.. เพื่อใคร ..

o หลังขดแข็ง แรงล้า มานานเนิ่น
เหนื่อยเหลือเกิน เดินตะเข็บ เย็บเสื้อผ้า
แม้ดึกดื่น คืนค่ำ ทำเรื่อยมา
เจ็บป่วยไข้ ไม่นำพา เพื่อหาเงิน

o นับสิบปี ที่ทนสู้ อยู่อย่างนี้
หวังเพียงมี รายได้ ใช่สรรเสริญ
มาเลี้ยงปาก เลี้ยงท้อง ต้องดำเนิน
มิได้เพลิด ได้เพลิน จำเริญใจ

o เพราะภาระ หน้าที่ นี้คือแม่
ต้องดูแล ลูกน้อย ค่อยเติบใหญ่
เป็นทุนการ ศึกษา ก้าวหน้าไป
สายตามอง ช่องทางไกล ไว้เลี้ยงตน

o ความลำบาก มักเก็บงำ อำพรางปิด
ไม่สักนิด คิดแพร่งพราย ในสักหน
ทำเพื่อลูก สุขสบาย ไร้กังวล
จะยากดี มีจน แม่ทนเอา

o รักว่ากว้าง ยังไม่เท่า เงาของแม่
รักยังมี ข้อแม้ แลขลาดเขลา
รักใครอื่น หมื่นร้อย ด้อยขัดเกลา
รักของแม่ ไม่แปรเปล่า เก่าทิ้งดาย ..

.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..