อยู่ดี ไม่ว่าดี
ออกมาเขียนกระทู้หาเรื่องโดนด่ามันซะเล่นอย่างงั้นแหละ...
เวลาเราเดินทางไปต่างประเทศบนเครื่องบิน
ติ๋งต่างว่าเป็นเครื่องบินของสายการบินต่างชาตินะครับ
ลูกเรือเขาก็ไม่ค่อยจะพูดภาษาไทยหรอก
พวกเขาก็จะใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก
ผมก็แอบสังเกตมาหลายปีแระ...
ว่าเวลาลูกเรือถามผู้โดยสารชาวไทยว่า Would you like fish or chicken...M'aam
คำตอบมักจะเป็น "ฟิช"...ม่ายก็ "ชิกเก้น"
....
....
แล้วมันผิดตรงไหนฟะ...
ไม่ผิด !
ไม่ผิดแม้แต่นิดเดียวครับ
แต่มันมีคำพูดที่ออกแรงพูดเพิ่มขึ้นมาอีกเพียงพยางค์เดียว
แล้วสาระของมันจะไพเราะขึ้นอีกร้อยเท่า...
น่ารัก น่ากอด น่าหอมแก้ม น่าให้บริการ ขึ้นอีกเป็นกอง...
นั่นคือคำว่า "พลีส" หรือ please นั่นเอง
Cabin Crew : "Would you like fish or chicken ..sir ?"
Passenger : "Chicken please"
น่าเสียดาย...
คนไทย(ส่วนใหญ่)ไม่ยอมพูดคำว่า "พลีส"
นั่งกินอาหารฝรั่ง อยากได้น้ำ ก็ยกเหยือกขึ้นมา มองหน้าบริการ แล้วตะโกนว่า "วอเตอร์"
บางทีคนให้บริการมันก็ท้อเหมือนกัน...พูดจาให้มันเพราะกว่านิดนึงไม่ได้เหรอไงฟะ
นอกเรื่องหน่อย มีอยู่ทีนึง ในบาร์ ที่เวียนนา ลูกค้าอยากขอเพลง เลยไปลากแขนบ๋อยผู้ชาย มา
เพลงในห้องมันดัง พูดกันไม่ได้ยิน ก็เลยโน้มคอเจ้าบ๋อยลงมา ตะโกนกรอกหูบ๋อย "I love you more than I can say"
บ๋อยทำหน้างงๆ...ไปไม่เป็น ...ไม่รู้ทำไง... อึ้งไป 4-5 วินาที และตะโกนตอบลูกค้าว่า "I love you too..."
แล้วมันก็เดินไปทำงานต่อ...
5 5 5 5
มันจะรู้ไหม ว่าลูกค้า เค้าขอเพลงน่ะ 5 5 5 5
ไอ้คำแบบบนี้มีอยู่ และใช้กันทั่วโลกในแทบทุกภาษาที่ผมพอจะรู้จัก
ภาษาฝรั่งเศส ใช้คำว่า S'il vous plait...ซิล วู เปล
ภาษาเยอรมัน สั้นหน่อย ใช้คำว่า Bitte...บิตเต๊อะ
ภาษาสเปนใช้คำว่า par favor...ปาร์ ฟาวอร์
ผมไม่แน่ใจถึงที่มา-ที่ไป ของการที่คนไทย(ส่วนใหญ่) มักจะไม่ยอมพูดคำว่า "please"
อะไรซักอย่าง "ห้าม" คนไทย(ส่วนใหญ่) ไม่ให้พูดคำว่า please แน่ๆเลย
อีกเพียงพยางค์เดียวสั้นๆแท้ๆ...ทำไมไม่พูดกัน...
เพิ่มต้นทุนอีกจิ๊ดเดียว แต่เท่ห์ขึ้นเป็นกอง
เพราะเรารู้สึกว่า เราเป็น "ผู้รับ" บริการ หรือเปล่า เราจึงไม่จำเป็นต้องออกแรงพูดอะไรมากไปกว่าความจำเป็น...
หรือ เพราะเราตีความทางสมการคณิตศาสตร์ ว่า please = "กรุณา" หรือ "ได้โปรด" ดังนั้น มันจะมากไปสำหรับการเอ่ยปาก...หรือเปล่า
หรือ ...หรืออะไรอีกล่ะ...ลืม.. เหรอ...
ผมได้ยินเสมอมาตั้งกะสมัยผมเด็กๆ...เรื่องการเรียนวิชาภาษาอังกฤษ
เพื่อนผมมันพูดไว้เสมอ "ไม่ใช่ภาษาพ่อ ภาษาแม่...จะต้องไปสนใจตั้งใจเรียน แม่ม ทำ5อะไรวะ" อะไรประมาณนี้
ตอนเด็กๆผมก็พยักหน้าหงึกๆไปกะเค้าด้วย
แต่ก็ตั้งใจเรียนพอสมควร พูดได้ไม่อายใคร
มารู้เอาตอนโตเป็นผู้ใหญ่ เอาตอนที่มันจำเป็นต้องใช้ในการทำงานหาเลี้ยงชีพนี่แหละ ว่าเราโชคดีขนาดไหน ที่ตั้งใจเรียน
ผมนึกอยู่เสมอ ใบหน้าของพวกมันยังลอยอยู่ในความทรงจำของผม...ไอ้เพื่อนคนที่บอกว่า "ไม่ใช่ภาษาพ่อ ภาษาแม่..." อะไรเนี่ย
ทุกวันนี้มันก็ได้เป็นข้าราชการ ได้ไปดูงานในต่างประเทศ...กับผม ! ซึ่งต้องเป็นหัวหน้าทัวร์กรุ๊ปนั้นซะด้วย...
