ผมบอกเลิกกับแฟนเก่าได้ สองเดือนได้แล้วครับ
เลิกกันได้สักพัก แฟนเก่าผมก็โทรมาหาเรื่อย
แต่ผมพูดไม่ดีกับเธอ เพราะยังโกรธเรื่องที่แล้วๆมาอยู่
ย้ำคิดย้ำทำ ผมอยากจะลืมๆเรื่องเก่าๆ
โดยไม่อยากให้เธอติดต่อมาอีก
ถ้าจะติดต่อก็ให้นานๆที
จนพักหลังผมชักจะไม่ไหวแล้ว
เหมือนแฟนผมมาง้อไม่เลิกก็เลยพูดไม่ดี
ต่อว่าเธอเรื่องที่แล้วๆมา
ผมพูดไม่ดีกับเธอ ส่งเมล์ต่อว่าไป
ด้วยความโกรธ ย้ำคิดย้ำทำ
แต่พอส่งไปแล้วรู้สึกผิด ถ้อยคำมันรุนแรงเกินไป
ผมรู้สึกหดหู่เหมือนกัน ว่าผมไม่ควรทำอย่างนั้น
เพราะแฟนผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจผมด้วยคำพูด
แต่ทำไปด้วยความไม่รู้ ทิฐิ แต่เดิม เธอรู้ตัวแล้ว
แต่พยายามปรับตัว แต่ด้วยเพราะงานยุ่ง และด้วยอายุเยอะ30upก็เลย
ปรับตัวช้ามาก
ถึงแม้จะเลิกกันไปแต่ ก็อยากจะให้ยังคุยกันได้บ้างนานๆที
แต่ผมรู้สึกเข้าหน้าไม่ติด แฟนผมก็เลิกโทรมา เลิกส่งเมล์ตั้งแต่นั้นมา
แม้จะเลิกกับแฟนแล้ว แต่ก็รู้สึกผิดในใจอยู่ตลอดเวลา
เลิกกันได้สักพัก แฟนเก่าผมก็โทรมาหาเรื่อย
แต่ผมพูดไม่ดีกับเธอ เพราะยังโกรธเรื่องที่แล้วๆมาอยู่
ย้ำคิดย้ำทำ ผมอยากจะลืมๆเรื่องเก่าๆ
โดยไม่อยากให้เธอติดต่อมาอีก
ถ้าจะติดต่อก็ให้นานๆที
จนพักหลังผมชักจะไม่ไหวแล้ว
เหมือนแฟนผมมาง้อไม่เลิกก็เลยพูดไม่ดี
ต่อว่าเธอเรื่องที่แล้วๆมา
ผมพูดไม่ดีกับเธอ ส่งเมล์ต่อว่าไป
ด้วยความโกรธ ย้ำคิดย้ำทำ
แต่พอส่งไปแล้วรู้สึกผิด ถ้อยคำมันรุนแรงเกินไป
ผมรู้สึกหดหู่เหมือนกัน ว่าผมไม่ควรทำอย่างนั้น
เพราะแฟนผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจผมด้วยคำพูด
แต่ทำไปด้วยความไม่รู้ ทิฐิ แต่เดิม เธอรู้ตัวแล้ว
แต่พยายามปรับตัว แต่ด้วยเพราะงานยุ่ง และด้วยอายุเยอะ30upก็เลย
ปรับตัวช้ามาก
ถึงแม้จะเลิกกันไปแต่ ก็อยากจะให้ยังคุยกันได้บ้างนานๆที
แต่ผมรู้สึกเข้าหน้าไม่ติด แฟนผมก็เลิกโทรมา เลิกส่งเมล์ตั้งแต่นั้นมา