คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 46
เราก็เคยเจอค่ะ
ครั้งแรกเคยเจอแบบโดนจูบปาก ตอนนั้นน่าจะประมานประถมค่ะ
เราอยู่อพาร์ทเม้นท์ ตอนนั้นแม่ยังไม่กลับ อยู่คนเดียว
แล้วมันจะมีพี่คนนึงที่อยู่ชั้นเดียวกัน เจอหน้าก็ยิ้มทักทายไปตามประสา
วันนั้นเราพึ่งกลับจากซื้อโค้กถุงอ่ะค่ะ แล้วก็เดินมาจะเข้าห้อง
พี่เค้าจะออกไปทำงานพอดี เค้าก็ทัก เราก็เลยทักตอบไปตามมารยาท
เค้าก็ชวนคุยไรงี้ แล้วก็หอมแก้มเรา เราก็งงนะ แต่ตอนนั้นยังเด็กไง เลยไม่คิดอะไร
เค้าก็หอมซ้าย หอมขวา หอมหน้าผาก แล้วก็จุ๊บปาก
ตอนแรกก็ตกใจนะ แต่อีกใจนึงมันก็คิดแค่ว่า คงเหมือนเวลาแม่กับป๊าจุ๊บปากเรามั้ง
แต่พอเค้าสอดลิ้นเข้ามาเท่านั้นแหละ ระดับความตกใจพุ่งปรี๊ดเลย แบบนี้มันไม่ใช่แล้วเว้ยเฮ้ย !~
ตอนนั้นเราเลยกัดฟันเอาไว้ เค้าก็พยายามดุนลิ้นเข้ามา แต่เรากัดฟันไว้แน่นมาก จนเค้าถอนปากออกไปเอง
(ทุกวันนี้ก็ยังงงตัวเองนะ ว่าทำไมตอนนั้นไม่ผลัก ต่อย หรือเตะเค้าไปซะ!!! //รู้สึกแย่มาก =___=;;; กับความไร้เดียงสาในตอนนั้น)
เราก็พูดไม่ออกเลย แล้วเค้าก็ขอเข้าไปกินน้ำในห้อง เราเลยพูดแค่ว่า ไม่ได้ เสียงแข็งเลยตอนนั้น
คือโกรธมากอ่ะ กลัวด้วย แต่ก็รอดมาได้อ่ะนะ เค้าถอยไปเอง พอแม่กลับมาเราบอกแม่ทุกอย่าง
แม่เลยไปโวยกับเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ ตอนนั้นเรารู้แค่ว่าเค้าโดนไล่ออกไปอ่ะนะ แต่ไม่รู้จริงรึเปล่า
ตอนเด็กๆคือแบบ ฉันจะเก็บจูบแรกไว้ให้คนรักไรงี้ (จบเลยความฝันฉัน ไอ้เลววววววววว T^T)
แล้วก็มีประปรายแบบเดินผ่านแล้วโดนทัก "น้อง นมขึ้นแล้วนะ"
ช็อกค่ะ =[]=
แต่ครั้งที่ร้ายแรงที่สุดของเรา
คือโดนบุกเข้ามาในห้องตอนเราหลับอยู่(อีกอพาร์ทเม้นนึงละ)
ตอนนั้นแม่เราไม่อยู่เหมือนกัน แม่ไม่ได้เอากุญแจไป เราเลยไม่ล็อกห้อง เพราะก็ไม่คิดว่าจะมีใครมาเปิดอ่ะนะ
แต่ปรากฎว่า เราตื่นมาอีกทีตอนแม่กลับมาพอดี แม่ก็เข้ามาถามประมานว่าเป็นอะไรรึเปล่า
ตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ง่วงอยู่ก็บอกไม่มีไรนี่ แล้วเราก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ
ตอนถอดกางเกงเลยพึ่งเห็น ว่าตรงเป้ากางเกงเราโดนตัด! (กางเกงนอกกางเกงในเป้าขาด)
