คือพรุ่งนี้ผมลาพักผ่อนไว้น่ะครับ (โบนัสออก ให้รางวัลชีวิตบ้าง) ก็วางแผนไว้ซักพักแล้วน่ะครับ ว่าจะไปพารากอนกับพันทิพย์ ของที่อยากได้ ที่ๆ อยากไป แพลนไว้แล้วว่า 1 2 3 เราจะไปที่นี่นะ ซื้ออันนี้ๆ แล้วไปต่อที่นี่ มื้อเที่ยงที่นี่ ซื้ออันนี้ บลาๆๆๆ ก็นัดรุ่นน้องที่สนิทกันไว้ (นาย A เล่นเกม ฟังเพลง เทคโนโลยี Geek เหมือนๆ กัน) เฮ้ยร้านนี้นะ พี่สนิทกัน ช่วงนี้เซลล์เตรียมปิดร้าน ไปเหมาของถูกกัน แล้วก็นัดเพื่อนสนิทอีกคนนึงไว้ (นาย B บ้าของเล่นพอๆ กัน) ก็คิดว่ามันควรจะสนุกใช่มั๊ยครับ คนบ้าๆ บอๆ สนใจเรื่องเหมือนๆ กัน เอามาแนะนำให้รู้จักกันจะได้เป็นเพื่อนกัน เราก็ได้ใช้เงินที่เราทำงานมา มันก็ควรเป็นวันที่ดีใช่มั๊ยครับ
จนเมื่อซักสองชั่วโมงที่ผ่านมานี้เอง นาย A ก็โทรมา ทีแรกไม่ได้รับเพราะไม่อยู่ห้อง เห็นในเฟซเขียวอยู่ก็เลยทักไป มันก็ไม่ตอบ ซักพักก็โทรมา สงสัยมันคงไม่ว่างมั๊ง สงสัยโทรมายกเลิก แต่ไม่ใช่ครับ ทีแรกพวกก็โทรมาถามว่าตกลงนัดกี่โมง (ตรูย้ำไปหลายรอบแล้วไม่ใช่เรอะว่าห้าโมงเช้า มานั่งนึกทีหลังก็นึกออก สงสัยมันคงไม่รู้จะเริ่มยังไงล่ะมั๊ง ดาวไลน์ลูกเจี๊ยบเอ๊ย) ก็อ่ะๆ โอเค ย้ำเรียบร้อย พอกำลังจะวางสาย มันก็เริ่มเลย "เฮ้ยๆ เดี๋ยวพี่ พี่รู้จักเอ็มสตาร์มั๊ย"
ทีแรกยังไม่นึกอะไร นึกไปถึงเกมออนไลน์ เห็นมันบ่นๆ ว่าคีย์บอร์ดไม่ค่อยไหวแล้ว สงสัยเล่นเกมเต้นมากไปหน่อย พวกเคาะซะเดี้ยงล่ะมั๊ง คุยไปคุยมาเอ๊ะ ไม่ใช่ละ "คือมันน่าสนใจจริงๆ พี่ มันไม่ใช่ขายตรงนะ เนี่ยผมทำมาซักพักละ ตอนนี้ผมได้เดือนละ 5000 ละ ไม่ได้ขายอะไรเลย พี่จำไอ้เพื่อนผมคนนั้นได้มะ ที่อ้วนๆ น่ะ ไอ้นั่นแม่มได้เดือนละหมื่นละ คือไม่ได้จะอะไรนะพี่ แต่มันน่าสนใจจริงๆ บลาๆๆๆๆๆ)
หูอื้อเลยครับ เอ้ย ไม่ใช่แล้วนะ คือวันใช้เงินอย่างนี้เราไม่ชวนมันก็ได้นะ เราไปคนเดียวก็ได้ หรืออย่างน้อยเราก็มีชวนเพื่อนอีกคนไว้อยู่แล้ว เราไปเที่ยวสนุกๆ ซื้อของกับเพื่อนเราก็ได้ แล้วนานๆ เจอกันทีนายจะมาใช้โอกาสอย่างนี้ขายของเราเนี่ยนะ แล้วมาเผยตัวกันตอนโค้งสุดท้ายอย่างนี้จะกลับตัวก็ไม่ได้ เฟซก็เห็นๆ กันอยู่ว่าเราตั้งใจกับวันนี้มาก ของที่อยากได้ก็ศึกษามาอย่างดี สืบราคาหน้าเว็ปมาเรียบร้อยเหลือแต่เดินดูราคาหน้าร้าน