เผอิญข้าพเจ้าเพิ่งได้มีโอกาสปฏิบัติธรรมโดยการจงกรมภาวนาและนั่งสมาธิได้สัก 3-4 วัน
เมื่อปฏิบัติมากเข้าความรู้สึกปิติมันก็เกิด เมื่อเกิดขึ้นข้าพเจ้าก็ได้มีโอกาสนั่งทบทวนว่าถ้าชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเราก็คงจะดี
ไม่ต้องไปเกิดให้ทุกข์อีก
จังหวะนั้นทันทีทันใดความสุขก็เกิดขึ้นทั่วกาย นั่งคิดว่าเราช่างโชคดีจริงๆที่มีโอกาสปฏิบัติและได้รับรู้ความรู้สึกเบื้องต้นของนิพพาน
ข้าพเจ้าเข้าใจว่าคนที่จะรับรู้ความรู้สึกนี้ได้น่าจะมีเพียงในกลุ่มคนที่ปฏิบัติธรรมเท่านั้น
ความสุขนี้มันดีจริงๆครับดีกว่าสุขทางโลกไม่รู้กี่พันเท่า : )
ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นทางสายเอกและทางสายเดียวแน่แท้ครับ
ความรู้สึกที่ได้จากการปฏิบัติธรรมเบื้องต้นที่รู้ว่ากำลังจะไม่ไปเกิดอีก เหนือกว่าความสุขใดๆจริงๆครับ
เมื่อปฏิบัติมากเข้าความรู้สึกปิติมันก็เกิด เมื่อเกิดขึ้นข้าพเจ้าก็ได้มีโอกาสนั่งทบทวนว่าถ้าชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเราก็คงจะดี
ไม่ต้องไปเกิดให้ทุกข์อีก
จังหวะนั้นทันทีทันใดความสุขก็เกิดขึ้นทั่วกาย นั่งคิดว่าเราช่างโชคดีจริงๆที่มีโอกาสปฏิบัติและได้รับรู้ความรู้สึกเบื้องต้นของนิพพาน
ข้าพเจ้าเข้าใจว่าคนที่จะรับรู้ความรู้สึกนี้ได้น่าจะมีเพียงในกลุ่มคนที่ปฏิบัติธรรมเท่านั้น
ความสุขนี้มันดีจริงๆครับดีกว่าสุขทางโลกไม่รู้กี่พันเท่า : )
ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นทางสายเอกและทางสายเดียวแน่แท้ครับ