เราตกใจมาก พอออกมาจากห้องน้ำ แม่ก็เลยเล่าให้ฟังว่า แม่กลับมาพอดี ขึ้นบันไดมาแล้วเห็นประตูห้องเปิดอยู่
ไอ้คนที่มันเข้ามามันคงได้ยินเสียงแม่เดินบันไดอ่ะ มันก็เลยรีบออกจากห้องมาก่อน แม่ก็สวนกับมันนะ
พอเดินมาถึงห้องแล้วเห็นประตูห้องเปิดอยู่ แม่เลยรีบเข้ามาปลุกแล้วถามเรา
ไอ้คนที่บุกเข้ามา มันเอามีดมาวางไว้ใกล้ๆด้วย (คงหยิบมาเผื่อเราตื่น TOT)
กระเป๋าตังค์ กับโทรศัพท์เรา มันก็เอาไปหมดเลย พอเรารู้เรื่องทั้งหมด เราก็ตกใจมากกกกกกกกกกก
คืนนั้นเรานอนต่อไม่ได้เลย นอนร้องไห้ หลับคาตักแม่ไปเลย
เราโชคดีมากที่แม่กลับมาทันเวลาพอดี เราเลยปลอดภัยไม่โดนมันทำอะไร
(สำรวจตัวเองหลายรอบมากจนมั่นใจ ช่วงนั้นกลายเป็นระแวงไปหมด)
แล้วก็มีแบบเดินไปโรงเรียน มันมาชักให้ดู (ตอนนั้นมัธยมปลายละ เริ่มมีภูมิคุ้มกัน)
เราก็เลยมอง คือมองมันอ่ะ มองแบบหน้าตายเลย มองไอ้ที่มันชักด้วย
มันก็แบบ ชักอยู่ซักพัก แต่พอเรามองมันหน้าตายนานๆ มันก็เลยเก็บแล้วรีบขึ้นมอไซด์หนีไป
เราก็เจอมาพอควรเหมือนกันอ่ะ ทั้งแบบเบาๆ ไปจนถึงน่ากลัวมากๆ
เป็นความประมาทเลินเล่อ ความไร้เดียงสา หรืออะไรก็ช่าง
แต่ทุกวันนี้เลยระวังตัวมากขึ้น คือมีอะไรขอระแวงไว้ก่อน ถึงแม้คนอื่นจะไม่ได้ประสงค์ร้ายก็ตาม
ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ด้วยค่ะ โดยเฉพาะกับคนที่เลี้ยงลูกแบบปล่อยๆนะ
(เราโตมาแบบอิสระมาก ทำอะไรด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลา ต้องทำงาน เราก็เข้าใจอ่ะนะ)
แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีเหมือนเราอ่ะเน้อ
ครั้งแรกเคยเจอแบบโดนจูบปาก ตอนนั้นน่าจะประมานประถมค่ะ
เราอยู่อพาร์ทเม้นท์ ตอนนั้นแม่ยังไม่กลับ อยู่คนเดียว
แล้วมันจะมีพี่คนนึงที่อยู่ชั้นเดียวกัน เจอหน้าก็ยิ้มทักทายไปตามประสา
วันนั้นเราพึ่งกลับจากซื้อโค้กถุงอ่ะค่ะ แล้วก็เดินมาจะเข้าห้อง
พี่เค้าจะออกไปทำงานพอดี เค้าก็ทัก เราก็เลยทักตอบไปตามมารยาท
เค้าก็ชวนคุยไรงี้ แล้วก็หอมแก้มเรา เราก็งงนะ แต่ตอนนั้นยังเด็กไง เลยไม่คิดอะไร
เค้าก็หอมซ้าย หอมขวา หอมหน้าผาก แล้วก็จุ๊บปาก
ตอนแรกก็ตกใจนะ แต่อีกใจนึงมันก็คิดแค่ว่า คงเหมือนเวลาแม่กับป๊าจุ๊บปากเรามั้ง
แต่พอเค้าสอดลิ้นเข้ามาเท่านั้นแหละ ระดับความตกใจพุ่งปรี๊ดเลย แบบนี้มันไม่ใช่แล้วเว้ยเฮ้ย !~
