เมื่อสัก 8 เดือนก่อน เพื่อนของผมแนะนำผู้หญิงคนนึงให้รู้จัก ซึ่งเธอมีอาชีพเป็นพยาบาลใน รพ เอกชน แห่งหนึ่ง
ครั้งแรกที่ได้เริ่มรู้จักกัน พบเจอ ผมก็รู้สึกถูกใจในตัวเธอคนนี้มากๆ หลังจากนั้นก็ได้ใช้เวลาร่วมกันพอสมควร ไปนั่งทานข้าว ดูหนังกัน แต่ผมก็ไม่เคยเกินเลยหรือแตะเนื้อต้องตัวเธอเลยครับ พยายามสุภาพกับเธอตลอด ทำให้ผมรู้สึกว่า ผญ. คนนี้มีอะไรๆที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจ อยากเจอบ่อยๆ
จนมาอยู่วันหนึ่ง ได้คุยโทรศัพท์กัน ก็พบความจริงว่า ที่เธอไม่เคยมีแฟนเลย จนมาถึงอายุ 29 แล้ว เพราะเธอกลัวความผิดหวังจากการถูกทิ้ง เหมือนกับที่เธอเคยพบเห็นจากเพื่อนๆของเธอมา ผมก็พยายามหว่านล้อมทุกอย่างว่า ทำไมไม่ลองดู ถ้าคบกันแล้วและไปได้ดีก็จะมีความสุขนะ แต่ถ้าเกิดต้องเลิกรา ก็ถือเป็นประสบการณ์ของชีวิต ซึ่งเธอก็ยืนกรานว่า "ไม่" เพราะการอยู่คนเดียว ยังไงก็ไม่ต้องประสบภาวะอกหักเสียใจแน่นอน ชัวว์ที่สุด และเล่าต่อไปว่า ก่อนหน้าที่ผมจะเข้ามา ก็มีคนเคยเข้ามา แล้วแสดงตัวว่าจะจีบเธอ เธอก็เล่าว่า เธอก็จะค่อยๆเฟดหายออกไปและไม่คุยด้วยในที่สุด และตอนนั้นด้วยผมที่ไม่อยากถอยออกไป ก็เลยบอกให้เธอมั่นใจไปว่า ผมจะไม่ก้าวข้ามความเป็นเพื่อนไป (ผมพลาดรึเปล่า)
หลังจากนั้นมา เราก็ยังนัดเจอกัน ทานข้าว ดูหนัง และผมรู้สึกมีความสุขมากขึ้นเมื่อได้ใช้เวลาร่วมกับเธอ แต่มีจังหวะหนึ่งที่เพื่อนอีกคนของผมก็แนะนำ ผญ. มาให้รู้จักอีก ผมก็ไม่ปิดกั้นตัวเอง ก็ได้เริ่มไปทำความรู้จักกับ ผญ. คนนี้ไปด้วย ทีนี้ผมแบ่งเวลาไม่เป็น ทำให้ผมเริ่งห่างๆฝั่งพยาบาลไปบ้าง พยาบาลก็ไม่ได้ถามและตามผมนะ ก็หายไปเหมือนกัน (ทุกครั้งผมจะติดต่อเธอเองตลอด เธอไม่เคยติดต่อผมมาเลย) และ ผญ. อีกคนที่เพื่อนแนะนำมา ผมได้ลองออกไปคุย ทานข้าวด้วยสัก 4-5 ครั้ง ก็รู้สึกว่าไม่คลิ๊ก รวมถึงผมรู้สึกว่าผมห่างพยาบาลไปนะ ก็เลยติดต่อไป และรู้สึกได้ว่าพยาบาลโกรธๆ จนผมเขียนข้อความไปเคลียร์บนเฟสบุ้ค เธอตอบมาว่า โกรธผมที่จู่ๆก็หายไปเลย ผมก็เลยขอโทษและก็กลับมานัดเจอ ทานข้าว ดูหนังเหมือนเดิม ผมรู้สึกว่าผมชอบเธอมากขึ้นๆ
แต่จู่ๆหลังจาก ธันวา 2555 ที่ผ่านมา ผมกลับแทบไม่ได้เจอเธอเลย นัดเจอเธอก็ยากมากๆ เพราะติดนัดเพื่อนๆเธอตลอด เหมือนกลายเป็นเดือนนี้ไม่สมพงษ์กันเลย จนมาวันนึงนัดได้ทั้งวัน แต่เจ้ากรรมเธอดันป่วย ก็ต้องยกเลิกไป พยายามนัดอีกก็ไม่สำเร็จ เหมือนเธอติดเพื่อนกลุ่มเธอตลอด จนช่วงปลายมกรา เธอมีทริปไปเที่ยวกับเพื่อนๆกลุ่มที่ ตจว. ซึ่งเราก็เคยคุยแชร์กันมาแล้วว่าเธอจะไปเที่ยวทริปนี้ ผมก็เคยขอไปด้วยนะ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับ และผมว้าวุ่นใจมากๆ มันคิดถึงเธอตลอด ยิ่งช่วงที่ไม่ได้เจอกันเลยเป็นเดือนๆ ยิ่งร้าวใจจริงๆ...
