สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 20
ผมว่าคุณกำลังเดินเข้าสู่กับดัก
1. คุณไม่มีเงินเก็บ แต่อยากซื้อบ้านหลังละห้าหกล้าน โดยเอารายได้ในอนาคต ซึ่งไม่แน่นอนมาจ่าย แบบนี้ไม่เรียก "พอเพียง"
2. แบ็งค์ยอมปล่อยกู้ 95% คือกับดัก คุณผ่านโลกมานาน น่าจะทราบว่าควรจ่ายสดได้สัก 25-30% หรือแม้แต่ 50% ของราคาบ้าน เพื่อลดความเสี่ยง อย่าอ้างว่า "ใครๆ เขาก็ทำกัน" เพราะเวลาตกต่ำ มันก็ตายกันยกโขยง
3. นายหน้าแนะให้ทำสัญญาโก่งราคาบ้านเกินจริง แปลกใจที่ผู้ขายโดนภาษีที่ดินเพิ่ม แต่ขอรับไว้เอง แสดงว่าเขาบวกค่าภาษีในราคาขายแล้วใช่ไหม ? แถมยังยุให้คุณกู้เงินมากเกินความสามารถจ่าย นี่เรียกว่าหวังดี ?
4. คุณซื้อบ้านเพราะหามานาน 7 ปี คงจะหมดความอดทน แต่ไม่ได้ซื้อบ้านเพราะราคามันถูกมากๆ ผิดหลักการซื้อที่รอบคอบ
ผมหมายถึง ถ้าเศรษฐกิจสะดุด คุณตกงาน มีแผนสองไหม ?
บ้านราคาถูก จะเกิดขึ้นเฉพาะตอนที่มีคนมากมายถูกบังคับขาย เพราะผ่อนต่อไม่ไหว คุณมีโอกาสถูกบังคับขายในอนาคต เพราะตอนนี้คุณซื้อในราคาแพง ไม่ถูก และมีแนวโน้มจะเป็นเหยื่อ ตอนที่ระบบสะดุด
ผมแปลกใจ คุณมีรายได้สูง ทำไม 7 ปีที่ผ่านมา ไม่มีเงินเก็บ ?!? ถ้าบอกว่าแค่เพราะโดนค่ารักษามหาโหด นั่นอาจเป็นคำตอบที่ชัดเจนแล้วว่าทำไมคุณไม่ควรซื้อบ้าน ก็เพราะอนาคตมันไม่แน่นอนไงครับ !
สรุปคือ คุณต้องมองมุมใหม่ อยู่อพาร์ทเม้นต์ต่อไป สะสมเงินก้อน รอจังหวะบ้านถูก แล้วกำเงินสดก้อนโตๆ ไปซื้อบ้านมือสอง ที่ถูกบังคับตัดเนื้อขาย ในราคาที่ต่ำเหลือเชื่อ
1. คุณไม่มีเงินเก็บ แต่อยากซื้อบ้านหลังละห้าหกล้าน โดยเอารายได้ในอนาคต ซึ่งไม่แน่นอนมาจ่าย แบบนี้ไม่เรียก "พอเพียง"
2. แบ็งค์ยอมปล่อยกู้ 95% คือกับดัก คุณผ่านโลกมานาน น่าจะทราบว่าควรจ่ายสดได้สัก 25-30% หรือแม้แต่ 50% ของราคาบ้าน เพื่อลดความเสี่ยง อย่าอ้างว่า "ใครๆ เขาก็ทำกัน" เพราะเวลาตกต่ำ มันก็ตายกันยกโขยง
3. นายหน้าแนะให้ทำสัญญาโก่งราคาบ้านเกินจริง แปลกใจที่ผู้ขายโดนภาษีที่ดินเพิ่ม แต่ขอรับไว้เอง แสดงว่าเขาบวกค่าภาษีในราคาขายแล้วใช่ไหม ? แถมยังยุให้คุณกู้เงินมากเกินความสามารถจ่าย นี่เรียกว่าหวังดี ?