ตอนนั้นเราเลยกัดฟันเอาไว้ เค้าก็พยายามดุนลิ้นเข้ามา แต่เรากัดฟันไว้แน่นมาก จนเค้าถอนปากออกไปเอง
(ทุกวันนี้ก็ยังงงตัวเองนะ ว่าทำไมตอนนั้นไม่ผลัก ต่อย หรือเตะเค้าไปซะ!!! //รู้สึกแย่มาก =___=;;; กับความไร้เดียงสาในตอนนั้น)
เราก็พูดไม่ออกเลย แล้วเค้าก็ขอเข้าไปกินน้ำในห้อง เราเลยพูดแค่ว่า ไม่ได้ เสียงแข็งเลยตอนนั้น
คือโกรธมากอ่ะ กลัวด้วย แต่ก็รอดมาได้อ่ะนะ เค้าถอยไปเอง พอแม่กลับมาเราบอกแม่ทุกอย่าง
แม่เลยไปโวยกับเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ ตอนนั้นเรารู้แค่ว่าเค้าโดนไล่ออกไปอ่ะนะ แต่ไม่รู้จริงรึเปล่า
ตอนเด็กๆคือแบบ ฉันจะเก็บจูบแรกไว้ให้คนรักไรงี้ (จบเลยความฝันฉัน ไอ้เลววววววววว T^T)
แล้วก็มีประปรายแบบเดินผ่านแล้วโดนทัก "น้อง นมขึ้นแล้วนะ"
ช็อกค่ะ =[]=
แต่ครั้งที่ร้ายแรงที่สุดของเรา
คือโดนบุกเข้ามาในห้องตอนเราหลับอยู่(อีกอพาร์ทเม้นนึงละ)
ตอนนั้นแม่เราไม่อยู่เหมือนกัน แม่ไม่ได้เอากุญแจไป เราเลยไม่ล็อกห้อง เพราะก็ไม่คิดว่าจะมีใครมาเปิดอ่ะนะ
แต่ปรากฎว่า เราตื่นมาอีกทีตอนแม่กลับมาพอดี แม่ก็เข้ามาถามประมานว่าเป็นอะไรรึเปล่า
ตอนนั้นเรายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ง่วงอยู่ก็บอกไม่มีไรนี่ แล้วเราก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ
ตอนถอดกางเกงเลยพึ่งเห็น ว่าตรงเป้ากางเกงเราโดนตัด! (กางเกงนอกกางเกงในเป้าขาด)
เราตกใจมาก พอออกมาจากห้องน้ำ แม่ก็เลยเล่าให้ฟังว่า แม่กลับมาพอดี ขึ้นบันไดมาแล้วเห็นประตูห้องเปิดอยู่
ไอ้คนที่มันเข้ามามันคงได้ยินเสียงแม่เดินบันไดอ่ะ มันก็เลยรีบออกจากห้องมาก่อน แม่ก็สวนกับมันนะ
พอเดินมาถึงห้องแล้วเห็นประตูห้องเปิดอยู่ แม่เลยรีบเข้ามาปลุกแล้วถามเรา
ไอ้คนที่บุกเข้ามา มันเอามีดมาวางไว้ใกล้ๆด้วย (คงหยิบมาเผื่อเราตื่น TOT)
กระเป๋าตังค์ กับโทรศัพท์เรา มันก็เอาไปหมดเลย พอเรารู้เรื่องทั้งหมด เราก็ตกใจมากกกกกกกกกกก
คืนนั้นเรานอนต่อไม่ได้เลย นอนร้องไห้ หลับคาตักแม่ไปเลย
เราโชคดีมากที่แม่กลับมาทันเวลาพอดี เราเลยปลอดภัยไม่โดนมันทำอะไร
(สำรวจตัวเองหลายรอบมากจนมั่นใจ ช่วงนั้นกลายเป็นระแวงไปหมด)
แล้วก็มีแบบเดินไปโรงเรียน มันมาชักให้ดู (ตอนนั้นมัธยมปลายละ เริ่มมีภูมิคุ้มกัน)
