วันพุธ ที่ 23 มค. 2013, 76 กม. ระยะทางรวม 2,596 กม.
วันนี้เหมาะกับการขี่จักรยาน. ตื่นแต่เช้า ,เช็คเอาท์จากโรงแรม เวลา 6.45 น. อากาศอบอุ่น ที่ 26 องศาภายใต้แสงดวงอาทิตย์, มีความชื้นมาก และอบอ้าวเนื่องจากเมฆมาก ทำให้คิดว่าฝนอาจจะตก. กินอาหารเช้าเร็วๆ โจ๊ก(ข้าวต้ม) จากนั้นขี่ผ่านเมืองเพื่อหาทางหลวงหมายเลข 3005 , ซึ่งจะพาผมลงไปทิศใต้. ซึ่งก็เป็นทางหลวงแผ่นดินเช่นกัน, แต่ผมพยายามหลีกเลี่ยงทางหลวงที่มีเลขหลักเดียว สองหลัก และสามหลัก เท่าที่จะทำได้. ผมคิด ว่า ทางหลวงเหล่านี้ จะแย่งความสนุกสนานจากการท่องเที่ยวด้วยจักรยานไปหมด.
ทางหลวงแผ่นดินสาย 3005 มีการจราจรหนาแน่น. ช่วงแรกมีรถจำนวนมากจริง, แต่ก็หมดไปหลังจากผมข้ามไปทางหลวงสาย122, เป็นถนนที่มีการจราจรสูงอีกสาย. พอแยกไปได้ 5 กม. การขับขี่สบายจริง. หยุดกินกาแฟ เวลา 08.00 น. อยากขี่ไปให้ได้ระยะทางไกลๆ แต่พอเห็นร้านกาแฟข้างทาง ก็อดใจไม่ไหว.
ร้านกาแฟ ยามเช้า
เนินแรก หลังจากขี่มา4 วัน คิดว่า ตรงบริเวณที่สูงที่สุด ยาว 10 เมตร.
ได้ซ่อมรถเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว .อานบรูกซ์ บาดโคนขากางเกงจักรยานขาสั้น และวันนี้ กางเกงก็ขาด เป็นกางเกง จักรยาน 1 ตัวในจำนวนที่พามาทั้งหมด 2 ตัว. หวังว่าจะหาร้านซ่อมกางเกง ได้ไม่ต้องซื้อกางเกงใหม่ แต่จะซื้อรองเท้าที่ใส่สบายอย่างน้อย 1 คู่ .
เปลี่ยนไปสาย 3319 ในโกรกพระ และสาย 3220 ไปอุทัยธานี, ปั่นจนถึง 10.00 น. อุทัยธานีน่าอยู่ ,ถนนเลียบแม่น้ำสวยงาม มีบ้านไม้ไผ่เก่าๆ. คิดว่าเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา แต่มีลักษณะเป็นสายเล็ก. สวยมาก, มีบ้านเรือหลังเล็กๆ ตามริมฝั่งและมีร้านอาหารลอยน้ำจำนวนหนึ่งด้วย.
ตอนนี้อยู่ในตัวเมืองอุทัยธานี,ริมฝั่งแม่น้ำ
แม่น้ำที่ไม่ใช่เจ้าพระยา ในอุทัยธานี.ผมชอบแม่น้ำมาก.
ถึงอุทัยธานี หยุดที่ร้านเซเว่น และซื้อพลาสเตอร์ยา นำมาติดกางเกงจักรยานด้านใน เพื่อป้องกันการเสียดสี. ไม่แน่ใจว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน. ดูที่Google Maps เห็นร้านอาหาร ชื่อว่าร้าน “นกน้อย” ในอุทัยธานี ที่นักท่องเที่ยวคนไทยกล่าวถึงบ่อยๆ อยู่บนทางที่มาพอดี. หยุดดูว่าที่ร้าน มีอะไรขายบ้าง. เป็นร้านขายอาหารทะเล, จึงค่อนข้างมีราคาแพง (ตามมาตรฐานคนไทย จานละ 100-120 บาท หรือ3-6ดอลลาร์) แต่ปรุงน่ากิน, ผมลองสั่ง ราดหน้ากุ้ง. ซึ่งคิดว่า มีเส้นก๋วยเตี๋ยวนำมาผัด จากนั้นราดน้ำเกรวี่มีกุ้งและผัก, ถ้าพูดถึงราดหน้า ก็หมายถึงน้ำราด, ผมไม่เอาเส้นก๋วยเตี๋ยว, สั่งเฉพาะกุ้งและปลากรอบๆ. อร่อยมาก.