4. คุณซื้อบ้านเพราะหามานาน 7 ปี คงจะหมดความอดทน แต่ไม่ได้ซื้อบ้านเพราะราคามันถูกมากๆ ผิดหลักการซื้อที่รอบคอบ
ผมหมายถึง ถ้าเศรษฐกิจสะดุด คุณตกงาน มีแผนสองไหม ?
บ้านราคาถูก จะเกิดขึ้นเฉพาะตอนที่มีคนมากมายถูกบังคับขาย เพราะผ่อนต่อไม่ไหว คุณมีโอกาสถูกบังคับขายในอนาคต เพราะตอนนี้คุณซื้อในราคาแพง ไม่ถูก และมีแนวโน้มจะเป็นเหยื่อ ตอนที่ระบบสะดุด
ผมแปลกใจ คุณมีรายได้สูง ทำไม 7 ปีที่ผ่านมา ไม่มีเงินเก็บ ?!? ถ้าบอกว่าแค่เพราะโดนค่ารักษามหาโหด นั่นอาจเป็นคำตอบที่ชัดเจนแล้วว่าทำไมคุณไม่ควรซื้อบ้าน ก็เพราะอนาคตมันไม่แน่นอนไงครับ !
สรุปคือ คุณต้องมองมุมใหม่ อยู่อพาร์ทเม้นต์ต่อไป สะสมเงินก้อน รอจังหวะบ้านถูก แล้วกำเงินสดก้อนโตๆ ไปซื้อบ้านมือสอง ที่ถูกบังคับตัดเนื้อขาย ในราคาที่ต่ำเหลือเชื่อ
Lux Lux ถูกใจ, annyfatgirl ทึ่ง, bhO_bhE ซึ้ง, รูปหล่อ_พ่อคนดี ถูกใจ, My-Satang ถูกใจ, omaizo ถูกใจ, chareeve ถูกใจ, pumpkin&blackbeauty ถูกใจ, mizsteraloha ถูกใจ, OKANEMOCHI ถูกใจรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 31
แปลกใจ ที่ชีวิต การศึกษา รายไำด้ และอายุของ คุณ จขกท. ก็คล้ายๆ ผม
ผมเคยซื้อบ้านเดี่ยวเงินผ่อน ราคา 2.7 ล้าน และขายทิ้งตอนปี 41 ขาดทุนหลายแสน เพราะตกงาน เครียด รับภาระไม่ไหว แยกทางกับภรรยา โดนภาษีธุรกิจเฉพาะี+ดอกเบี้ย100% ฯลฯ
ผมอยู่อพาร์ทเม้นต์มาสิบกว่าปี จนถึงวันนี้ ก็ยังเขียน comment นี้จากอพาร์ทเม้นต์เช่ารายเดือน
จนตอนนี้มีเงินก้อน พอซื้อบ้่านทั้งหลังด้วยเงินสดได้ 100%
แต่... แปลกใจตัวเอง ที่ผมกลับคิดว่า บ้านคือ "ภาระ" คือการผูกมัดให้อยู่กับที่ ไม่ใช่ liquid asset
การซื้อบ้าน ซึ่งเป็นการลงทุนที่ "แพง" ที่สุดในชีวิตของมนุษย์เงินเดือน จึงควรเป็นการ "ลงทุน" ล้วนๆ อย่าคิดว่ามันเป็นที่อยู่อาศัย
ซึ่งย่อมอนุมานต่อได้ว่า ก็ต้องซื้อถูกๆ และขายแพงมากๆ ได้ มีแต่คนขอแย่งซื้อตลอดปี มีนายหน้ามาจีบให้ขายทิ้งตลอด
อาจเป็นเพราะผมเคยผ่านเหตุการณ์เลวร้ายแบบนั้นมา ความคิดจึงเปลี่ยน
ขอเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟังครับ ...