ทีนี้ประเด็นคือ จากเหตุการณ์ทริปที่เธอไปมานี้ ผมเพิ่งจะได้รู้ว่า ผมมีคู่แข่ง และที่สำคัญคู่แข่งคนนี้ไปโผล่ในทริปนี้ของเธอด้วย มาจากที่ผมตามเฟสบุ๊คของเธอตลอด เธอไม่ค่อยโพสอะไรมาก นานๆจะมี Check in หรือ รูปของเธอเองสักที แต่ผมมาสะดุดตรงที่เธอโพสรูปผู้ชายมาคนนึง ซึ่งที่แรกผมเข้าใจว่าจะเป็นแฟนของเพื่อนในกลุ่มเธอ เพราะเธอเคยเล่าว่าจะมีแฟนของเพื่อนไปด้วย พอผมเห็น ผมรีบโทรหาเพื่อนของผม(คนที่แนะนำเธอให้รู้จัก) และคุยว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร จนรู้ว่า คนนี้เป็นคู่แข่งของผม เพื่อนๆในกลุ่มนั่นแหละ แนะนำคนนี้ให้มีจีบเธอเหมือนกัน ทีนี้อาการผมยิ่งหนักเลย นอนไม่หลับเลย ยิ่งว้าวุ่นไปใหญ่ แค่ไม่ได้เจอก็แย่แล้ว มารู้ว่าทริปไปเที่ยวไกลๆ คู่แข่งได้ไปอีก แต่ผมไม่ได้ไป
ทีนี้ผมก็ตามเข้าไปดู FB ของคู่แข่ง ทำให้พบว่า ยังมีทริป ตจว. ก่อนหน้านี้ ทั้งแบบไปเช้าเย็นกลับ และแบบค้างคืน มีนายคนนี้ไปด้วย และถ่ายรูปเธอมาโพสไว้เยอะ (ผมก็งงว่าทำไมผมไม่เห็น ทั้งๆที่เค้าก็ Tag เธอเอาไว้ สรุปว่า เธอไม่เคย Permit รูปที่คนอื่น Tag เลย) และที่สำคัญ ดูเธอจะ Comment ในรูปให้ความสนิทสนมกับชายคนนี้พอสมควร เช่น รูปเดี่ยวของชายคนนี้ เธอก็ไป Comment แซวนิดๆบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากหรือทุกรูปอะไร แต่ถ้ามาเทียบกับของผม เธอไม่เคยมา Comment อะไรผมเลย มีแค่บาง Status เท่านั้น(นับได้) ว่าเธอเข้ามา Comment นิดเดียว
ผมมาไล่ Timeline ดู ยิ่งทำให้รู้ว่า ชายคนนี้รู้จักเธอหลังจากผมหลายเดือนเหมือนๆกัน เห็นแล้วมันปวดใจจริงๆ แต่ผมก็เก็บนิ่งเงียบไว้นะ ไม่ได้แสดงออกอะไร และก็โทรไปคุยกับเพื่อน(ที่แนะนำเธอให้รู้จัก) เพื่อนก็ปลอบใจว่า เอาน่า ถ้ามันก็ใช่ก็ใช่ ผู้หญิงมีมากมาย บลาๆๆๆ แต่เค้าก็ยืนยันนะว่า มันเป็นเรื่องส่วนตัว เค้าไม่ได้คุยอะไรกับเธอเลย ว่าเธอคิดอย่างไร หรือคิดจะชอบใคร