ที่ร้านอาหาร มีจักรยาน 4 คัน จอดเรียงกัน ในบริเวณร้านอาหาร. เป็นจักรยานท่องเที่ยว 1 คัน จักรยานเสือภูเขา 2 คัน และจักรยานเสือหมอบ.ทุกคันยังมีสภาพดี. ต่อมาหัวหน้าพ่อครัว หรืออาจเป็นเจ้าของร้านเดินออกมา และพบว่าเขาเป็นเจ้าของจักรยานทั้งหมด จากนั้นเราคุยกันเกี่ยวกับการท่องเที่ยวด้วยจักรยาน . เราทั้งสองคนใช้อานจักรยาน Brooks B17s เหมือนกัน , เราพยายามคุยกันเกี่ยวกับการท่องเที่ยว, ซึ่งทำได้ยาก. ผมพบว่า เขาไม่มีเวลาว่างที่จะท่องเที่ยวทางไกล. แต่เขาได้เดินทางท่องเที่ยวช่วงเสาร์-อาทิตย์ ในละแวกนั้น.
ในขณะที่ผมกำลังจะออกมา,เขาเดินออกมาพร้อมกับขวดน้ำ2 ขวด ใหญ่ และกล้วย อีก 1 หวี “ ถ้าคุณจะเดิน คุณต้องกินกล้วย วันละ 1 ลูก ” เขากล่าว “มันดีกับคุณ”
เมื่อผมเรียกพนักงานมาคิดเงิน, เขากล่าวว่า อาหารของผม เดี๋ยวเขารับผิดชอบเอง .ช่างดีอะไรเช่นนั้น.ถ้าคุณผ่านไปอุทัยธานี คุณควรลองไปกินที่ร้านนกน้อย. มีที่นั่งติดกับแม่น้ำ มีเรือสำเภาไม้ล่องผ่านไปอย่างช้าๆ, อาหารยอดเยี่ยม. ผมมั่นใจว่าหัวหน้าพ่อครัว อยากเจอคุณและคุณเกี่ยวกับจักรยานและการท่องเที่ยว.
ราดหน้ากุ้ง.
วิวจากร้านอาหารนกน้อย.
พ่อครัวร้านนกน้อยและจักรยาน.ขอบคุณครับ ผมจะไม่ลืมคุณ.
วันที่3 ของวัน ที่ดีที่สุด ทิวทัศน์ก็ดี. เงียบ เป็นการปั่นเลียบแม่น้ำเจ้าพระยาและถนนแคบๆ เล็กๆในชนบท. ทุกสายมีคุณภาพดี.
บนเรือข้ามฝาก ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา.ราคาตั๋วเรือข้ามฝาก:ของจักรยานอยู่บนสุด กลางวัน ผู้ใช้จักรยานจ่าย 2 บาท คิดคร่าวๆ ประมาณ 7 เซนต์ (เงินดอลลาร์) ตอนข้ามแม่น้ำโขงที่ลาวจ่าย 2.50 ดอลลาร์. ธุรกิจที่นี่ทำกำไรได้เล็กน้อย,อาจจะเกี่ยวกับสัมปทานและการแบ่งเงินบางส่วนให้ท้องถิ่น.
นกกระยาง สรุปได้ว่า ไม่ใช่นกกระสา , เป็นนกกระยาง,ต่างจากพันธุ์ ที่อยู่ในเวียตนาม.
ตัวนี้น่าสงสาร นกปีกหัก.อาจจะอยู่ได้ไม่เกินปีนี้ เพราะจะถูกกินจากอะไรสักอย่าง.
ถึงชัยนาทประมาณ 13.00 น. รู้สึกดี , ไม่มีฝนและวันนี้อากาศไม่ร้อนมาก เหมือนวันก่อน. กินอาหารกลางวัน ก่อนหาโรงแรม; อาหารที่คล้ายๆ ส้มตำ(สลัดมะละกอเขียว) แต่ใส่เส้นขนมจีนด้วย. อร่อย , แต่ขณะที่เขียนรีวิว อยู่นี้ ท้องรู้สึกปั่นป่วน, ดังนั้นอาหารอาจจะเสีย , ผมคิดว่ามีสัญญาณอะไรบางอย่าง.
ผัดซีอิ้ว กินครั้งแรก. นำก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่มาผัดใส่ซอสถั่วเหลือง ดูไม่มีอะไร พอกินดูอร่อยมาก.
ชัยนาท มีตลาดขนาดใหญ่ข้างสถานเดินรถประจำทาง. มีอาหารดีๆจำนวนมาก.
