พาลูกชายมาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการค่ะ

แรกเริ่มเดิมที่ไม่ได้คิดอยากจะเลี้ยงเลย หลังจากเสียลูกสาวไปเมื่อปีที่แล้ว ยังทำใจไม่ค่อยได้ ... เห็นน้องเค้าทีแรกจากกระทู้หาบ้าน ยังนึกในใจว่า เออ... ไอ้หนูนี่หน้าตาหล่อดี โดนแย่งตัวแน่ไม่ต้องคอยนานหรอก  แต่หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ข่าวว่าหนุ่มน้อยป่วยหนัก อาการไม่ค่อยดี
ทำไรมากไม่ได้ ได้แต่ส่งกำลังใจไปช่วย ขอให้เค้าสู้อย่ายอมแพ้ คอยตามข่าวมาเสมอ  ท้ายที่สุดไอ้หนูมันเก่งค่ะ ดีขึ้นแข็งแรงขึ้นจนออกจาก รพส ได้  ดีใจมากมาย


ตอนแรกที่ได้รับการติดต่อขอให้เป็นแม่อุปถัมชั่วคราว ก็คิดหนักอยู่ ที่คิดหนักเพราะกลัวเผลอใจค่ะ ยิ่งเป็นคนใจง่ายอยู่ด้วย ^_^
แต่สุดท้ายก็ตอบตกลง


หน้าตาแบบนี้แหละที่กลัวๆๆ  เพราะในที่สุดก็ตกหลุมรักเข้าเต็มๆ ...