เราก็เลยมอง คือมองมันอ่ะ มองแบบหน้าตายเลย มองไอ้ที่มันชักด้วย
มันก็แบบ ชักอยู่ซักพัก แต่พอเรามองมันหน้าตายนานๆ มันก็เลยเก็บแล้วรีบขึ้นมอไซด์หนีไป
เราก็เจอมาพอควรเหมือนกันอ่ะ ทั้งแบบเบาๆ ไปจนถึงน่ากลัวมากๆ
เป็นความประมาทเลินเล่อ ความไร้เดียงสา หรืออะไรก็ช่าง
แต่ทุกวันนี้เลยระวังตัวมากขึ้น คือมีอะไรขอระแวงไว้ก่อน ถึงแม้คนอื่นจะไม่ได้ประสงค์ร้ายก็ตาม
ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ด้วยค่ะ โดยเฉพาะกับคนที่เลี้ยงลูกแบบปล่อยๆนะ
(เราโตมาแบบอิสระมาก ทำอะไรด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลา ต้องทำงาน เราก็เข้าใจอ่ะนะ)
แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีเหมือนเราอ่ะเน้อ
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยเจอโรคจิต แต่มีนิสัยไม่กล้าว่าตรงๆบ้างคะ
ยืนยันว่าไม่ได้แต่งตัวล่อแหลมยั่วโรคจิตเลยนะคะ แต่เราตัวเล็ก สูงแค่ 152cm และชอบไปไหนมาไหนคนเดียว
เรามีปัญหาตรงที่เราเป็นคนปากหนัก และไม่ค่อยกล้าว่าและทำร้ายใคร และถ้ามีคนแปลกหน้าทัก ปกติก็จะตอบเพราะขี้เกรงใจ
เข้าเรื่องเลยละกันนะคะ ประสพการณ์เจอโรคจิต
ครั้งที่1. เคยโดนผู้ชายไทยเอาไอ้นั่นมาถูที่ก้นตอนขึ้นรถเมล์ เราก็หันไปมอง แต่ตอนนั้นไม่แน่ใจ นึกว่ารถเบรคเลยชน แต่พอหันไปดู คนก็ไม่ได้เบียดกันขนาดนั้น ทำไมผู้ชายคนนี้มายืนติดชิดเรามากเลย เลยมองหน้า แล้วเดินไปยืนด้านหลังแทนน่ะคะ มันก็หันตามมา
ครั้งที่2. ไปพักโรงแรมใหญ่ น่าจะ 4-5ดาวที่พัทยา เนื่องจากเป็นคนชอบออกไปดูถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้น จึงออกไปประมาณตี5คนเดียว และไม่คิดว่าหาดส่วนตัวของโรงแรมจะเจอแบบนี้น่ะคะ แขกที่เป็นฝรั่งคนนึงเห็นเราถ่ายรูปทะเลอยู่ ก็ถามเราว่าอยากให้เค้าถ่ายรูปให้เรามั้ย เราก็โอเค เค้าถ่ายรูปเราหนึ่งรูปปั้บ ดึงแขนเรา ลากไปจนเกือบสุดขอบหาดน่ะคะ อันตรายมาก ถ้าเลยโซนนั้นไป มีแต่โซนประมงร้างๆ ไม่มีคนมาช่วยแน่ๆแล้วฝรั่งตัวใหญ่มาก รัดเราตัวลอยเลย เราก็ดิ้นไปเรื่อยๆ จนหลุดออกมาได้ ก็ไปสะดุดหลุมทราย มันก็มากอดเราแน่น พยายามมาหอมแก้มเราน่ะคะ ขยะแขยงมาก ทีนี้เราดิ้นจนหลุดอีกครั้ง จ้ำอ้าวเลยค่ะ วิ่งไปบอกพ่อ ปรากฎว่าฝรั่งคนนั้นยังอยู่ที่เดิม แต่มีสาวไทยน่าจะเป็นสาวขายตัวมั้งคะ ไปเล่นกะเค้า ให้เค้าแต๊ะอั๋งอ่ะคะ ไม่รู้จะโกรธฝรั่ง หรือโกรธสาวไทยบางกลุ่มที่ทำให้ฝรั่งมองสาวไทยเราแบบนี้ดี