ไม่เข้าใจคำที่ผู้ขายบอกว่า เป็นขนมอะไร, และยังไม่ได้ลองชิม.ที่อยู่ข้างบนเป็นผลไม้และอาจเป็นมันหวาน.อร่อยกินได้,รสชาติไม่หวานมาก.
ออกไปเดินทางเล่นริมแม่น้ำ. ชัยนาทอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา,มีทางเดินเลียบฝั่งแม่น้ำ เป็นที่ที่คนท้องถิ่นมานั่งพักผ่อน. แน่นอน ,มีผู้ขายอาหารว่างจำนวนมาก ด้วย. พบชายสูงอายุคนหนึ่ง ที่พูดภาษาอังกฤษได้เล็กน้อย.มีคนไทยจำนวนไม่มากที่พูดภาษาอังกฤษได้,ดูเหมือน เขาจะถามผมว่า ชอบเมืองไทยไหม.
ผมตอบว่า”ผมชอบ”
“ประเทศไทย อันดับ1” เขาพูดด้วยคำที่ไม่สวยงามนัก
เขาพูดต่อมา “อาหารไทย อันดับ 1 คน(ไทย) อันดับ 1 ,ทุกสิ่งทุกอย่าง อันดับ 1 หมด”
ผม เป็นใคร ที่จะไม่เห็นด้วย,ผมพยักหน้าและยิ้ม.
เขากล่าวว่า “ผมเคยไปญี่ปุ่น สหรัฐและนิวซีแลนด์ มาแล้ว”
“ผมเคยไปญี่ปุ่น และสหรัฐฯ ,แต่ยังไม่เคยไปนิว ซีแลนด์ แต่ผมอยากไป” ผมกล่าว
เขาบอกว่า “สหรัฐ ไม่ อันดับ1 ”
“สหรัฐ อันดับ 10 ,อาหารอันดับ 10 ,ทุกสิ่งทุกอย่าง อันดับ 10 ”
ผมอดหัวเราะ ไม่ได้กับสิ่งนั้น.ต่อมาเขากล่าวด้วยว่า ลาวและเวียตนามอันดับ 1 ด้วย , ดังนั้นเขาอาจ ต้องการให้ข้ามระบบลำดับของเขาไป.
[SR] ไปดูรีวิวของนักท่องเที่ยวด้วยจักรยาน(ตอนที่6)
วันนี้เหมาะกับการขี่จักรยาน. ตื่นแต่เช้า ,เช็คเอาท์จากโรงแรม เวลา 6.45 น. อากาศอบอุ่น ที่ 26 องศาภายใต้แสงดวงอาทิตย์, มีความชื้นมาก และอบอ้าวเนื่องจากเมฆมาก ทำให้คิดว่าฝนอาจจะตก. กินอาหารเช้าเร็วๆ โจ๊ก(ข้าวต้ม) จากนั้นขี่ผ่านเมืองเพื่อหาทางหลวงหมายเลข 3005 , ซึ่งจะพาผมลงไปทิศใต้. ซึ่งก็เป็นทางหลวงแผ่นดินเช่นกัน, แต่ผมพยายามหลีกเลี่ยงทางหลวงที่มีเลขหลักเดียว สองหลัก และสามหลัก เท่าที่จะทำได้. ผมคิด ว่า ทางหลวงเหล่านี้ จะแย่งความสนุกสนานจากการท่องเที่ยวด้วยจักรยานไปหมด.
ทางหลวงแผ่นดินสาย 3005 มีการจราจรหนาแน่น. ช่วงแรกมีรถจำนวนมากจริง, แต่ก็หมดไปหลังจากผมข้ามไปทางหลวงสาย122, เป็นถนนที่มีการจราจรสูงอีกสาย. พอแยกไปได้ 5 กม. การขับขี่สบายจริง. หยุดกินกาแฟ เวลา 08.00 น. อยากขี่ไปให้ได้ระยะทางไกลๆ แต่พอเห็นร้านกาแฟข้างทาง ก็อดใจไม่ไหว.
ร้านกาแฟ ยามเช้า
เนินแรก หลังจากขี่มา4 วัน คิดว่า ตรงบริเวณที่สูงที่สุด ยาว 10 เมตร.
ได้ซ่อมรถเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว .อานบรูกซ์ บาดโคนขากางเกงจักรยานขาสั้น และวันนี้ กางเกงก็ขาด เป็นกางเกง จักรยาน 1 ตัวในจำนวนที่พามาทั้งหมด 2 ตัว. หวังว่าจะหาร้านซ่อมกางเกง ได้ไม่ต้องซื้อกางเกงใหม่ แต่จะซื้อรองเท้าที่ใส่สบายอย่างน้อย 1 คู่ .