นาย B น่ะอยู่กรุงเทพ ส่วนผมย้ายมาอยู่ต่างจังหวะแล้ว พึ่งมีจังหวะนี้แหล่ะครับที่ว่างและอยากเข้ากรุงเทพไปซื้อของจริงๆ จังหวะนั้นพูดไม่ออกเลยครับ มันอึ้งไปหมดเลย ส่วน B ก็สนิทกับผมมากครับ รู้จักกันนับถือกันผ่านคีย์บอร์ด มีอะไรก็แนะนำช่วยเหลือกันมาตลอด เคยเจอกันจริงๆ ไม่กี่ครั้ง แต่ถ้านับตั้งแต่เริ่มรู้จักกันจริงๆ ก็หลายปีแล้วครับ ถ้านาย A จะมาขายของจริงๆ กลายเป็นเราพาเพื่อนมาเปิดคอร์สซะฉิบ คือถ้าผมเป็น B ก็คงเสียความรู้สึกและผมก็คงรู้สึกแย่น่ะครับ
จังหวะนี้เปลี่ยนแผนเลยครับ ทีแรกผมว่าจะไปธุระก่อนแล้วค่อยไปเจอ A กินข้าวซักมื้อแล้วก็ไปเจอ B ช่วงบ่าย เลยต้องมารื้อใหม่ คงไปสายกว่าเดิมอีกหน่อย ไปเจอ A แล้วก็ลากมันไปธุระกับเราซะเลย ที่จริงก็ไม่ใช่ธุระสำคัญอะไรแค่ไปลองรองเท้าน่ะครับ (กลัวสั่งมาไม่พอดี เลยขอไปลองกับของจริงซะหน่อย กันพลาด) กะว่าจะได้มีเรื่องไร้สาระคุยอะไรไปได้เรื่อยๆ กว่าจะเสร็จไปกินข้าวก็จะได้ใกล้ๆ เวลานัดกับ B พอดี คราวนี้พอถึงพันทิพย์ก็จะได้หมดปัญหาเพราะเป็นที่ๆ เราคุ้นเคยและมีอะไรให้เล่นให้สนใจไปได้เรื่อยๆ จะได้ไม่มีเวลาว่างให้เพื่อนมาขายของได้
ดูเหมือนผมไม่จริงใจมากๆ เลยครับ แต่มันไม่ใช่เรื่องอะไรอยู่แล้วที่ผมจะต้องมายกเลิกแผนที่ตั้งใจไว้มาตั้งนาน ผมก็อยากให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะครับแต่ตอนนี้เหมือนมีเส้นอะไรบางๆ มันคั่นระหว่างผมกับ A ซะแล้ว ผมเป็นคนคิดมากกับทุกๆ รายละเอียดแล้วก็แคร์เรื่องความรู้สึกของคนอื่นมากเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมเสียความรู้สึกพอสมควรเลยครับ ผมคงเครียดกับงานมากเกินไปล่ะมั๊งครับ เลยพาลไปซีเรียสกับวันหยุดซะอีก
ก่อนหน้านี้ก็เคยเจออยู่บ้างนะครับ คนรู้จักที่ทำธุรกิจพวกนี้ เคยเกือบฟาดปากไปก็มี ถูกนะ ดีนะ (ถูกตรงไหนฟระ ผงซักฟอกกล่องนึงซื้อมาม่าได้เป็นลัง) พอเราไม่สนใจก็กลายเป็น ไม่ใช้นี่โง่นะรู้มั๊ย ( ไอ้นี่ก็ลูกเจี๊ยบครับ พวกเขี้ยวๆ คงไม่มีอะไรอย่างนี้หลุดมาแน่ๆ ) น้องรหัสที่หายไปนานๆ จู่ๆ ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ คิดถึงตรูซะงั้น เซลล์มาถึงร้านก็มีครับ ขอพบผู้จัดการหน่อย Supervisor ก็ได้ครับ พอดีมีอันนี้น่าสนใจนะครับ ขอเวลาได้แนะนำซักห้านาที บลาๆๆๆ (ล่อไปเกือบครึ่งชั่วโมง สุดท้ายได้เมลล์ขยะไม่ใช้แล้วของเราไป) ฯลฯ