เห็นหน้าพวกมันตอนฟังบรรยาย แล้วก็นึกขำ ...เพราะ มันทำท่า "เข้าใจ" ได้เนียน...น..น มาก
พยักหน้าได้สอดคล้องกับจังหวะของผู้บรรยาย...สุดยอด...เพื่อน
บรรยายเสร็จ ผมเดินเข้าไปโอบเอวถามมัน "เฮ่ย...เมิงรู้เรื่องไหมวะ"
มันส่ายหัวดิก "จะไปรู้5อะไร กรูก็ทำท่าเข้าใจไปงั้น 5 5 5 5"
เจริญดีไหมล่ะ ประเทศไทย...5 5 5 5
เอ้า...ผมพาหลุดไปนอกเรื่อง please จนได้
ไม่อยากจะแอบบ่น ต่อไปอีก ว่าคนไทย(ส่วนใหญ่) ได้รับบริการอะไร ไม่ค่อยยอมพูด Thank you ด้วยซ้ำ...
ไม่รู้ทำไม...
ผมเองก็ไม่ได้มีอาชีพเป็นครูสอนภาษา คงมิบังอาจจะไปสอนอะไรใครได้
ผมทราบว่าเรื่อง please นี้เป็นเรื่องเล็กๆ
ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย
แต่อะไรที่คนไทยทำสิ่งไม่ควรทำ หรือ ไม่ทำสิ่งที่ควรทำ มันก็เป็น"หน้าตา" ของประเทศ
สำหรับท่านที่ใช้คำว่า please ได้ ผมก็ขอคารวะท่านด้วยใจจริง...มันฟังเนียนหู รื่นหู ดีจริงๆครับ
ท่านใดยังหาโอกาสใช้ไม่ได้ ก็ลองหาโอกาสดูครับ
มีประโยชน์ เท่ห์ ดูดี เก๋ หล่อ สวย สง่าขึ้นอีกเป็นกอง ผมพูดจริงๆครับ
ขอบคุณนะครับ
Would you like fish or chicken... madame ?
ออกมาเขียนกระทู้หาเรื่องโดนด่ามันซะเล่นอย่างงั้นแหละ...
เวลาเราเดินทางไปต่างประเทศบนเครื่องบิน
ติ๋งต่างว่าเป็นเครื่องบินของสายการบินต่างชาตินะครับ
ลูกเรือเขาก็ไม่ค่อยจะพูดภาษาไทยหรอก
พวกเขาก็จะใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก
ผมก็แอบสังเกตมาหลายปีแระ...
ว่าเวลาลูกเรือถามผู้โดยสารชาวไทยว่า Would you like fish or chicken...M'aam
คำตอบมักจะเป็น "ฟิช"...ม่ายก็ "ชิกเก้น"
....
....
แล้วมันผิดตรงไหนฟะ...
ไม่ผิด !
ไม่ผิดแม้แต่นิดเดียวครับ
แต่มันมีคำพูดที่ออกแรงพูดเพิ่มขึ้นมาอีกเพียงพยางค์เดียว
แล้วสาระของมันจะไพเราะขึ้นอีกร้อยเท่า...
น่ารัก น่ากอด น่าหอมแก้ม น่าให้บริการ ขึ้นอีกเป็นกอง...
นั่นคือคำว่า "พลีส" หรือ please นั่นเอง
Cabin Crew : "Would you like fish or chicken ..sir ?"
Passenger : "Chicken please"
น่าเสียดาย...
คนไทย(ส่วนใหญ่)ไม่ยอมพูดคำว่า "พลีส"
นั่งกินอาหารฝรั่ง อยากได้น้ำ ก็ยกเหยือกขึ้นมา มองหน้าบริการ แล้วตะโกนว่า "วอเตอร์"
บางทีคนให้บริการมันก็ท้อเหมือนกัน...พูดจาให้มันเพราะกว่านิดนึงไม่ได้เหรอไงฟะ
นอกเรื่องหน่อย มีอยู่ทีนึง ในบาร์ ที่เวียนนา ลูกค้าอยากขอเพลง เลยไปลากแขนบ๋อยผู้ชาย มา
เพลงในห้องมันดัง พูดกันไม่ได้ยิน ก็เลยโน้มคอเจ้าบ๋อยลงมา ตะโกนกรอกหูบ๋อย "I love you more than I can say"
บ๋อยทำหน้างงๆ...ไปไม่เป็น ...ไม่รู้ทำไง... อึ้งไป 4-5 วินาที และตะโกนตอบลูกค้าว่า "I love you too..."