แต่สิ่งที่ผมเหนือ ผช. คนนี้คือความใกล้ครับ ผมอยู่ กทม. และเธอก็ทำงาน กทม. เหมือนกัน แต่ คู่แข่งผมรู้สึกว่าจะอยู่ เพชรบุรี ซึ่งฝั่งเพื่อนอีกทีมของเธอที่แนะนำ คู่แข่งคนนี้ พยายามสร้างทริปตลอด และผมไม่สามารถเข้าไปร่วมทริปได้เลย เหมือนรู้สึกเป็นรองๆอยู่ ผมยิ่งมีข้อด้อยเรื่องจีบ ผญ. ไม่เป็นอีก เลยทำอะไรไม่ค่อยถูกเลย เมื่อคืนผมก็ดันเขียน FB ไปนอยเธอเล็กๆอีก แต่เขียนแง่ดีนะ เขียนประมาณว่า ขอบคุณที่ทำให้ผมมีความรู้สึกโหยหาคิดถึงใครอีกครั้ง ทั้งๆที่มันหายไปนานแล้ว และลงท้ายว่า มีเวลาว่างก็มาเจอกันบ้างนะ เธอก็ตอบมาว่า ขอบคุณเหมือนกัน ที่ดีกับเธอเสมอ พร้อมหน้ายิ้ม
ผมควรจะทำเดินหน้าอย่างไรดีครับ
หรือดูแล้วผมพลาดท่านคู่แข่งไปแล้ว
หรือว่าควรจะเฉยๆ ค่อยๆ เรื่อยๆอย่างที่เป็นอยู่ดีครับ
ช่วยวิเคราะห์ความเป็นไปได้ที่ผมจะจีบ ผญ คนนี้สำเร็จหรือไม่ครับ? (ยาวหน่อยนะ)
ครั้งแรกที่ได้เริ่มรู้จักกัน พบเจอ ผมก็รู้สึกถูกใจในตัวเธอคนนี้มากๆ หลังจากนั้นก็ได้ใช้เวลาร่วมกันพอสมควร ไปนั่งทานข้าว ดูหนังกัน แต่ผมก็ไม่เคยเกินเลยหรือแตะเนื้อต้องตัวเธอเลยครับ พยายามสุภาพกับเธอตลอด ทำให้ผมรู้สึกว่า ผญ. คนนี้มีอะไรๆที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจ อยากเจอบ่อยๆ
จนมาอยู่วันหนึ่ง ได้คุยโทรศัพท์กัน ก็พบความจริงว่า ที่เธอไม่เคยมีแฟนเลย จนมาถึงอายุ 29 แล้ว เพราะเธอกลัวความผิดหวังจากการถูกทิ้ง เหมือนกับที่เธอเคยพบเห็นจากเพื่อนๆของเธอมา ผมก็พยายามหว่านล้อมทุกอย่างว่า ทำไมไม่ลองดู ถ้าคบกันแล้วและไปได้ดีก็จะมีความสุขนะ แต่ถ้าเกิดต้องเลิกรา ก็ถือเป็นประสบการณ์ของชีวิต ซึ่งเธอก็ยืนกรานว่า "ไม่" เพราะการอยู่คนเดียว