เบื่อคนทีไม่รู้จักบุญคุณ ขอคำปรึกษาค่ะ

ขอเล่าก่อนนะคะ คือ ตอนนั้นเราไปเรียนที่กรุงเทพพอดี คุณแม่มีน้องชายคนหนึ่งซึ่งตอนนี้มีครอบครัวแล้ว(ขอเรียกว่าน้านะคะ) คือเค้าเป็นคนที่ชอบขอยืมเงินแม่ของเราแล้วไม่เคยคืนแม้แต่บาทเดียวค่ะ ย้ำ!!ว่า แม้แต่บาทเดียวก็ไม่ให้ค่ะ เค้าไปทำงานที่กรุงเทพแล้วทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่ะแรกๆทางบริษัทเค้าส่งให้เรียนค่ะแต่คุณน้าเค้าเหมือนกับว่าไปแอบๆเปิดบริษัทเป็นของตัวเองพอทางบริษัทของคุณน้าจับได้ก็ไม่ส่งให้เรียน  คุณน้าเลยต้องส่งตัวเองเรียน ครอบครัวก็มีแล้ว แล้วทีนี้ก็มักจะมายืมเงินแม่ของเราครั้งละมากๆแล้วแต่ละครั้งที่ยืมจะพูดว่าพอเงินเดือนออกจะเอามาให้(แต่ก็ไม่เคยคืน) จนแม่เราเป็นหนี้เป็นสิน พอครั้งไหนที่แม่เราลำบากก็ไม่เคยยื่นมือมาช่วย  ส่วนลูกๆของเขาๆเลี้ยงแบบให้อยู่สบายๆกินข้าวที่พารากอน ใช้Iphon5 กินข้าวร้านอาหารตามสั่งไม่ได้ ใส่เสื้อผ้าแพงๆ ทีเราไปทวงเงินเขาคืนเขาก็บอกว่าไม่มีทุกที  มีครั้งหนึ่งค่ะมีปากเสียงกันพอเราไปทวงตังค์เราพูดว่า

เรา: เนี่ย ขอเงินที่ยืมไปคราวที่แล้วได้มั้ยตอนนี้จำเป็นต้องนำเงินจำนวนนี้ไปจ่ายค่าที่ยืมเขามา
น้าเรา: ยังไม่มี เดือนหน้าค่อยให้(น้ำเสียงรำคาญ)
เรา: ไม่ได้หรอก  มันค้างมาหลายเดือนแล้ว
ทีนี้ลูกชายของเขา(ลูกพี่ลูกน้องเรา)เดินออกมาพูดกับเราเอง  ตัวของน้าเราเดินกลับเข้าไปในบ้าน(เราอยู่ตรงรั้วนอกบ้าน)
ลูกพี่ลูกน้อง: ก็บอกแล้วไงว่าเงินยังไม่มีจะมาทวงทำไม ก็เอาเงินที่อื่นจ่ายก่อนสิ
เรา: จะให้เอาเงินที่ไหนมาจ่ายล่ะ เราเป็นหนี้ไม่มีเงินจะมาจ่ายให้แล้ว
ลูกพี่ลุกน้อง: อีตอ....!!(ขอโทษที่ใช้คำหยาบค่ะ) ก็เงินที่มุงซื้อข้าวกินทุกวันนี้มุงก็เอาไปจ่ายสิ

เรานี่แบบคิดว่า ถ้ามีปืนแม่จะยิงไส้แตกเลย  เรื่องนี้แม่เราบอกว่าถ้าวันไหนแม่เราไม่อยุ่กับเราแล้วเขาจะช่วยเราเอง  เราก็คิดว่าแม่เราจะรักน้องไปไหนไม่เคยรักตัวเองเลย  

ขอคำแนะนำด้วยค่ะว่าจะพูดกับเขาและหาทางออกยังไงดีคะ  ปวดเศียรเวียนเกล้ามากค่ะ