หลายปีก่อน ผมเคยคุยกับเจ้าของอพาร์ทเม้นต์มือใหม่แ่ห่งหนึ่งย่านทองหล่อ ห้องก็ไม่ถูกนะ สตูดิโอ ก็สองสามล้านสมัยนั้น เป็น low-rise ไม่ถึงร้อยห้อง เขาเล่าว่าเปิดตัวสัปดาห์เดียวหมดเกลี้ยง จนตัวเจ้าของเองก็งง ทำไม ?
คำตอบคือ พวกญี่ปุ่นบอกต่อๆ กัน มาแย่งซื้อ ตอนนั้นยังไม่มี J town J market แต่มีผับกับร้านอาหารเพียบ ญี่ปุ่นมีนิสัยชอบสังคมหลังเลิกงาน ทำเลนั้นมันเมาแล้วเดินแอ๋กลับคอนโดได้ ไม่ต้องขับรถครับ จึงกลายเป็น rare asset อยากขายเมื่อไหร่มีญี่ปุ่นแย่งซื้อ เพราะที่ดีๆ แบบนั้นไม่มีอีกแล้ว ราคาต่อ ตร.ม. ก็พุ่งจาก 4-5 หมื่นเป็นแสนกว่าอย่างรวดเร็ว
แล้วทำไมคุณหรือผมจึงไม่เคยได้ซื้อบ้านแบบนี้บ้าง ? บ้านแบบนี้ต่างหาก ที่ไม่ใช่ "ภาระ" แต่เป็น "ห่้านทองคำ" !
ดังนั้นการซื้อบ้าน ก็เหมือนการซื้อสินค้าทั่วๆ ไป คืออยากได้ของดี ก็ต้องมีความรู้อย่างลึกซึ้ง ราคามันสูงมากนะ พลาดก็ติดแหง่กเป็นสิบปี จะขายก็ไม่มีใครเอา ถ้าดีก็ขายได้กำไรมหาศาล แล้วคุณแน่ใจหรือว่าบ้านที่เลือกไว้ เป็นบ้านที่ดีจริง ?
เดี๋ยวนี้ผมชักจะคิดอะไรแปลกๆ เช่นอยากได้บ้าน ทำไมไม่สร้างขายซะเองเลย ? หรือร่วมลงทุนกับเจ้าของโครงการ แล้วเลือกห้องหนึ่งมาอยู่เองฟรี อะไรเทือกนี้ ...
เรียนฝากท่าน จขกท. ขอให้ระลึกถึงความรู้สึกในอดีต อายุ 35 ณ วันที่ผ่อนบ้านหมด คุณรู้สึกไหม...ถึง "อิสรภาพทางการเงิน"
แล้วทำไม จึงคิดเผลอใจ ไปติด "กับดักหนู" แบบนั้นได้ครับ ? ถ้าพลาดรอบนี้ อีกกี่สิบปีจึงจะหลุดพ้น ?
ขอให้ประสบกับโชคดีครับ
ผมเคยซื้อบ้านเดี่ยวเงินผ่อน ราคา 2.7 ล้าน และขายทิ้งตอนปี 41 ขาดทุนหลายแสน เพราะตกงาน เครียด รับภาระไม่ไหว แยกทางกับภรรยา โดนภาษีธุรกิจเฉพาะี+ดอกเบี้ย100% ฯลฯ
ผมอยู่อพาร์ทเม้นต์มาสิบกว่าปี จนถึงวันนี้ ก็ยังเขียน comment นี้จากอพาร์ทเม้นต์เช่ารายเดือน
จนตอนนี้มีเงินก้อน พอซื้อบ้่านทั้งหลังด้วยเงินสดได้ 100%
แต่... แปลกใจตัวเอง ที่ผมกลับคิดว่า บ้านคือ "ภาระ" คือการผูกมัดให้อยู่กับที่ ไม่ใช่ liquid asset
การซื้อบ้าน ซึ่งเป็นการลงทุนที่ "แพง" ที่สุดในชีวิตของมนุษย์เงินเดือน จึงควรเป็นการ "ลงทุน" ล้วนๆ อย่าคิดว่ามันเป็นที่อยู่อาศัย
ซึ่งย่อมอนุมานต่อได้ว่า ก็ต้องซื้อถูกๆ และขายแพงมากๆ ได้ มีแต่คนขอแย่งซื้อตลอดปี มีนายหน้ามาจีบให้ขายทิ้งตลอด
อาจเป็นเพราะผมเคยผ่านเหตุการณ์เลวร้ายแบบนั้นมา ความคิดจึงเปลี่ยน
ขอเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟังครับ ...