ยังไงก็ไม่ต้องประสบภาวะอกหักเสียใจแน่นอน ชัวว์ที่สุด และเล่าต่อไปว่า ก่อนหน้าที่ผมจะเข้ามา ก็มีคนเคยเข้ามา แล้วแสดงตัวว่าจะจีบเธอ เธอก็เล่าว่า เธอก็จะค่อยๆเฟดหายออกไปและไม่คุยด้วยในที่สุด และตอนนั้นด้วยผมที่ไม่อยากถอยออกไป ก็เลยบอกให้เธอมั่นใจไปว่า ผมจะไม่ก้าวข้ามความเป็นเพื่อนไป (ผมพลาดรึเปล่า)
หลังจากนั้นมา เราก็ยังนัดเจอกัน ทานข้าว ดูหนัง และผมรู้สึกมีความสุขมากขึ้นเมื่อได้ใช้เวลาร่วมกับเธอ แต่มีจังหวะหนึ่งที่เพื่อนอีกคนของผมก็แนะนำ ผญ. มาให้รู้จักอีก ผมก็ไม่ปิดกั้นตัวเอง ก็ได้เริ่มไปทำความรู้จักกับ ผญ. คนนี้ไปด้วย ทีนี้ผมแบ่งเวลาไม่เป็น ทำให้ผมเริ่งห่างๆฝั่งพยาบาลไปบ้าง พยาบาลก็ไม่ได้ถามและตามผมนะ ก็หายไปเหมือนกัน (ทุกครั้งผมจะติดต่อเธอเองตลอด เธอไม่เคยติดต่อผมมาเลย) และ ผญ. อีกคนที่เพื่อนแนะนำมา ผมได้ลองออกไปคุย ทานข้าวด้วยสัก 4-5 ครั้ง ก็รู้สึกว่าไม่คลิ๊ก รวมถึงผมรู้สึกว่าผมห่างพยาบาลไปนะ ก็เลยติดต่อไป และรู้สึกได้ว่าพยาบาลโกรธๆ จนผมเขียนข้อความไปเคลียร์บนเฟสบุ้ค เธอตอบมาว่า โกรธผมที่จู่ๆก็หายไปเลย ผมก็เลยขอโทษและก็กลับมานัดเจอ ทานข้าว ดูหนังเหมือนเดิม ผมรู้สึกว่าผมชอบเธอมากขึ้นๆ
แต่จู่ๆหลังจาก ธันวา 2555 ที่ผ่านมา ผมกลับแทบไม่ได้เจอเธอเลย นัดเจอเธอก็ยากมากๆ เพราะติดนัดเพื่อนๆเธอตลอด เหมือนกลายเป็นเดือนนี้ไม่สมพงษ์กันเลย จนมาวันนึงนัดได้ทั้งวัน แต่เจ้ากรรมเธอดันป่วย ก็ต้องยกเลิกไป พยายามนัดอีกก็ไม่สำเร็จ เหมือนเธอติดเพื่อนกลุ่มเธอตลอด จนช่วงปลายมกรา เธอมีทริปไปเที่ยวกับเพื่อนๆกลุ่มที่ ตจว. ซึ่งเราก็เคยคุยแชร์กันมาแล้วว่าเธอจะไปเที่ยวทริปนี้ ผมก็เคยขอไปด้วยนะ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับ และผมว้าวุ่นใจมากๆ มันคิดถึงเธอตลอด ยิ่งช่วงที่ไม่ได้เจอกันเลยเป็นเดือนๆ ยิ่งร้าวใจจริงๆ...
