต้องเรียนภาษาเยอรมันกี่ปีถึงจะพูดได้คล่องเนี่ยะ บลาๆๆๆๆ กันไป หัว ขำๆกันไป ในวง
หลังจากนั้นก็จะมีเพื่อนๆถามว่า ผมทำอาหารไทยได้ไหม ทำอะไรได้บ้าง พอเค้าถามทำอะไรได้บ้างเราทำได้หลายอย่างครับ
แต่เค้าคงไม่รุ้จัก เราเลยต้องถามเค้ากลับไปว่า "แล้วพวกคุณชอบกินอะไรกินอะไรกัน" สิ้นคำถาม มันตามมาด้วยเมนูยอดฮิตครับ
ส้มตำ , ต้มข่าไก่ , ผัดไทย , ลาบไก่ แต่ที่ฮิตมากๆเค้าบอกว่าชอบ ส้มตำ กับ ผัดไทย บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ เข้าทางเราแล้วครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เราบอกพวกเค้าไปว่าขอบคุณมากที่ชอบอาหารเรา ขอบคุณมากที่ไปเที่ยวเมืองไทยแล้วชอบบ้านเรา พูดไปก็คิดถึงบ้านครับ
ก็เลยหลุดปากเรื่องที่ไม่ชอบพูดกับเค้าไปว่า
"เราไม่เข้าใจทำไมชาวต่างชาติพอพูดถึงประเทศไทยแล้วต้องนึกถึง โสเภณี .... บ้านเรามีที่ท่องเที่ยวมากมาย วัด น้ำตก ทะเล เกาะ และพวกอุทยานแห่งชาติอีกตั้งหลายที่ เค้ากลับไม่ค่อยนึกกัน ? "
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - ชิณ ไม่ต้องคิดมากหรอก ไม่ใช่เฉพาะประเทศคุณ ประชั้นก็โดยมองแบบนี้ ฟิลิปปินส์ ก็ด้วย
ชิณ - จริงอ่อ ?
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - จริงๆ แต่ไม่ต้องคิดมากหรอก เป็นธรรมดาเพราะโสเภณีเอเชียราคาค่อนข้างถูกและหาง่ายมากๆ พัทยาไง
ชั้นเคยไปนะก็ มีเยอะเลย
เราคุยกันหลายคนครับ แต่จะมีคนโต้ตอบกับผมเพียงไม่กี่คนเพราะเพื่อนบางคนใช้ภาษาสากลของโลกไม่ได้และไม่เข้าใจมากนัก(ผมเองก็ถูๆไถๆไป เอาตัวรอดเป็นยอดดี ^^ ) ก็จะมีเพื่อนชาวบัลกาเรียเป็นคนแปลอีกที เพราะเค้าสามารถพูดได้ 3 ภาษา อังกฤษ บัลกาเรีย และ เยอรมัน เพื่อนๆที่มาจากยุโรปส่วนมากพูดและฟังเยอรมันได้อยู่แล้วแต่ที่ต้องมาเรียนเพราะมันเป็นกฎหมายของประเทศนี้เค้าอ่ะครับ แต่รายละเอียดยังไงนี่ไม่ทราบนะครับ ไปหาอ่านเอา ^^"
มาถึงตอนเรื่องทำอาหารก็มีเพื่อน อินโดนีเซียกับแม็กซิโก ชวนผมไปบ้านเค้าที่ฝรั่งเศสบอกว่า เชิญไปทำ ผัดไทย ลาบไก่ ส้มตำ ไก่ทอด และนึ่งข้าวเหนียวให้กินหน่อย แหนะ !! ดูครับ ล่อผมด้วยของกินบ้านเราขนาดนี้มีเหรอผมจะไม่ไป ไปสิครับ ตอบอย่างรวดเร็วครับว่า "ได้เลย นัดวันมาเลย" แล้วเค้าก็บอกว่าสอนด้วย จะได้ทำเองเป็น เค้ามีทุกอย่างที่มันเป็นอุปกรณ์ที่จะเอาไว้ทำ แต่ผมว่าเค้าไม่มี "หวด" นะ เอเชียช๊อป ไม่รุ้มีขายป่าว ลืมบอกไปครับ พวกนี้เค้าโตกว่าผมหมดเลยนะ มีครอบครัวและมีลูกแล้ว มุมมองพวกเค้ากว้างขวางจริงๆ คุยไปคุยมาอาจารย์ชาวต่างชาติเข้ามาร่วมวง ฮ่าๆๆๆ ผมบอกว่าไปไทยเมื่อไหร่ให้บอก แต่รอผมกลับประเทศก่อนจะพาไปเที่ยว "ตลาดน้ำอัมพวา" "ไปจังหวัดกาญจนบุรี" และถ้าชอบทะเลก็ไป "เกาะสมุย" กัน ทุกคนต่างดีอกดีใจครับ เพราะเรามาจากต่างบ้านต่างเมือง ต่างบอกว่าถ้าใครไปประเทศใครให้บอกจะ พาเที่ยว พากิน อาจารย์ก็พอกัน บอกว่าเค้าเองไม่เคยมาเมืองไทย แต่เห็นตามทีวีและนิตยสารท่องเที่ยว เค้าชมว่าสวยงามมาก น่าเที่ยวจริงๆ และค่าครองชีพบ้านเราก็ไม่แพงมาก แล้วถ้าไปกับผมนี่ไม่ต้องกลัว "พวกจะกินไร ขอให้บอก กูจัดเอง" เพราะผมมองว่าพอเห็นเป็นต่างชาติก็กดราคากันเห็นๆไม่ปลื้มเลยครับเรื่องนี้
พอเข้าสู้เวลาเรียนอีกครั้งหลังจากพักเบรค อาจารย์บอกให้ทุกคนพูดคำว่า"สวัสดี"เป็นภาษาตัวเอง บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ จะเหลือเหรอครับ แหม้ มันจี๊ดใจจริงๆ ก็ไล่เรียงลำดับมาเลื่อยๆจนมาถึงผม ผมก็ยกมือขึ้นมาแล้วกล่าวคำว่า "สวัสดีครับ" พร้อมก้มหัวงามๆ ป๊าดดดด อาจารย์ถามว่า อะไรนะ ? ทำให้ดูใหม่ได้ไหม พูดช้าๆทีละคำให้ฟังด้วยๆ ก็จัดไปสิครับ อาจารย์ชมว่า สวยงามมาก บราาาโว้ ..... แหม้ น้ำตาจะไหล คิดถึงบ้านซะจริงๆเชียว แต่หลังจากผมก็มีเพื่อนชาวศรีลังกานะครับก็ยกมือสวัสดีเหมือนกัน
พวกเค้ามักจะไม่รุ้ว่าผมมาจากไทยแลนด์เพราะผมตาตี่และตัวเตี้ยๆเล็กๆ ก็เดากันไปว่า จีนบ้าง เวียดนามบ้าง เกาหลีบ้าง ผมเลยถามว่าเราไม่เหมือนคนไทยตรงไหน ฮ่าๆๆ เค้าก็ขำผมดิ ดีใจครับที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเผยแพร่วัฒนธรรมดีๆของเรา ให้เค้ามองประเทศเราสวยงามมากขึ้น ไม่ใช่จองจะมาเที่ยวโสเภณี มาอาบแดด มากินๆๆๆ แล้วก็กลับบ้านกันไป แต่อยากให้เค้าไปดูธรรมชาติของบ้านและสถานที่ท่องเที่ยงดีๆมากกว่า
ทุกวันนี้ภูมิใจทุกครั้งที่มีคนถามว่ามาจากไหน ตอบเต็มปากเต็มคำครับว่า " Ich komme aus Thailänd "
สวัสดีครับ :]
ปล.หากข้อความของผมไปทำให้ใครไม่พอใจหรือไม่สุภาพมากพอจะอ่านได้ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ
เรื่องเล่าจาก Class เรียนภาษาในประเทศ German :]
ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกันครับ เราปฏิเสธไม่ได้แต่เราเปลี่ยนมุมมองของชาวต่างชาติได้ครับ บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ !!