ได้แต่ระวังแล้วล่ะครับ อย่าให้คนที่เรารักต้องเจอกับพวกนี้เลย นี่ก็คืบมาเพื่อนเราแล้ว ถ้ามาถึงครอบครัวผมเมื่อไหร่ได้จัดหนักแน่ เดี๋ยวนี้มันอยู่รอบตัวเราขนาดนี้เลยเหรอครับเนี่ย
ธุรกิจขายตรงกับคนใกล้ตัวนี่มันน่าเบื่อจริงๆ นะครับ
จนเมื่อซักสองชั่วโมงที่ผ่านมานี้เอง นาย A ก็โทรมา ทีแรกไม่ได้รับเพราะไม่อยู่ห้อง เห็นในเฟซเขียวอยู่ก็เลยทักไป มันก็ไม่ตอบ ซักพักก็โทรมา สงสัยมันคงไม่ว่างมั๊ง สงสัยโทรมายกเลิก แต่ไม่ใช่ครับ ทีแรกพวกก็โทรมาถามว่าตกลงนัดกี่โมง (ตรูย้ำไปหลายรอบแล้วไม่ใช่เรอะว่าห้าโมงเช้า มานั่งนึกทีหลังก็นึกออก สงสัยมันคงไม่รู้จะเริ่มยังไงล่ะมั๊ง ดาวไลน์ลูกเจี๊ยบเอ๊ย) ก็อ่ะๆ โอเค ย้ำเรียบร้อย พอกำลังจะวางสาย มันก็เริ่มเลย "เฮ้ยๆ เดี๋ยวพี่ พี่รู้จักเอ็มสตาร์มั๊ย"
ทีแรกยังไม่นึกอะไร นึกไปถึงเกมออนไลน์ เห็นมันบ่นๆ ว่าคีย์บอร์ดไม่ค่อยไหวแล้ว สงสัยเล่นเกมเต้นมากไปหน่อย พวกเคาะซะเดี้ยงล่ะมั๊ง คุยไปคุยมาเอ๊ะ ไม่ใช่ละ "คือมันน่าสนใจจริงๆ พี่ มันไม่ใช่ขายตรงนะ เนี่ยผมทำมาซักพักละ ตอนนี้ผมได้เดือนละ 5000 ละ ไม่ได้ขายอะไรเลย พี่จำไอ้เพื่อนผมคนนั้นได้มะ ที่อ้วนๆ น่ะ ไอ้นั่นแม่มได้เดือนละหมื่นละ คือไม่ได้จะอะไรนะพี่ แต่มันน่าสนใจจริงๆ บลาๆๆๆๆๆ)
หูอื้อเลยครับ เอ้ย ไม่ใช่แล้วนะ คือวันใช้เงินอย่างนี้เราไม่ชวนมันก็ได้นะ เราไปคนเดียวก็ได้ หรืออย่างน้อยเราก็มีชวนเพื่อนอีกคนไว้อยู่แล้ว เราไปเที่ยวสนุกๆ ซื้อของกับเพื่อนเราก็ได้ แล้วนานๆ เจอกันทีนายจะมาใช้โอกาสอย่างนี้ขายของเราเนี่ยนะ แล้วมาเผยตัวกันตอนโค้งสุดท้ายอย่างนี้จะกลับตัวก็ไม่ได้ เฟซก็เห็นๆ กันอยู่ว่าเราตั้งใจกับวันนี้มาก ของที่อยากได้ก็ศึกษามาอย่างดี สืบราคาหน้าเว็ปมาเรียบร้อยเหลือแต่เดินดูราคาหน้าร้าน นาย B น่ะอยู่กรุงเทพ ส่วนผมย้ายมาอยู่ต่างจังหวะแล้ว พึ่งมีจังหวะนี้แหล่ะครับที่ว่างและอยากเข้ากรุงเทพไปซื้อของจริงๆ จังหวะนั้นพูดไม่ออกเลยครับ มันอึ้งไปหมดเลย ส่วน B ก็สนิทกับผมมากครับ รู้จักกันนับถือกันผ่านคีย์บอร์ด มีอะไรก็แนะนำช่วยเหลือกันมาตลอด เคยเจอกันจริงๆ ไม่กี่ครั้ง แต่ถ้านับตั้งแต่เริ่มรู้จักกันจริงๆ ก็หลายปีแล้วครับ ถ้านาย A จะมาขายของจริงๆ กลายเป็นเราพาเพื่อนมาเปิดคอร์สซะฉิบ คือถ้าผมเป็น B ก็คงเสียความรู้สึกและผมก็คงรู้สึกแย่น่ะครับ