แล้วมันก็เดินไปทำงานต่อ...
5 5 5 5
มันจะรู้ไหม ว่าลูกค้า เค้าขอเพลงน่ะ 5 5 5 5
ไอ้คำแบบบนี้มีอยู่ และใช้กันทั่วโลกในแทบทุกภาษาที่ผมพอจะรู้จัก
ภาษาฝรั่งเศส ใช้คำว่า S'il vous plait...ซิล วู เปล
ภาษาเยอรมัน สั้นหน่อย ใช้คำว่า Bitte...บิตเต๊อะ
ภาษาสเปนใช้คำว่า par favor...ปาร์ ฟาวอร์
ผมไม่แน่ใจถึงที่มา-ที่ไป ของการที่คนไทย(ส่วนใหญ่) มักจะไม่ยอมพูดคำว่า "please"
อะไรซักอย่าง "ห้าม" คนไทย(ส่วนใหญ่) ไม่ให้พูดคำว่า please แน่ๆเลย
อีกเพียงพยางค์เดียวสั้นๆแท้ๆ...ทำไมไม่พูดกัน...
เพิ่มต้นทุนอีกจิ๊ดเดียว แต่เท่ห์ขึ้นเป็นกอง
เพราะเรารู้สึกว่า เราเป็น "ผู้รับ" บริการ หรือเปล่า เราจึงไม่จำเป็นต้องออกแรงพูดอะไรมากไปกว่าความจำเป็น...
หรือ เพราะเราตีความทางสมการคณิตศาสตร์ ว่า please = "กรุณา" หรือ "ได้โปรด" ดังนั้น มันจะมากไปสำหรับการเอ่ยปาก...หรือเปล่า
หรือ ...หรืออะไรอีกล่ะ...ลืม.. เหรอ...
ผมได้ยินเสมอมาตั้งกะสมัยผมเด็กๆ...เรื่องการเรียนวิชาภาษาอังกฤษ
เพื่อนผมมันพูดไว้เสมอ "ไม่ใช่ภาษาพ่อ ภาษาแม่...จะต้องไปสนใจตั้งใจเรียน แม่ม ทำ5อะไรวะ" อะไรประมาณนี้
ตอนเด็กๆผมก็พยักหน้าหงึกๆไปกะเค้าด้วย
แต่ก็ตั้งใจเรียนพอสมควร พูดได้ไม่อายใคร
มารู้เอาตอนโตเป็นผู้ใหญ่ เอาตอนที่มันจำเป็นต้องใช้ในการทำงานหาเลี้ยงชีพนี่แหละ ว่าเราโชคดีขนาดไหน ที่ตั้งใจเรียน
ผมนึกอยู่เสมอ ใบหน้าของพวกมันยังลอยอยู่ในความทรงจำของผม...ไอ้เพื่อนคนที่บอกว่า "ไม่ใช่ภาษาพ่อ ภาษาแม่..." อะไรเนี่ย
ทุกวันนี้มันก็ได้เป็นข้าราชการ ได้ไปดูงานในต่างประเทศ...กับผม ! ซึ่งต้องเป็นหัวหน้าทัวร์กรุ๊ปนั้นซะด้วย...
เห็นหน้าพวกมันตอนฟังบรรยาย แล้วก็นึกขำ ...เพราะ มันทำท่า "เข้าใจ" ได้เนียน...น..น มาก
พยักหน้าได้สอดคล้องกับจังหวะของผู้บรรยาย...สุดยอด...เพื่อน
บรรยายเสร็จ ผมเดินเข้าไปโอบเอวถามมัน "เฮ่ย...เมิงรู้เรื่องไหมวะ"
มันส่ายหัวดิก "จะไปรู้5อะไร กรูก็ทำท่าเข้าใจไปงั้น 5 5 5 5"
เจริญดีไหมล่ะ ประเทศไทย...5 5 5 5
เอ้า...ผมพาหลุดไปนอกเรื่อง please จนได้
ไม่อยากจะแอบบ่น ต่อไปอีก ว่าคนไทย(ส่วนใหญ่) ได้รับบริการอะไร ไม่ค่อยยอมพูด Thank you ด้วยซ้ำ...
ไม่รู้ทำไม...
ผมเองก็ไม่ได้มีอาชีพเป็นครูสอนภาษา คงมิบังอาจจะไปสอนอะไรใครได้
ผมทราบว่าเรื่อง please นี้เป็นเรื่องเล็กๆ
ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย
แต่อะไรที่คนไทยทำสิ่งไม่ควรทำ หรือ ไม่ทำสิ่งที่ควรทำ มันก็เป็น"หน้าตา" ของประเทศ
สำหรับท่านที่ใช้คำว่า please ได้ ผมก็ขอคารวะท่านด้วยใจจริง...มันฟังเนียนหู รื่นหู ดีจริงๆครับ
ท่านใดยังหาโอกาสใช้ไม่ได้ ก็ลองหาโอกาสดูครับ
มีประโยชน์ เท่ห์ ดูดี เก๋ หล่อ สวย สง่าขึ้นอีกเป็นกอง ผมพูดจริงๆครับ
ขอบคุณนะครับ