ครั้งที่3. เจอที่ London ค่ะ เป็นหนุ่มจีน เราไปเดินชิวๆที่สวนสาธารณะ Hyde Park ซึ่งค่อนข้างกว้างมาก หนุ่มจีนคนนี้มาทักเรา แล้วเดินตามเราตลอด เราก็เดินหนี แต่เราใส่บูทค่อนข้างสูง หนีลำบากเอาการ เค้าก็เอามือมาโอบ พอเห็นเราทำท่าจะหนี ก็มากอดแน่น พอเราจะตะโกนมันก็พยายามจูบปากเราน่ะค่ะ
ครั้งที่4. ตอนลากกระเป๋าเดินทางกลางถนนไปโรงแรมที่ Liverpool มีฝรั่งเดินมาถามเวลา พอเราบอกเสร็จ เค้าเดินนำหน้า แล้วหันกลับมาหลายครั้งมาก แล้วเป่าปากแซวเราตลอด ดีที่ว่าเราเดินถึงโรงแรมพอดี เลยรีบเลี้ยวเข้าน่ะคะ
ครั้งที่5. ไปพักเมือง Birmingham จองที่พักไว้สามวัน เรานั่งเล่นโน๊ตบุ๊คตรงโซนทานอาหารเย็น เพราะเป็นโซนเดียวที่มี Wifi ตรงห้องไม่มี แล้วมีฝรั่งแก่ๆมาชวนคุย มากเข้าก็มานั่งข้างๆ เรากำเมาส์อยู่ก็เอามือมาจับ อยากจะหนีขึ้นห้องแต่ เราก็จำเป็นต้องติดต่อเพื่อนผ่าน Skype อยู่ สุดท้ายก็ทนไม่ได้ ต้องขึ้นห้องเพราะอึดอัดอยู่ดี เวลาจะกินอาหารเช้า หรือเย็น ตลอดพักสามวันต้องพยายามหลบหน้าตลอด
ครั้งที่6. เจอฝรั่งออกแขกๆมาทักตอนเดินอยู่ที่ London ก็คุยกลับธรรมดา ทีนี้ก็เดินตามเราตลอด เราบอกจะไปทางนั้น เค้าก้อบอกเค้าไปด้วยเป็นทางผ่าน แม้แต่ขึ้นรถเมล์ก็ขึ้นตาม แล้วเอานิ้วมาเขี่ยสะโพกเราบนรถเมล์อ่ะค่ะ พอเราลงจากรถเมล์จะข้ามถนน มันก็มาควงแขนเราเฉยเลย มาขอเบอร์เรา เราไม่ให้ เค้าก็เลยเลิกตาม
ครั้งที่7. วันหิมะตก เราหนีหิมะไปนั่งจิบกาแฟที่ Starbucks มีฝรั่งหัวล้านมาขอนั่งโต๊ะเดียวกัน แล้วมาชวนคุย จะชวนเราไปนั่งดื่มที่บาร์ เราก็ปฎิเสธ แล้วเค้าก็เอามือมาจับขาเราแล้วบอกว่า "เถอะน่า แก้วเดียวเอง" เราก็แสร้งบอกว่าเราติดธุระ แล้วก็เผ่นออกไปนอกร้านเลยค่ะ ต้องไปเดินตากหิมะต่อ
รู้ว่าตั้งกระทู้มาแบบนี้คงโดนด่าว่าทำไม ไม่กล้าด่า เพราะค่อนข้างเป็นคนขี้กลัว ปากหนัก แสดงสีหน้าว่าไม่ชอบได้ พูดปฎิเสธได้ แต่ไม่กล้าด่ามากหรือทำร้าย ปัญหาทุกวันนี้คือเหมือนเป็นโรคระแวงผู้ชายอะคะ ไม่ว่าจะเพื่อนหรือพี่ถ้ามาแตะต้องตัวก็ระแวงไปหมด มีใครเป็นคล้ายๆเราบ้างมั้ยคะ