เปลี่ยนไปสาย 3319 ในโกรกพระ และสาย 3220 ไปอุทัยธานี, ปั่นจนถึง 10.00 น. อุทัยธานีน่าอยู่ ,ถนนเลียบแม่น้ำสวยงาม มีบ้านไม้ไผ่เก่าๆ. คิดว่าเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา แต่มีลักษณะเป็นสายเล็ก. สวยมาก, มีบ้านเรือหลังเล็กๆ ตามริมฝั่งและมีร้านอาหารลอยน้ำจำนวนหนึ่งด้วย.
ตอนนี้อยู่ในตัวเมืองอุทัยธานี,ริมฝั่งแม่น้ำ
แม่น้ำที่ไม่ใช่เจ้าพระยา ในอุทัยธานี.ผมชอบแม่น้ำมาก.
ถึงอุทัยธานี หยุดที่ร้านเซเว่น และซื้อพลาสเตอร์ยา นำมาติดกางเกงจักรยานด้านใน เพื่อป้องกันการเสียดสี. ไม่แน่ใจว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน. ดูที่Google Maps เห็นร้านอาหาร ชื่อว่าร้าน “นกน้อย” ในอุทัยธานี ที่นักท่องเที่ยวคนไทยกล่าวถึงบ่อยๆ อยู่บนทางที่มาพอดี. หยุดดูว่าที่ร้าน มีอะไรขายบ้าง. เป็นร้านขายอาหารทะเล, จึงค่อนข้างมีราคาแพง (ตามมาตรฐานคนไทย จานละ 100-120 บาท หรือ3-6ดอลลาร์) แต่ปรุงน่ากิน, ผมลองสั่ง ราดหน้ากุ้ง. ซึ่งคิดว่า มีเส้นก๋วยเตี๋ยวนำมาผัด จากนั้นราดน้ำเกรวี่มีกุ้งและผัก, ถ้าพูดถึงราดหน้า ก็หมายถึงน้ำราด, ผมไม่เอาเส้นก๋วยเตี๋ยว, สั่งเฉพาะกุ้งและปลากรอบๆ. อร่อยมาก.
ที่ร้านอาหาร มีจักรยาน 4 คัน จอดเรียงกัน ในบริเวณร้านอาหาร. เป็นจักรยานท่องเที่ยว 1 คัน จักรยานเสือภูเขา 2 คัน และจักรยานเสือหมอบ.ทุกคันยังมีสภาพดี. ต่อมาหัวหน้าพ่อครัว หรืออาจเป็นเจ้าของร้านเดินออกมา และพบว่าเขาเป็นเจ้าของจักรยานทั้งหมด จากนั้นเราคุยกันเกี่ยวกับการท่องเที่ยวด้วยจักรยาน . เราทั้งสองคนใช้อานจักรยาน Brooks B17s เหมือนกัน , เราพยายามคุยกันเกี่ยวกับการท่องเที่ยว, ซึ่งทำได้ยาก. ผมพบว่า เขาไม่มีเวลาว่างที่จะท่องเที่ยวทางไกล. แต่เขาได้เดินทางท่องเที่ยวช่วงเสาร์-อาทิตย์ ในละแวกนั้น.
ในขณะที่ผมกำลังจะออกมา,เขาเดินออกมาพร้อมกับขวดน้ำ2 ขวด ใหญ่ และกล้วย อีก 1 หวี “ ถ้าคุณจะเดิน คุณต้องกินกล้วย วันละ 1 ลูก ” เขากล่าว “มันดีกับคุณ”
เมื่อผมเรียกพนักงานมาคิดเงิน, เขากล่าวว่า อาหารของผม เดี๋ยวเขารับผิดชอบเอง .ช่างดีอะไรเช่นนั้น.ถ้าคุณผ่านไปอุทัยธานี คุณควรลองไปกินที่ร้านนกน้อย. มีที่นั่งติดกับแม่น้ำ มีเรือสำเภาไม้ล่องผ่านไปอย่างช้าๆ, อาหารยอดเยี่ยม. ผมมั่นใจว่าหัวหน้าพ่อครัว อยากเจอคุณและคุณเกี่ยวกับจักรยานและการท่องเที่ยว.
ราดหน้ากุ้ง.
วิวจากร้านอาหารนกน้อย.
พ่อครัวร้านนกน้อยและจักรยาน.ขอบคุณครับ ผมจะไม่ลืมคุณ.