ว่าแล้วก็มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนี้ผมไปเรียนระหว่างที่นั่งเรียนก็ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกครับ
ก็เรามาเรียนภาษาเค้าเนอะ ในห้องจะมีเพื่อนๆชาวต่างชาติมากมาย แต่ไม่มีคนสันชาติเยอรมันหรือเป็นคนเยอรมันเลย
นอกซะจากอาจารย์ผู้สอนที่เป็น Native เจ้าของภาาเท่านั้น เพื่อนๆของผมมาจากประเทศต่างๆดังนี้ครับ
- บลาซิล
- แม็กซิโก
- มาเซโดเนีย
- สโลวาเกีย
- ตุรกี
- ศรีลังกา
- เวียดนาม
- จีน
- บัลกาเรีย
- รัสเซีย
- อินโดนีเซีย
- สวิสเซอร์แลนด์
- ไทยแลนด์ ฮ่าๆๆๆๆ ผมเอง
ตอนพักเบรคพวกเราจะรวมกลุ่มกันเม้าท์ตลอดๆๆๆๆทุกวันครับ ส่วนมากเอเชียจะรวมกลุ่มอยู่ด้วยกันเอง ไม่รุ้เพราะอะไรแต่มันเป็นอย่างงี้เอง
แต่เราก็จะเปิดวงกว้างๆครับ ทำให้เพื่อนๆชาติอื่นเข้ามาคุยกับพวกเราสนุกสนาน หัวข้อที่อยู่ๆถูกถามขึ้นมาก็คือว่า
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - ชิณ หลังจากจบการเป็นออแพร์แล้วจะกลับบ้านไหม
ชิณ - กลับแน่นอนจะไปเยียมที่บ้านและคงกลับมาเรียนต่อที่นี่เพราะอยากเข้ามหาลัยต่อ
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - สุดยอดเลย ชั้นรู้ว่าภาษามันยากมากเพราะชั้นเองเรียนภาษา "ฝรั่งเศส" มา 5 แล้ว ก็ยังรู้สึกมันยากอยู่ดี
ชิณ - ฮ๊ะ 5 ปี แล้วอย่างงี้เราต้องเรียนภาษาเยอรมันกี่ปีถึงจะพูดได้คล่องเนี่ยะ บลาๆๆๆๆ กันไป หัว ขำๆกันไป ในวง
หลังจากนั้นก็จะมีเพื่อนๆถามว่า ผมทำอาหารไทยได้ไหม ทำอะไรได้บ้าง พอเค้าถามทำอะไรได้บ้างเราทำได้หลายอย่างครับ
แต่เค้าคงไม่รุ้จัก เราเลยต้องถามเค้ากลับไปว่า "แล้วพวกคุณชอบกินอะไรกินอะไรกัน" สิ้นคำถาม มันตามมาด้วยเมนูยอดฮิตครับ
ส้มตำ , ต้มข่าไก่ , ผัดไทย , ลาบไก่ แต่ที่ฮิตมากๆเค้าบอกว่าชอบ ส้มตำ กับ ผัดไทย บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ เข้าทางเราแล้วครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เราบอกพวกเค้าไปว่าขอบคุณมากที่ชอบอาหารเรา ขอบคุณมากที่ไปเที่ยวเมืองไทยแล้วชอบบ้านเรา พูดไปก็คิดถึงบ้านครับ
ก็เลยหลุดปากเรื่องที่ไม่ชอบพูดกับเค้าไปว่า
"เราไม่เข้าใจทำไมชาวต่างชาติพอพูดถึงประเทศไทยแล้วต้องนึกถึง โสเภณี .... บ้านเรามีที่ท่องเที่ยวมากมาย วัด น้ำตก ทะเล เกาะ และพวกอุทยานแห่งชาติอีกตั้งหลายที่ เค้ากลับไม่ค่อยนึกกัน ? "
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - ชิณ ไม่ต้องคิดมากหรอก ไม่ใช่เฉพาะประเทศคุณ ประชั้นก็โดยมองแบบนี้ ฟิลิปปินส์ ก็ด้วย
ชิณ - จริงอ่อ ?
เพื่อนชาวอินโดนีเซีย - จริงๆ แต่ไม่ต้องคิดมากหรอก เป็นธรรมดาเพราะโสเภณีเอเชียราคาค่อนข้างถูกและหาง่ายมากๆ พัทยาไง
ชั้นเคยไปนะก็ มีเยอะเลย