หลายปีก่อน ผมเคยคุยกับเจ้าของอพาร์ทเม้นต์มือใหม่แ่ห่งหนึ่งย่านทองหล่อ ห้องก็ไม่ถูกนะ สตูดิโอ ก็สองสามล้านสมัยนั้น เป็น low-rise ไม่ถึงร้อยห้อง เขาเล่าว่าเปิดตัวสัปดาห์เดียวหมดเกลี้ยง จนตัวเจ้าของเองก็งง ทำไม ?
คำตอบคือ พวกญี่ปุ่นบอกต่อๆ กัน มาแย่งซื้อ ตอนนั้นยังไม่มี J town J market แต่มีผับกับร้านอาหารเพียบ ญี่ปุ่นมีนิสัยชอบสังคมหลังเลิกงาน ทำเลนั้นมันเมาแล้วเดินแอ๋กลับคอนโดได้ ไม่ต้องขับรถครับ จึงกลายเป็น rare asset อยากขายเมื่อไหร่มีญี่ปุ่นแย่งซื้อ เพราะที่ดีๆ แบบนั้นไม่มีอีกแล้ว ราคาต่อ ตร.ม. ก็พุ่งจาก 4-5 หมื่นเป็นแสนกว่าอย่างรวดเร็ว
แล้วทำไมคุณหรือผมจึงไม่เคยได้ซื้อบ้านแบบนี้บ้าง ? บ้านแบบนี้ต่างหาก ที่ไม่ใช่ "ภาระ" แต่เป็น "ห่้านทองคำ" !
ดังนั้นการซื้อบ้าน ก็เหมือนการซื้อสินค้าทั่วๆ ไป คืออยากได้ของดี ก็ต้องมีความรู้อย่างลึกซึ้ง ราคามันสูงมากนะ พลาดก็ติดแหง่กเป็นสิบปี จะขายก็ไม่มีใครเอา ถ้าดีก็ขายได้กำไรมหาศาล แล้วคุณแน่ใจหรือว่าบ้านที่เลือกไว้ เป็นบ้านที่ดีจริง ?
เดี๋ยวนี้ผมชักจะคิดอะไรแปลกๆ เช่นอยากได้บ้าน ทำไมไม่สร้างขายซะเองเลย ? หรือร่วมลงทุนกับเจ้าของโครงการ แล้วเลือกห้องหนึ่งมาอยู่เองฟรี อะไรเทือกนี้ ...
เรียนฝากท่าน จขกท. ขอให้ระลึกถึงความรู้สึกในอดีต อายุ 35 ณ วันที่ผ่อนบ้านหมด คุณรู้สึกไหม...ถึง "อิสรภาพทางการเงิน"
แล้วทำไม จึงคิดเผลอใจ ไปติด "กับดักหนู" แบบนั้นได้ครับ ? ถ้าพลาดรอบนี้ อีกกี่สิบปีจึงจะหลุดพ้น ?