วันที่3 ของวัน ที่ดีที่สุด ทิวทัศน์ก็ดี. เงียบ เป็นการปั่นเลียบแม่น้ำเจ้าพระยาและถนนแคบๆ เล็กๆในชนบท. ทุกสายมีคุณภาพดี.
บนเรือข้ามฝาก ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา.ราคาตั๋วเรือข้ามฝาก:ของจักรยานอยู่บนสุด กลางวัน ผู้ใช้จักรยานจ่าย 2 บาท คิดคร่าวๆ ประมาณ 7 เซนต์ (เงินดอลลาร์) ตอนข้ามแม่น้ำโขงที่ลาวจ่าย 2.50 ดอลลาร์. ธุรกิจที่นี่ทำกำไรได้เล็กน้อย,อาจจะเกี่ยวกับสัมปทานและการแบ่งเงินบางส่วนให้ท้องถิ่น.
นกกระยาง สรุปได้ว่า ไม่ใช่นกกระสา , เป็นนกกระยาง,ต่างจากพันธุ์ ที่อยู่ในเวียตนาม.
ตัวนี้น่าสงสาร นกปีกหัก.อาจจะอยู่ได้ไม่เกินปีนี้ เพราะจะถูกกินจากอะไรสักอย่าง.
ถึงชัยนาทประมาณ 13.00 น. รู้สึกดี , ไม่มีฝนและวันนี้อากาศไม่ร้อนมาก เหมือนวันก่อน. กินอาหารกลางวัน ก่อนหาโรงแรม; อาหารที่คล้ายๆ ส้มตำ(สลัดมะละกอเขียว) แต่ใส่เส้นขนมจีนด้วย. อร่อย , แต่ขณะที่เขียนรีวิว อยู่นี้ ท้องรู้สึกปั่นป่วน, ดังนั้นอาหารอาจจะเสีย , ผมคิดว่ามีสัญญาณอะไรบางอย่าง.
ผัดซีอิ้ว กินครั้งแรก. นำก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่มาผัดใส่ซอสถั่วเหลือง ดูไม่มีอะไร พอกินดูอร่อยมาก.
ชัยนาท มีตลาดขนาดใหญ่ข้างสถานเดินรถประจำทาง. มีอาหารดีๆจำนวนมาก.
ไม่เข้าใจคำที่ผู้ขายบอกว่า เป็นขนมอะไร, และยังไม่ได้ลองชิม.ที่อยู่ข้างบนเป็นผลไม้และอาจเป็นมันหวาน.อร่อยกินได้,รสชาติไม่หวานมาก.
ออกไปเดินทางเล่นริมแม่น้ำ. ชัยนาทอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา,มีทางเดินเลียบฝั่งแม่น้ำ เป็นที่ที่คนท้องถิ่นมานั่งพักผ่อน. แน่นอน ,มีผู้ขายอาหารว่างจำนวนมาก ด้วย. พบชายสูงอายุคนหนึ่ง ที่พูดภาษาอังกฤษได้เล็กน้อย.มีคนไทยจำนวนไม่มากที่พูดภาษาอังกฤษได้,ดูเหมือน เขาจะถามผมว่า ชอบเมืองไทยไหม.
ผมตอบว่า”ผมชอบ”
“ประเทศไทย อันดับ1” เขาพูดด้วยคำที่ไม่สวยงามนัก
เขาพูดต่อมา “อาหารไทย อันดับ 1 คน(ไทย) อันดับ 1 ,ทุกสิ่งทุกอย่าง อันดับ 1 หมด”
ผม เป็นใคร ที่จะไม่เห็นด้วย,ผมพยักหน้าและยิ้ม.
เขากล่าวว่า “ผมเคยไปญี่ปุ่น สหรัฐและนิวซีแลนด์ มาแล้ว”
“ผมเคยไปญี่ปุ่น และสหรัฐฯ ,แต่ยังไม่เคยไปนิว ซีแลนด์ แต่ผมอยากไป” ผมกล่าว
เขาบอกว่า “สหรัฐ ไม่ อันดับ1 ”
“สหรัฐ อันดับ 10 ,อาหารอันดับ 10 ,ทุกสิ่งทุกอย่าง อันดับ 10 ”
ผมอดหัวเราะ ไม่ได้กับสิ่งนั้น.ต่อมาเขากล่าวด้วยว่า ลาวและเวียตนามอันดับ 1 ด้วย , ดังนั้นเขาอาจ ต้องการให้ข้ามระบบลำดับของเขาไป.