ทะเลาะกับแม่เรื่องเงินครับ ขอปรึกษาหน่อยนะครับ

เรื่องมีอยู่ว่า ปกติ แม่จะเงินผมอาทิตย์ล่ะ 3,000 บาท คือ เดือนล่ะ 12,000บาท (เยอะครับ ไม่ใช่ไม่เยอะ) วันหนึ่งผมทะเลาะกับแม่เรื่องอยากได้กระเป๋าแบรนด์เนมสวยๆใบหนึ่ง อยากซื้อ แต่แม่ไม่ให้ และแม่ได้สอนเรื่องการออมดดยเขียนใส่แผ่นกระดาษว่า

"ที่แม่ให้เงินลูกซื้อของยาก อาจจะไม่เหมือนแม่เพื่อนคนอื่น เพราะแม่ไม่อยากเลี้ยงลูกแบบตามใจ ขออะไรก็ได้หมด โดยที่ไม่สอนให้ลูกคำนึงถึงความจำเป็น จะทำให้ลูกโตขึ้นมาเป็นคนที่อยากได้อะไรก็ต้องซื้อ โดยไม่ฝึกการคิดว่ามันจำเป็นหรือเปล่า การให้เงินลูกเป็นอะไรที่ง่ายมาก แต่การสอนให้ลูกรู้จักใช้เงินอย่างรู้คุณค่า เป็นเรื่องที่แม่ควรปลูกฝังให้ลูก เพื่อเวลาโตเป็นผู้ใหญ่ จะได้มีวินัยทางการเงิน ไม่ต้องบำบากในภายหน้า เพราะลูกรู้จักใช้เงินและการออม"

แล้วผมก็แปะกระดาษแผ่นนี้ไว้โต๊ะทำการบ้าน คอยเตือนสติตัวเองไม่ให้ใช้เงินฟุ้มเฟือย แม่ให้เงินรายอาทิตย์เรื่อย ผมก็ใช้กินและเดินทางระหว่างบ้านและมหาวิทยาลัย ตกอาทิตย์ล่ะ800บาท ไม่เกินนี้เลยครับ ไม่ชอปปิ้งในสิ่งที่ไม่จำเป็น ไม่ได้ซื้อกระเป๋า เครื่องสำอาง เสื้อผ้า รองเท้าไม่ฟุ้มเฟือยและออมเงินตามคำที่แม่สอนทุกอย่าง อาทิตย์นึง จะมีเงินเหลือ 2,200 บาท ผมใช้ชีวิตแบบนี้ โดยไม่มีการชอปปิ้ง ไม่เที่ยว เป็นเวลาหนึ่งเดือน จนสะสมได้เงินประมาณ 8,000กว่าบาท จนวันหนึ่ง เกิดอุบัติเหตุ ผมทะเลาะกับน้องสาวเรื่องขนมคิทแคทขาเขียว โดยการแอบทิ้งขนมเธอไปหมดเลย !!! เธอโกรธ และจะให้ผมชดใช้ แต่ลับหลัง แม่บอกว่าจะให้เงินให้แก่ผม และจะให้ผมไปใช้น้อง แต่ผมก็แสดงสปิริตนักกีฬา โดยบอกแม่ว่า "แม่ ไม่ต้อง หนูทำ หนูจะใช้เงินหนูเอง หนูมีเงินเก็บ8,000กว่าบาท" แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมจะใช้เงินคืนน้องสาวไป และพออาทิตย์ต่อมา ผมขอเงินแม่ปกติ แต่แม่กับไม่ไห้ และบอกว่า "ให้ใช้เงินที่เหลือไปก่อนนะลูก" ผมก็โมโหมาก เลยทะเลาะกับแม่อีกยกนึง สุดท้ายผมก็ยอมเขา ใช้เงินที่เหลือในเอทีเอ็มจนหมด เพราะขอแม่ แม่ไม่ให้อีก ให้ใช้เงินออม โดย ให้เหตุผลว่า

"ถ้าแม่ให้เงินลูกอีก ลูกจะใช้น้อยๆเก็บให้เยอะๆ อย่างงี้เค้าไม่เรียกออม เค้าเรียกว่าใช้น้อยเพื่อจะได้มีเงินเยอะ มันก็ไม่ต่างอะไรกับขอเงินแม่หรอก นี่ถ้าเก็บเยอะกว่านี้ จะไม่ซื้อกระเป๋าหมดเหรอ? ใช้เงินเก็บในเอทีเอ็มนั้นแหละ ดีแล้วลูก"

ผมอึ้ง กลืนไม่เข้า คลายไม่ออก เสียใจ อยากร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่ออกมา แม่มัดมือชกผม เกิดมาไม่เคยเสียใจกับแม่เลย ผมก็ยอมใช้เงินนั้น ไม่ขอแม่จนหมด พอหลังปีใหม่มาหนึ่งอาทิตย์ แม่ให้เงินรายอาทิตย์มาอีก3000บาท คราวนี้ผมไม่ยอม อยากเอาคืน ก็เลยใช้ให้หมด ไม่เหลือซักบาท !! แล้วขอใหม่อาทิตย์ถัดไป แม่ก็ให้อีก แต่คราวนี้ เงินผมเหลือ แม่ถามว่า "อาทิตย์ที่แล้วเหลือเท่าไหร่" ผมตอบ "พันนึง" แม่เปิดกระเป๋า แล้วยื่นเงินมาให้สองพันบาท แล้วบอกว่า "ลองใช้แค่นี้ดูก่อนนะลูก" ผมปรี๊ดแตก วีนสุดๆ โมโหมากๆ พอเก็บเงินได้เยอะ แม่ก็ดักคอพอใช้หมด แม่ก็หักเงิน ไม่ให้ใช้ แล้วแม่จะเอายังไงอีก ใครเป็นแม่คน ช่วยบอกความรู้สึกความเป็นแม่ได้ไหมครับ ว่าคิดอย่างไรกัน ระบบเหตุผลมันเปนยังไง ช่วยทำให้ผมเข้าใจแม่หน่อยนะครับ ขนาดเอนทรานซ์เข้ามหาลัยได้ แม่ยังไม่ซื้อของขวัญเป็นรางวัลมอบให้ผมเลย งานเลี้ยงกินข้าวเล็กๆก็ไม่มี  โดยให้เหตุผลว่า คณะและมหาวิทยาลัยที่ลูกติด ไม่ได้โด่งดังอะไรเลย แค่นี้ แม่ซื้อให้อะไรไม่ได้หรอก  

มันเป็นเวรกรรมของผมหรือเปล่าครับที่มีแม่แบบนี้ ผมทุกข์มาก ช่วยผมด้วยครับ