ขอให้ประสบกับโชคดีครับ
Lux Lux ถูกใจ, bhO_bhE ซึ้ง, เดือนนี้ไม่มีวันหยุด ถูกใจ, jazzzero ถูกใจ, omaizo ถูกใจ, BuaKwan ถูกใจ, OKANEMOCHI ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
(T_T) อย่าเพิ่งด่านะคะ ขอคำแนะนำเรื่องการกู้ซื้อบ้านแบบคนไม่มีตังส์เก็บแล้วโลภมากหน่อยค่ะ (T_T)
หลังจากนั้นไม่นานเหตุการณ์พลิกผัน ที่บ้านเกิดอุบัติเหตุ น้องและแม่เข้าผ่าตัดด่วน ต้องใช้เงินจำนวนมาก (เข้าโรงพยาบาลเอกชน) เงินเก็บหมดเกลี้ยง แต่ยังดีไม่มีหนี้อื่นอีก
จนปลายปีที่ผ่านมาคนขายบ้านเริ่มสอบถามกลับมาว่าตกลงจะซื้อรึเปล่า ถ้าอยากซื้อให้มาวางมัดจำทำสัญญาภายในสิ้นเดือนม.ค. (อีกไม่กี่วันนี้) เค้าเรียกมัดจำแค่ 5 หมื่น เราก็อยากได้มากเลยรับปากไป เพราะบ้านที่อยู่ปัจจุบันกับแม่ โดนน้ำท่วมในปี 54 เต็ม ๆ ปี 55 เสียค่าซ่อมบ้านไปหลายแสนก็ยังมีสภาพไม่ค่อยดีเท่าเดิม และหากมีน้ำท่วมอีก ก็มีแนวโน้มที่จะให้โซนบ้านเราเป็นจุดรับน้ำ (ฝั่งธน) แต่เรื่องนี้เราไม่ได้บอกครอบครัว เพราะในฐานะลูกคนโตก็อยากได้บ้านในที่สะดวกสบายอยู่กับครอบครัว และน้อง ๆ เราก็มีแผนจะออกเรือนกันแล้ว ต่างคนก็มีภาระของตัวเอง
สรุป: สถานะตอนนี้เราไม่มีตังส์เก็บ มีเงินเดือนค่อนข้างสูง (รายได้เกินปีละ 2 ล้านกว่า เป็นพนง.เอกชน) พอมีเงินไปมัดจำทำสัญญากับเค้าได้ ไม่มีหนี้อะไรอีก (มีแต่ต้องจ่ายค่ายาค่ารักษาให้ที่บ้าน ต้องไปหาหมอเป็นประจำ) เมือ่สองอาทิตย์ก่อนไปคุยกับ ธ.กรุงเทพฯ เพราะเงินเดือนเราเข้าธนาคารนี้ เค้าบอกกู้ได้ไม่มีปัญหา จ่ายค่างวดต่อเดือนน่าจะอยู่ที่ 4 หมื่นปลาย ๆ
คำถามคือ.....
1. ทางนายหน้าที่ขายบ้าน แนะให้ทำสัญญากู้เป็น 6 ล้าน ถ้าประเมินเต็มได้จะได้กู้ 95% พอดี 5.5 ล้าน (ค่างวดน่าจะตกที่เดือนละ 5 หมื่น) แต่ถ้าเกิดประเมินได้ไม่ถึงตามที่เค้าตั้งราคาขายล่ะค่ะ จะทำยังไงดี ไม่มีเงินก้อนไปโป๊ะส่วนต่าง???
2. อยากจะยื่นกู้กับธนาคารอื่นอีกสักแห่งเป็นตัวเลือกสำรอง เคยเดินไปถามออมสิน แต่ถ้าในราคา 6 ล้าน เค้าคิดค่างวดคร่าว ๆ อยู่ที่ 57,000 บาท แพงกว่าธนาคารกรุงเทพเดือนตั้งหมื่น ไม่ทราบว่ามีธนาคารอื่นแนะนำอีกมั๊ยค่ะ
3. คำแนะนำอื่น ๆ ที่เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ อยากจะแนะนำมาเชิญได้เลยค่ะ ยินดีรับฟังค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่สนใจอ่านและเข้ามาแนะนำกันล่วงหน้านะคะ