เราคุยกันหลายคนครับ แต่จะมีคนโต้ตอบกับผมเพียงไม่กี่คนเพราะเพื่อนบางคนใช้ภาษาสากลของโลกไม่ได้และไม่เข้าใจมากนัก(ผมเองก็ถูๆไถๆไป เอาตัวรอดเป็นยอดดี ^^ ) ก็จะมีเพื่อนชาวบัลกาเรียเป็นคนแปลอีกที เพราะเค้าสามารถพูดได้ 3 ภาษา อังกฤษ บัลกาเรีย และ เยอรมัน เพื่อนๆที่มาจากยุโรปส่วนมากพูดและฟังเยอรมันได้อยู่แล้วแต่ที่ต้องมาเรียนเพราะมันเป็นกฎหมายของประเทศนี้เค้าอ่ะครับ แต่รายละเอียดยังไงนี่ไม่ทราบนะครับ ไปหาอ่านเอา ^^"
มาถึงตอนเรื่องทำอาหารก็มีเพื่อน อินโดนีเซียกับแม็กซิโก ชวนผมไปบ้านเค้าที่ฝรั่งเศสบอกว่า เชิญไปทำ ผัดไทย ลาบไก่ ส้มตำ ไก่ทอด และนึ่งข้าวเหนียวให้กินหน่อย แหนะ !! ดูครับ ล่อผมด้วยของกินบ้านเราขนาดนี้มีเหรอผมจะไม่ไป ไปสิครับ ตอบอย่างรวดเร็วครับว่า "ได้เลย นัดวันมาเลย" แล้วเค้าก็บอกว่าสอนด้วย จะได้ทำเองเป็น เค้ามีทุกอย่างที่มันเป็นอุปกรณ์ที่จะเอาไว้ทำ แต่ผมว่าเค้าไม่มี "หวด" นะ เอเชียช๊อป ไม่รุ้มีขายป่าว ลืมบอกไปครับ พวกนี้เค้าโตกว่าผมหมดเลยนะ มีครอบครัวและมีลูกแล้ว มุมมองพวกเค้ากว้างขวางจริงๆ คุยไปคุยมาอาจารย์ชาวต่างชาติเข้ามาร่วมวง ฮ่าๆๆๆ ผมบอกว่าไปไทยเมื่อไหร่ให้บอก แต่รอผมกลับประเทศก่อนจะพาไปเที่ยว "ตลาดน้ำอัมพวา" "ไปจังหวัดกาญจนบุรี" และถ้าชอบทะเลก็ไป "เกาะสมุย" กัน ทุกคนต่างดีอกดีใจครับ เพราะเรามาจากต่างบ้านต่างเมือง ต่างบอกว่าถ้าใครไปประเทศใครให้บอกจะ พาเที่ยว พากิน อาจารย์ก็พอกัน บอกว่าเค้าเองไม่เคยมาเมืองไทย แต่เห็นตามทีวีและนิตยสารท่องเที่ยว เค้าชมว่าสวยงามมาก น่าเที่ยวจริงๆ และค่าครองชีพบ้านเราก็ไม่แพงมาก แล้วถ้าไปกับผมนี่ไม่ต้องกลัว "พวกจะกินไร ขอให้บอก กูจัดเอง" เพราะผมมองว่าพอเห็นเป็นต่างชาติก็กดราคากันเห็นๆไม่ปลื้มเลยครับเรื่องนี้
พอเข้าสู้เวลาเรียนอีกครั้งหลังจากพักเบรค อาจารย์บอกให้ทุกคนพูดคำว่า"สวัสดี"เป็นภาษาตัวเอง บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ จะเหลือเหรอครับ แหม้ มันจี๊ดใจจริงๆ ก็ไล่เรียงลำดับมาเลื่อยๆจนมาถึงผม ผมก็ยกมือขึ้นมาแล้วกล่าวคำว่า "สวัสดีครับ" พร้อมก้มหัวงามๆ ป๊าดดดด อาจารย์ถามว่า อะไรนะ ? ทำให้ดูใหม่ได้ไหม พูดช้าๆทีละคำให้ฟังด้วยๆ ก็จัดไปสิครับ อาจารย์ชมว่า สวยงามมาก บราาาโว้ ..... แหม้ น้ำตาจะไหล คิดถึงบ้านซะจริงๆเชียว แต่หลังจากผมก็มีเพื่อนชาวศรีลังกานะครับก็ยกมือสวัสดีเหมือนกัน
พวกเค้ามักจะไม่รุ้ว่าผมมาจากไทยแลนด์เพราะผมตาตี่และตัวเตี้ยๆเล็กๆ ก็เดากันไปว่า จีนบ้าง เวียดนามบ้าง เกาหลีบ้าง ผมเลยถามว่าเราไม่เหมือนคนไทยตรงไหน ฮ่าๆๆ เค้าก็ขำผมดิ ดีใจครับที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการเผยแพร่วัฒนธรรมดีๆของเรา ให้เค้ามองประเทศเราสวยงามมากขึ้น ไม่ใช่จองจะมาเที่ยวโสเภณี มาอาบแดด มากินๆๆๆ แล้วก็กลับบ้านกันไป แต่อยากให้เค้าไปดูธรรมชาติของบ้านและสถานที่ท่องเที่ยงดีๆมากกว่า
ทุกวันนี้ภูมิใจทุกครั้งที่มีคนถามว่ามาจากไหน ตอบเต็มปากเต็มคำครับว่า " Ich komme aus Thailänd "
สวัสดีครับ :]
ปล.หากข้อความของผมไปทำให้ใครไม่พอใจหรือไม่สุภาพมากพอจะอ่านได้ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