จังหวะนี้เปลี่ยนแผนเลยครับ ทีแรกผมว่าจะไปธุระก่อนแล้วค่อยไปเจอ A กินข้าวซักมื้อแล้วก็ไปเจอ B ช่วงบ่าย เลยต้องมารื้อใหม่ คงไปสายกว่าเดิมอีกหน่อย ไปเจอ A แล้วก็ลากมันไปธุระกับเราซะเลย ที่จริงก็ไม่ใช่ธุระสำคัญอะไรแค่ไปลองรองเท้าน่ะครับ (กลัวสั่งมาไม่พอดี เลยขอไปลองกับของจริงซะหน่อย กันพลาด) กะว่าจะได้มีเรื่องไร้สาระคุยอะไรไปได้เรื่อยๆ กว่าจะเสร็จไปกินข้าวก็จะได้ใกล้ๆ เวลานัดกับ B พอดี คราวนี้พอถึงพันทิพย์ก็จะได้หมดปัญหาเพราะเป็นที่ๆ เราคุ้นเคยและมีอะไรให้เล่นให้สนใจไปได้เรื่อยๆ จะได้ไม่มีเวลาว่างให้เพื่อนมาขายของได้
ดูเหมือนผมไม่จริงใจมากๆ เลยครับ แต่มันไม่ใช่เรื่องอะไรอยู่แล้วที่ผมจะต้องมายกเลิกแผนที่ตั้งใจไว้มาตั้งนาน ผมก็อยากให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะครับแต่ตอนนี้เหมือนมีเส้นอะไรบางๆ มันคั่นระหว่างผมกับ A ซะแล้ว ผมเป็นคนคิดมากกับทุกๆ รายละเอียดแล้วก็แคร์เรื่องความรู้สึกของคนอื่นมากเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมเสียความรู้สึกพอสมควรเลยครับ ผมคงเครียดกับงานมากเกินไปล่ะมั๊งครับ เลยพาลไปซีเรียสกับวันหยุดซะอีก
ก่อนหน้านี้ก็เคยเจออยู่บ้างนะครับ คนรู้จักที่ทำธุรกิจพวกนี้ เคยเกือบฟาดปากไปก็มี ถูกนะ ดีนะ (ถูกตรงไหนฟระ ผงซักฟอกกล่องนึงซื้อมาม่าได้เป็นลัง) พอเราไม่สนใจก็กลายเป็น ไม่ใช้นี่โง่นะรู้มั๊ย ( ไอ้นี่ก็ลูกเจี๊ยบครับ พวกเขี้ยวๆ คงไม่มีอะไรอย่างนี้หลุดมาแน่ๆ ) น้องรหัสที่หายไปนานๆ จู่ๆ ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ คิดถึงตรูซะงั้น เซลล์มาถึงร้านก็มีครับ ขอพบผู้จัดการหน่อย Supervisor ก็ได้ครับ พอดีมีอันนี้น่าสนใจนะครับ ขอเวลาได้แนะนำซักห้านาที บลาๆๆๆ (ล่อไปเกือบครึ่งชั่วโมง สุดท้ายได้เมลล์ขยะไม่ใช้แล้วของเราไป) ฯลฯ
ได้แต่ระวังแล้วล่ะครับ อย่าให้คนที่เรารักต้องเจอกับพวกนี้เลย นี่ก็คืบมาเพื่อนเราแล้ว ถ้ามาถึงครอบครัวผมเมื่อไหร่ได้จัดหนักแน่ เดี๋ยวนี้มันอยู่รอบตัวเราขนาดนี้เลยเหรอครับเนี่ย