ทีนี้ประเด็นคือ จากเหตุการณ์ทริปที่เธอไปมานี้ ผมเพิ่งจะได้รู้ว่า ผมมีคู่แข่ง และที่สำคัญคู่แข่งคนนี้ไปโผล่ในทริปนี้ของเธอด้วย มาจากที่ผมตามเฟสบุ๊คของเธอตลอด เธอไม่ค่อยโพสอะไรมาก นานๆจะมี Check in หรือ รูปของเธอเองสักที แต่ผมมาสะดุดตรงที่เธอโพสรูปผู้ชายมาคนนึง ซึ่งที่แรกผมเข้าใจว่าจะเป็นแฟนของเพื่อนในกลุ่มเธอ เพราะเธอเคยเล่าว่าจะมีแฟนของเพื่อนไปด้วย พอผมเห็น ผมรีบโทรหาเพื่อนของผม(คนที่แนะนำเธอให้รู้จัก) และคุยว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร จนรู้ว่า คนนี้เป็นคู่แข่งของผม เพื่อนๆในกลุ่มนั่นแหละ แนะนำคนนี้ให้มีจีบเธอเหมือนกัน ทีนี้อาการผมยิ่งหนักเลย นอนไม่หลับเลย ยิ่งว้าวุ่นไปใหญ่ แค่ไม่ได้เจอก็แย่แล้ว มารู้ว่าทริปไปเที่ยวไกลๆ คู่แข่งได้ไปอีก แต่ผมไม่ได้ไป
ทีนี้ผมก็ตามเข้าไปดู FB ของคู่แข่ง ทำให้พบว่า ยังมีทริป ตจว. ก่อนหน้านี้ ทั้งแบบไปเช้าเย็นกลับ และแบบค้างคืน มีนายคนนี้ไปด้วย และถ่ายรูปเธอมาโพสไว้เยอะ (ผมก็งงว่าทำไมผมไม่เห็น ทั้งๆที่เค้าก็ Tag เธอเอาไว้ สรุปว่า เธอไม่เคย Permit รูปที่คนอื่น Tag เลย) และที่สำคัญ ดูเธอจะ Comment ในรูปให้ความสนิทสนมกับชายคนนี้พอสมควร เช่น รูปเดี่ยวของชายคนนี้ เธอก็ไป Comment แซวนิดๆบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากหรือทุกรูปอะไร แต่ถ้ามาเทียบกับของผม เธอไม่เคยมา Comment อะไรผมเลย มีแค่บาง Status เท่านั้น(นับได้) ว่าเธอเข้ามา Comment นิดเดียว
ผมมาไล่ Timeline ดู ยิ่งทำให้รู้ว่า ชายคนนี้รู้จักเธอหลังจากผมหลายเดือนเหมือนๆกัน เห็นแล้วมันปวดใจจริงๆ แต่ผมก็เก็บนิ่งเงียบไว้นะ ไม่ได้แสดงออกอะไร และก็โทรไปคุยกับเพื่อน(ที่แนะนำเธอให้รู้จัก) เพื่อนก็ปลอบใจว่า เอาน่า ถ้ามันก็ใช่ก็ใช่ ผู้หญิงมีมากมาย บลาๆๆๆ แต่เค้าก็ยืนยันนะว่า มันเป็นเรื่องส่วนตัว เค้าไม่ได้คุยอะไรกับเธอเลย ว่าเธอคิดอย่างไร หรือคิดจะชอบใคร
แต่สิ่งที่ผมเหนือ ผช. คนนี้คือความใกล้ครับ ผมอยู่ กทม. และเธอก็ทำงาน กทม. เหมือนกัน แต่ คู่แข่งผมรู้สึกว่าจะอยู่ เพชรบุรี ซึ่งฝั่งเพื่อนอีกทีมของเธอที่แนะนำ คู่แข่งคนนี้ พยายามสร้างทริปตลอด และผมไม่สามารถเข้าไปร่วมทริปได้เลย เหมือนรู้สึกเป็นรองๆอยู่ ผมยิ่งมีข้อด้อยเรื่องจีบ ผญ. ไม่เป็นอีก เลยทำอะไรไม่ค่อยถูกเลย เมื่อคืนผมก็ดันเขียน FB ไปนอยเธอเล็กๆอีก แต่เขียนแง่ดีนะ เขียนประมาณว่า ขอบคุณที่ทำให้ผมมีความรู้สึกโหยหาคิดถึงใครอีกครั้ง ทั้งๆที่มันหายไปนานแล้ว และลงท้ายว่า มีเวลาว่างก็มาเจอกันบ้างนะ เธอก็ตอบมาว่า ขอบคุณเหมือนกัน ที่ดีกับเธอเสมอ พร้อมหน้ายิ้ม
ผมควรจะทำเดินหน้าอย่างไรดีครับ
หรือดูแล้วผมพลาดท่านคู่แข่งไปแล้ว
หรือว่าควรจะเฉยๆ ค่อยๆ เรื่อยๆอย่างที่เป็นอยู่ดีครับ