เมื่อเช้าตอนเช็คเอ้าท์ ออกจากโรงแรมเซ็นทารา จ.ขอนแก่น พนักงานเค้าบอกให้แม่บ้านเข้าไปเช็คความเรียบร้อยในห้อง(715) สักพักแม่บ้านโทรลงมา บอกว่า ผมลืมกระเป๋าสะพายไว้ในห้อง ผมนึกได้ทันทีว่าต้องเป็นของลูกสาว(อายุ 3ปี)แน่ๆ ก็บอกพนักงานไปว่าเดี๋ยวผมจะขึ้นไปเอา ก็คิดในใจว่าคงไม่มีอะไรสำคัญ ขึ้นไปแม่บ้านกำลังทำความสะอาดห้องอื่น ผมก็บอกว่ามาเอาของที่ลืมไว้เค้าก็มาที่รถขนของแล้วก็หยิบกระเป๋าสะพายสีเขียว ใบเล็กๆให้ ผมก็ขอบคุณแล้วก็ลงมา  

พอเดินลงมา กำลังเดินไปที่จอดรถซึ่งไกลพอสมควร ภรรยาก็โทรเข้ามาว่าทำไมช้าจัง ก็บอกเค้าไปถึงสาเหตุที่ช้าเค้าก็บอกด้วยเสียงตกใจ ให้เปิดดูกระเป๋า เพราะว่าเค้าเอาเงินไว้ในนั้น หมื่นกว่าบาท ผมเปิดดูเห็นเงินอยู่ปึกนึงคิดว่าคงจะอยู่ครบค่อยโล่งใจไปเปาะนึง เดินมาถึงรถก็ยื่นกระเป๋าให้ภรรยาดูความเรียบร้อยภายในกระเป๋า ภรรยาก็บอกว่าทุกอย่างครบ นึกขอบคุณแม่บ้าน และบอกให้ภรรยาใส่ซองพร้อมกับเขียนข้อความขอบคุณให้กับแม่บ้านที่แสนดีคนนั้น ผมและภรรยาขี้ลืมครับ และหายแล้วไม่ค่อยได้คืน นี่ถ้าแม่บ้านคนนี้จงใจจะเอากระเป๋าใบนี้ กลับถึงบ้านเราก็คงยังไม่รู้ว่ากระเป๋าหายไป